 |
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ] |
 |
10-21-2012
|
#31 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]Aşk şiirlerine devam Bir gün daha geçti ömrümden Dünüme bir gün eklerken Yarınımdan bir kez daha çaldı  Ama bu defa daha ağırıma gitti Ömrümden çalınan her günde tek tesellim Ertesi gün duyacağımdan emin olduğum sesin, Kilometrelerce uzakta olsanda Her hücremde hissettiğim varlığın, Gündüz hayalimde gece rüyalarımda olan sendin Şimdi ne sesin var ne hayalin Ne de tutunacak bir tesellim Bugün hayatımın en uzun günü Acım çok taze çünkü Sensiz geçen ilk günde Yokluğunun acısını hafifletmek için Attım kendimi kalabalığa Saatlerce sokak sokak gezdim Sanki bir sokakta aniden karşıma çıkacakmışsın gibi Ama yoktun YOKSUNNe acım azaldı , Ne içimdeki yangın, Ne de sokaklar sana çıktı ÇÜNKÜ HEPSİ ÇIKMAZ SOKAKTI Ayrılıkların Başkenti ne kadardır susuz ne kadardır hasret kaldım bize sadece kuraklığınla değil kendimle de uğraştayım üstelik gurbet kadar uzak koca bir şehir burası yaşamla savaş üstüne sevda herkes için zor neresinden bakarsan bak İstanbul işte hani bir damlası düşse sevdanın yıkılır surları sorgusuz sonra düşünsene kiraz bahçelerini kurt gibi kemirir her birimizi senin anlayacağın sadece kuraklığınla değil sellerinle de dertteyim üstelik gözlerin kadar uzak hasretin kadar taşkın bir şehir burası neresinden bakarsan bak İstanbul işte ayrılıkların başkenti __________________Bitirip herşeyi gidiyorsun ha Gidiyorsan hadi uğurlar olsun Neler yaptığını biliyorsun ha Gidiyorsan hadi ugurlar olsun… Kolayca diyorsun „ben gidiyorum“ „Yaşadıklarımızı hep siliyorum“ Demekki gözünde ben bitiyorum Gidiyorsan hadi uğurlar olsun… Kalbimi derinden “vur” diyemem ki Zorlada gönlüme “ gir” diyemem ki Gideceksen sana “dur” diyemem ki Gidiyorsan hadi uğurlar olsun… Ruhumun meltemi güzel duygular Ne hoş serinletir sevdanın yeli Kalbimin vuruşu seni sorgular Oradan beslenir, sevginin seli… Ruhumla bedenim sevi kokuyor Yüreğime sığmaz sevginin gölü Gözlerim gurbetten sana bakıyor Sarmış bedenimi yalnızlık çölü… Karşıma çıkanı sen sanıyorum, Bu sevda yüzünden deliyim deli Gönlümüz iç içe, inanıyorum, Senden uzaklarda bedenim ölü… frmacil dördüncü 4 sayfa |
|
 |
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ] |
|
|
10-21-2012
|
#32 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]Her kapı eşiğinde çocuk mezarı diye takıldığınız 45 numara ayakkabılarımla içinde etleri çürüyen bir çocuk cesedi taşıdığımı nasıl da bildiniz Hiçbir bardakta dudak payı bırakmadınız bana bir kaşık sesini bile çok gördünüz şekersiz içerek çaylarınızı Bakarak yürüdüm oysa balkonlara göz göze gelebilmek için çamaşır ipinin arkasına astığı iç çamaşırlarının ıslaklığına sürünerek kanaryasını güneşe çıkaran bir kadınla Yanıma yaklaşıp kibrit istediğinizde ıssız bir adaya düşen yalnız adamın dumanı görülsün diye yaktığı ateşiydi sizlere uzattığım Ve siz her seferinizde sigaranızı yaktınız ama açıktan geçen gemiler gibi yanınıza beni almadan gittiniz! - - - DOST BİLDİKLERİM - - - Doğum günüm olmuş neye yarar ki Günümü YIL sayar dost bildiklerim! Kimler düşlerimi hayra yorar ki Sorunca ŞER sayar dost bildiklerim! * * Dostlar dergahına Pazar kurulur Önce izzet ikram hatır sorulur Köprüyü geçince çene yorulur Görünce EL sayar dost bildiklerim! * * Ne vardı pazarda bir dostu bulsam Ne derdim kalırdı ne de bir tasam Düşen gözyaşımı çöle akıtsam Taşınca SEL sayar dost bildiklerim! * * Ne rüzgar kar eder ne de fırtına İstersen onları benimle sına Yapraklar da küstü kendi dalına Esince YEL sayar dost bildiklerim! * * Dostlar meclisinde gönül bulanır Bir ileri beş geriye yollanır Sanırsın yürekte sabır sınanır Satınca PUL sayar dost bildiklerim! * * Gönlüm aşk’a geldi çağlayıp coşar Şelaleye inat tersine akar Bir yürekte doğdum binleri yakar Yanınca KÜL sayar dost bildiklerim! * * Alaylı gözlerle şimdi bakarım Kalemimden gözlerine akarım Aynalara ben mi boyun bükerim Susunca LAL sayar dost bildiklerim! Susunca LAL sayar dost bildiklerim !Ah basim bu da sana ders olsun! ben seni seviyordum canimdan cok sana verdim ask ve sevgi sana verdim neyim varsa hani benimle olucaktin zor günümde bile hani herzaman benimleydin simdi zor gün sen nerdesin simdi param pulum kalmadi sen nerdesin zor günde belli oluyor gercek asklar zor günde belli oluyor dostlarin dost bildiklerim simdi nerde canimdan cok sevdiklerim simdi nerde güvendigim daglara kar yagdi dostlarim yüzüme bakmaz oldu cebimde para varkene göz agrilaridim simdi uzak giderler benden ah bassim bu da sana ders olsun ah basim bu da sana ibret olsun bana birakin ben hal ederim düstügüm gibi kalkmasinida bilirim yalan asklardan yalan dostlardan yoruldum hayat yordu yikti beni yalan asklar genc yasta katilim oldu ah basim bu da sana ders olsun ah basim bu da sana ibret olsun simdi taniyorum insanlari simdi taniyorum asklari simdi herseyi daha iyi anliyorum __________________ ADIMLA NASIL BERABERSEM hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların bir dakika bile çıkmıyorsun aklımdan koşar gibi yürüyüşün karanlıkta bir ışık gibi aydınlık gülüşün hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların uzak uzak yıldızlarla çevrilmiş kainatın karanlık boşluklarında akıp giderken zaman adımla nasıl berabersem öylece beraberiz seninle her saat seninle her dakika seninle her saniye gönlümüz mutluluğa inanmış olmanın gururuyla rahat koltuğumuzun altında birer dinamit gibi kellemiz ve sonra her zaman her ölümlüye aynı şartlar altında kısmet olmıyan gerçekleri görmenin aydınlığı alınlarımızda hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların sen bana kalbim kadar elim kadar yakınsın |
|
|
|
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ] |
|
|
10-21-2012
|
#33 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]Sessizce sessiz gidişinde bir şiir saklıydı gözlerin toprağı kıskandıracak kadar toprak yerin demir göğün bakır olma ihtimalinin sıfır olduğu günlerdeydik biz sana güneş kokulu günler biriktiriyorduk içinde başrol oynadığın sen hayaller yazıyordun sırtın yaslı kıraç topraklardan içinde bir kilit bir de demir kapı oysa sahipsiz günlerin ganimetiydi kirli bir gülücük bir de yarım kalan buse şimdi yokluğun da bitmemiş cümleleri topluyoruz bir bir paslı dolapların sırdaşı olan ve yangında ilk kurtarılması gereken sözcüktü aşk yaşam alanı yangın olan __________________ Savrulup Gittiği Bir şeyim gibi yakındı onu hiç görmedim Esmerdi, yapılıp bozulan bir yüzdü Akıldan yaşanır bir yerlerde Durgun söğütlerin gölgesinde gizli Güçsüz yapımızdan gittikçe taşlar Eksilir ikili düzenlerde Uzakta bir dağ kurşundan Yalnızlığın katması beklenirdi Ürkütülmüş ince iplikleri Esmerdi, yapılıp bozulan bir yüzdü Ne saat istenir rüzgar esmesin O saat olurdu savrulup gittiği DESEM Kİ Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini