Akif'in Hiç Bir Yerde Yayınlanmamış Şiiri

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Akif'in hiç bir yerde yayınlanmamış ŞİİRİ

İstiklal Marşı'nın yazarı Mehmet Akif Ersoy'un hiç bir yerde yayınlanmamış bir şiiri ortaya çıktı

28 Aralık 2009 / 02:13

Türk edebiyatının köşe taşlarından İstiklal Marşı yazarımız Mehmet Akif Ersoy'un hiç bir yerde yayınlanmamış bir şiiri ortya çıktı

Ersoy'un yakın dostu ve dönemin yazarlarından Ispartalı Mustafa Hakkı'ya gönderdiği bir mektupta yer alan şiir şöyle:
Hasbihal

Bugün yaşım otuz üç; ben demek otuz üç yıl
Kapılmışım bu serab-ı hayata; hem de nasıl:
Bütün kavafil-i âmâl önümde can berleb,
Durur iken yine ben sîne çâk çâk taleb,
Uzakta şöyle heyülâda görsem ümmidim
Teşahhus etti sanır da hemen seğirtirdim!
Hayale peyrev olup döndüğüm bu feyzada
Değildi bir demim olsun belâdan âzâde
Adım başında felâket; adım başında muhat
Ne bir kenâr-ı selâmet; ne bir tarîk-ı necat
Sağımda ağzını açmış amîk bir uçurum;
Solumda inmede dehşetli bir kasırga hücum!
Gidilse leyle-i âtî kadar karanlık çöl!
Dönülse devre-i mâzî gibi kapanmış yol!
Fakat tereddüde, ârâma var mıdır imkân?
Sürüklenir gider elbette dalgaya kapılan

Uğraştım onca muhacimle bir zaman heyhat
Sonunda tâb ü tüvânım kesildi bitti sebat
Karardı gözlerim artık ne oldu bilmiyorum
Açıldı pîş-i hayalimde başka bir uçurum
Yuvarlanıp düşecektim o cah-ı muzlime ben
Önümde nur-ı ilâhî gibi göründün sen
Yarıp o zulmeti sâyende işte kurtuldum
Dalâle doğru giderken reşâde doğruldum
Göründü dîde-i hakbîne şimdi âlem-i ruh
Uyandı leyle-i ruhumda bir sabah-ı fütuh
Hayat namına ben gerçi sersericesine
Dolaşmışım bu fezâ-yı hayâli bunca sene
Fakat bugün o geçmiş demlerin nihâyetidir
Hayat varsa benimçün bugün bidâyetidir
Felekte ben de acep gün görür müyüm derken
Sabah-ı sermede kalb eyledin leyâlimi sen
Sen ey nigâhımı bîdâr eden ilâhî nur
Kemâl-i feyzin ile olduğun zaman manzur
Degişti sanki muhitim, açıldı başka cihan
Çekildi ufkumu tazyik eden sehab-ı giran
Baharlar uçuyor şimdi asümânımda
Teraneler ötüyor tâ samîm-i cânımda
Muhabbetin ne kadar mucizata mazharmış
Bugün ben anlıyorum başka bir cihan varmış
Gülzâr-ı hayalime suret veren musavver ruh
Kitab-ı sineme bir bak ne dilfirib vuzuh
İçinde gösteriyor âlem sabahatini
O safhadan oku gel sen de kendi hikmetini
Bu kâinatta görmekteyim bütün seni âh
Biraz da gel edeyim sende kâinâta nigâh
Ümidi, ye'si,maişet bela-yı hâilini
Bu kârzâr cihânın bütün gavailini
Hülasa her ne kadar kayd varsa cümlesini
Hayalden silerek yazdım işte sade seni
Bugün düşünm(üy)orum hiç kendi âtimi
Düşünmek istemiş olsam da nerde kabil mi?
Senin fezaları lebriz eden hayalinle
Sığar mı başka endişe tenknâ-yı dile?
Seninle başladı mâdâm bende feyz-i hayat
Hüda bilir edemem bir de masivâ isbat

