Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]

Doğum günü hep ilktir
Aşık ilk tutulandır

Doğum günü sevgidir
Aşık delice sevendir

Doğum günü yaşlılık içerir
Aşık ihtiyarlayıncada gençtir

Doğum günü elemdir
Aşık hep kederlidir

Doğum günü hüzündür
Aşık deli divanedir

Doğum günü dönencedir
Aşık olan pervanedir

Doğum günü birlikteliktir
Aşık ayrıykende birdir

Doğum günü içtenliktir
Aşık içten içe bitendir

Doğum günü gelip geçer
Aşk ebediyete değin sürer

Bir gül düşün bülbülünden ayrı
Issız çölün ortasında
Yalnız,ürkek,hasret kokan yapraklarıyla
Peki ya bülbülün halinden kim bile
Mahsun bir o kadar da çaresiz bülbül
Yakıcı güneşin altında serinliğine ihtiyaç duyduğu gülü
Gönlündeki sevdalısını araken
O nur sesiyle yaktığı ağıtları düşün

Ve devam et
Bir seni bir beni düşün
Ben çöl ortasındaki ürkek gül
Sen bana ağıt yakan sevdalı bülbül

Kavuşmak isteyip de kavuşamayan
Sarılmak isteyip de dokunamayan
Birer ateş
Ateş çünkü bir ilkle başlayıp da
Tüm arzu ve isteklerine sahip olan insana yanış belki de
İki kalbin bir anda aldığı elektriklenme sonucu
ortaya çıkan ateş

Bak yüreğimin ateşi ara beni
Bul
Sandığın kadar uzakta değil
Tahmin edemediğin kadar yakınındayım
Duymaya çalışma beni sesimi duyamazsın
Dokunmaya çalışma göremezsin

Yalnızca hissetmeye çalış
Gözlerime bak
Gözlerimdeki o manayı isteğimi, arzumu ama çaresizliğimi de
Engelini aşarak görmeye çalış
Tam anlayamadıysan elimi tut
Utanma inan karşılığını göreceksin
Eğer o sıcaklığı tüm bedeninde hissedersen
Beni kalp ve beyin bileşiminde hissettiğinde
Hiç düşünme bulmaya çalıştığın benim
O hissettiğin benim

Beni o anda sar ve bir daha bırakma olur mu
Beni kucakla ama yalandan yoksun kucağınla
Beni sev hilesiz yüreğinde
Gözlerime dal dalgasız bakışlarınla
Gülümse ama amacına ulaşmak isteyen bir erkek gibi değil

İnan bana bir tanem senin doğruluğun
Benim sana her şeyimi vaad edişim olur
Bana bir papatyayla yürüyüşün benim sana kucak dolusu gülle
Engelli yollardan koşuşum olur
Bak gör o zaman bu aşk nelere kadir olur

Sevgi ekersen yüreklere,
Sevgi biçersin derdim
Yıllardır sevgi ekmeyi,
Görev edinmiştim
Ne yazık ki gerçeği,
Kırk yaşımda öğrendim

Sevgi emek ister,
Sevgi yürek ister,derken ben,
Yüreğin de,emeğin de boşa olduğunu bilememişim

Yalanmış tüm sevda sözcükleri,
Yalanmış aşk gülücükleri,
Öyle bir an gelir ki,
Bir kalemde silinir,
Atılır çöpe hepsi

Ne verdiğin emekler,
Ne de kurulan hayaller geleceğe,
Kırkından sonra kendine,
Acısı kalır,geriye kalan yaşamında çekmeye

Kaldıramıyorum,taşıyamıyorum yaşamın yükünü
Ayrılık acısıdır,
Yakar yüreğimi,büker boynumu,
İpler senin elinde,kurarsın tekrar yaşamını

Ne söylesen boş,
Biliyorum artık dibe vurmaya mahkum olduğumu,
Kahretsin unutamıyorum hala sevda sözcüklerini,
Yolun açık olsun,kimse üzmesin seni

Öyle bir sevgili ki Göklerde yıldız gibi
Seba'nın ülkesinde; Melike Belkız gibi
Öyle bir sevgili ki Bakışıyla kalp delen,
Gece son düşündüğüm; Sabah ilk akla gelen!

Şafak Yıldızı gibi, Dünya'ya karşı duran
Fildişi bir sarayda, Yakut tahtta oturan
İçimdeki umudu, Yedi yıl da yıkmadı
O simsiyah gözlerin, hiç aklımdan çıkmadı

Gecem seninle geçer, seninle uyanırdım
Ömre bedel bu rüya, bitmeyecek sanırdım
Sevda gelmeye görsün, alır götürür aklı
Neden büyük aşkların içinde hüzün saklı?

Yedi yıl süren hasret Resmine hep bakardım
Dua edip her gece, Tanrı'ma hep yakardım:
''-Ölüm meleği gelip, sarmadan dört yanımı; ''
''-O'nu bir kez görmeden; alma dedim canımı! ''

frmacil yedinci 7 sayfa

gece esti bir rüzgar
soğuk ki ne soğuk
hani
son sözlerin gibi,
gözyaşlarımı gözümde
sevgimi yüreğimde
dondurdu gitti

bakışlarım yere düşüverdi
karanlık ağladı yerime
gölgeler damlıyordu gözlerinden
isli, puslu ve mahkum
artıkzifiriydim

gecenin güneşi olur mu Yâr?
olmuyor bekledim doğmuyor
kargalar kadar ömrü uzun el sözünün
bilmiyor anlamıyor susmuyor
Yâr
yokluğun dinmiyor
güneşimdin ya hani
güneş artık doğmuyor

Seni Seviyordum

Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi

Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi

İnsan hergün anımsarmı aynı gözleri

SENİ SEVİYORDUM ve senin haberin yoktu

Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve burnun, herkesden başkaydı işte

Güldüğü zaman yukarıya bakardı;

Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı

Ne güzeldiler sen bilmiyordun

BEN SENİ SEVİYORDUM

Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler

Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu

Geri dönüyordu, çoğalarak

Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi, herseyi erteliyişim oluyordun

Kalp ağrısı oluyordun,

Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun,

Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk,

Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyorduk ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk

Cesurduk

Ufuk çizgisi maviydi, gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller

Ben SENİ SEVİYORDUM sen bilmiyordun

Sevinçlerim oluyordun arasıra sen hiç bilmiyordun

Sonra herhangi biri oldun, bütün sevinçlerim bittikten sonra

Yağmurlar yağdı, serin haziran akşamları

Derken bir gün uzaktan gördüm seni

Saçların bana inat başın herseye meydan okuyarak işte yine aynı

Kalbimi acıttı her zaman ki gibi

Değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun

Şimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir yada boşver bilme en iyisi

Ne Olacak Halim

Sen bu satırları okurken ben cok uzaklarda olacağım
Böyle başlardı bütün bildiğimiz mektuplar,
Biliyormusun? Bu ikimizin hikayesi,
Şu anda nerdesin, ne yapmaktasın;
Bildiğim yerlerdemisin yoksa hiç görmediğim bir evin penceresinde mi,
Sevdiklerin özlemi sardımı nicedir kalbini,
Pişman mısın başlamadıkların için, iç cekiyorsundur şimdi
Düşünüpte yazmadığın yazıpta yollamadığın mektupları saklıyormusun hala,
Kafanda hep aynı cümle biliyorum ne olacak halim,
Ah, biriktirdiğimiz bütün hevesler nasılda hızla tükendiler
En çok kimi özledin, en çok neyi bekledin?
Şimdi düşlediklerimin neresindesin
Dedim ya
Bu ikimizin hikayesi
Islandımız bütün yağmurları, dudak kanatan kalpli sızı aşklarımızı,
Bizi buluşturan kaldırımları,
İşte bütün bunları bütün bunları yazıyorum
Ben unutmadım diye
Hatırlıyormusun sonunu değiştirmediğimiz filmleri
Hayatın gerceğidir sandığımız kabullenilmiş yenikliği
Bir ağızdan söylediğimiz en kahraman cenkliği,
Büyürken vazgectiklerimizi yada vazgeçittirdikleri seyleri,
Ne Olacak Halim
Çabuk mu büyüdük dersin
Biliyorum
NE Olacak Halim
Sen bu satırları okurken, ben nerde olacağım kim bilir
Neleri bırakmış olacağım birde,
Ne aşkları
Ne başlangıçları
Ne ayrılıkları tıpkı senin gibi
Biliyormusun
Tek sorum var kendimle şimdi