Ormanların en kuytusunu sende görmekteyim Senden kopardım çiçeklerin en solmazını Toprakların en bereketlisini sende sürdüm Sende tattım yemişlerin cümlesini Desem ki sen benim için, Hava kadar lazım, Ekmek kadar mübarek, Su gibi aziz bir şeysin; Nimettensin, nimettensin Desem ki Bırak ben söyleyeyim güzelliğini, Rüzgarla nehirlerle, kuşlarla beraber Günlerden sonra bir gün, Şayet sesimi fark edemezsen Rüzgarların nehirlerin kuşların sesinden, Bil ki ölmüşüm Fakat yine üzülme müsterih ol Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini Ve neden sonra Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede Hatırla ki mahşer günüdür Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum Bendeki kararsızlığı mı soruyorsun dostum Bendeki ne bir yalnızlık öyküsü, Ne de bir hasretlik türküsü İçimde dünden kalma hayallerle, Bocalayıp duran bir sitem sadece Kararsızlıklar bütünü dünyada Umutsuzluk tarlası rüyada Ha battı batacak durgun deryada Tek başına kalan bir sitem bu sadece Solgundur, bugün burada yarın nerede Hep yalnızlıklarladır, işi olmaz neşede Dibi delik testi gibi durur bir köşede İçi hiç dolmayan bir sitem bu sadece Yılların çilesi sarmış sanki üstünü O bu dünyanın en berduşu en küskünü Nerde be dostum mutlu bir günü Yarını olmayan bir sitem bu sadece Dokunmaya gelmez hemen kırılır Mutluluk varken yalnızlığa sarılır Bu kadarı yeter fazlasına darılır Gülücüğü kalmayan bir sitem bu sadece |
|
|
|
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ] |
|
|
10-21-2012
|
#34 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]Ya bir gün biterse bu ızdırabın sonu Sevginin sonu gelir mi sence Ya bir gün gelirse naparım o zaman Ya sen naparsın hiç düşündün mü ? Ya bir gün biterse bu ızdırabın sonu Mahşer gününde mi konuşuruz ancak Belkide o bile olmaz Sen başkasının ben başkasının olmuşuzdur çoktan ! Ya bir gün biterse bu ızdırabın sonu Sevgi seli bitermi sence bir gün Coşkun dereler durulur mu ? Ya hızla yağan yağmur diner mi sence Ya bir gün biterse bu ızdırabın sonu Sararan yaprak yeniden yeşerir mi ? Kırılan dal yeniden biter mi dal olarak Solan çiçek yeniden canlanır mı ? __________________ Gökyüzü zifiri karanlıkken,pembe bir dünyada elele bu sevdanın içindeydik senle… Ve birlikte sonsuz olmaktı temennimiz Çocuksu düşlerimiz vardı,sadece ikimizin olduğu… Zamanda uzun,yaşamda kısa olan bu aşkta; En güzel sevinçleri,en güzel anıları paylaştık,sevdaya dair çok şey öğrendik Sevmeyi,gülmeyi ve terk etmeyi öğrettin bana,yaşamın sevince anlam taşıdığını gösterdin…Sevdim seni ! Can verip yollara düşecek kadar, Kimsenin gücü yetmeyeceği kadar sevdim Uykularımızı paylaştık seninle,bir gece değil gecelerce uykusuz kaldık Aşkımız için zamansız sevdik birbirimizi,umarsız,çıkarsız,yalansız… Dünyalara sığmayacak aşkımızı küçük yüreklerimize sığdırdık, Ayrılıklarımızı yaşanmamış saydık, Öyle ki hep birlikte olmalıydık Sözler verdik birbirimize tutamayacağımızı bile bile… Sonra ayırdılar bizi; Kimseler düşünmedi ! seni,beni,sevgimizi Sensiz hayat yoktu Söz vermiştim sana,sevdama söz… Yaşayamazdım…bu sevdayı içime gömüp,seni bırakamazdım Aldırış etmedim kimseye ayrılmadım senden Sonra sen istemedin beni,sevdamın taşıyamayacağı sözler söyledin,bu aşkı hançerledin…sevdiğim ne yapar bile demedin,ama ben bıkmadım… Şimdi ise ayrılığımızın en karasında kara sevda oldu sevdam Sen belki unuttun,ama ben unutmadım,unutamadım Yeniden başlamak için çok çabaladım,olmadı,nafile… Sadece DÜŞLERİMDE KALDI SEVDAM… Şimdi sen yaşıyorsun,beni öldürdün,yüreğinde bana ait bir iz bile yok Hatırla söz vermiştik sevdamıza,yaşadıkça bu aşkla beraber olacağımıza… Yalanmış oysa…gittin hayatımdan ama sevdan hep benimle Bir gün üstümde çimenler bittiğinde bile sevdan yaşıyor olacak Beni umut kurşunuyla vurdun ! ama onu öldüremezsin… Çünkü;sevdaya kurşun işlemez gülüm… __________________ Bir adam var karanlıkta… Gözleri hep ağlamaklı,yüreği derin bir sevdayla yaralı, Elinde bitmez kadehi,dilinde isminin hecesi, Kalbinde bir aşkın acısı… Bir adam var karanlıkta… Duyguları iflas etmiş,bir aşk için tükenip bitmiş, Bir vefasıza bağlanıp, Uğruna bir ömür tüketmiş… Bir adam var karanlıkta… Gecesi günü kararan,umut tomurcukları koparılan, Ömrü bitse de derdi bitmeyen, Bir adam var karanlıkta… KARANLIK BİR ADAM… Nasıl Olsa Sen Yoksun Bıraksınlar rüzgar delice essin, Nasıl olsa sen yoksun peri kızı Güneş ister erken ister geç batsın, Nasıl olsa sen yoksun peri kızı bundan böyle Amaan boş ver ne param olsun ne de pulum, Kırılmış kanadım kolum, Dikenli de olsa çamurlu da olsa yolum, Nasıl olsa sen yoksun peri kızı bundan böyle Sen yoksun ya hayatımda şarkılardan bana ne! Her şey seninle güzeldi, şiirler de öyle, Zaten umut yoktu zorladım şansımı bile bile, Nasıl olsa sen yoksun peri kızı bundan böyle |
|
|
|
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ] |
|
|
10-21-2012
|
#35 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]Ne İleri, Ne Geri Ne ileri, ne geri; Kimlerin var haberi Benim sonsuz dünyamdan? Belki sabahtan beri Ve belki de akşamdan, Bakıyorum bir camdan, Renk renk billur ehramdan, Haberim yok, rüyamdan, Ne geri, ne ileri! İskemle düşmüş, bırak, Açma, çalsın çıngırak! Geçen trenlere bak; Rüyada bir kabartma Onlar gidiyor ama, Kalıyor dumanları Tirenler götürüyor, Kendi gölgelerinden Kaçışan insanları Tirenler götürüyor, Dağdan dağa sürüyor, Kendi gölgelerinden, Başsız gövdelerinden Kaçışan insanları Ve rüzgâr üfürüyor, Geride dumanları Ve rüzgâr üfürüyor, Kaynaşan ummanları Vaz geç onlardan vaz geç! İstediğim bu değil; Ve o değil, şu değil Eğil, ruhuma eğil! Bin hayal içinden geç Ve benim hülyamı seç! Bak, şu ağaçlı yola, Bize doğru geliyor Orda üç kız kol kola, Bize doğru geliyor Kömür tozundan ince, Su gibi şeffaf gece, Doldurmuş yüzlerini, Silmiş pürüzlerini Kalmamış, Meryem gibi Yüzlerinde kırışık; Ve o Bâkirem gibi, Yüzleri birer ışık, Vücutları bir âhenk Öyle hafif ki, onlar, Elimizi uzatsak, Havayı kımıldatsak, Üçü de titreyecek, Bir âhenk gibi ürkek, Havada eriyecek Başka ses, ayrı biçim, Ne de istiyor içim, Kapının kenarına, Parmaklık duvarına, Bir genç aşık otursun Tel tel sazını kursun, Karanlıkta başbaşa, Gömsün başını taşa Ve derin, sıcak, uzun Şarkısını okusun Tirenler gitmeseydi Yolda gezen kızları, Rüzgâr eritmeseydi Döşekler yalnızları, Dürtmese, itmeseydi Şarkılar bitmeseydi Bu çözülmez bilmece; Hep sayı, harf ve hece Peçe üstünde peçe Böyle aynı noktanın Üstünde saatlerce, Benliğime eğilsem, Sabah, akşam ve gece, Ortasında odanın, Karanlıkla çevrilsem, Bir çözülmez bilmece; Hep sayı, harf ve hece İçinden bu kafanın, Fâni dünyayı silsem Dünyalar nice nice; Yavaşça ölebilsem, Yeni baştan dirilsem, Duysam, görsem ve bilsem! Ne ileri, ne geri, Ne geri, ne ileri! Adı Yok Hüznümün Sabah ayazında titreyen hayallerimle Suya yazılan sözlerimin Ve ardıma bakmadan gördüğüm Dünden