Köy Halkının Konuştuğu Kelimeler Ve Anlamları

:a:

Aca: Acaba
afur: Ahır
ağıl: Koyun ve keçi koyulan yer
aha: Işte, burada
ahrında: Sonra, sonunda
akşamcak: Akşamleyin
alamuk: Aynı gün içinde havada oluşan değişiklikler
anca: şimdi
annaklamak: Seyretmek, bakmak, gözlemek
ap akuru: Dümdüz
ara-ora: Erkeğe söylenen hitap
aşam: Akşam
ayam: Hava durumu

:b:

Bağa: Bana
baca: Tütüncelik
bakagene: Bakarak
bakraç: Bakırdan yapılan küçük kova, içinde yemek taşınan kap
bayak: Az önce
bek: Hızlı, sert
bızıklamak: şuursuzca sağa sola atlamak, koşmak
bibi: Hala
bile-bilegene: Birlikte
bişi: Buğday unundan yapılan gözleme
bitike: çok az, biraz
biyanki: Bu taraftaki
boran: Rüzgar
bostan: Salatalık
böcük: Böcek
bucaklık: Terek, mutfak dolabı
buymak: üşümak
büşürmek: Pişirmek

:c:

Cablama: Yer çevirmek için kullanılan küçük ağaç dalı
caydak: Sade
ceyeran: Elektrik
cıbıl-cıscıbıl: Hiç bir şeyi yok
cındar: Küçük ağaç parçası
cömaatlik etme: Arabuluculuk yapma
cumbuşlu: Eğlenceli komik
cücük: Civciv

:ç:

çağar: Haber ver
çanak: Tabak
çapıla: Ayakkabı
çaput: Eski elbise
çember: Eşarp
çenti: Sırt çantası
çığırmak: Bağırmak
çıtlak: Ateşin sıçraması
çit: Tarla
çort: Dikenlik, çalılık
çömelmek: Oturmak
çul: Genellikle kıldan yapılan kaba dokumab

d:

dana: Ineğin sütten kesilmemiş yavrusu
darı: Mısır
dekmük: Tekme
değemen: Değirmen
demlik: çaydanlık
debertmek: Kurcalamak
depinmek: Kurumak
deze: Teyze
dırmaç: Yük taşımaya yarayan süslü bağ
dinelmek: Ayağa kalkmak
doruk: çam ağacı
döşek: Yatak

:e:

eğe: Kesici aletleri bilemeye yarayan alet
eletirik: El feneri
elliği geçmek: Korkmak
emice: Amca
erinmek: üşenmek
essahmı: Doğrumu

:f:

fırma fıkıç:kalabalık
fışırtmak: Fırlatmak
fide: Fidan
fistan: Kadın giysisi
foğul: Taze mısır
fol etmak: Ayıtlamak
foltak: Geniş, bol
folluk: Tavukların yumurtladığı yer
foruz: Horoz

g:

Gap: Bulaşık
garağu: Dalları çekmeye yarayan eğri uçlu uzun çubuk
garmak: Avuç
garigen: Meşe ağacı
gartopu: Patates
gaş: Uçurum
gatık: Ayran
gayda: şarkı türü
gayış: Kemer
geçek: Bahçe kapısı
gelder: Hayvanlara su ve yem verilen kap
gene: Yine
gır: Beyaza çalan renk
gıran: Tepelerdeki düzlük alan
girebi: Baltadan daha küçük olup, ince odunları kesmeye yarayan alet
gıdık: Küçük sepet
gocaman: Yaşlı, ihtiyar
gopagene: Koşarak
gopça: Düğme
got: ölçü kabı
gofalak: Baykuş
govan: Arı kovanı
gö: Yeşil, taze
gözcek: Gözlük
gübür: çöp
güdüne: Mısır tanelerinin iç kısmı
güllük: çalılık
güz: Sonbahar
güzine: Soba

:h:

Habile: Böyle
habu: Bu
haburacık: Burası
haççak gene: Güzelce
hele: Nasıl
hardan: Nereden
harpıtmak: Yemek yemek
hartama: Kiremitin altına koyulan ince tahta
haşindi: şu anda
haşu: O
haulece gene: öylece
haura: Orası
havle: Böyle
helbet: Bu şekilde
heri: Elbet
hers: Sinir
heştama: Dokunma
hırp: Kapalı
hızan: çocuk

