Yine Sevda, Yine Hüsran, Yine Özlemmi Dersin?

Yüreğimde yeni hicran istemem sakın gelme,
Beni sensiz ve perişan bırakır da gidersin,
İçimdeki son heyecan gözümden yaşı silme,
Yine sevda, yine hüsran, yine özlem mi dersin?

Aramızda şu dağlarda esen rüzgâr gibisin,
Aşk bahçemde açılırsın sanki gül zar gibisin,
Gecelerde düşlerime düşen efkâr gibisin,
Güze düşmüş sarı yaprak söyle nasıl seversin?

Ne garip bir bilmecedir sevda denen bu duygu,
Sanki yanık bir melodi, aldatıcı bir kurgu,
Saplanır da ciğerine hançer gibi bir korku,
Ecele meydan okursun, sevgiliye erersin

Sana bağban, bana zindan âşıkların mekânı,
Sana korku, bana özlem Hakk’a erişme anı,
Sana kurban edeceksem bana verilen canı,
Ne bu güman, gece kalman, alıp da terk edersin

Sana yaprak, bana toprak ayrılığın zemini,
Sana yalan, bana gerçek âşıkların yemini,
Ne İsevi, ne Musevi, ne de İslam’dır dini,
Dileğimdir Yaratandan sana imanı versin


Ahmet İDRİSOĞLU