kalan adımlarımla Tutkularım pusu kurmuştu ayrılığa Bu sabah, yalnızlığımla seviştim! Bir gözümde yaş Bir gözümde aşk II Terk etmiğim umutlarımla Yarasaların çığlıklarında susmuştum Ana rahminde solan, Doğmamış bebeklerden korktum Bu sabah, kahırlarımla seviştim Bir gözümde yaş, Bir gözümde hasret III Yelkovan vurmuş akrebi sol yanından Ölü zamanlarda boğulmuşum Dağınık yatakların yalnızlığıyla Serseri kurşun gibi namlunun ucundayım Köklerine sarılmışım servinin pervasız Bu sabah, isyanlarımla seviştim Bir gözümde yaş, Bir gözümde nefret IV Pranga geçirilmiş ruhumla Hücre hapsindeyim karanlığın! Yağlı urganla asmışlar yüreğimi Son duadan silinmiş bedensizliğim Terk edilmişliğim vuslata yazılmış Bu sabah, ölümle seviştim Bir gözümde yaş, Bir gözümde veda! __________________çAKALLAR Ne zaman elime bir kalem alsam Dilime dolanır hep bu çakallar ! Sazımı alıp ta çalmaya kalksam Telime dolanır hep bu çakallar ! Haykırsam kar etmez,sussam kar etmez, Unutup ben beni,sızsam kar etmez, İşleyip mısrama,yazsam kar etmez, Elime dolanır,hep bu çakallar ! Vazgeçip tuz bassam artık yarama İsimsize isim,sen hiç arama Riyakar olandan,yanarım amma KÜlÜme dolanır,hep bu çakallar ! Yandıkça yÜreğim,şiire aksam, Savrulan kÜlÜmle ben beni yaksam, YÜzÜmÜ bir defa,örtmeye kalksam, TÜlÜme dolanır,hep bu çakallar ! Yaşlı gözlerimle gönÜl bağımda Dolanıp dururum bu genç çağımda Elime ne zaman,gÜl aldığımda GÜlÜme dolanır,hep bu çakallar ! GÜlÜme dolanır,hep bu çakallar ! Sana Değmez Yıkılmaz surlarla sarıyordum seni Dalgalanmanlar da arıyordum seni Hangi burçlarda diye sorardım seni Artık sana bayrak dikmeye değmez Hasret oku oldun vermişken sancı Aşkımı bin yerden delip verdin acı Silahsızken vurdun içimdeki ağacı Artık sana teslim olmaya değmez Gözümden çok düştün kalmadı yeri Sur kapısına istemem başka müşteri Beni senden çözdün girmezsin içeri Artık sana bağlanmaya değmez |
|
|
|
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ] |
|
|
10-21-2012
|
#36 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]BOYU SEVERDİK BİRBİRİMİZİ BİZ ANLAMSIZCA ARKADAŞ Geceler boyu severdik biz birbirimizi, Güneş bizi kıskanırdı sabahleyin, Çünkü ben ancak senle ısınırdım Geceler boyu okşardın benim başımı, Yastıklar ağlardı bizim için, Çünkü kucağında uyurdum Geceler boyu ağlardık biz biz için, Yağmur bize inat şimşekler yağdırırırdı, Çünkü biz birbirimize ağlardık Artık geceler yok, Yanlızım Çünkü sen beni bir kalemde sildin, Keşke demek zorunda kaldım, Çünkü hepinizi kaybettim Şimdi gine gecelerdeyim, Bu sefer senin için değil, Beni sevenler le beraber Noldu dost mu kaldık sonunda? Noldu gecelerde kayboldun mu? Noldu gerçek gecelerin sevgilisini buldun mu? Ne dersen de artık yokum ben son gecene kadar, Ne dersen de yokum ben son güneş doğana kadar, Ne dersen de yokum ben son fırtınalar kopana kadar, Ne dersen de ben yokum artık yok herşeyin sonuna kadar seni gecelerin karanlığında bırakıyorum Bir zamanlar beni seven sendin ama şimdi sevenim yok sanma! Beni senin hani bir zamanlar gecelerde birbirimizi sevdiğimizde vardım şimdi sonsuzluğa adım atmış oldum Ben senin için var olmadım ben beni dost bilenler için var oldum! Senin için var olsaydım eğer, Ben aşkı bir kalemde silerdim! Aynı senin beni sildiğin gibi! Artık yollardan dönüş yok bir kış geçti tekrar geldik,tekrar kıştayız Artık ateşin yok ben kar tanelerini eskiden ateşimi söndürecek diye biliyordum! Ama şimdi her tanesinde bir şeker saklı, O şekerler bana hayatın dersini veriyor O şekerler eskiden gözlerindeydi, Hep beni sev diye bakardı Dilediğin oldu ama artık şekerlerini gecelere sakılıyorsundur umarım, Umarım!çünkü onlar gecenin her mum tanesi,eskiden ışık saçardılar ama şimdi ışıkları benimle beraber bitti KARANLIK SANA DERS OLDU! ÖZLETİYOR SENİ BU YAĞMURLAR Burada yağmur yağıyor Aralıksız yağıyor günlerdir Ama sen yine de şemsiyeni Almadan gel ilk otobüsle Buğulanan camlara usulca Yüzünü çiziyorum ki yüzün Bir yağmur damlası olup Düşüyor yapraklarına gülün Güller de bozamıyor bu uzun Karanlık sessizliğini kentin Anılarını yitiriyor sokaklar Bezirganlaşıyor bulvar ışıkları Tarih de kekemeleşiyor bazan Ki o zaman aşktır tek bilici Aşksa yürümek gibi bir şey Duyabilmek kuşların gelişini Anısı bizsek eğer bu kentin Unuttuğu türküler bizsek Acıyı rehin bırakıp bir güle Anımsatmalıyız bunları bir bir __________________ ey benim nazlı ceylanım severim severim kimse bilmez bir ateş düştüki başa tüterim kimseler bilmez ey benim nazlı çiçeğim severim severim kimse bilmez bir ateş düştüki başa tüterim kimseler bilmez bak şu kalbimin işine saldı sevdayı başıma gece gündüz aşk ateşi ile yanarım yanarım kimse bilmez ben aşığım ben aşığım değmeyin dostlar bugün benim için ötsün kuşlar ne olur bugün benim için essin rüzgar otobüslere bugün bilet atmayın parasız götürsün dolmuşlar bugün,bugün pazar şiirini benim için yazmış olmalı nazım mutlaka benim için yazmış olmalı çiçekler benim için açsın,yağmur benim için yağsın ben aşığım… varın söyletin hayına girmesin benim kanıma bir ateş düştüki başa tüterim kimseler bilmez bak şu kalbimin işine saldı sevdayı başıma gece gündüz aşk ateşi ile yanarım yanarım kimse bilmez ben aşığım değmeyin dostlar bugünde benim için akmasın trafik benim için ağlamasın hiçbir çocuk günü geldi ama ödemiycem kiramı borçlarımı ödemiycem bu gün ne olduysa oldu seni sevdiğimi anladım istanbul bile güzel gözüktü gözüme,bizim gözüktü bir türkü tutturdum gevheriden onu bile güldürdüm halime bak şu kalbimin işine saldı sevdayı başıma gece gündüz aşk ateşi ile yanarım yanarım kimse bilmez Hayal ettiğimiz o renkli dünyamızda Ben gönlümde sen kalbimde yekpare olduk Gün batışıyla başlayan bu aşk yolculuğunda Mutlulukla biten gizemli rüyalar gördük Bizim öncemiz ve sonramız bizden sorulsun Aşkımızın sıcaklığı çevremizde duyulsun Mutluluğumuz hayal gibi gelse de size Bilin ki! Gerçeğin sıcaklığı sindi üzerimize Mutluluğun gizemli yollarını görelim diye Parlak yıldızlar yağmur gibi yağdı üzerimize Biz de umutlu ve mutlu yürüdük aşk yollarında “Bize ne gam!” diyerek “tersine dönse de dünya” __________________ |
|
|
|
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ] |
|
|
10-21-2012
|