Ahhh
Ne Olacak Şimdi Halim

Simidin Iki Yarisi

İlkokula başladığımız günü hatırladın mı?
Aynı sırayı kapmıştık koşarcasına
Nasıl da sevmiştik birbirimizi
Dost olmuştuk taparcasına
Tanımadan bilmeden kimliğimizi
Hangimiz simit alsak bölerdik orta yerden
Yarısı senin yarısı benimdi
Hastalansan, bir gün okula gelmesen ya
Yarısı paketlenir, yarısı boğazıma düğümlenirdi
Her şeyi böler paylaşırdık
Artık simidin iki yarısı olmuştuk
Simidin iki yarısı
Hatırladın mı?
Cebimizdeki bozuklukları
Döker masanın üstüne sayardık
Farketmezdi, bende fazla sende eksik
Oldu mu iki bilet parası, haydi sinemaya
Film de kafamıza göre değildi ya
"Gönül Yarası",
Olsun biz yine giderdik
Maksat birliktelik
Hatırladın mı?
Resim öğretmenimiz mum boya istemişti
Kuru boyalar zaten harçlığımızı bitirmişti
Bir kutu alıp da bölmüştük renkleri
Ne farkederdi;
Birlikte boyamıyacak mıydık resimleri?
Sen de saklar mısın hâlâ?
Atmamışım küçülmüşleri
Bende siyahı, sende sarısı, kalemler
Kalemler bile simidin iki yarısı
Hayallerimizi de paylaşırdık,
Hatırladın mı?
Ben de evlenecektim ileride, sen de
Benim kızım, seninse oğlun olacaktı
Çoktan takılmıştı isimleri de
Dostça, kardeşçe
Sevmeyi öğreneceklerdi, kenetlenmeyi
Dahası, bir simidi ortadan bölmeyi
Kimbilir, severlerdi birbirlerini aşkla
Belki de evlenirlerdi
Ne güzel hayallerdi
Benim kızım,
Senin oğlunun karısı, hayaller
Hayaller bile simidin iki yarısı
Ne kadar oldu görüşmedik bilmiyorum
Kayboldun birden
O günden beri simidin yarısı elimde
Yarısı boğazımda düğüm
Ben şerefli bir görev aldım orduda
Kızım büyümekte
İsmi de kararlaştırdığımız gibi,
Ya sen?
Hep seni merak edip durdum,
Evlendin mi, oğlun var mı?
Ta ki
Kanımı donduran o güne kadar
O harekât gününe
Savaş alanındaydık, senin elinde silah
Benim elimde silah
Savaşmak zorundaydık
Bire-bir bırakmıştı kader
Ölmek-öldürmek değildi beni kahreden
Bir can borcumuz vardı,
Ha bugün, ha yarın ödenecekti zaten
Ne düşündüğünü bilememek
Ve öğrenememekti beni öldüren
Kıpırdamadan duruyordun,
bir heykelden farksız bir ölüden sessizdin
Davranmaman şaşkınlık mı
Yoksa sevginin bedeli miydi, bir bilebilsem?
"Davran" diyordum
Seni öldürmem için yüce bir sebebim var,
Ölmem için de
Vatan-Millet sağolsun
Yine de istiyordum
Kendime ait bir sebebim olsun
Tüm savaşlar sevgiyi kurtarmak içindir
Bir simidin bedeli; sevgiyle ödenirmiş
Bir sevginin bedeli; ölüp, ölüp dirilmekle
"Davran, seni bu şekilde öldüremem"
Sesim, dağlara çarpıp yankılanıyordu
Öldürsem de ölmüştüm, öldürmesem de
Ne Vatanıma ihanet edebilirdim, ne de sevgine
Belli ki, sen de keskin nişancıydın, ben de
Yoksa gönderirler miydi bizi birbirimize?
Aynı anda karşılıklı iki kurşun ve iki beden,
Düşen, beyaz karlar üstüne sızan,
Kanımız değildi
Hani, lisenin köşesinde takıldığımız
Kafe vardı ya
İçtiğimiz tavşan kanı çayların demiydi
Cebimizden çıkan üç-beş kuruşu gördün mü,
Sende eksik, bende fazla, ne farkeder?
Tam iki bilet parasıydı
Bu film de kafamıza göre değildi ya
"Gönül Yarası"
Olsun, maksat birliktelik, haydi sinemaya
Hasretten açık kalan gözlerimizde
Son hayallerimizi gördüm;
Benim kızım senin oğlunun karısıydı
Beyaz karlardan
Bedenlerimize yansıyan ışığı gördüm;
Güneşin sarısıydı
Ellerimizde sımsıkı sarıldığımız
Ve gevşeyen avuçlarımızdan kayan
Simidin iki yarısıydı
Duyuyor musun?
Şimdi arkamızdan yalan yanlış zanlar
"Aynı anda ikisi ha", yanlış yargılayanlar
Al eline kalemi, yazalım taşımızı
Bende siyahı, sende sarısı
Söylesin taşlar, söylesin yazgımızı
"-Çekinmedim Vatan uğrunda öldürmekten"
"-Kaçınmadım sevgim uğruna ölmekten"
Kimdi bizi bize böylesine düşman eden?
Şüphesiz ki, yaşarlar bir simidi ikiye bölmeden
Yarısı sende yazsın, yarısı bende
Bizi kim anlar? Ancak zamanlar
Bir simidi ikiye bölen zamanlar, zamanlar
Zamanlar bile simidin İki Yarısı,
Simidin İki Yarısı

GİTTİĞİN YERLERDE YANLIZ KALIRSAN
ACIYLA KEDERLERE DERTLERE DALARSAN
BİR GÜN GELİR AĞLAYARAK BENİ ARARSAN
O ESKİ SOKAKTA BULURSUN BENİ

KALBİMDE İNCEDEN BİR SIZI BAŞLAR
YOL GÖSTERİR ADINI YAZDIĞIM TAŞLAR
ELİMDE BİR KADEH GÖZÜMDE YAŞLAR
AĞLARKEN İNLERKEN BULURSUN BENİ

OLURYA BİR GÜN DÖNMEK İSTERSEN TAŞSIZ BİR MEZARDA O HARABE SOKAKTA BULURSUN BENİ!!!!!!!!

Keşkeleri çıkardım hayatımdan
eyvAllahlar bana göre değil artık
bana göre değil pişmanlıklar
keşkeleri çıkardım hayatımdan
ben seni unuturum sevdiğim
ela gözlerini bir bardak rakıya gömerim
anıları içime
yıllar önce bir temmuz gecesinde
zamansız bir yağmur altında başlayan
o zamansız aşkımızı unuturum
ben seni unuturum sevdiğim
zaten hayat bir yalan
gece ağır ağır sırtını vermekte sabaha
üzerimde eskiden kalma bir sevdanın yorgunluğu
yüreğimin kara kaplı defterinde
sararmış sayfaların arasında
bir adamın yıllar arkasında kalmış
suskunluğu var
ve küskünlüğü hayata
o ki kapanmış bir kapı umutlarıma
çaresizliğe bir geçit
durma hadi gözlerimden de çekip git
çek git gecelerimden
bir daha girme düşlerime
kanıma girme artık
yeter git
kimseler bilmez geceden başka yine yalnızım
sokaklar dolusu insan içinde
bir ben bir ben yalnızım
gece ağır ağır sırtını vermekte sabaha
ne fırtınalar kopar yine içimde
bu sevda yakar yüreğimi
yıkar derinden
susar içimdeki ağıtlar
geceler inadına susar
ben susarım
an gelir
zamanlar dolusu ağlarım
ağlarım çocuk gibi
ihanet karası gecelerde
kıvrandırır bir sancı
kahpe bir kurşun gibi
arkadan vurur yalnızlık
sabahlara kadar ağlarım
ağlarım ölesiye
neden içi karanlıktı bu kadar gecelerin
neden geceler umut taşımaz sabaha
ve neden ağlatır beni bu uzun yolculuklar
yeter artık yeter
buraya kadar
keşkeleri çıkardım hayatımdan
eyvAllahlar bana göre değil
bana göre değil yerli yersiz ağlamak
madem ki bir kez yaşanıyor bu hayat
kılıcımı çektim kınından
kuşandım cesareti
ve bitirdim esareti
gömdüm denizlere
keşkeleri çıkardım hayatımdan
eyvAllahlar bana göre değil artık
anladım ki insan her an sevebilir
mevsimsiz açan bir çiçek gibi
dirilir yeniden
keşkeleri çıkardım hayatımdan
geleceksen bugün gel
yarın çok geç olabilir

"Seni paylaşmak
Bir şiir gibi ışıkparem
Yerden göğe uzamış dizeleri
Dün gibi, bugün gibi, yarın gibi
Yıllarca yazılmış,
Okunmamış bir şiir gibi
Bunca şairlerin bitiremediği

Seni yaşamak,
Bir ateş misali ışıkparem
Dokununca, yüreğimde yangınlar kükreten
Kor gibi yaktı, bitirdi benliğimi
Seni paylaşmak ışıkparem,
Elimde soyut, dilimde somut bir alev gibi,
Nice yağmurların söndüremediği

Seni düşlemek,
Bir deniz kadar engin ışıkparem
Bakınca, gözlerinin rengini veren
Kızınca, azgın dalgalar gibi, yalnızlık köpüren
Sevince, suskun gemiler gibi,
Beni sana götüren, seni bana getiren
Ve herşeyden önce gelen saçların gibi,
Esintiler veren

Seni sevmek, sen gibi ışıkparem
Umut dolu, sevgi dolu, aşk dolu,
Gururlu
Seni sevmek, bunca acılara karsın,
Ne mutlu, ne mutlu!

Seni yazmak,
Uçsuz bucaksız ışıkparem
Kelimelerle anlatılmaz, sahifelere sığmaz
Hem kederli, hem neşeli
Ay gibi parlak, güneş gibi sıcak
Su gibi berrak, adın gibi kafiyeli
Seni yazmak ışıkparem seni
Belki de en güzeli

Seni anlatmak imkansız ışıkparem
Kelimeler yetmedi
Seni seslenmek sağır, sesim gitmedi
Seni yaşamak kahır, gücüm yetmedi
Seni sevmek, bir sanat mı? bir serap m? aklım ermedi
Seni unutmak ne mümkün ışıkparem ne mümkün!
Ömrüm yetmedi!

