Güneşin Altında Mutluluk Var

GÜNEŞİN ALTINDA MUTLULUK VAR

Bir işçinin, elinde ekmekle evine döndüğü o yerdir

mutluluk

Akşamüstü, çocukları cıvıldayıp dururken

Derin bir iç çekiş, tatlı bir yorgunluk

Ve yüzüne yayılan gülümseme birden

Mutluluk, kelebek olup uçmasıdır ipek böceğinin

Irmağın denize kavuşturmasının bir adı olmalı

Mutluluk, beşikte uyuyan ilk çocuğuna bakmasıdır

bir annenin

Duyarak memelerine dolan sütün çılgınlığını

Mutluluk, bir acının bilincine varıp da onu dönüştürmektir

Yaşamın sonsuzluğunda karar kılan bir umuda

Sevgilinin boynuna dokunduğunda duyulan ürpertidir

Öpülan ilk dudak, içilen ilk sigaradır belki

Denizden yükselen kokudur sabah karanlığında

Kabullenmektir yani yaşamı, acısı ve sevinciyle

aynı boyutta

Yalnızca yaşamaktır belki de kimbilir

Ne yerdedir, ne göktedir o- değilmi Abidin?

Mutluluğun resmini yaptınmı bilmem

Ama ben onun şiirini yazmak isterim

Ahmet Erhan