#37 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]Bir gün hayatımdan ördürürcesine çıkacaksın ve ben seni hep son günkü halinle hatırlayacağımseni en güzel halin neydi diye düşünüyorum Ve içimden bir ses yıllar öncesine götürüyor beni Seni her halükarda içimde hissedebiliyorum İşte olayımın en güzel yanı bu Sen ne kadar anlayabilirsin bilemiyorum Ama benim gibi her şeyden ve herkesten uzak bir hayatın olmasaydı bunun ne demek olduğunu anlardın Seni anlıya biliyorum sev d i k l erin ve sana destek veren herkesin yanında ağlamak bile senin doğal Benim için lüks olan her şey sana doğal geliyor Şimdi yatıyorsundur Bir sigara yakmış yatağının ucunda yaşadıklarını ve benim sana söylediklerimi ve hatta yaşadıklarının bir hata olduğunu düşünüyorsundur Kanayan yarayım senin için biliyorum Bir hata Bir yanlış Oysa sadece sevmiştim seni Hala aklımın bir ucundan çıkmıyorsun Son kez çıkmayan olacaksın Seni asla unutmayacağım Yerlerde sürünüp yok olsam, evlenip çocuk sahibi olsan ve adım bir yana, dünyada olduğumu unutsan ben yine bıraktığın yerde olacağım Parktaki çocuklara bakıp seni yaşayacağım Söküp atmam gerek içimden seni Hayatımın kalanını sensiz yaşamayı öğrenmeliyim Ve öyle ki hiç sızlamamalı içim seni gördüğümde Sen utanmalı, sen başını eğmelisin Yaptıklarından utanmalı, iliklerine kadar üşümelisin yazın kavurucu sıcaklığında Ama olmaz bunu sana yakıştıramam Sen bunları yaşamamalı, görmemelisin Korkma yavrucuğum ben gizli bir köşeden seyreder sonra usulca kaybolurum Sen hiç görmezsin beni Belki bir gün ortak bir tanıdığımızdan haberlerimi alırsın Olur da hakkımda kötü bir şeyler duyarsan ne olur kulak asma yalandır mutlak Senin üzülmen için söylenmiştir İçim yanıyor kimseye anlatamıyorum Hoş sen bile anlayamadıktan sonra kim anlasın Bana güldüklerini biliyorum bunu iliklerime kadar biliyorum Varsın olsun, gülsünler, ben biliyorum içimdekileri Yorgun bedenimi yıldızlara taşıyacaklar bu benim en mutlu günüm olacak Sev d i k l erimi oradan görebileceğim Bir kahve telvesi, bir sigara dumanı kadar yakın olacağım sana Sana ve sevdiğim tüm insanlara Son bir sevgi son bir mutluluk yakaladım seninle, belki de çok kısaydı kimileri için Nereden bilsinler benim için bir ömre bedel olduğunu Ben gözlerimde yaşadım bu aşkı ve yine gözlerimde bıraktım umutlarımı Bunları bir gün okuyacak mısın? Okurken ağlayacak mısın bilemiyorum Ama beni anlayabilmen için çok zaman geçmesi gerekiyor belki yüzyıllar Yalnızları oynuyorum sen bile farkında olmadan İşte ben buyum, kimsenin istemediği, kimsenin anlamadığı Anlamak istemediği Uykuların en tatlısı senin için olsun canımın içi __________________Dünyanın görmediğim kadınları için Bir sigara daha yaktım, bir dal incittim Görmediğim kentleri için Eskiye dair hatırlayacaklarımı yazdım Bütün güzel kadınların siyah saçları vardı, Yaşlı adamın intihar ettiği yerden başladım Esrik bir Nisan sabahı hiç beklenmeyen yerden Ve sizleri hatırladım Şaşırmış mıydınız, sizleri hatırladım Üstünüzü örttüm Üşümüştünüz Ürkekti bakışlarınız, emin değildiniz Korkuyordunuz belli ki Anlayamıyordunuz Kesinlikle anlayamıyordunuz Kötü davranmışlardı size Kötü davranacaklardı size Anneniz yanağınızdan bir kere öpmüştü Sizleri hatırladım Sizi ben de ne diye sevecektim ki Daha vardı Zamanınız gelecekti Eni konu bir keşkeydi hayatınız İşe yaramaz bir Nisan yağmurunda İntihar eden yaşlı adam kadar keşke Çirkindiniz, arkadaşlarınız da Bir kara parçasıdır yaşlı adamın bu ölümü; Hiçten parça parça Üstümde yine aynı ceket vardı Yine aynı sararmış fotoğraf cebimde Yine aynı dişlerim, parmaklarım Aynı gözlerim vardı - Sizi ilk kez gören bu gözlerim - Yine uyuyordum Hiçten parça parça, en çok da gölgesi Benzi solmuş aynalara Hayatını anlattı yaşlı adam - Aynalar mıydı tek onunla yaşlanan - Donuk yeşil paltosu - ona benzeyen - Bin dokuz yüz otuz dokuz yılında Savaş çıkacaktı belki de - yine bir ayna söylemişti - Paltosu ve kimbilir nerede bir ayna, Hiç evlenmedi yaşlı adam Bir sigara daha yaktım Yaşlı adamın Dünyanın görmediği kadınları için - Dünyanın görmediğim kadınları için başka başkadır herkese, durağan - Yakmasa mıydım? Öyle ya belki de yakmasa mıydım; Ama ne farkımız kalırdı o zaman İlkel dağ tanrılarından Ağaca yeşil ol, rüzgara es diyen Ölmek çok uzaktaydı o zaman Yağmurda ıslanan bir köpekten korkmuştu yaşlı adam Kimbilir nerede şimdi bir ayna Anneniz ve siz Ağlıyordunuz Hüngür hüngür ağlıyordunuz Kendinizden geçmiştiniz; çığlık çığlığa Hakim olamıyordunuz kendinize Duramıyor daha da ağlıyordunuz Gözyaşlarına boğulmuştunuz Devamlı ağlıyordunuz Her aynanın ayrı bir hikayesi vardı Her Eski bir mektubun Ağlıyordunuz Genç, diri ve de çok güzel Hem de şiirler yazan o kızın Bin dokuz yüz otuz dokuz yazında İntiharından ödünç aldığı Nefesini üfledi aynaya, Taşlar dokunulmayı beklerdi bir sonbaharın ardında Bütün güzel kadınların siyah saçları gibi Hiç evlenmedi o yaşlı o adam O zamanlar çoğu insan küçüktü; hatırlamazlar, Tarsus semalarında Gece gündüze son mavinin eşiğinde Herkesin bir annesi ağlardı Hele ki gün ışısın Anneleri ağlar, onlar şiir yazardı Tarsus semalarında Bir gün daha biterdi böylece bir gün daha Ve sizleri hatırladım ben yine Annelerinin bile hatırlamadığı sizleri Bir papatya tutan elleri belki de sizleri Çaresiz miydiniz Kırbaç kırbaç bakışları sizleri Zamanlar oldu, çeşitli, çok, uzun Büyütüldük, aksine uzun sürdü çocukluğumuz Greta Garbo'yu öpmüş müydü yaşlı adam Belki de sadece kendi halinde bir müfettiş Hala tam bilemedik tanrıyı, büyümüştük - siz değil ama, sizler çirkin - - sizler annesinin bile özlemediği çocuklar - Geniş zamanla geçmiş zaman arasına sıkıştık Korkak olduk, yorgun olduk İlkel değildik, tanrı hiç, büyüyememiştik Yalnız bir camiinin hüznü yeşerdi içimizde Yerleşti, anlayamıyorduk, Aradık, bulamadık Aradık, bulamadık Aradık, bulamadık Bulamadık İSMİ YOK GİDİŞİNİN Bir başka şeyden ölmek, sadece bir defacık Bir defa orjinal bir nedenden ölmek Bir defa dost dizinde can vermek istedim olmadı Bir defa tatlı tatlı bakan gözler altında, olmadı İsmi yok gidişinin Her şey yerinde Kafe Eski’ de masalar, Hasanağa’ da çimler yerinde Beşiğinde sallandığın parklar, oturup seni izlediğim banklar yerinde Güneşin batışını izlediğimiz, kıyısında koşuştuğumuz deniz hep yerinde Bir sen yoksun İsmi yok gidişinin Havalar hala soğuk, oturduğumuz duraklar boş; gece yarıları ayak seslerimizi duyan sokaklar, köpekler yerinde Bir bardak çayım var, seninki de karşımda Hep çayı iki söylüyorum Sen yoksun yanımda Ellerimi uzatıyorum ellerime varıyor yine İsmi yok gidişinin Son kibriti vermiştim sana, karanlıkları aydınlatabileceğim son kibrit Bir gül yanağında son kanı Son şehri Ayakta kalabilen, istilaya uğramamış son şehri İsmi yok gidişinin Ama gözyaşımı göstermedim sana, şiirini okurken Sakladım Çevirip yüzümden içime döktüm gözlerim nemlendiğinde, içime doldurdum İsmi yok gidişinin Ne olmadığın bir yer var, ne de bulunduğun Soğuk bir rüzgar Sıcak göz yaşları Ellerin yok Her şey yerinde, Kafe Eski’ de masalar, masalarda sandalyen yerinde Çayın soğuyor Ben de buradayım Bir sen yoksun İsmi yok gidişinin GEL EY YAR bu da oldu işte sonunda sensiz kalmayı basardım ne efsunlu bakışların var nede fel-fecir bakışların buda oldu işte ayrıldık sonunda bilemeyeceğin kaadr uzaktayım seni özediğimi içim hala kan ağlyor sesim soluğum kesik kesik ağlıyor sen yoksun ben sevginden yoksul bilemeyeceğin kadar uzağınım işte yaprak yaprak uzagındayım sen tam mevsimindesin bense rüzgarında savrulmaktayım ne duam tuttu ne de bedduam