Yollardaki izini
Seviyorum sözünü
Senin kara gözünü
Unutmak mümkün değil

Evini ocağını
Şevkatli kucağını
Köşeni bucaginı
Unutmak mümkün değil

Nagmelerle sesini
Omzunda nefesini
Yanağımda buseni
Unutmak mümkün değil

Yanıma gelişini
Elimi tutuşunu
Özledim deyişini
Unutmak mümkün değil

Gezdiğimiz yerleri
İzledigimiz filmleri
Senle olan herşeyi
Unutmak mümkün değil

Ayrildigimiz anda
Unuturum dedim amma
Sakin unuttum sanma
Unutmak mümkün değil

Hiç kalbin ağrıdı mı sebepsizce,
Hiç için titredi mi sıcak yaz geceleri,
Dolunaya baktığında hissettin mi hiç
Yapayalnız derin bir karanlıkta olduğunu,
Ve acı bir şekilde farkına vardın mı,
Kalabalık içinde sessizce dolaştığını…

Düşündüğün şeyi bilmeden uzaklara takılır gözlerin;
Ellerin bilmediğin elleri tutar sanki,
Tuttuğun el sana huzur verir de;
Sen o huzurla bir türlü rahatlayamazsın…

Boğazında kelimeler düğümlenir, yutkunursun;
Bakışların buğulanır, gözlerini kısarsın,
Tek damla düşmesin diye çabalarsın;
Bilirsin ilk düşen damla habercisidir; sağanakların,
Bilirsin sağanakların ardından körelir; duyguların,
Bilirsin ki içindeki yangınlar büyür sağanaklarda…

Sen bilirsin ama kalbin bilmez bunları,
Yaşadıkça yaşar sevdalar kalbinde,
Büyüdükçe büyür kalbin, her sevdayı saklar içinde,
Gün gelir sığmaz olur kalbin göğsüne,
Taşıyamaz olur bedenini, artık yorulur…
Duyguların ağır gelir; ezilirsin
Bir gün açıklanmamış duygularınla köşende,
Teslim olursun ölüme,
Sessizce…

Yüreğim soluksuz yorgun
Anlatamıyor kimselere
Seni çok özlediğimi
İçimde kırık bir kapı
Açık kalmış sensizliğine
Gecelerim alıp başını gitmiş sanki
Çığlık çığlığa çaresizlik
Dün gibi karşımda gözlerin
Dün gibi boynumda kalan kokun
Ellerin aklımda
Yok böyle doğmamalı sabah üstüme
Uyan konuşalım yeniden
Ayrılığın rengi vurmadan sabaha
El bas yüreğime
Yemin et sevdamızın üstüne
Seni benim kadar seven olursa hiç bakma bile geriye
Ölümüne git yolun açık olsun sevgilim

Bir çocuğum adını heceliyorum,
Kağıtlara adını dolduruyorum,
Bir vurgun yaşadım ama
Gene de ayakta durmaya çalışıyorum

Bu mekan neresi?
Terketmekte neyin nesi,
Unutturdun bana her şeyi,
Tanımıyorum kimseyi,

Bak gene elimi uzattım sana,
Nefes alamıyorum anla,
Aşkınlayım bekliyorum yana yana,
Ölecek yoksa,gel sahip çık şu cana

Tenin tenime değdiğinde can gelecek,
Sen gelmezsen, Azrail'e can verecek,
Bu kalp seni dursa da sevecek,
Gel son defa olsun
Belki de bu gözler seni son defa görecek?

asklarin en büyügü bizimkisi

Senden çok uzaklarda olsam da,
Daglar denizler bizi ayirsa da,
Senin kokundan mahrum kalsam da,
Yine de Asklarin en büyügü bizimkisi

Zaman zaman sana hasret kalsam,
Kirilmis bir ayna gibi param parça olsa
ümitsizlik bizim türkülermiz olsa da,
Bir gün o türküleri berabar söyleyecegiz,
Iste o zaman askimiz daha cok yeserecek
Ve bir daha anlayacagiz askim
Asklarin en büyügü bizimkisi

Bana saadetlerin en büyügünü SEN verdin,
Icimdeki ASK duygusunu en cok sen uyandirdin,
Beni hayata bagladin bebegim
Hani bazen gece olur da düsünürüm ya seni
Gözlein gecer aklimdan özlemler icinde
Ama dayan yikmasin seni bu hasret
Siki tut göz yaslarini, sakin aglama
Yüregin den asla kan akitma
Birbirimize hasret kalsak ta unutma
Asklarin en büyügü bizimkisi
Sevdanin en büyügü bizimkisi Askim

Dinmiyor Hasretin yaniyor bağrimda
Bitmiyor icimdeki Sevgin büyüyor kaldikca
Ya gel ya dindir artik bu izdirabi Sevgillim
Yoksa Yüregim dayanamiyor artik bu kadar Izdiraba
Yokluğunla Vurma beni Bitanem

Ne geliyorsun nede bir Haberin geliyor
Yillar gecti sanki gül yüzünü göremedim
Beklemeye tahammül edemiyorum artik
Gücüm kalmadi yapamiyorum sensiz Sevgillim
Yokluğunla Vurma beni Bitanem

Kalbinden cikardinmi beni yoksa Sen
Baska ellerimi Sevdin sen bileyim Söyle
Beklemek öldürüyor insani bilmeden
Ya gel yada bir Haber gönder Sevdigine
Yokluğunla Vurma Bitanem

Seven insan böylemi yapar sevdigine
Habersizmi birakir böyle Öksüzce
Ne olursun birazda artik beni dinle
Yokluğunla Vurma beni Bitanem

Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü
Seni her özlediğimde bir tanem,
Kuşlara bakıyorum
O kanatlardaki özgürlüğünü görüyorum çünkü
Ve aşkım, seni her özlediğimde,
Adında isyan ediyorum
Seni özlemek istemiyorum ben,
Ben seni yaşamak istiyorum,
Seni her özlediğimde sana bakmak istiyorum
Ve seni sende görmek sadece

SANA KISMET

Bir bunalim, bir cinnet
Cekiyorum belimden
Ruhsatsiz silahimi,
Bütün hayallerimi kusatiyorum
Sarjörümde ondört kursun
Ondördünü de bosaltiyorum
Sana Nisbet!

Serseri gibiyim, gözüm kara
Ayaklarimin altinda
Bütün hatiralari eziyorum
Seninle gecen bütün hayallerimi
Bir bir kursuna diziyorum
Bu kursunlar,
Sana Kismet!

Paçaları ıpıslak bitmekte olan gece
Herkez yağmurdan kaçmış
Ben yağmura yürürüm
Günahkar iken,
Seni böylesi aşkla kutsadığım için,
Makyajı akmış kadınlar gibi,
Tanık olur ve ağlar,
Boyasını dökecek kadar tüm binalar
Bir tek ben duyarım onların feryadını
Yükselip sonsuzluğu çınlatacak kadar
Karanlık kavşaklar da bilir beni
Bu yüzden salmamaya direnir asi,kaçak hayalini
Bak işte yeniden geliyorsun!
Ateş kayıklarının üstünde alev alev
Yine gülüp kaçıyorsun yansan da
Yine de güzelsin
Yine kül olsan da

Akşam sürgününden geldim az önce
Bilmediğim birkaç sokak daha tanıdım
Kırmızı güller bıraktım peşimde
Tükürebildiklerimle
Günbegün beliren kamburumdan,
Dönüpte bakamadım bile
Kırağı sabahların bir bekçisi olmalı elbet
Yapraklardan yuvarlanırken yağmur suları,
Toprağa düşmeden bir duası olmalı
Birçok kimsenin olduğu,
Kendi boyutun da huzurunu dilemeliyim Tanrıdan
Güneş şefkatli elleriyle dokununca toprağa,
İlk ışıklarla geçişini seyretmeliyim,
Yağmur penceresi gözlerimin ardından

Her şeyi sana yazdım
seni de her şeye

Kalemler tükettim, tükenmeyen hasretle,
ucundan dökülen aşkla,
umutla
çığlıklar,
belki de nefretle

Her umuda avuc açtım
sen dilendim
Aşktan harap bir dilenci şimdi yüreğim

Her şeyi sana yazdım
seni de her şeye

Hayallerimin paragraf başlarına,
umutlarımın parantez içlerine
Kalemler tükettim tükenmeyen hasretle

Her şeyi sana yazdımseni de herşeye

Binlerce kez okudum her gün
bir ilkokul defterinden
Binlerce kez okudum
seçebilmek için seni
soru işaretlerinden
Seni ezberledim hergün
karmakarış yazılar içinden

Sana da kendimi yazdım
bana ait harflerle,
farklı alfabelerle

Herşeyi sana yazdım
Herşeye seni yazdım

Seni Bekleyişimin Adı Yok

Aslında bir kibrit kafi gündüzleri tutuşturup,
Gecenin gerdanına dizi dizi yıldızlar yapmaya
Hani sabahın boyu yetişse uzanıp öpecek alnından Ay’ı
Bir de hep geç kalınmış ömrün son deminde gelmese ölüm
Belki böylesi dar gelmez giyindiğimiz mutluluklar

Mevsimlerin peşine takılıp ta,
Hüznü oradan oraya taşıyan yağmurlar gibiyim

Sıcak avuçlarda buhar olup göğe karışan
Soğuk bakışlarda buz kesip anlamdan alabildiğine uzaklaşan

Seni bekleyişimin adı yok,

Hasreti çeke çeke uzaklara götüren çok vagonlu trenlerin de
Hani giden gider de, geçmişi kalırya geride,
Onu hep yaşlı gözlerle bekleyen
Zamanla dilindeki özlemi kırıverir zaman, en hassas yerinden

Çok geçmeden, çok geçiyor yokluğunun üzerinden,
Haram saatler diziliyor boğazıma uzadıkça sensizlik,
Tenhasına sere serpe uzandığım düşler de yetmiyor
Yorgun arzularımı kışkırtmaya
Verdiğim sözlere saklanmış militan kılıklı yalanlar yakayı ele veriyor bir bir
Tutuklayıp aynalara hapsediyorum
Sonra vicdanım delil yetersizliğinden serbest bırakıyor

Seni bekleyişimin adı yok
Dursun diye duvarlara çivilediğim zamanın da
Payıma düşen yalnızlığın zirvesinde,
Saçlarımla gizlice siyahını paylaşıyor gece
O zaman, bu şehir bir kez daha düşüyor gözümden
Kalabalık kaldırımlarında adım adım eziliyor günahlarımın gölgesi

Sanki ben değildim külçe külçe acıların sahibi
Ağır korkuların ezip yel değirmelerine verdiği
Savrulmuş bedenimin, rüzgarında ölmeden dirildiği
Sanki sen değildin bırakıp giden
Üstüne üstlük hiç gelmemişken

Seni bekleyişimin adı yok

Kurulmamış köprülerden geçmeye çalışan benliğimin de
Şiirlerim şahit olsun ki
İki satır arasına sığmıyor yalnızlığım
Ne nokta anlatabiliyor kararsızlığımı
Ne de virgül koyabiliyorum yılların ardına
Yenik düştü keşkelerim oynadığım oyunlara
Yine de teslim olmadım
Ama sen, namluda hüzün
Beni tam on ikiden vurdun
Seni bekleyişimin adı yok

Gelmeyişinin de…!

