ŞİzoFreN GünLeR...

Yüzleşmekten korkmuyorum eşzamanlı itiraflardan senin kadar
Sesim sana vardığında sessizliğinin tercümanı olur göz yaşlarım
Tüm susuşlarım isyan duraklı, iyi dinle…


Siteme bulanmış kelimelerim; saçlarım rüzgara yoldaş,Yollar; varışlara…
Şaşkın bir çocuk yüzüyüm aynalarda
Ters yansıtır aynalar; ben sağına dokunurum sen solum acıdı dersin
Sancıların tutar mevsimsiz, sebepsiz
Başkalarının kelimelerine vurgunsun şimdilerde

Bir zaman kuş kanadıydım semada, yan yatsam suya değerdi
Değdi, ıslandım
Ağır çekiyor sağ yanım, solum sende kaldı diye

Sen turnaları bilir misin Sevgili? Sevda habercisidir
Eşsiz yaşayamaz turnalar; gidenin ardından intihar ederler
Eşikteyim düştüm düşeceğim
Biliyorum bu sefer tutmayacaksın
Ve ben yine martılara sevdalanacağım
Günler uzayacak ve ben yine "tıp" oynayacağım

Oysaki an kadar önceydi
Ellerin ellerimdeydi
Şimdi
Andan az sonraya adımım
Bugünden yarına yatışım
Geceden güne uyanışım

Düşünmüyorum

Düş(l)üyorum

Düşlerim uzadıkça,gecesi şizofren günlere uzanıyorum
Uykusuz gecelerimin çetelisini göz altlarımdaki halkalarda tutuyorum
Gün susuyor
Ben susuyorum
Yutkunuyorum, yutkundukça adın batıyor boğazıma
Gözlerin geliyor aklıma yosunlardan çalıntı…
Aklım karışıyor

Bakmıyorsun içime Sevgili

Uzanmıyorsun …

Susuyorsun


Sessizliğin “git” in çevirisidir bende
Yanlış anlamalara meyil verişin sebepsiz değildir elbet
Hep sen yanlış anladın dudaklarımın arasından çıkan her harfi
Sıra bende ; yanlış anlıyorum seni