Toprağımız , Suyumuz, Ekmeğimiz ...

Toprak, su, ekmek


Barışta veya savaşta bir ülkenin en stratejik maddeleri yiyecek ve su 1980’e kadar Türkiye bu hayatî maddelerde kendine yeter durumda olduğu gibi, biliyorsunuz, başka ülkeleri de besleyebiliyordu İki cihan harbinde bile Türkiye ayakta kalabildi Her köyde, kasabada kişilerin hiç olmazsa birkaç koyunu, birkaç meyve ağacı, iyi kötü gıdasını sağlayabilecek ekili bir karış toprağı vardı II Dünya Harbi’nden Avrupa perişan, aç bilâç çıktı Harp sırasında Türkiye iki tarafı da besleyip harbin sonunda hazinesini altın dolu buldu


Derken 1947, geldi Amerika: Her konuda ikili (aslında tek taraflı) anlaşmalar, sonra da illâ borç alacaksınız dayatmaları, askerî fabrikaların âtıllaştırılması, yeni stratejik sanayilerin engellenmesi, demiryolu siyasetimizin durdurulması, tramvayların sökülmesi, tarihî şehirlerin ortasından otoyollar geçirilmesi, İstanbul’un muhteşem bir Türk-Osmanlı şehri olmaktan çıkarılıp “Yeni Bizans”a doğru meşum adımların atılmağa başlanması 1950’lerde hızlanan sömürgeleşme, eğitimin yabancı danışmanlarla sıfırlanmaya doğru gidişi, dış siyasette ABD’ye tek taraflı bağımlılık, gelişmekte olan Avrasya ile ilişkilerin hemen hemen hiç olmaması, zamanla komşularımızdan, Orta-Doğu, bin yıllık arka bahçemiz, ülkemiz İslâm diyarından soyutlanmamız, köyden kente düzensiz, amaçsız göçlerle kentlerin çığırından çıkması, köy yaşamının yok olmağa başlaması, ve ilânihâye Dıştan planlı, içten ihanetli gidişat Ve sonunda, baş gösteren açlık
Tabii bu filim daha önceleri, yüz yıldır, ABD’nin bulaştığı her ülkede oynatılmıştı Acaba, 1947’den itibâren, Türkiye’de, ABD’nin yakın tarihinde gariban Orta ve Güney Amerika ülkelerinde ve bazı Asya illerinde yapmış olduklarını bilen devlet veya evrenkent mensubu uzmanlar var mıydı? Vardıysa niye ikaz sesleri duyulmadı, tedbirler alınmadı? Sonunda (herhalde 50 yıllık yabancı planının akabinde) işte bu günlere geldik Şimdi vatanımızın toprakları, halkımızın gıdası, sağlığı, insanca yaşayabilme koşulları tehlikede IMF gıdım gıdım besleyip karşılığında almadığını bırakmıyor Peki Türk milletinin, halkının geleceğini, çıkarlarını kim koruyacak? Koruması gerekip de korumayanların haddini kim bildirecek?


Şimdi “Büyük Uyanış”la birlikte ilk yapılacak iş, hayat memat meselesi olan topraklarımızın (yâni “vatan” demek olur; unuttuk mu? Asla), su kaynakları ve güzergâhlarının, bentlerin (“baraj”ların), sulama tesislerinin, ve ekmeğimizin (buğday, tarım, tohumculuk, şeker, ünlü Türk tütünü, hayvancılık,) yabancıların eline geçmesini durdurmak, sonra geri almak ve korumak olmalı Özellikle 1980’den beri, son iki yıldır iyice depreşerek, yabancı parmağıyla çıkartılan teslimiyet yasaları derhal iptal edilecek, verilen tapular, imtiyazlar geri alınacak Yanılmıyorsam, uluslararası hukuka göre, yabancı zoruyla, ya da müdahalesi ile çıkarılan yasalar geçersiz sayılır (Yurtsever hukukçularımız bu konuya lütfen eğilsinler) Toprağımızı, suyumuzu, ekmeğimizi kurtaracak ve sağlama alacağız
”Ekmek elden, su gölden” düsturuyla yaşamağa alışmış olanlar unutmasınlar: “El”, ekmeğini elinden alır, suyunu da kurutur