Şimdi senden uzakta, gurbet illerindeyken,
''Gelsin'' diye bir haber saldığın gün gelirim
Nedâmet denen sazın teli ellerindeyken,
En hicaz şarkıları çaldığın gün gelirim

Ben mi geri çevirdim sen bir davet verdin de?
Yemin Billâh gelirim bu Mayıs'ın dördünde
Sana bile yetmeyen o daracık gönlünde
Benden başka herkesi sildiğin gün gelirim

Gül yorgunu gamzene pişman umutlar takıp,
Mazi denen deftere hisli bir kibrit çakıp,
Bensiz geçen günlere yeni ağıtlar yakıp,
Feryatla saçlarını yolduğun gün gelirim

Dermanını hazır tut, sızım çoktur bilesin
Yalan ziyafetine karnım toktur bilesin
Haraç-mezat satacak sevdam yoktur bilesin
Kadrimi kıymetimi bildiğin gün gelirim __________________

Ancak her ayrılıkta olduğu gibi, bu ayrılığın da belirli bir süresinin olması yüreğimin tek tesellisi
Her ne kadar bu sürenin uzunluğunu bilmesek de sonunun olduğunu bilmek umutlandırıcı
Zaten her şey umut edebilmekle başlamadı mı ?
Seni düşünüp de kendimi kaybettiğim vakitlerin anısına yazdım bu satırları sana
Bazen otobüste iki sevgilinin başlarını yaslayıp uyurken ki rahatlığında, bazen sokakta babasının elinden tutan bir çocuğun gözlerindeki güvende buldum seni
Düşündükçe seni bir kuş olasım gelir ve sana olan hasretimi gidermek için bir uçtan bir uca uçasım gelir
Ve her sana uçasım geldiğinde bir kuş hafifliğinde sana akar yüreğim, yokluğunda yok olmaktan korkarak
Sana kavuştuğumda öylesine teşekkür etmek istiyorum ki, beni en zor günlerimde yalnız bırakmadığın için
Tam tersine, bana daha fazla ilgi gösterdin
Seni tanımak ne kadar güzel bir şeymiş
Keşke seninle daha öncelerin tanışabilseydik
Bir zamanlar bütün insanlara küsmüştüm
Ama sen bana yine güven verdin!!!
İnan ki seni çok seviyorum
Bir insani bu kadar seveceğimi hiç tahmin edemezdim
Ama anladım ki sen bu dünyada bir tanesin
Aslında yazılması gereken çok şeyler var
Ama bunları sana hasretim son bulduğunda kendim söylemek istiyorum…
Seni her gün daha fazla özlüyorum ve daha fazla seviyorum…
Bunu sakın unutma
Mutlu günler bizi bekliyor!
Hadi gel artık
Dayanamıyorum hasretine
GEL ARTIK

Gelecekmisin?

bir gün gelecekmisin?
öyle çok canım yanıyorki sevgilim,
bu sensizlik,bu kimliksizlikten
bazen tüm dünyanın ağırlığı,
kirpiklerime çöktü sanıyorum

öyle eriniyorumki sabahları,
gözlerimi açmaya,
sanki gözlerimi açsam,
kirpiklerimin ucundan,
dünya düşecek sanıyorum

neden bilmem, sen dönmezsen bana,
dünya da dönmez diye korkuyorum,
mevsimler olmaz ,
kar yağmaz,
güneş doğmaz sanıyorum,

birgün gelecekmisin?
ehh geleceksen gel artıkk
dünyayı kirpiğimin ucunda,
daha fazla tutamıyorum

Hiçbir yerinde yok asaletin ibresi
Sesinde kamaşmasında tensel bir büyünün
Atlas hani libas ve kuytu bakışlı mavi gözlerin
Sanki hepimize bütün şiirleri hala fısıldayan
Bir eski büyük şairmiş gibi
Aşk bir erken didişme bir sorgu sualmiş de
Mezbele ve yaralıymış eski yaraların yeniden kanamasından
Hiçbir yerde yok asaletin ibresi
Bir adamın yüzünde ya da yalana çok benzeyen
Bir doğru sözünde belki
Saçlarının çevriminde ıslak bir beyaz kadının
Yüksek rakımlı göllerin buzul saflığında
Ve kokusunda çiçeklerinin kanirej’in
Elbet şiir olacak şairin tesellisi
Ve en kötüsü bile işe yarayacak aşklaşmaların
Yazana değilse bile okuyana faydalı
"bak aynı başına gelmiş adamın benim başıma gelen"
O da üzülmüş aynı benim gibi
Benimki daha acıklı değil onunkinden,
Fiyakalı değil onun acısı benimkinden
Sade güzel olan kelimeler
Sade kelimeler
Kelimeler
Sen aşka aşıksın müsaitsin gördüğünü abartmaya
Biz olsa olsa bir müddet aşklaştık aşkım aşık olmadık
Bir elim sana uzanır, öteki berikinin zaten elinde
Bırak yoluma gideyim bildiğimce
Yabancısı olduğum bir şey değil yabancılar
Baktım yerlisi yabancısı aşağı yukarı hepsi benzer erkekler
Eğer bir söz, bir ses bekliyorsan bu adamdan
İçinde hiç gönderme isteği bulunmayan bir git
Lazımsa eğer
İşte orada duruyor
Ağzımın bir yerinde
Almak ister misin dilini sokup aklıma
Sana ait olan herşeyi bir nefeste
Bir göz yumma anında
Bir soğuk telefon konuşmasında
Geri alabilir misin?
Seni benden geri alabilir misin?
Kovabilir misin beni senden?
Sevgilim
Yoksa sen,
Sevgilim olmayabilir misin?

Sabret

Son defa
Sevmek istedim

Kahretsin ki

İlk defa öğrendim
Aşık olmayı

şimdi
ne sevgi istiyorum
ne de başka aşk

dilim susmayı
sen de
beklemeyi öğren yüreğim
a
ş
k
ı
m

s
a
b
r
e
t

bitergece bitergündüz biterdertler biteryollar biterömür biter
sen de bilmiyor musun gecenin en siyahının bile güneşle birlikte aydınlandığını hergün
soğuk uzun kışı baharın bitirdiğini bilmiyor musun?
bitmeyecek tek şey sevgimiz ey sevgilim
sana yazdığım şiirlerim de bitmeyecek sen beğenmesende

~*SeVGiM SaNaDıR, HaSReTiM SaNa*~

Bu gece hasretin,bir başka acıtıyor canımı,
Yar! özlemin yüreğimden doldu da taştı
Sen başka bir diyarda,beklerken sabahları,
Sensiz doğsa da güneş,gündüzlerim karanlıktı

Neyleyim güneşi,gülen gözlerin yoksa karşımda
Varsın aydınlanmasın,karanlıkta kalsın günlerim
Sensizlik yazılmışsa yazıma,kaderim der çekerim
Sen ister sev beni,istersen sevme,ben ikimiz içinde severim

Hatıralar avutur,merhem olur tuz bastığın yarama
Sen hep gül yeter ki,ben karalar bağlarım başıma
Mutlu olman için,el açmış yalvarıyorken Allah´a
Aldırma hasretinden tükenen,yüreğime akan yaşlara

Sen ağlama sevdiğim,mutlu ol gülsün gözlerin
Sana değil kendimedir,acı dolu yüreğime sözlerim
Varsın olmasın vuslat,umutlarım son bulsun neyleyim?
Özlemlerimle,sensizlik içinde kapansın,seni görmeyen gözlerim
Hasretim sanadır,özlemim sana,seni hep sevdim,ölene dek de seveceğim
__________________

Dün gece yine yalnızdım
Sokağa çıktım
Ve kendime bir çiçek aldım
Kendim almamış gibi yürüdüm sokaklarda
Ve yalnız değilmişim gibi düşündüm
Ama her gece gibi
Dün gece de yalnızdım
Ve kendime bir çiçek aldım
Bir saat geri alınmış saatler
Ben geri almadım
Ve bir saat daha yalnız kalmadım
Bir masaya oturdum
İki çay ısmarladım
Ben içtim
Sen soğutdun
Sana söyleyeceğim herşeyi unutdum
Çok dert etmedim
Çünki yoktun
Dün gece yine yanlızdım
Rahat ağladım
Yokluğunda gizlemedim gözyaşlarımı
Ve lambaları hiç karartmadım
Dün gece
Her gece gibi yanlızdım
Sokağa cıktım
Ve kendime bir çiçek aldım
Sen sandım
KOKLAMADIM!