egri bügrü bu hayatın tam orasında yaşam dersen buna yaşamaktayım yaprak yaprak uzağındayım dün rüyamda tut diyosun ellerimi tut korkama ellerin ne rede nerde yüzün ben bir boşlukta tuttuyorum aklımda hatıraları sen yinede diyosun rüyam da tut ellerimi korkma melodisi unutulmuş eski bir melekonkoni benimkisi ne saza geliyor nede dile sen söyle nefretin kime kime kinin gözlerin tapar bana git der oysa dillerin notasız yaşadık biz seninle si be mol e ne oluyorr unutulmuş melodisi bi kere gel ey yar sesimi duyuyorsan gel sana oyle muhataç oldugum için değil nede ölesiye taptığım için deil ekmeğime kan kattığın için deil sevdiğin için yada sevebildiğin için gel kalbinle gel sevginle gel gel artık ey yar özledim seni gel topacını cevir topragmda adını yaz sahillere aldırma dalgalara gittim yazdıgın gibi alınyazıma kaderimsin yaz gel ey yar topacını dönder yolunu çevir yüzünü dön özledim de gel yar sana sonuna kadar açık kapıdan gel kimliksiz olsanda gel kimin olsanda gel tuttur eski bir şarkı lele yar de gel seve yar de gel söndür hasreti içimde içinden geçte gel toprağa düşte gel içinden geldiği gibi gel ben ateş oldum sen yanda gel ben dal oldum sen kuş olda gel ben sevap oldum sen helal olda gel yazdım namımı dünya diyarına senin aşkını alemde görde gel kanaat getir inanda gel vaz geçtim serden, sırrım olda gel gelde gel az gttim uz gittim sana dondum de de gel |
|
|
|
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ] |
|
|
10-21-2012
|
#38 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]MAVİ BİR ÖLÜM Yine sana sesleneceğim Senin kim olduğunu hiç bilmeden,senin kim olduğunu en çok bilerek İsyankar zambakların,çılgın nilüferlerin,dört nala açan kiraz çiçeklerinin dudak kıvrımlarına yoldaş olacağımSarı bir hüzün,kızıl bir gurur ve siyah bir öfkeyle konuşacağım sana Sana oklardan değil,yaydan bahsedeceğim;gülün dikenlerinden değil,gülleri ve dikenleri doğurmaktan yorulmayan topraktan söz açacağım Akan su gelmeyecek kelimelerimeSuyu şefkatle kucaklayan sessiz taşların canını yakan damlaları dillendireceğim Yine sana sesleneceğim Senin kim olduğunu hiç bilmeden,bilmek istemedenAlaaddin'in sihirli lambasından çıkan cin bana gelseydi ve ne dilersem dilememi isteseydiHiçbir şey elde etmeyi dilemezdimBir şeyden vazgeçmeyi isterdimSadece,hayatta bir şeyden vazgeçmem lutfedilseydi bedeli herşeyim olsa bile sana seslenmekten vazgeçmeyi isterdimGarip değil mi? Sana seslenmekten vazgeçemediğimi,bundan hoşlandığımı düşünüyorsun belki deOysa sana seslenmek,bütün hesaplarımı gördüğüm bu dünyadaki,geride kalmış tek hesap benim içinBu dünyadaki tek yük,bu seslenişin kalbini avucumda tutabilmekKürek mahkumu için kürek neyse benim için de sana seslenmek oBir yandan gemiyi ufka ulaştırmanın tek yolu,öbür yandan bileklerimden sızan kanların gönlümü işgale yeltendiği bir rotanın can suyuOysa ben sana küreklerden değil gemiden bahsetmek isterdimAtalarım bana,kadınlara gökyüzünü,gemileri ve yelkenleri anltamayı öğrettiSen,kürekleri,yağlı urganları,geceyi siyaha gömen fırtınaları öğretmeye çalışıyorsunSana ellerimle dokunarak,seni gözlerimle okşayarak göstermek isterdim rüzgarla şişen beyaz yelkenleriAma senin vaktin yoktuBen bunu hiç anlayamadımKavmimin kadınları bana öğretmediler ki bazı kadınların güvercinlerden daha çok siyah apoletleri sevebileceğini Sana sesleniyorum ve gözlerim bileklerimden parmak uclarıma kadar toplanmış kan pıhtılarını seyrediyor Kürekleri bırakmıyorumÖnce yücelttiğin sonra terkettiğin aşkın onuru için kalemi bir an elimden düşürmüyorum Ankara kalesinin önünde sana sesleniyorum Benden kaçıp Cennete gitmek isteseydin,seni Cennetin kapısına kadar götürürdümBana gelmen için seni korkutan Cehennem olsaydı Cehennemle konuşurdum,seni ona anlatabilirdimOysa sen ne cenneti isteyecek kadar aşk oldun ne de cehennemi isteyecek kadar ayrılık"Seviyorum Seni ama"dedin"Hoşçakal"diye ekledin"Şimdi gitmeye mecburumBelki yine gelirim,umarım gelirim"son sözün oldu Cennetin ve Cehennemin dillerini,savaş naralarını ve aşk şiirlerini,gazellerini ve bolerolarını öğreten atalarım,senin sözlerinin anlamını öğretmediler Hiçbir şey söylemeden gittinAyrılığın dilsiz olduğunu senden öğrendimDilsiz olanın yaşayabileceğini sen öğrettin bana ve kalemime ilk defa yaban gözlerle baktımYine,yeniden,sadece sana sesleneceğimMüebbed bir aşk dışında bildiğim tüm duyguları terk edeceğim Sana sesleneceğim yine Seni sadece kuru bir sevgiyle değil,derin bir hüzünle,binlerce yıllık bir gururla ve pervasız bir öfkeyle sevdiğimi duyumsuyor musun? Mütevazi bir sevgiyle değil,küstah bir aşkla sevdim seniBen Osmanlı gibi kollarımın yetişemediği bir aşkı kucaklamaya çalışırken,sen köprülerin ülkesi Venedik'teki son sancağı üşümemek için şal yaptın kendineNeden bilmiyorum özlemin artıyor içimdeZaman geçtikçe eksilir demiştinOysa atalarımın öğrettiklerine ters düşsse de sana inanırım bilirsinZamanla unutursun demiştin Niye daha derinleşiyor öyleyse? Derinleşiyor özlemin ve gönlümde bir iç savaşta dökülen kanları coşturuyor ayrılık sözlerinÖflerimin karanlığını aşka katık ederek konuşacağım,bedenim bu dünyayı terk edene kadarÖyle sanıyorum ki hüzünle ve acıyla pek barışık olmadığın için benden uzun yaşayacaksınBenden sonra kelimelerim gelecek gönlüneOnların benden geldiğini bir tek sen bileceksinKüstah bir aşkla seveceğim seniBen savaş ve ölümle haşir neşir olan kelimeler dışındakilerini unutmaya gayret edeceğim ömrümün geri kalanında Sana sesleneceğim yine Ben seni Beyrut gibi sevdim ama sana ne mağribi ne de menhetini anlatamadımBağdat'ı ve Şam'ı işgale yeltenmişken Venedik'ten gelen ihanet tarumar etti ordularımıSarı bir keder,kızıl bir kibir ve siyah bir isyanla konuşacağım sana,senin kim olduğunu hiç bilmeden Ağlayan zambakların dudak kıvrımlarına yoldaş olacağım senin kim olduğunu en çok bilerek Kavmimin bana vaadettiği tüm aşkları terkedeceğimMüebbed bir aşk,sarı bir hüzün,kızıl bir gurur ve siyah bir öfkeyle konuşacağım bu dünyayı terk etme müjdesi gelene kadar Hüznü,gururu ve öfkeyi bilseydin keşke Hüznümün beni aşan taşkınılığını,grurumun binlerce yıl önceden miras kalmış hoyratlığın,öfkelerimin hiçbir zaman sana ermeyecek ve azalmayacak kararlılığını anlayabilseydin Anlatabilirdim sana,seninle yaşanan bir aşktan ayrılığın ölüm bile olsa, Mavi bir ölüm olacağını YÜREĞİMİZ DURULUR Yine de toprak suyu dışına salar Kan boşaltır güneş beyinlerimize İki özgür ruhun kucaklaşmasıdır Birbirimize çektiğimiz hançerle Yine de tıpkı bana benzer Senin açtığın ilk kişiliğimin döngüsü Yine zevk içinde güzel bedeninden Doğanın en soylu sessizliği Mıhlanır yıldızların gücüne Tanrısal bir şölendir Umutlara bağlıdır görüntümüz Birbirimize inancımız ya da Sudan geçer gibi ellerimiz Birbirine değmeden dokunur Ve konaklamadan hiçbir yerde Sadece sonsuzda, o bomboş ıssızlkta Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır