İnsan hissettiği yaştadır derler ya galiba ben ölüme yaklaşıyorum...

Her gece rüyama geliyorsun…
Elimi tutup “üzülme bir tanem ” diyorsun
Uyanıyorum aklıma geliyor her sabah bir yıl daha yaşlanıyorum
Bazen unutuyorum olanları uyanınca yattığın odaya koşuyorum
Anlıyorum ki giderken bıraktığın tek boşluk yüreğimdeki yerin değilmiş
Kimselere anlatamıyorumkimseler anlamıyor…
Dilim çözülmüyor konuşamıyorum
Belki hissedersin duyarsın diye sessiz çığlıklarımla sana haykırıyorum
Ama ne duyan var nede gören…
Kimse anlamıyor beni…
Tıpkı senin beni anlamadığın gibi…
İnsan hissettiği yaştadır derler ya galiba ben ölüme yaklaşıyorum
Her gün yorgun kırgın ağlamaklı günlerdeyim…
Biraz daha ölüme yakınlaştıran dayanılmaz hasretin
Sevgi…
Sevgi öyle bir şey ki en derinlere girebiliyor
Girdikten sonrada ne kadar uğraşırsan uğraş bir türlü çıkmıyor
Sana kalanson demini yaşadığımız bir aşkı bitirmek sadece
Sadece arkanı dönüp gitmek
Sadece ve sadece beni bilmediğim bir yerde bilmediğim hayatta başrolde bile olmadığım bir serüvende olmak ve gitmek…
Bu gece yine özlemlerime sarıldım…
Dün akşam Sen gideli tam 4 sene oldu…
İçimde bir yerler acıyordu…
Hissedebiliyordum…
Pencereyi açtım…
Bir sigara yaktım…
Yağan yağmuru izledim sonra…
Üşüdüm biraz…
Annem geldi yanıma…
O kadar sene bu konuda konuşmayan annem ilk defa bir şey sordu…
O kadar senenin yorgunluğuna bende dayanamadım…
Konuştum…
“Neden” diye sordu
“Neden gitti?”
Verecek bir cevap bulamadım
Bildiğim tüm kelimeler sanki senle beraber gitmiş gibi
İki damla yaş aktı gözlerimden…
Her damlada seni gördüm…
Bir şey diyemeden hıçkırıklara boğuldum…
Sonrası derin bir sessizlik…
Olurda bu gece ölürsem…
Keşke…
Keşke şuan yanımda olsaydın…
Sımsıkı sarılıp beni hiç bırakmayacağını söyleseydin…
O kadar ihtiyacım var ki sana…
Ama yoksun işte…
Yoksun…
Ölüm beni çağırıyor bak
Azrail ‘hadi kalk gidelim artık’ diyor
Seni daha fazla üzmeden gideyim artık
Artık ben hayatından tamamen gidiyorum…
Bir zamanlar senin yaptığın bende gibi gidiyorum
Bende Artık Ölüyorum Bir tanem…
Ölüyorum buralarda