İçimde tonlarca hüzün yüklüydü
Aradım,bulamadım sen yokken
Anladım ki sen sadece sevdam,aşkım değil
Gizli hüzünlerim olmuştun giderken
Yağmuru hep sevdim bilirsin
Bulutlarca yağmur yağdı ardından
Yürüdüm yağmurun altında saatlerce
Elimde elin ,yüreğinde sevgim yoktu biliyordum
Yağmurlarda sensiz ıslanamadım
Sevdiğimiz şarkıları dinledim
Yetinmeyip yeni besteler yaptım
Hani aşk filmlerine fon olacak,
Yürekleri yakacak besteler
Bestemizi dile dökemedim sevdiğim
Şarkılar anlamsızdı sen yokken
Ağlamak çözüm müydü her gece
Anıları anmak çaremiydi ardından
Başka yüzlere bakamadı gözlerim
Yüreğimi kilitledim sen yokken

''Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın
Denizler ortasında,bak yelkensiz bıraktın''
Koskoca bi mavilik,koskoca bi sensizlik
Ne yapılır bu sonsuzlukta?
Ya boğulursam mavi derinliklerde
Ya tutunamazsam yitik düşlerime bile
Ya da sen hiç? Belki de bu birhiç(lik)
Aynı anda sevebilmekken marifet; (ne çok erken,ne de çok geç)
aynı denize sığamadık biz
kıyıya vurdukyazık
Sen hiç mi deniz görmedin?
Onca vapura,gemiye,balığa,martıya yeten deniz,
yet(e)medi mi?
Denize hasret kaldıkyazık
Sen hiç mi bahar görmedin?
Onca kuşa,kelebeğe,yeni yetmeye yeten yeşil,
bi umutlarımızı yeşertemedi
Bu bahar,yaşayamadan bitti!
''Öyle yıktın ki bütün inançlarımı
Beni sensiz bıraktın,beni bensiz bıraktın''

GİDERSEN YIKILIR BU KENT

Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da gider
Bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında
Yanlış adresteydik, kimsesizdik belki
Sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar
Biz mi yalnızdık, durmadan yağmur yağardı
Üşür müydük nar çiçekleri ürperirken

Gidersen kim sular fesleğenleri
Kuşlar nereye sığınır akşam olunca

Sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu
Sustuğun yerde bir şeyler kırılıyor
Bekleyiş diyorum caddelere, dalıp gidiyorsun
Adını yazıyorum bütün otobüs duraklarına
Öpüştüğümüz her yer adınla anılıyor
Birde seni ekliyorum susuşlarıma

Selamsız saygısız yürüyelim sokakları
Belki bizimle ışıklanır bütün varoşlar
Geriye mapushaneler kalır, paslı soğuklar
Adını bilmediğimiz dostlar kalır yalnız
Yüreğimize alırız onları, ısıtırız
Gardiyan olamayız kendi ömrümüze her akşam

Gidersen kar yağar avuçlarıma
Bir ceylan sessizliği olur burada aşklar

Fiyakalı ışıklar yanıyor reklam panolarında
Durmadan çoğalıyor faili meçhul cinayetler
Ve ölü kuşlar satılıyor bütün çiçekçilerde
Menekşeler nergisler yerine kuş ölüleri
Bir su sesi bir fesleğen kokusu şimdi uzak
Yangınları anımsatıyor genç ölülere artık

Bulvar kahvelerinde arabesk bir duman
Sis ve intihar çöküyor bütün birahanelere
Bu kentin künyesi bellidir artık ve susuşun
İsyan olur milyon kere, hiç bilmez miyim
Sokul yanıma sen, ellerin sımsıcak kalsın
Devriyeler basıyor karartılmış evleri yine

Gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür
Bir tufan olurum sustuğun her yerde

Niçin ağlamaklı
Derin bakıyor gözlerin,
Yüzlerce metre gerideymiş gibi
Görme merkezin
Hüzünle emzirdiğinden midir yar
Gözbebeklerin,
Haresinden buğulu
Bu hüzzam ezgi mi dokunaklı
Şarkısıymış gibi kederin?

Bu nem,
Islatan yanaklarını,
Son bakış olduğundan mıdır
Terk etmeden İstanbul’u?

Bakma bana öyle yar
Tutamam kendimi
Belli belirsiz dahi duysam
“Hoşça kal” diyen sesini
Engelleyemem,
Dudaklarımın büzülmesini

Bekle yar
Kaybolana kadar
Gökyüzünde
Veda huzmesini
Bilirsin,
Yine duyarım seni ben
Hoşçakal
Hoşçakal yar

Gitme sevdalım
Bilirim alınyazında yoktur adım
Ömrümün yanına katılmaz ömrün
Al bu sevdayı kat yüreğine
Sevdamızı inkar edip kanatma aşkı
Acıtma anıları yuvasız kuşlar gibi bırakma sahipsiz
Hüzünlü yıldızların arasına asma resmini
Yüreğimi zindanlara kapatma
Esme meltemini beklediğim sabahlarda fırtına olup
Karanlık gecelerde bırakma bir başıma
Olmasa da yarınımız
Yastığımdan alma saçının tek telini
Gamzeli gülüşlerini bırak hayalimde
Varsın bedenin kalkıp gitsin yanımdan
Sen özlem olma sevdiğim
Yarın gelecekmiş gibi yap,hergün yanımdaymış gibi
Kalmasan da yarınlara,çıkmasa da sevdamız sabaha
Gitme bir tanem,veda etme şu deli yüreğe

kolaydı sevmeler ben imkansızı seçtim
ne kadar yakındın o kadar uzaktın bana
elimi uzatsam tutabilirdim ama bir o kadar da
ulaşılmazdın
kaçanlardan değildim ben kaçmadım
ne zaman vazgeçmeye kalksam yüreğim
o kocaman haliyle dikildi karşıma
ben yüreğimin sesini dinledim
ve yüreğim de sendin aslında
her sözcüğü denedim, seni anlatmak için
her sözcüğün üzerinde durup bir kere düşündüm
ya onlar anlatamadı seni,ya sen onlara yetmedin
ben ki konuşmayı o kadar seven, böylesine laf cambazı
bir tek seni tarif edemedim

Rüzgar denizi okşuyordu
Puslu havadaki martılar
Kanatlarında çığlık saklıyordu
Deniz çılgın bakıyordu martılara
Haykırıyordu çıplak ağaçlar
Bir hüzün düşmüştü gökyüzüne
Güneşi saklamıştı bulutlar
Bu acılara bakamaz oldum
Nasıl anlatabilsem
Bulut bütün duyguları
Yükleyip götürmüştü
Göç eden bütün aşklar gibi
Adresini arayan aşklar
Pusulası bozulmuş yaşamın
Çemberinde dönüp duruyordu

imse görmeden uzat ellerini!
Ellerin ellerimde kalsın
Sımsıcak bir alev,
Sımsıcak bir kor gibi

Kimse görmeden uzat dizlerini!
Başımı koymam için
Yumuşacık kuş tüyü,
Yumuşacık bir yastık gibi

Kimse görmeden uzat dudaklarını!
Yalnızca ben bakayım tadına
Yüreğimden vurulmuş,
Yüreğimden kavrulupta erir gibi

Kimse görmeden kapat gözlerini!
Demirden parmaklık olsun bana
Sevdalanmış bir biçare
Sevdalanmış bir mahkum gibi

GÖZLERİN KAL DİYOR

Buna nasıl ayrılık bu nasıl veda
Gözlerin kal diyor dudakların git
Bakışın anahtar gözlerin kilit
Ellerin aç diyor dudakların git
Ayrılık dönüşü olmayan nehir
Yalnızlık yıkılmış bomboş bir şehir
Kaç sevda kül oldu böyle kimbilir
Gözyaşın kal diyor dudakların git
Gidersem bir daha dönmeyeceğim
Kalırsam kalbime yenileceğim
Çözemedim seni delireceğim
Gözlerin kal diyor dudakların git
Duvardan insin mi resimlerimiz
Yabancı olsun mu isimlerimiz
Ya o deli dolu gecelerimiz
Anılar kal diyor dudakların git
Bu romanda biter belki birazdan
Ne aşklar yıkıldı gururdan nazdan
Ağlıyor besteler yine hicazdan
Şarkılar kal diyor dudaklar git

DURMADAN ÖLÜYORSUN

Ah! Susuyorsun yine
Alnına derin kuyular kazarak

Her şey nasıl da dönüşüyor zamanla birbirine
Gözyaşı kuraklığa, sevişmek şaşkınlığa
Bir ova oluyor kalplerimiz birden
Sürülüp ekilebilen Çok dokunaklı Doğurgan
Nasıl da akışıyoruz durmadan birbirimize?
Sanki birbirine karışan kar suları bakışlarımız

Oysa gölgelerden, serinliklerden bir aşkım olsun isterdim
Yosun tutmuş taşlardan, ağaç budaklarından
Kuytulardan
Neyimiz varsa dökülsün ortaya bir bir
Tanığımız olsun tahtadan avcıları rüzgârın
Aşklar çok yaşamıyor artık
Ve hiç kimseler sevmiyor ırmakları

Ne çok yakışırdı konuşmak sana oysa
Susuyorsun şimdi durmadan susuyorsun
Göğsüne acılar kazıyarak tek mülkün beyazlığınla
Ve taşıyarak şarkılara, kendi solgun, hüzünlü sesini
Ölüyorsun, ah! Durmadan ölüyorsun
Kendi kendine yakarak
Bir isyanla yüreğin fundalığını

Yetersiz mi Gülüşlerim

Yetersiz mi gülüşlerim sana karşı,
Sevgimden tenimin dışına taşan mutluluğum,
Haykırışım yüzüne, dünyaya, tüm insanlara sevgimi,
Kalıyor mu bende, gitmiyor mu sana doğru bir yerlere,
Öfkem sana olan bakışlara,
Senden uzak kalışlara,
Ya da dünyaya,
Bunlar da mı bende kalakalıyor,
Senin hissettiğin ya da duyduğun merkezlere giremiyorlar mı,
Nedendir bu bende kalışlar,
Ve nedendir bu anlayışsızlık bazı zamanlar,
Ve kendimi sana anlatamayışım

