Bulutlar Ağlıyordu Sensizliğe ...

Gün zifrine uyandı
Ayazlık titremelerle
Bulutlar ağlıyordu sensizliğe
Güneş
Sırılsıklam olmuştu terden
Her yanım sen
Sensizlik kokuyordu
Yüreğim kelamları unuttu
Kederinden

Rüzgar
Çelme taktı yalnızlığıma
Ahvalimi sordu
Beni terk edenden
Yücelere gözünü dikti
İmbatlık bekleyen göğsüm
Bir ışık bekledi
Bir ay doğdu ana rahminden

Dişiliğin kıskacında
Akrep zehirleri
Etrafına ektim
Gözlerinin zindansı alazını
Kimseciklere zarar olmasın
Kabilimdir
Yüreğim zehir dolsun
Hederinden

Yılların süngüsünde kıvranır zaman
İmgeler
Sus/pus
Kelama düşülemiyor tek harf
Gem vurulamıyor
Mihrablık yüreğime
Kıblelik yönüm kalmamış
Her şey
Karadul zehrinde kilitli
Azar azar
Zıkkımına alıyor
En derinen

Özgemsin/ özgecan
Cantenimde cansın
Pervasız düşlerde yanarsın
Revamsın
Davamsın
Sevdan her yanımı kaplamış
En mukaddes
___________yerinden__________





Nurettin Önder