Mehmed Âkif
/ 23 Mayıs 321 / 5 Haziran 1905

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Akif'in Hiç Bir Yerde Yayınlanmamış Şiiri Akif'in hiç bir yerde yayınlanmamış ŞİİRİ İstiklal Marşı'nın yazarı Mehmet Akif Ersoy'un hiç bir yerde yayınlanmamış bir şiiri ortaya çıktı 28 Aralık 2009 / 02:13 Türk edebiyatının köşe taşlarından İstiklal Marşı yazarımız Mehmet Akif Ersoy'un hiç bir yerde yayınlanmamış bir şiiri ortya çıktı Ersoy'un yakın dostu ve dönemin yazarlarından Ispartalı Mustafa Hakkı'ya gönderdiği bir mektupta yer alan şiir şöyle: Hasbihal Bugün yaşım otuz üç; ben demek otuz üç yıl Kapılmışım bu serab-ı hayata; hem de nasıl: Bütün kavafil-i âmâl önümde can berleb, Durur iken yine ben sîne çâk çâk taleb, Uzakta şöyle heyülâda görsem ümmidim Teşahhus etti sanır da hemen seğirtirdim! Hayale peyrev olup döndüğüm bu feyzada Değildi bir demim olsun belâdan âzâde Adım başında felâket; adım başında muhat Ne bir kenâr-ı selâmet; ne bir tarîk-ı necat Sağımda ağzını açmış amîk bir uçurum; Solumda inmede dehşetli bir kasırga hücum! Gidilse leyle-i âtî kadar karanlık çöl! Dönülse devre-i mâzî gibi kapanmış yol! Fakat tereddüde, ârâma var mıdır imkân? Sürüklenir gider elbette dalgaya kapılan Uğraştım onca muhacimle bir zaman heyhat Sonunda tâb ü tüvânım kesildi bitti sebat Karardı gözlerim artık ne oldu bilmiyorum Açıldı pîş-i hayalimde başka bir uçurum Yuvarlanıp düşecektim o cah-ı muzlime ben Önümde nur-ı ilâhî gibi göründün sen Yarıp o zulmeti sâyende işte kurtuldum Dalâle doğru giderken reşâde doğruldum Göründü dîde-i hakbîne şimdi âlem-i ruh Uyandı leyle-i ruhumda bir sabah-ı fütuh Hayat namına ben gerçi sersericesine Dolaşmışım bu fezâ-yı hayâli bunca sene Fakat bugün o geçmiş demlerin nihâyetidir Hayat varsa benimçün bugün bidâyetidir Felekte ben de acep gün görür müyüm derken Sabah-ı sermede kalb eyledin leyâlimi sen Sen ey nigâhımı bîdâr eden ilâhî nur Kemâl-i feyzin ile olduğun zaman manzur Degişti sanki muhitim, açıldı başka cihan Çekildi ufkumu tazyik eden sehab-ı giran Baharlar uçuyor şimdi asümânımda Teraneler ötüyor tâ samîm-i cânımda Muhabbetin ne kadar mucizata mazharmış Bugün ben anlıyorum başka bir cihan varmış Gülzâr-ı hayalime suret veren musavver ruh Kitab-ı sineme bir bak ne dilfirib vuzuh İçinde gösteriyor âlem sabahatini O safhadan oku gel sen de kendi hikmetini Bu kâinatta görmekteyim bütün seni âh Biraz da gel edeyim sende kâinâta nigâh Ümidi, ye'si,maişet bela-yı hâilini Bu kârzâr cihânın bütün gavailini Hülasa her ne kadar kayd varsa cümlesini Hayalden silerek yazdım işte sade seni Bugün düşünm(üy)orum hiç kendi âtimi Düşünmek istemiş olsam da nerde kabil mi? Senin fezaları lebriz eden hayalinle Sığar mı başka endişe tenknâ-yı dile? Seninle başladı mâdâm bende feyz-i hayat Hüda bilir edemem bir de masivâ isbat Mehmed Âkif / 23 Mayıs 321 / 5 Haziran 1905