Tanzimat Edebiyatı Temsilcileri Tanzimat Döneminin Önemli Temsilcileri

Tanzimat Edebiyatı Temsilcileri
Tanzimat Döneminin Önemli Temsilcileri

ŞİNASİ (1826-1871): 1860′TA Tercüman-ı Ahval gazetesini çıkararak yeni bir edebiyatın önderi olan Şinasi, orta yetenekte bir şair olarak kabul edilir Toplum için sanat anlayışını benimseyen sanatçı, dilin süs ve özentiden kurtulup sadeleşmesi için çalışmıştır Basılan ilk tiyatro eserini yazan sanatçı, aynı zamanda edebiyatımızda hak, adalet, eşitlik, özgürlük gibi kavramları kullanan ilk kişidir Edebiyatımızda akılcılığın ilk önderi sayılan Şinasi, noktalama işaretlerini edebiyatımıza kazandıran bir sanatçıdır

Eserleri: Şair Evlenmesi (tiyatro), Tercüme-i Manzume (çeviri şiirler), Müntehabat-ı Eşar (şiir), Durub-ı Emsal-i Osmaniye (atasözleri)

NAMIK KEMAL (1840-1888): İlk şiirlerini Divan şiirinin etkisiyle yazan sanatçı Şinasi?yle tanıştıktan sonra edebiyatın Batılılaşması gerektiğine inanır ve sonuna kadar da bu düşünceyi savunur Daha çok hak, adalet, vatan, ahlak gibi temaları işler İçerik olarak tamamen yeni olan şiirlerinde biçimsel olarak Divan edebiyatına bağlılık görülür Hece ölçüsüyle denemeler yapmasına rağmen aruzu kullanmıştır Tiyatroyu faydalı bir eğlence olarak kabul eden sanatçı, bu türde romantik dramların etkisindedir Tiyatro eserlerinde teknik yönden yetersiz olan sanatçı kimi kez günlük konuşma dilini kullanır, kimi kez de süslü bir anlatıma başvurur Romanlarında Batılı tekniğe uyma çabasındadır Ancak tekniği sağlam değildir Kahramanları romantizmin etkisiyle iyiler ve kötüler olmak üzere ayrılmıştır Konuşma yerlerinde dil nispeten yalınken, betimlemelerde ?sanatkârane?dir Aynı zamanda gazeteci olan Namık Kemal mücadeleci bir kişiliğe sahiptir

Eserleri:

Romanları: İntibah, Cezmi

Oyunları: Vatan yahut Silistre, Zavallı Çocuk, Akif Bey, Gülnihal, Celalettin Harzemşah, Karabela

Eleştirileri: Tahrib-i Harâbât Takip

ZİYA PAŞA (1825-1880): Şiirleri içerik ve biçim açısından Divan edebiyatının özelliklerineuygunluk gösterir Ancak hak, adalet, kanun gibi kavramları Ziya Paşa da kullanmıştır Batılılaşmada şiirlerinden çok düşünceleriyle önem taşır Hece ölçüsüyle de denemeler yapmıştır En ünlü eseri ?Terkib-i Bent?idir ?Harâbât? adlı Divan şiiri antolojisinin önsözündeki düşünceleri nedeniyle Namık Kemal?in eleştirilerine hedef olmuştur

AHMET MİTHAT (1844-1912): Batılı roman ve hikaye tekniğiyle Türk halk hikayelerini uzlaştırmaya çalışan Ahmet Mithat Efendi halka seslenmeyi ve eserlerinde halkı eğitmeyi amaçlamıştır Bu nedenle sık sık olayların akışını keserek okuyucuya seslenmiştir Teknik bir kaygı gütmeyen sanatçı, dönemin en çok okunan yazarıdır Halka okuma alışkanlığı kazandırma konusundaki başarısı herkesçe kabul edilir Genel olarak romantizmin etkisindeki sanatçı hemen her türde eser vermiştir Halka seslenmeyi amaçladığı için de nispeten daha sade ve yalın bir dil kullanmıştır

Kırktan fazla romanı, pek çok öyküsü ve tiyatro eseri olan sanatçının önemli eserleri şunlardır:

Romanları: Hasan Mellah, Hüseyin Fellah, Felatun Bey?le Rakım Efendi, Yeryüzünde Bir Melek, Henüz On Yedi Yaşında?

Öyküleri: Yeniçeriler, Letaif-i Rivayât (seri hikayeler)?

Oyunları: Çerkez Özdenler, Çengi?

AHMET VEFİK PAŞA: Ahmet Vefik Paşa Milliyetçilik ve Türkçülük akımlarının ilk büyük temsilicisidir Moliere komedilerinden yaptığı 16 çeviri ve uyarlamayla, Türk tiyatrosuna önemli hizmetler etti

Eserleri: Lehçe-i Osmani, Şecere-i Türk, Moliere?den Zor Nikah, Meraki, Azarya, Zoraki Takip

RECAİZADE MAHMUT EKREM (1847-1914): ?Güzel olan her şey şiirin konusu olabilir? ve ?şiir ahlakla hizmet etmek zorunda değildir? düşüncesinde olan sanatçı daha çok aşk ve doğa konularını işler Şiirlerinde romantizmin etkisinde olan Recaizade Mahmut Ekrem, yanlış batılılaşmayı ele aldığı ?Araba Sevdası? adlı romanında realist bir tutum izlemeye çalışır Sanatçının eski edebiyat taraftarlarıyla olan tartışmaları ünlüdür Servet-i Fünuncuları bir araya toplayarak Servet-i Fünun hareketine önderlik etmiştir Sanat için sanat anlayışına bağlı olan sanatçının dili yabancı sözcük ve tamlamalarla doludur

Eserleri:

Şiirleri: Nijat Ekrem, Nağme-i Seher, Yadigâr-ı Şebab,Zemzeme (I, II, III)

Oyunları: Çok Bilen Çok Yanılır, Vuslat, Afife Anjelik

Hikayeleri:Muhsin Bey, Şemsâ

Roman: Araba Sevdası

ABDÜLHAK HAMİT TARHAN (1892-1937): Edebiyatımızda ?şair-i azam? olarak adlandırılan sanatçı eskiyi yıkan ihtilalci kişiliğiyle tanınmıştır Sanat için sanat görüşünde olan Hamit, romantizmin etksindedir ve en çok ölüm konusunu işler

Oyunlarında tekniğe önem vermeyen sanatçı, bunları okumak için yazdığını söyler Bunların bir kısmı manzum, bir kısmı düzyazıdır Tiyatroda konunun yabancı toplumlardan alınması gerektiğini savunur

Edebiyatımızda ?tezatlar şairi? olarak da anılan sanatçının önemli eserleri şunlardır:

Şiirleri: Sahrai Belde veya Divaneliklerim, Makber, Ölü, Hacle, Garam, Validem, İlhamı Vatan?

Oyunları: Macera-yı Aşk, Sabr ü Sebat, İçli Kız, Duhter-i Hindu, Tarık, Zeynep, Finten, İlhan, Turhan, Hakan (Ayrıca hece ölçüsüyle ve manzum olarak yazdığı iki oyunu da vardır: Nesteren ve Liberte)

SAMİPAŞAZADE SEZAİ (1860-1936): Gerçekçi bir yaklaşımla yazdığı ?Sergüzeşt? adlı romanıyla tanınır

Öykülerini ?Küçük Şeyler? adlı kitapta toplamıştır

NABİZADE NAZIM (1862-1893): Realist-natüralist bir anlayışı benimseyen sanatçının iki önemli romanı ?Kara Bibik? ve ?Zehra?dır