Ruhuma Haz Sunan, Kalbimi Unutmayan An!

Kimbilir ne kadar serkeştim
Kendi aleminde nefeslenen bir kederdim,henüz aşkın farkını fark etmeyendim
Öyle mi der geçerdim, sonra bir takım hülyaların sayfalarını aralayan bir ferdim
Nereden bilirim, dillenen o aşkı, sevgi ve muhabbet nazarıyla terennüm etmeliydim



Eveti elhak ilim irfan fakiriydim
Nasıl bir minval üzere telakki etmeyi, her nedense hakkıyla beceremezdim
Ne derlerse ancak onunla yetinip, bazen acabalara tevessül edip, geçer giderdim
Başına gelmeyenin hoşuna gider tabiri vardır, hatırlarsınız peki, kime ne söyledim



Nasip nedir, hangi esrarın nefesidir
Kader, kazanın arifesinde gerçekleşen nasıl bir mertebedir, kim hakkıyla bilecaktir
Arif olmak ne kadar mümkündür ve ihsana ulaşmak nasıl badirelerden geçirecektir
Neden kalbi inşirah, kemal-i ahlak,vuslat için sığınağın aşkı ruhumda yeşerecektir



Beşeri aşk, eşikten atlatan beladır
Hisseden kalbin lahzasında kimbilir neler saklıdır, sevda fukaralığı kim için ardır
Nefes müddetine muhtaçtır, ruh ahdine sadık kalan hicrandır akıl nasıl bir rüyadır
Ufuk, fikirle ancak salınılan serencamdır, hesap içinde gizlenen o hesap, ummandır



Aldırma sen sözlerime, acaba deme
Yaşamadığın müddetçe hiç kimseyle dalga geçme, kıs kıs gülerek eziyet verme
Gönül sahrası sahipsiz değildir, ahdine sadık mahzun nefesi ki sakın hakir görme
Biran olsun kendinle böbürlenme, nasıl bir Allah inanıyorsun sakın ha ihmal etme




Mustafa CİLASUN