Kopmaz kökler salmaktır oraya Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına İnsan balıklama dalmalı içine hayatın Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın Değişmemelisin hiçbir seyle bir bardak su içmenin mutluluğunu Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana GÖL Ebedi gecesinde bu dönüşsüz seferin Hep başka sahillere doğru sürüklenen biz Zaman adlı denizde bir gün, bir lahza için Demirleyemez miyiz? Ey göl, henüz aradan bir sene geçti ancak, Seyrine doyamadığı o canım su yanında Bir gün onu üstünde gördüğün şu taşa bak Oturdum tek başıma! Altında bu kayanın yine böyle inlerdin, Yine böyle çarpardı dalgaların bu yara, Ve böyle serpilirdi rüzgarla köpüklerin O güzel ayaklara Ey göl hatırında mı? Bir gece sükut derin, Çıt yoktu su üstünde, gök altında, uzakta Suları usul usul yaran kürekçilerin Gürültüsünden başka Birden şu yeryüzünden bilmediği bir nefes Büyülenmiş sahilin yankısıyla inledi Sular kulak kesildi, o hayran olduğum ses Şu sözleri söyledi: "Zaman dur artık geçme, bahtiyar saatler siz Akmaz olunuz artık! En güzel günümüzün tadalım o süreksiz Hazlarını azıcık!" "Ne kadar talihsizler size yalvarır her gün Hep onlar için akın; Günlerle birlikte dertlerini götürün, Mesutları bırakın " "Nafile isteyişim geçen saniyeleri Akıp gidiyor zaman; Geceye "daha yavaş" deyişim boş, tan yeri Ağaracak birazdan" "Sevişmek! Hep sevişmek! Akıp giden saatin Kadrini bilmeliyiz! İnsan için liman yok, sahil yok zaman için, O geçer biz göçeriz!" Kıskanç zaman, kabil mi sevginin kucak kucak Bize sevgi sunduğu sarhoş edici anlar, Kabil mi uzaklara uçup gitsin çabucak Matem günleri kadar Nasıl olur kalmasın bir iz avcumuzda? Nasıl yok olur her şey büsbütün silinerek? Demek vefasız zaman, o demleri bir daha Geri getirmeyecek Loş uçurumlar: mazi, loşluklar, sonrasızlık, Acaba neylersiniz yuttuğunuz günleri? Alıp götürdüğünüz derin hazları artık Vermez misiniz geri? Ey göl! Dilsiz kayalar! Mağaralar! Kuytu orman! Siz ki zaman esirger, tazeler havasını, Ne olur ey tabiat, o günlerin saklasan Bari hatırasını! Sakin demler de olsun, deli rüzgar da olsun Güzel göl etrafını süsleyen oyalarda, O kapkara camlarda, sularına upuzun Dökülen kayalarda! İster meltemlerinde, ister ürperişle esen Seslerde, ister uzak ister yakında olsun, Yahut gümüş pullarla sular üstünde yüzen Ay ışığında olsun! Kuduran fırtınalar, sazlar bize dert yanan, Meltemini dolduran kokular, hep beraber, Ne varsa işitilen, duyulan ve koklanan, Desin ki: "Seviştiler "Alphonso de Lamartine |
|
|
|
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ] |
|
|
10-21-2012
|
#39 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]Hüzün yıldızları parlıyor bugün gökyüzünde, Bu gece yine için için yanıyorum, Oturmuş seni düşünüp ağlıyorum, Seni, gidişini, sevişini, herşeyini Unutamıyor işte seni şu yaralı kalbim, Yaptıklarını hatırlayıp, pişman oluyor Seni düşünüyorum bu gece, karanlık gökyüzünde Simsiyah gökyüzünde parlayan yıldızları seyrediyorum, Onları sana benzetiyorum, Kararmış kalbimin bir kenarında yanan meşale misali Dedim ya seni düşünüyorum bu gece, Beni sevdiğini, bana nasıl baktığını, bana nasıl güldüğünü, Ellerimi nasıl tuttuğunu, ellerini nasıl tuttuğumu, Büyüyen bir ateş gibi sevgimizin nasıl çoğaldığını, Ve birgün ansızın bırakıp gidişini Son vedanı hatırlıyorum, gözlerime ağlarcasına baktığını, Gözlerini kalbime gömdüğünü hatırlıyorum, Bir daha çıkamasın diye Çıkamadılar zaten kalbimden gözlerin, Ölüler dirilirler mi ki gömülenler çıksın, gitsin? Gittin son bir veda ile gözü yaşlı, Elimde kolyen, ardından dakikalarca baktım, ağlamaklı, Sıkıldım, üzüldüm, perişan oldum ama ağlamadım Ağlayamadım, engel oldu gururum, engel oldu aşkım, Uzaklara gittin, belki birdaha asla geri dönmemecesine, Özledim seni deliler gibi, özlüyorum hala Sen bir yerde ben bir yerde, yinede sönmedi sevgimiz, Aksine çoğaldı dağlar gibi oldu hasretimiz Hep seni hayal eder, hep seni düşünürdüm, Sesini duyunca yaşar, duyamayınca ölürdüm, Aradın beni aylarca bir sevgi uğruna, Ne yazık ki ihmal edildin bir hata uğruna, Kırıldın, ağladın, affettin ama hep sevdin, Beni sevdin gülüm beni, kalbi kırık bir vefasızı, Yine ihmal edildin yine unutuldun bir hiç uğruna, Yine kırıldın, yine ağladın, yine affettin Bir daha unutuldun, sevdanla başbaşa bırakıldın, Yine kırıldın, yine ağladın ama bu sefer affetmedin Sevdiğini en mutlu gününde öldürdün, ve ardına bakmadan gittin Beni benle başbaşa bıraktın, yıkıldım, üzüldüm, kırıldım Senden ayrılınca kaldım çaresiz, sevgisiz ve birde sensiz, Hep sensizdim zatem ama şimdiki kadar asla değil Parçalanmış bir kalbe sahip oldun mu sen hiç? Parça parça edilmiş, yıkık ve virane, bir o kadarda vefasız Önceleri üzüldüm, yıkıldım ama asla ağlamadım Geldi geçti deyip senide gözlerin gibi kalbime gömdüm Unuttum dedim, unutacağım dedim, unutamıyorum dedim, UNUTMAM dedim Önce gözlerin sonra sen çıktın kalbimden, Bir vicdan azabıdır başladı ölü yüreğimde, Hiçbir şey kalmadı, senden başka kalbimde, Hatıraların, gözlerin ve sözlerin Şiirlerini getirdiler bana, Beni öldüren şiirlerini Vefasız dediğini duydum, yıkıldım, Düşündüm seni gecelerce daima tek başıma, Şiirlerin öldürdü, hasretin yaktı yüreğimi, Kırıldım, üzüldüm, yıkıldım ve en sonunda ağladım 3 kişi ağladık sana; ben, kalbim ve gözlerim Sana yandım, seni sevdim, seni hatırladım heryerde Belki birgün sesini duyarım umuduyla telefon bekledim günlerce, Telefon gelmeyip sesine hasret kalınca ağladım ağladım, Sana yaptıklarımı ancak o zaman anladım Duydum ki kalbini vermemişsin kimseye, Olurda içinde görürler beni diye Benim kalbimide istediler, ama vermedim kimseye, Olurda içinde seni görürler diye Gökyüzü yıldızlar ile doluydu, ben hep seni düşünürken, Hüzün yıldızları koydum adlarını, seni hatırlatıyorlar diye, Aynı onlar gibi sende benden çok uzaklardaydın, Hep göz kırpardın uzaktan, sessizce, Bense hep seni bekledim kırık kalbim, yaşlı gözlerimle Bazen hayallere dalıyorum, seni düşünüp ağlıyorum, Seni ve sevgini arıyorum hep kalbimde Düşmüyor adın hiç dilimden, Öleceğim gülüm bir gün ben, senin sevginden, senin derdinden Bir gün göreceğim yine belki seni, Seni, beni unutmuş, benim olmayan seni İşte o an aşkımın gözyaşlarını hatırlayacağım, Ve yine bir köşeye oturup ağlayacağım Yemin ettim senin üstüne sevmeyim başkasını diye, Ve heryerde, her zaman tekrarlıyorum yeminimi; Seni unutmam için öldürseler bile, Karşılık olarak dünyayı verseler bile, Darağacı kurup idam etseler bile, Senden başkasını asla sevmeyeceğim Ölü bir yılan gibi yatıyordu aramızda Yorgun, kirli ve umutsuz geçmişim Oysa bilmediğin birşey vardı sevgilim Ben sende bütün aşklarımı temize çektim İmrendiğin, öfkelendiğin Kızdığın, ya da kıskandığın diyelim Yani yaşamışlık sandığın Geçmişim Dile dökülmeyenin tenhalığında Kaçırılan bakışlarda Gündeliğin başıboş