Yürek Yanarsa Titrer,Gül Üşürse

Git gide kirletiyorlar gökyüzünü Anne
Umutlarıda tüketiyorlar hep beraber / sevgileri de
dillerinde en ince yalanlar, süslü ve sisli yüzleriyle
soğuk yüreklerinde ne acıma ne sevgi
kimin eli kimin cebinde
kimin eli kimin neresinde belli değil

bense öyle acemi ve şaşkın
boş kalan ellerimi bir ömür
nereye koyacağımı bilemedim
bilemedim, hangi yalanla kimi nasıl soyacağımı
buz üstünde yürümeyi seçtim kendi hesabıma
maske diye bir not düşürmedim yüzüme
bukalemuna çalan rengimde olmadı

tuttuğum her insanın elinde/ ellerim kirlendi
gözlerim kirlendi/ baktığım her insanın gözlerinde
yüreğimi sarktım umut kuyularına her defasında
her defasında yangın çektim su yerine, acı çektim
ne bir gün ışığı aktı içime, ne de bir yağmur damlası

rezil bir dünyanın orta yerinde
hüzün ben oldum düşen her yaprakta
her savaşta vurulan ben
yıkıldı hayalleri çocukların gözlerimde
yüreğimde yandı son ümitleri
ıstırabın en derin okyanusuna gömüldüm
bu nasıl bir dünya Anne
suskunum, susuzum, yaralıyım
gözlerim, ruhum, bedenim yorgun

durmadan kirletiliyor/ kanıyor zaman /kimse aldırmıyor
kimse yanmıyor /sevincini ateşe döken gelincik çiçeklerine
dönüp bakmıyor çığlıklarına çocukların
kapkara bir nehir gibi
acı akıyor yüzünde yoksulların her akşam
tüm çabalarımıza ragmen, temiz tutamadık güzelliklerimizi
herşeyin kirletildiği bir dünyada
hep vurgun kaldı bir yanımız
bir yanımız aşka acıya ayarlı

dumanlar yürüyor her akşam
beton yığınlarıyla örtülü / sevgisiz kentler üstüne
zifiri karanlıklar
kimse kimsenin yasını tutmuyor/ bölüşmüyor acısını
bu nasıl bir dünya Anne
bu nasıl bir dünya

Sarılki,
kokun sinsin tenime /sevgin işlesin yüreğime
bu yalancı dünyada kimim varki, başka gözlerimden öpecek
içimi ısıtacak bu karanlık soğuk kış gecelerinde
Sarılki, serinlensin ateşler içindeki alnım
yorgunum/ beynim, tenim, ellerim yorgun
kendime sürgün yaşamaktan
sevgiye tanımlar aramaktan
tüm bu oldu bittilere
insanın kayıtsızlığından yorgunum Anne

yoruldum Anne ağrılarım sızılarım yorgun
ihanetler yedi umudumu, sevgimi, düşlerimi
her gece yalnızlıklar sürüyorum/ kanayan yerlerime
ellerime çaresizlikler yüklüyorum
üşüyorum bu karanlık soğuk gecelerde sarıl bana

oysa hiç dönmedim sırtımı insan emeğine
öpmedim namerdin elini/ eğilmedim zalimin önünde
ama ezildim bir çaresizin bakışından
bir annenın yakarışından
bir babanın haykırışından
utandım Anne dünyayı kirli bahçesine çevirenlerden
aç insanların kederinden utandım
bombalanan şehirlerden, yalvaran gözlerden
insanların kayıtsızlığından tüm bu oldu bittilere
insanlığımdan utandım Anne insanlığımdan

heyhatki,
bizi ağlatan acılar güldürüyor başkalarını Anne
yürek yanarsa titrer, gül üşürse
kaç insan soyundan ihanet görmüş, kaç gül dikeninden
mademki ihanet var,
öz elleriyle boğsun gül emen çocuklarını anneler
ve ihanet etsin şairler
bir daha yazmasın gül yüzlü sevgililerine şiirler
her mısrası kurşun olup saplansın yüreklerine

Ve ben
bunca kalabalıkların, bunca mekanların içinde
her defasında yarası kanayan şiirler damlarken içime
yüreğimdeki yağmurlarla, herkesin bildiği bu dünyada
adresi olmayan yitik mektuplar gibi yorgun
yavru bir kedi gibi yalnız ve sahipsiz
öyle mi?
vayyy


ben nazlı bir yaprağım dalından düşmüş
alın beni üşüdüğüm yerden
kaldırın beni düştüğüm yerden
kalbinizin üstüne tutun pul pul
vicdanınızın üstüne
aynı soydanım sizinle

yok başka bir umarım alın beni üşüdüğüm yerden
yok başka kimsem kiminle konuşsam
sizin elleriniz var soyan, evleriniz var kocaman
sokaklarda gecekondularda yatmadınız karda kışta
bir dilim ekmeğe avuç açmadınız
utanan biz olduk yoksulluğumuzdan
utanan anam oldu, babam, bacım, gardaşım

ben nazlı bir yaprağım dalından düşmüş
alın beni üşüdüğüm yerden
kaldırın düştüğüm yerden
kalbinizin üstüne tutun pul pul
vicdanınızın üstüne
aynı soydanım sizinle

MOR KALEM

Her koşmana bir öpücük var dedi
Yaktı beni canevimden sürmelim
Durulur mu bunu bize yâr dedi
Haydi kalem nazlı kalem mor kalem

Boş kağıdı çizik çizik çizersin
Güzelleri övmesini bilirsin
İsteyince bülbül olur ötersin
Haydi kalem nazlı kalem mor kalem

Ela gözlüm sonra bize darılır
Bir koşmaya boynumuza sarılır
Has bahçenin gülü böyle derilir
Haydi kalem nazlı kalem mor kalem

Oktay der ki mor kalemim bir tane
Güzeller emrine gelmiş cihana
Gayri ela gözlüm olsun bahane
Haydi kalem nazlı kalem mor kalem

MUTLULUĞU UNUTTUM YILLAR OLDU

Mutluluğu unuttum, yıllar oldu
geçti çocukluğun sımsıcak kadife kanatları
ve yeşillikler içindeki yuvamda
bir gaga açmasıyla kursağımın mutlulukla dolması

Geçti, artık acılar bekler beni
şimdi garip bir güvercindir sabah
güneş doğunca üç-beş mutluluk kırıntısıyla doyurur karnımı
ve bir yana çekilip başını kanadının altına gömer geceleri __________________

frmacil sekizinci 8 sayfa

Senden Arınmış Bir Gece

Belki de ilk defa bu gece…
Evet evet bugece,
Hiç sitem etmeyeceğim yokluğuna

Avuçlarımın arasına gömüp telefonumu,
Kararsızlığa oynamayacağım

Bu geceyi kendime bağışlayacağım

İçinde ne adın, ne varlığın,
Ne de terkedilmişliklerimin hüznü olmayacak

Sorgulardan ve yorumlardan yıkanıp,
Sessizlikle paklanacağım

Penceremin köşesine bir masa kurup,
Tek kişilik içeceğim rakımı,
Yokluğunda her gece boş bekleyen,
Kadehin bu gece olmayacak

İçerken bir çocuk gibi ağlayıp,
Bir küfürbaz gibi küfürler etmeyeceğim
Bu gece öfkeler yok!
Neden…? Diyerek başlayan cümleler yok!
Bu gece hayatın kendisini sorgulamayacağım

Her gece yüzsüzlük edip,
Evde yokum! desem de,
Evime zorla giren yalnızlığımı,
Bu gece kovmak yerine,
Yüreğimle ağırlayacağım

Yalnızlık bile yalnızlığını unutacak bu gece

Odam, pencereme yansıyan,
Sokak lambaların ışığıyla şımaracak

Bu gece efkardan içmeyeceğim
Biraz kafayı bulunca,
Kalemime sarılıp,
Sana doğru yola çıkmayacağım

Bu gece, içinde umutların cirit attığı,
Nehirlerin coşku dolu akışını,
Ama önce kuşları,
Ağaçların dallarına gelin gibi düşen baharı,
Sokaklar da yaşayıp, umudunu yitirmeyen,
Kimsesizleri yazacağım

Bu geceyi, senin yokluğunla yorulmuş,
Ve senden zerrelerle,
Öyle kolayca ve bir kez daha,
Sabaha teslim etmiyeceğim

Bu gece, yüzünde tebessümlerle,
Sabahın ışıklarına doğru koşacak

Senden arınmış ve temizlenmiş düşüncelerle,
Yatağıma uzanacağım
Göz kapaklarım uykuyla inatlaşmayacak
Uykuya en hasret gecelerimi,
Bu sefer kolayca harcamayacağım

geldim,gidiyorum işte hayattan

Günlerim sayılı çok yok hayatta zamanım
Daha doyamadan gençliğime kapımdaki ölüm
Dur diyecek kudrettim yok ki kalayım
Geldim,gidiyorum işte hayattan

Ağlamayın ardımdan silin yaşları
Aldığım ahların şimdi hesaplarını
Ortaya saçamadığım sevdalarımla
Geldim,gidiyorum işte hayattan

Bir kırgınlığım yok giderken hayata
İçimde işlediğim binbir günahlarla
Anlatamadığım anılarla
Geldim,gidiyorum işte hayattan

Dönülmez bu yol gerisi yok
Ben sevdasız girdim mezara çok
Hayat dediğim sevdayla sinemsiz boş
Geldim,gidiyorum işte hayattan

Geç kalınmış bir hayatta var oldum
Sensiz bu dünya da avare oldum
Yaptığım hatalarla inan kahroldum
geldim,gidiyorum işte hayattan

Elveda geride kalanlarıma
Zor ama yoldayım karalarımla
Yaradanın karşısında hatalarımla
gidiyorum işte hayattan,yokluğuna

