Yüreğim Sızlıyor..

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-11-2012

yüreğim sızlıyor

Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek

Beterin beteri var diyenlere inanmıyorum

Hep böyle havalar besler fırtınaları

Korkarım bu mavi ışık çabuk sönecek

Duymazdım durgun suların bezgin türkülerini

Alışmak ölümün bir başka adıymış bilmezdim

Bir yangın sonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımı

Bir rüzgar kulaklarımdan hiç eksilmiyor

Esirgenmiş bir dünyada müthiş yalnızım

Geri dönsen bile ben artık o ben olmayacağım

Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek

Ben mısralarımı kerpiç gecelerinden çekmişim

Beş numara lamba kaderi var mısralarımda benim

Deli çizgi gözlerimi kör etmiş, kör etmiş, kör etmiş

Göçmüş kıtalar üstünde kuşlar dönüyor garipsi

Çığlık çığlığa kuşlar dönüyor evcil ve tedirgin

Gök mavisi bir türkü dolanmış yüreciğime

Selsele yolculuklar tütüyor gözlerimde, neyleyim

insan demişim, kitap yüzlü insanlar demişim gidemiyorum

Kaderim kaderleri demişim güzelim

Sen olmasan ben böyle değildim

Böyle uysal ve kırılmış değildi şiirlerim

Bir yangın sonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımı

Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek

Rüzgar gibi ağustos geçti ellerimizden

Meyvalar bizi bal renkli günahlara çağırıyorlar

Bir yanda yaşanmamış günlerin hırsı

Bir yanda boşa geçen gecelerin acısı

Malum o dramın en güzel perdesindeydik

Ağustos şarap olmuş, kanımıza akmıştı

Göçmüş kıtalar üstünde kuşlar gibiydik

Her gören didik didik bizi denetliyordu

Biz kendi derdimize düşmüştük

Orda da akşamlar olacak güzelim

Kanlı mendil gibi ağustos akşamları

Şu benim çektiklerimi görmeyeceksin

Belki yanında başkaları olacak

Belki düşlerine bile girmeyeceğim

Gün oldu acıların şiirini yaşadım

Gün oldu zehir gibi yokluğunu yaşadım

Bana sen ne diye duyurdun yalnızlığımı

Ne diye gurbet gibi mısralarıma sindin

Dokunsan parmaklarıma tutuşacağım

Yere batan şehrin tek yalnızıyım

Yüzyılın ağrısını anlayarak çekiyorum

Ekmeğime barut sinmiş bulanık özgürlükler

Tepmişim rahatımı, boynu bükük mutluluğumu

Yaşıyorsam erkekçe yaşıyorum

Düşün ki coğrafyanın en güzel yerindeyiz

En güzel günlerinde gençliğimizin

Ölümden ötesini aklım almıyor

Beterin beteri var diyenlere inanmıyorum

istesek cenneti kurtarabiliriz

Ben bir ışık için tepmişim rahatımı

Bu güleç yüzlülerin, bu acı türkülerini

Bu yoksul yerleri anlayarak seviyorum

Delicesine anlayarak güzelim

Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek

Hasan Hüseyin Korkmazgil

10-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Yüreğim Sızlıyor.. yüreğim sızlıyor Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek Beterin beteri var diyenlere inanmıyorum Hep böyle havalar besler fırtınaları Korkarım bu mavi ışık çabuk sönecek Duymazdım durgun suların bezgin türkülerini Alışmak ölümün bir başka adıymış bilmezdim Bir yangın sonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımı Bir rüzgar kulaklarımdan hiç eksilmiyor Esirgenmiş bir dünyada müthiş yalnızım Geri dönsen bile ben artık o ben olmayacağım Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek Ben mısralarımı kerpiç gecelerinden çekmişim Beş numara lamba kaderi var mısralarımda benim Deli çizgi gözlerimi kör etmiş, kör etmiş, kör etmiş Göçmüş kıtalar üstünde kuşlar dönüyor garipsi Çığlık çığlığa kuşlar dönüyor evcil ve tedirgin Gök mavisi bir türkü dolanmış yüreciğime Selsele yolculuklar tütüyor gözlerimde, neyleyim insan demişim, kitap yüzlü insanlar demişim gidemiyorum Kaderim kaderleri demişim güzelim Sen olmasan ben böyle değildim Böyle uysal ve kırılmış değildi şiirlerim Bir yangın sonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımı Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek Rüzgar gibi ağustos geçti ellerimizden Meyvalar bizi bal renkli günahlara çağırıyorlar Bir yanda yaşanmamış günlerin hırsı Bir yanda boşa geçen gecelerin acısı Malum o dramın en güzel perdesindeydik Ağustos şarap olmuş, kanımıza akmıştı Göçmüş kıtalar üstünde kuşlar gibiydik Her gören didik didik bizi denetliyordu Biz kendi derdimize düşmüştük Orda da akşamlar olacak güzelim Kanlı mendil gibi ağustos akşamları Şu benim çektiklerimi görmeyeceksin Belki yanında başkaları olacak Belki düşlerine bile girmeyeceğim Gün oldu acıların şiirini yaşadım Gün oldu zehir gibi yokluğunu yaşadım Bana sen ne diye duyurdun yalnızlığımı Ne diye gurbet gibi mısralarıma sindin Dokunsan parmaklarıma tutuşacağım Yere batan şehrin tek yalnızıyım Yüzyılın ağrısını anlayarak çekiyorum Ekmeğime barut sinmiş bulanık özgürlükler Tepmişim rahatımı, boynu bükük mutluluğumu Yaşıyorsam erkekçe yaşıyorum Düşün ki coğrafyanın en güzel yerindeyiz En güzel günlerinde gençliğimizin Ölümden ötesini aklım almıyor Beterin beteri var diyenlere inanmıyorum istesek cenneti kurtarabiliriz Ben bir ışık için tepmişim rahatımı Bu güleç yüzlülerin, bu acı türkülerini Bu yoksul yerleri anlayarak seviyorum Delicesine anlayarak güzelim Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek Hasan Hüseyin Korkmazgil