ayrıntılarında Zaman zaman geri tepip duruyordu Ve elbet üzerinde durulmuyordu Sense kendini hala hayatımdaki herhangi biri sanıyordun, Biraz daha fazla sevdiğim, biraz daha önem verdiğim Başlangıçta doğruydu belki Sıradan bir serüven, rastgele bir ilişki gibi başlayıp, Günden güne hayatıma yayılan, varlığımı ele geçiren, Büyüyüp kök salan bir aşka bedellendin Ve hala bilmiyordun sevgilim Ben sende bütün aşklarımı temize çektim Anladığındaysa yapacak tek şey kalmıştı sana Bütün kazananlar gibi Terk ettin Yaz başıydı gittiğinde, ardından, Senin için üç lirik parca yazmaya karar vermistim Kimsesiz bir yazdı Yoktun Kimsesizdim Çıkılmış bir yolun ilk durağında bir mevsim bekledim durdum Çünkü ben aşkın bütün çağlarından geliyordum Sanırım lirik sözcüğü en çok yüzüne yakışıyordu Yüzündeki kuşkun kedere, gür kirpiklerinin altından Kısık lambalar gibi ışıyan gözlerine Çerçevesine sığmayan Munis, sokulgan, hüzünlü resimlerine Lirik sözcüğü en çok yüzüne yakışıyordu Yaz başıydı gittiğinde Sersemletici bir rüzgar gibi geçmişti Mayıs Seni bir şiire düşündükçe Kanat gibi, tüy gibi, dokunmak gibi Ucucu ve yumuşak şeyler geliyordu aklıma Önceki şiirlerimde hiç kullanmadığım bu sözcük Usulca düşüyordu bir kağıt aklığına, Belkide ilk kez giriyordu yazdıklarıma, hayatıma Yaz başıydı gittiğinde Bir aşkın ilk günleriydi daha Aşk mıydı, değil miydi? Bunu o günler kim bilebilirdi? 'Eylül'de aynı yerde ve aynı insan olmamı isteyen' notunu buldum kapımda Altına saat: 16 00 diye yazmıştın, ve 1604'tü onu bulduğumda Daha o gün anlamalıydım bu ilişkinin yazgısını Takvim tutmazlığını Aramızda bir düşman gibi duran zamanı Daha o gün anlamalıydım Benim sana erken Senin bana geç kaldığını Gittin Koca bir yaz girdi aramıza Yaz ve getirdikleri Döndüğünde eksik, noksan bir şeyler başlamıştı Sanki yaz, birbirimizi görmediğimiz o üç ay, Alıp götürmüştü bir şeyleri hayatımızdan, olmamıştı, eksik kalmıstı Kırılmış bir şeyi onarır gibi başladık yarım kalmış arkadaşlığımıza Adımlarımız tutuk, yüreğimiz çekingen, körler gibi tutunuyor, dilsizler gibi bakışıyorduk Sanki ufacık bir şey olsa birbirimizden kaçacaktık Fotoromansız, trüksüz, hilesiz, klişesiz bir beraberlikti bizimki Zamanla gözlerimiz açıldı, dilimiz çözüldü güvenle ilerledik birbirimize Gittin Şimdi bir mevsim değil, koca bir hayat girdi aramıza Biliyorum ne sen dönebilirsin artık, ne de ben kapıyı açabilirim sana Şimdi biz neyiz biliyor musun? Akıp giden zamana göz kırpan yorgun yıldızlar gibiyiz Birbirine uzanamayan Boşlukta iki yalnız yıldız gibi Acı çekiyor ve kendimize gömülüyoruz Bir zaman sonra batık bir aşktan geriye kalan iki enkaz olacağız yalnızca Kendi denizlerimizde sessiz sedasız boğulacağız Ne kalacak bizden? Bir mektup, bir kart, birkaç satır ve benim şu kırık dökük şiirim Sessizce alacak yerini nesnelerin dünyasında Ne kalacak geriye savrulmuş günlerimizden Bizden diyorum, ikimizden Ne kalacak? Şimdi biz neyiz biliyor musun? Yıkıntılar arasında yakınlarını arayan öksüz savaş çocukları gibiyiz Umut ve korkunun hiçbir anlam taşımadığı bir dünyada Bir şey bulduğunda neyi, ne yapacağını bilmeyen çocuklar gibi Ve elbet biz de bu aşkta büyüyecek Her şeyi bir başka aşka erteleyeceğiz Kış başlıyor sevgilim Hoşnutsuzluğumun kışı başlıyor Bir yaz daha geçti hiçbir şey anlamadan Oysa yapacak ne çok şey vardı Ve ne kadar az zaman Kış başlıyor sevgilim İyi bak kendine Gözlerindeki usul şefkati Teslim etme kimseye, hiçbir şeye Upuzun bir kış başlıyor sevgilim Ayrılığımızın kışı başlıyor Giriyoruz kara ve soğuk bir mevsime Kitaplara sarılmak, dostlarla konuşmak, Yazıya oturup sonu gelmeyen cümleler kurmak, Camdan dışarı bakıp puslu şarkılar mırıldanmak Böyle zamanlarda her şey birbirinin yerini alır Çünkü her şey bir o kadar anlamsızdır İçimizdeki ıssızlığı dolduramaz hiçbir oyun Para etmez kendimizi avutmak için bulduğumuz numaralar Bir aşkı yaşatan ayrıntları nereye saklayacağınızı bilemezsiniz Çıplak bir yara gibi sızlar paylastığımız anlar, Eşyalar gözünüzün önünde durur birlikte yarattığınız alışkanlıklar Korkarsınız sözcüklerden, sessizlikten de; bakamazsınız aynalara, __________________ Korkmuyorum Seni Sevmekten! Kaçmaya çalıştığın gerçek, Birgün karşına çıkacak Ve işte o gün Kaçacak yerin olmayacak Ben senin varlığını seviyorum, Yokluğunu seviyorum Sana ulaşamadığım dakikalarda Seni duymayı Seni özlemeyi Hiç görmesem bile seninle olmayı seviyorum Hiç korkmuyorum seni sevmekten Senin gülüşünü seviyorum Her bana bakışında Gözlerinde okuduğum o duyguyu Gözlerindeki gözlerimi seviyorum Gönlünü seviyorum Özünü seviyorum senin Dudaklarındaki sözlerimi seviyorum Yine de korkmuyorum seni sevmekten Ben sendeki o sıcaklığı Sana olan uzaklığı seviyorum Yanaklarından akan göz yaşlarını En çok, dağınık olduğunda saçlarını Beni arayan ellerini seviyorum Yalnızlığımı seviyorum sebebi sensen Ayrılığını seviyorum, En çok yalnız kaldığımda Beni bulan gönlünü seviyorum Ben en çok senin bana olan Sevgini seviyorum İçimden haykırmak geliyor Dünyaya sığdıramadığım seni Kalbime sığdırmak geliyor Ağlamak geliyor seni görmezsem Özlemek geçiyor içimden seni Sevmek geçiyor İçimden sana doğru giden Bin bir türlü yol geçiyor İçimden sen mutlu olacaksan Ölmek bile geçiyor gülüm Yine de korkmuyorum seni sevmekten Ben yalnızca seni seviyorum, Ne o muhteşem güzelliğin Ne kalbimdeki özelliğin Ne de sevdiğim için değil, Seni yalnızca sen olduğun için, Ruhun için Kalbin için Aklın ve sevgin için seviyorum seni Ben seni en çok kendim için seviyorum Belki de ilk defa bencil oluşumu Sana borçlu olduğum için Seni her şey için seviyorum Ve sahip olmadığım Hiçbir şey için Yine de korkmuyorum seni sevmekten Her dakika seninle olmayı seviyorum Gözlerimi her açtığımda Aklıma gelişini seviyorum Her gece uyumadan önce Seni sevdiğim aklıma gelince Sensiz uyumayı bile seviyorum Uyumadan önce seni düşününce Ben seni en çok Umutsuzluğumda beni bulduğun için seviyorum Yine de korkmuyorum seni sevmekten Ben seni bu şehirde olduğun için değil Benimle aynı toprağa ayak bastığın için Benimle aynı gökyüzünü paylaştığın için seviyorum Geceleri benim yüzüme vuran ay ışığı Senin de gözlerine vurduğu için seviyorum Benim kemiklerimi ısıtan yaz güneşi Sana da sıcaklık veriyor diye seviyorum seni Beş bin yaşındaki bu dünyada Benimle aynı zamanı paylaştığın için seviyorum Ben seni benimle yaşadığın için Benden hiç gitmediğin için seviyorum Beni hiç terketmediğin için Ellerini seviyorum tanrıya açıldığında Kalbini seviyorum kapıları açıldığında Ve gözlerini seviyorum Her karşımda kapanıp açıldığında Bana baktığında İçimde yakaladığın coşkumu seviyorum, Her bana baktığında Seni sevdiğimi hatırlamayı seviyorum Yine de korkmuyorum seni sevmekten Her kibrit çaktığımda Alevin içinde seni görmeyi seviyorum Her sigara yaktığımda Dumanın şeklinde seni görmeyi seviyorum Her bana baktığında O kadar çok seviyorum