S E V M E K A M A A N L A T A M A M A K

Sevdiğimi anlatamadım
Gözlerimle anlatayım dedim olmadı
Gözlerimi kıskandım senden
Utandım çekindim söyleyemedim
Seni seviyorum, seviyorum diyemedim
Sonra yollarımız ayrıldı ama sen
Çıkmadın ki aklımdan sevemedim ki başkasını
Evet sonra, sonra öğrendim evlenmişsin başkasıyla
Başkasının olmuşsun, dayanamadım kahroldum
Ama suçluyum sana açılamadım
Yıllar sonra yolda gördüm seni
Yanına yanaştım titreyerek ak düşmüş saçlarımla
Çatlamış dudağımla seni seviyorum dedim
Gözümde bir damla yaşla o da hıçkırırcasına
Bende seni dedi bitirmişti cümlesini sonunda
Öğrenmiştim gerçeği ama artık çok geçti
Açılmalıydım baştan söylemeliydim her şeyi

İyi Güzel de

Dua ediyorsun
Ellerini açarak
İyi güzel de
Çalış bari

Her yer kıraç
Diyorsun
İyi güzel de
Ek bari

Cahiller çoğaldı
Diyorsun
İyi güzel de
Eğit bari

Haksızlık var
Diyorsun
İyi güzelde
Paylaş bari

Herkes bir taraf
Diyorsun
İyi güzel de
Birleş bari

İsmail
Sevgiye muhtaç
Diyorsun
İyi güzel de
Sev bari

Dişarda yagmur
Içimde sikinti var
Açabilsem kalbimi
Bu yagmur içime yagsa
Ve yikasa
Içimde ne kadar aci varsa
Uyusam yagmur altinda
Deniz gibi

Boyum uzun olsa yagmur kadar
Öpebilsem semayi
Sonra dökülüp yeryüzüne
Kucaklasam tüm insanlari
Dünyayi
Hiç birini yapamiyorum
Içim taştigi halde

Aglayamiyorum

Sende seviyorum tüm insanlari,
Sende büyüyor acilar, sevgiler, inan ki
Bu yagmurda ne var sanki

Siyah

Beyaz gecenin ardından,
Siyahın şeffaflığını izle
Yoksa kaybolup gidersin
Karanlığın ötesinde

Sitem edersin
Susmanın öldürücü matemine

Karanlıkta yaşamak
Siyah kadar korkutucu
Ve bir o kadar da yalın
Yalnızlığın baslangıcıdır

Önemli olan,
Işığı bulmaktır
Yaşarken ölürcesine __________________

SANA DEĞMEZ

Ne ilaçlar fayda etti
Ne sakinleştiriciler
Ben yine uykuya kafa tutup
Efelendim
Birikimlerim arttıkça arttı
Sıkıntılarım diz boyu
Ne tarafıma dönsem çıkar
Ne tarafıma dönsem ihanet
Korkularımsa cabası
Yüreğimin ağrısı
Galip gelmekte vücuduma
İlaçlar yüreğime vız gelmekte
Gecenin bir yarısı
Yıldızlarım bulutlara mağlup
Kasabam ışıklarla ve soğukla baş başa
Ve ben
Ve ben sana lanetler ediyorum
Biliyorum ki çaren değilim
Biliyorum ki geleceğin olmayacağım
Külleri eşelemen değiştirmeyecek
Değiştirmeyecek
Geçmişi getirmeyecek
İhaneti örtmeyecek
Saçlarıma düşen akları örtmeyeceği gibi
Kendini ucuza satmana içerledim
Yıllarca dua ettim Allahıma
Sabrıma sabır
Aklıma akıl
Yüreğime sükun versin diye
Yıllarımı kendime ayırıp
Bir başkasını sokamadım hayatıma
Yüreğimdeki izleri görürler
Yüreğimdeki acıyı sezerler diye
Hakkım yok duygularınla alay etmeye
Hakkım yok ellerle kıyas yapmaya
İnan hakkım yok
Bir başka Bendende seninle olmaya
Seni sana seni Allah’a demiştim
Sen hem bana
Hem Allah’a ihanet ettin
Yıllarıma ihanet ettin
Yollarıma ihanet ettin
Geceyi bırakıp
Sabahıma ihanet ettin
Anamın elini öptüğün güne
Babamın Dolan gözlerine ihanet ettin
Beni huzurla git diyerek gönderdiğin,
Asker ocağına ihanet ettin
Ve her şeye inat
Yada ne bileyim umursamaz,
Sanki süt gibi ak,
Su gibi berrak ,
Masummuşsun gibi
Hadi gel buradayım diyorsun,
Yada sen,şunu bilmiyorsun
Ben geçmişimi bir ihanete sattım
Senide ihanetinle birlikte
Hem hayallerimden,
Hem rüyalarımdan,
Hem de hayatımdan söküp attım

Aysel Git Başımdan

Aysel git başımdan ben sana göre değilim
Ölümüm birden olacak seziyorum
Hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
Aysel git başımdan istemiyorum

Benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
Dağıtır gecelerim sarışınlığını
Uykularımı uyusan nasıl korkarsın,
hiçbir dakikamı yaşayamazsın
Aysel git başımdan ben sana göre değilim
Benim icin kirletme aydınlığını,
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim

Islığımı denesen hemen düşürürsün,
gözlerim hızlandırır tenhalığını
Yanlış şehirlere götürür trenlerim
Ya ölmek ustalığını kazanırsın,
ya korku biriktirmek yetisini
Acılarım iyice bol gelir sana,
sevincim bir türlü tutmaz sevincini
Aysel git başımdan ben sana göre değilim
Ümitsizliğimi olsun anlasana
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim

Sevindiğim anda sen üzülürsün
Sonbahar uğultusu duymamışsın ki
içinden bir gemi kalkıp gitmemiş,
uzak yalnızlık limanlarına
Aykırı bir yolcuyum dünya geniş,
Büyük bir kulak çınlıyor içimdeki
Çetrefil yolculuğum kesinleşmiş
Sakın başka bir şey getirme aklına
Aysel git başımdan ben sana göre değilim,
ölümüm birden olacak seziyorum,
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
Aysel git başımdan seni seviyorum

Attila İlhan 'Aysel Git Başımdan'

Zalim

gelmedin işte
nasılda baktım yollarına
üzülmedin mi be zalim
ardında bıraktıklarına
gidişinle bu beden ölmez mi sandın!

duymadın işte!
nasıl da haykırdım sana
kahrolmadın mı be zalim
yaktığım ağıtlara
bu beden mezara girmezmi sandın!

görmedin işte!
nasılda tükendim hasretinle
düşünmedin mi be zalim
nasıl yaşarım hayalinle
terk edişin beni yıkmazmı sandın

bilmedin işte!
hep seni sevdim
anlamadın mı be zalim
ben tek senindim
gittin de ellerin oldummu sandın

Sen rüzgaralara söyle
Sen derdini rüzgara söyle
Umudunu, korkunu, istediğini, acını aşkını sen rüzgara söyle
Bilesin ki o her yere ulaştırır yüreğinin sesini, nice taş yüreklere girer,
Nice sağır kulaklarda yankı yapar o
Onun adı poyraz, deli poyraz

Rüzgar kıskançlık bilmez
Rüzgar kin, öfke, yoksulluk da bilmez
Rüzgar yükünden ötürü yakınmız
Rüzgar zaman tanımaz
Rüzgar engel de tanımız
Sen ona bağrını aç, derdini söyle o seni serinletir, saçlarını okşar, sözlerini alır götürür acılarınla, nedenini-nedenlerini sormadan
Rüzgar seni dinler

Hayatı bazılarına çekilmez kılan ekonomik zorluklar, yalan-dolan ve kandırmalarla da beslenince, insanların tüm yaşamsal dengelerini bozuvermiyor Ruhsal ve bedensel acıların yoğunluğu, insanların hayatlarının sanki ayrılmaz parçaları yanlış gibi ölünceye kadar yakalarından düşmüyor Düzenin acımasızlığı insanlarının omuzlarına biniyor hep Kin, öfke, kıskançlık, acı verme dürtüsü insanları, başka insanlara karşı acımasız kılıyor Düzen insanları çirkinleştiriyor Hayatın acımasız anlamını da doya doya yaşayan bu zavallı insancıklar değil mi? Onlar değil mi? İnsalcıl yüreklerinde hayatın acımasızlığını değiştirecek umut ve sevinç ışığını taşıyanlar?