:ı-i:

ırak: Uzak
ırgamak: Kıpırdatmak
ırgat: Imece
ibrik: Su koyup taşımaya yarayan kulplu, emzikli kap, gügüm
ifak: Küçük
ilehen: Leğen
ileki gün: Geçen gün
ilistir: Süzgeç
isti: Sıcak

:k:

Kaat: Kağıt
keler: Kertenkele
kemsük: Meyve yandikten sonra kalan kısmı
kenef: Tuvalet
kepelek: Kelebek
kermelik: Hayvanların gübrelerinin biriktiği yer
kürümek: Sıyırmak
kürün: Kızak, taşıma aracı
:l:

Lös lös: Uyuşuk

:M:

MAHANA: BAHANE
MERAM: İSTEK AMAÇ
MEŞERBE: SU İÇİLEN KAP
MIK: BÜYÜK ÇİVİ
MİLE: MİSKET
MUŞMULA: BİR ÇEİT MEYVA, TÖNGEL

:N:

NAAU: NE
NAH: AL

:O-Ö:

OBA: EV ZİYARETLERİ
OBACI: MİSAFİR
OHA: HAYVANLARA DURMASI İÇİN SÖYLENEN SÖZ
OKARI-OKARI: YUKARI YUKARI
OYAN-BİYAN: ÖTEYE BERİYE
ÖRÜZGAR: RÜZGAR

p:

PAKLA: FASULYE
PEE: TAŞ TOPLULUĞU
PEŞGİR: HAVLU
PIRTI: GİYECEK
PİSİK: KEDİ
PONTUL: PANTOLON
POUL: TAZE MISIR
PUMBUK: YUMRUK
PÜSKÜRÜT: BİSKÜVİ

r-Ş:

SAC: ÜSTÜNDE ÇÖREK PİŞİRİLMEYE YARAYAN ALET
SAHAN: METAL TABAK
SAY: KAYA
SEKMEN: TAHTADAN YAPILMIŞ OTURAK
SELAMETLEMEK: UĞURLAMAK
SIÇAN: BÜYÜK FARE
SIBIRTLAMAK: SIYIRMAK
ŞIRILDAMA: PARLAMA
ŞİNDİ: ŞİMDİ

:t:

Taflan: Kara yemiş
tam: Saman koyulan yer
tekduran yere: Sebepsiz
tepünkü: Tekme
terek: Tahtadan yapılmış mutfak rafı
tevek: Kendir keten
tosarmak: Küsmek
tömbelek: Bayram arifesi para toplamak için evlere yapılan manili ziyaretler
tömelmek: çömelmek
töngel: Muşmula
tüneklik: Tavuk kümesi

:u:

Ukarı: Yukarı
ula: Erkeğe mahsus bir hitap sözü
urgan: Hayvanların başını bağlamak için kullanılan kalın ip
usulcakgene: Yavaşca
urya: Rüya
üddek: ödlek, korkak
üzmek: Koparmak
üzüldü: Koptu

:v:

Vara: Varya

:y:

Yaba: Harman savurmakta kullanılançatal biçiminde ağaçtan yapılmış alet
yal: Hayvanlara pişirilerek verilen yem
yalanuz: Yanlız
yamsuk: Yassı
yaymak: Otlamak
yeygü: Hayvanlar için hazırlanan kışlık yem
yonga: Kesilen veya yontulan odundan çıkan parçacıklar
yumak: Yıkamak

:z:

Zabaççak: Yarın
zahra: Değirmende öğütülmeye götürülen tahıl
zatı: Hiç
zeğet: Birazdan
zembil: Dokuma sırt çantası
zibil: çöp
zumbuk: Yumruk

bunlar köylülerin konustuğu dye ayırmak bence yanlış onlar ayrı bir cumhhuriyetin insanları değil ayrıca bu kelimeerin coğu normal gündede kullanıyor ahıl mesela küçük ahıor demek sırf köylü kullanmıyorki bir ikincisi de bunların geneli şive olarak yörelerin kullandıkları kelimler

bn ayrım yapmıyorum zaten