Rüzgar bulutların yoldaşıdır
Bulutlarda dağların
Bulutlar dağlara düşmeye görsün kara kara, rüzgar yetişir imdadına, alır bulutları dağlardan götürür uzaklara, uzaklara

İnsanın bilinci de rüzgar gibidir
Rüzgar gibi siler, süpürür herşeyi
Alır umutsuzlukları sorar umutlarla, unutturur acıları Her yeni güne hep yeni bir umutla başlar insan Yüreğinin ak bulutlarıyla sarmaş dolaş, şu deli rüzgar, dağların doruklarında her an fırtınaya dönüşecek gibi ürpertir insanı

Sen derdini rüzgara söyle
Sırdaşın rüzgarın özgürlüğü olsun
Rüzgar alır götürür acılarını bilinmez ülkelerin dağlarına, yaylalarına, ovalarına
Yeni sıcak umutlar, dostluklar doğsun diye yüreğinde

Öyle aydınlık bir sonbahar ki
Senin yaklaştığın anda
Kalbimdeki kör yangın
Bu yangından herkes kahkahalarla çıkacak bir sen kurtulamayacaksın

Eriyen sadece kemik kalplerim kalacak
Ölümümden zırnık koklatmam toprağa Kanamalı bir için acele kin aranacak

Bize susmak
Bize sevişmek yaraşır
Çocukluğunu özler zaman
Ben şimdi geceyi nerede senden saklasam

İçinde gül dolabı açılmış
Dikkat et, üşürsün solarken
Şal bir güz al arkana
Ağustostan doğm
Bir vahşi tay olur aşkım
Kim bilir

Aslında insanın cebir karşısında zayıflığıdır aşk
Orgazm, sıfırdır
Oluşum durduğunda

Yılların çilesi sarmış sanki üstünü
O bu dünyanın en berduşu en küskünü
Nerde be dostum mutlu bir günü
Yarını olmayan bir sitem bu sadece

Dokunmaya gelmez hemen kırılır
Mutluluk varken yalnızlığa sarılır
Bu kadarı yeter fazlasına darılır
Gülücüğü kalmayan bir sitem bu sadece

Y a r ı m K a l a n

İntikam çanları çalıyor beynimde
Şimşekler çakıyor yıldırımlar düşüyor
Zehrini akıtan bir yılan oluyor yüreğim
Vefasızlığının ilk gecesinde

Umutlarımız vardı henüz çiçek açmayan
Dağlar kadar yüce bir de sevdamız
Yaprak dökümünü yaşatmaz mı yokluğun
Paslı düşünceler kemirmez mi yüreğimi
Nasıl çiçeklenir umutlarım sensiz

Aşkın olmasa nasıl çekilir bu ruhsuz dünya
Üstüme gelmez mi bu koca şehir
Bu sokaklar nasıl gezilir sensiz
Hayata küskün ağlamaklı bu gece
İçimde yaşama savaşının yenilgisi
Ruhumun son direnişi umuda
Gülüşlerim yarım kaldı
Hasretinin ilk gecesinde

Alisma bana,ne yapacagim belli olmaz,
Bugün varim, yarin birden yok olurum
Dokunma bana, kapanmamis yaralarla doluyum,
Canimi acitma bir yara da sen açma
Sevme beni, yogun duygularimda kaybolursun, tutustururum
Isteme beni, yasaklarla bogusursun, engellerle doluyum
Çözmeye çalisma sakin, seninle karisir iyice kördügüm olurum
Anlama beni, ben kendimi anlarim, ben böyle mutluyum
Aski yasatmami isteme asla,
Ben aska yillardir inanmiyorum
Güveniyosan kendine inandir beni askin varligina
Sonucunda öyle bi ask yasatirim ki, vazgeçemezsin, tutkun olurum
Yikabilirsen duvarlarimi, sakin birakma beni,
Tüm tutkularim ve gücümün arkasinda,
Hala minik bir çocugum,
Büyütemezsen kaybolurum __________________

Hasretinle yangın yerine dönmüş bu bedeni
Daha fazla yokluğunla kasıp kavurma…
Bu gözlerimdeki yaşları ellerinle sil
Yabancı değilsin bütün bunlara,
Gelmeyeceksen sus!!!
Sus sakın söyleme
Bırak öylece kalsın,
Yüzümdeki tebessüm
Birazdan diner yağmur…
Bırak gölgede kalayım,
Güneş doğmasın üzerime…

Şimdi kör kuyuya atılmış kadar karanlık
Şimdi yokluğun kadar ıssız ve derinim
Şimdi gözlerimdeki yaşı azad ettim,
Bir ırmak misali denizlere…
Silmeyeceksen bırak öylece kalsın
Bırak sakın elleme kanasınlar
Tutsaklığa esir olsunlar bir fener boyunda
Kayalara çarpsınlar dalgalar misali
Paramparça dağılıp kalsın öylece
Şimdi sahile vurmuş ceset misali kaldım ortalıkta
Şimdi gelsen de bir şey veremem sana
Bende kalmadın, bende ben de kalmadım çünkü
Bende bir yüreğin kalmıştı
Oda sulara gömülüp gitti çoktan…

Bu Sana itirafımdır

Bu sana itirafımdır
Kırık dökük aşkımdan,
Belki haberin bile yoktur,
Boynuma musallat olan ızdırabımdan
Ve geceleri ansızın uyanışımdan,
Yastığa sen diye sarılışımdan

Bu sana itirafımdır
Gönlümün namlusuna,
Çoktan sürdüm mermiyi
Ve mavi güvercinlerin,
Kanadında uçurdum sevgiyi,
Belki haberin bile yoktur,
Kaç kere ziyaret ettim,
Musalla denen kutsal mabedi

Bu sana itirafımdır
Gözlerim hayalinde gözlerinin,
Ve cebimde tohumu sevdanın
Hep anasına avradına sövdüm ,
Bu kahpe ayrılığın

Bu sana itirafımdır
Kaç kere ağladım, gecenin al yalazında
Kaç kere efkarlandım, serin göze başında
Ve kaç kere sabahladım, resmin koynumda
Belki haberin bile yoktur,
Bir resmine dokunamadım,
Birde yüreğine,birde öpemedim işte ölümüne

Bu sana itirafımdır
Sana gönlümün firarisi demiştim,
Ve karlı dağların nazlı ceylanı,
Belki haberin bile yoktur,
Bir türlü susturamadık ,
Ayrılık denen hayvanı

Bu sana itirafımdır
Halden bilmez sevdiğim,
Koynuma yar diye,acısını gizlediğim,
Hep bendim gel dediğinde gelen,
Ve hep bendim git dediğinde giden,
Boynumda yular,hav hav diye beklediğim,
Belki haberin bile yoktur,
Ben senin yanında,köpekliği bile sevdim

Bu sana itirafımdır
Bir elim ferhadın dağında,
Diğer elim çölünde mecnunun,
Ne yazık;hep kahretmekmiş ,
Sevgideki kanunun
Belki haberin bile yoktur,
Mecnunda benim keremde ben
Bir Leyla bir şirin olmadın neden,

Bu sana itirafımdır
Sana sevdanın,gönül kapılarını açmıştım,
Gelir diye kaç zemheri akşamına kalmıştım,
Oysa yine yenilmişti,yüreğim,
Belki haberin bile yoktur,
Ben hayata değil,ben aşkına yenilmişim

Bu sana itirafımdır
Aşkı bilmez,seveni görmez sevdiğim,
Ben sana muhtacım sende bana ,
Bir bak ne olursun ,
Benden başka kim kaldı sağında solunda,
Belki haberin bile yoktur,
Önünde benim arkanda

Bu sana itirafımdır
Senden başka kimseyi sevemedim,
Ve kimseye yarim diyemedim,
Sen, saplantı dedin ,heves dedin ,
Ve dedinki bir gün unutursun,
Belki haberin bile yoktur,
Ben seni unutmamaya and içtim

Bu sana itirafımdır
Şimdi ikimizde ,yenik komutanlar gibiyiz,
İkimizde mahçup ve ikimizde eziğiz,
Şunu sakın unutma ikimizde sevmişiz,
Bilki ;her yenilgi bir yenmeye gebe ,
Haydi varmısın, sınırsızca sevmeye

AZRAİLE SELAM

Selam sana Azrail hoş geldin
Buyur şurası senin yerin
Biliyorum tahsil edeceksin birazdan şu can senedini
Adına ölüm denilen ebedi terhisi
Ama acele etme ne olur daha bir iki dakikam var
Bana birazcık Muhammedi (sav)anlat
Anlatki hasretim dinsin biraz
Anlat ki çabuk olsun vuslat
Birazdan alacaksın canımı
Ama acele etme daha bir iki dakikam var
Selamlar gönder benden o sevgiliye
Şefaat esirgemesin , mahşerde bize
Onu çok sevdiğimide söyle
Senin gibi yaşamak için çalışmış de
Senin gibi yürümüş , senin gibi yatmış de
sarığını bile senin gibi sarmış de
Haa selamımı unutma
Haydi vakit doldu eyy kutsal melek
Canımı Alda bitsin bu dert
Haydi kapadım gözlerimi,
Alda bitsin bu arzın çilesi derdi
Haydihazırım haydihaydi
Eşhedü enlailahe illallah ve eşhedüenne muhammeden rasulallah

Nerelerdesin?

Seneler gecti senden,
hic bir haber yok!
Hic,mi özlemedin beni?
Hic,mi Aklina gelmem?
Özünü,közünü,sözünü unuttun!
Hayattamisin" tas"kalblim,nerelerdesin?

Kalbinde, sevgiye yer vermezmisin?
Sevenler affeder,sen affetmezmisin?
Nereye kadar gider bu kin,artik bitsin!
Nerdesin"tas"kalblim,nerelerdesin?

Nefret,li gecmisine,
Yagmur hic yagmazmi?
Kin bürümüs gözlerine,
Hayalim hic gelmezmi?
Dondurdugun yüregine,
Dokunsam erimezmi?
Ey buz kayasi,kara vicdanlim!
Yasiyormusun" tas" kalblim,nerelerdesin?

İÇİMDE SAKLAMAK SENİ

İçimde yarattığın fırtınaları saklamak,
Hiçbirşey yokmuş gibi davranmak,
Sadece yüreğim ve beynimle paylaşmak,
Kimseye anlatamamak senine kadar zor
Oysa ben,
Sevdanın ateşiyle yanan bedenimin
Küllerini savurup masmavi gökyüzüne,
Bedenimin her bir zerresiyle
"seni seviyorum" diye haykırmak istiyorum
Kızdığında ürküp titreyen dudaklarımı,
"Miniğim" dediğinde içi gülen gözlerimi,
Sensizliğin acısıyla kıvranan yüreğimi
Herkes görsün istiyorum
Ama korkuyorum
Biliyorum;görürlerse,bilirlerse ayırırlar bizi
Ne kadar zor olsa da,
Sonsuza dek yaşayabilirim seni saklayarak
Yalnız seni severek,
Yalnız sana aşık,
Yalnız seni özleyerek geçsin ömrüm
İçimde sen olduktan sonra,
Bana ne etsin ölüm