ki seni sevmeyi Yalnızca sen olduğun için hayatımda Kendimi bile seviyorum Sen olunca aklımda Kalbimi seviyorum seni seviyor diye Gözlerimi seviyorum seni görüyor diye Ruhumu seviyorum, senin ruhuna Bu kadar yakın diye Varlığımı seviyorum, Sırf sana borçlu olduğum için Mutluğumu seviyorum Gülümsememi seviyorum seni düşününce Ayakta kalışımı seviyorum sebebi sen olunca Yine de korkmuyorum seni sevmekten Ben sana olan sevgimi yazan Kalemimi seviyorum Senin adını yazdığım kağıdı seviyorum Sana olan sevgime benzettiğim Her sevgiyi seviyorum Bana seni hatırlatan herşeyi Sana giden yolları seviyorum O kadar çok seviyorum ki seni Seni kaybetmek korkusunu bile, İçinde yalnızca, sen olduğun için Sana karşı duyduğum bir duygu olduğu için Korkumun sebebinde sen olduğun için seviyorum Yine de korkmuyorum seni sevmekten Yine de korkmuyorum seni sevmekten Seni seviyorum ! __________________Vahşi Kedi ! Dün gördüğüm kadın olmalı Yürüyüşü,giyinişi besbelli O,olmalı Yürek yakıcı bakışlarından tanıdım Dün kalbi parçalayan O,olmalı O,kadın olmalı Boylu,endamlı,zerafetli İnceliği olan panter yürüyüşlü O,vahşi kedi olmalı Pençesine aldı,yedi,dişledi yaraladı beni! Dün gördüğüm kadın, Bu ! O ,olmalı! Karanlık gecelerde ki ışık saçan gözlerinden, Al kanlı dudaklardan tanıdım kadınımı,vahşi kedimi Hala doymadığı her halinden beli Yaralıyım, Takatsızım,be mecalım Yüreğimde sızılarım Saldıracak,pençeleyecek,yiğecek bu sefer afetmeğeci belli Yesin panterim, Ye vahşi kedim, çakallara,sırtlanlara bırakma Bitir beni,al götür, götürebileceğin yere Benim sevdiğim,gönül vediğim kadınım Bu olmalı ! |
|
|
|
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ] |
|
|
10-21-2012
|
#40 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]GÜNAHI BOYNUNA Seni seviyorum diye Gelişine kadar rötar yapmış hayatımı Seninle yaşamaya hazırlanırken Sana uzanan yollarımı kapaman niye? Biliyorum haykırışlarım boşuna Şahin pençesinde asılı serçe gibi Nafile tüm çırpınışlarım Boşuna sesleniyorum duymayacağını bile, bile Seni beklemem nafile Gözlerinde zifir siyah bir perde Alkış tutuyorsun alabildiğine Şamdandaki mum gibi eriyip bitişime Sen kulaklarını değil Yüreğini tıkamışsın sana seslenişime Oysa ben Tüm yokluğuna inat varlığını yaşatırken içimde Gül pembesi çizgilerle resmini işliyorum Karanfil moru gecelere Şiirleri seninle yüklüyorum kanatırcasına Dizeleri ağlatıyorum Seni işliyorum hecelere Tüm yaşayamadıklarıma inat Seni yaşamak istememdi ütopyalarım Tek sana adanmışlığımdı ölümüne Tek senin doldurduğundu rüyalarım Şimdi Bir tutam gücüm kaldı en sona sakladığım Bilmiyorum Ansızın çıkıp gelecekmisin aniden Bir avuç toprak olmadan sonunda Sen diye kucakladığım Bir gün Anlayabilme ihtimalin var ya sevdiğimi Düşüp gelme umudun var ya yüreğinin peşine Yüreğin bende emanet biliyorsun Ve ben Yüreğin yüreğimde Yüreğin ellerimde Çok yakında Çekip gideceğim yok oluşun koynuna Beni düşürdün ya bu hale Günahı boynuna Sevdaya sitem etme Ne seni soğuk gri bulutların ortasında *** bıraktı , Ne de cami avlusunda sahipsiz Aşkı , sakız gibi çiğneyip çiğneyip kaldırım aralarına tüküren gafçı sevgilin bıraktıysa seni bir başına , Haline ağla!! Bir de harcadığın günlerine … Anlık heveslere Aşkı giydiren kadar , satanda suçlu Ey Peri !! Gözleri kızıllaşmış avcılara teslim etmeseydin kâlbini Ve zikretmeseydin her boşlukta ismini , Ne elinden şekeri alınan çocuklar gibi ağlardın Ne de bir gece vakti karanlık boğdu diye intîbanı , sızlardın Sevdaya sitem etme… Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim Şöyle diyebilirim: gece yıldızla dolu Ve yıldızlar, masmavi titreşiyor uzakta Şakıyarak dönüyor gökte gece rüzgarı Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim Sevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara Kollarıma aldım bu gece gibi kaç gece Kaç defa öptüm onu sonsuz göğün altında Sevdi beni o ben de bir ara onu sevdim O durgun, iri gözler sevilmez miydi ama Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim Yokluğunu düşünüp, yitmesine yanmakla Duyup geceyi, onsuz daha engin geceyi Ota düşen çiy gibi, düşmekle şiir cana Ne gelir elden, sevgim onu tutamadıysa Gece yıldız içinde, o yoldaş değil bana Hepsi bu uzaklarda şarkı söylüyor biri Yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca Gözlerim arar onu, yaklaştırmak ister gibi Yüreğim arar onu, o yoldaş değil bana Artık sevmiyorum ya nasıl, nasıl sevmiştim Sesim arar rüzgarı ulaşmak için ona Ellere yar olur öpmemden önceki gibi O ses, ışıl ışıl ten ve sonsuz bakışlarla Artık sevmiyorum ya severim belki yine Ne uzundur unutuş ah ne kısadır sevda Böyle gecelerde kollarıma aldım çünkü Yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca Belki bana verdiği son acıdır bu acı Belki son şiirdir bu yazdığım şiir ona BİTEN BİR ŞARKIYA yeniden bir şeyler yazmak istiyorum, yeni şeyler kargışlanmamış bir şeyler nehrin kızını yazmak istiyorum nehri öpen dudaklarını kaçak bir güvercin oluyor yüreğim, bir rüzgar güz, hırkama altın ışıklar bırakıyor, kendimi şehre bırakıyorum ve yüzümü çiğ düşmüş kelebek kanatları sarartıyor hasta kızlar, kör bekçiler sonra alışıyorum ben de posta katarını gözleyip telefonların kırık diline hoşçakalın çocuklarım hoşçakal karım ama beni unutmayın derken bir tül çekiiliyor gözlerimize, ıslak otlara atılmış sevgili resmi gibi ey çocuk, ey nehrin kızı, bir dilek sun, bir kalp yarala, bir sepet zerdali çiçeği taşı bu yaşlı gökyüzüne __________________ |
|
|
|
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ] |
|
|
10-21-2012
|
#41 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]Git Gide alışıyorum Sana Hiçbir alışkanlık bu kadar güzel olamaz Ellerin ellerimden uzaksa nasıl güçsüzüm bilemezsin Yanımda olduğun zamanlar; sigara dumanı gibi ciğerlerime doluyor, alkol gibi damarlarıma yayılıyorsun Durmadan başım dönüyor verdiğin hazdan Alışkanlıklar daima korkutur beni Düşün ki ben yaşamaya bile alışkın değilim Kendimi kendime alıştıramadım yıllardır Fakat şimdi sana alışıyorum Alıştıkça özlemim artıyor, daha yoğunlaşıyor Yalnız içimde garip bir korku var Sana alışmaktan değil seni kendime alıştırmaktan korkuyorum Bir gün sana şimdi verdiklerimden daha güzelini daha değerlisini verememekten korkuyorum Bir gün ansızın ölmekten ve seni, bana olan alışkanlığınla yapayalnız bırakmaktan korkuyorum Oysaki her zaman ve günün her saatinde yanında olmalıyım senin Bana alışmış olmaktan pişmanlık duyacağın bir dakikan bile olmamalı Bütün zamanlarını zamanlarımla karıştırıp emsalsiz bir zaman bileşiminde yaşatmalıyım seni Uykularda bile aynı rüyayı görmeliyiz Her şeyin ve her zevkin yarısı senin olmalı, yarısı benim "Bana alış" demeyeceğim Nasıl olsa alışacaksın bir gün Şimdi çirkinliğimde güzellikler bulan gözlerin, o zaman en güzeli görecek bende! Alışkanlığınla, sevginle yepyeni bir "ben" yaratacaksın benden! İlk defa sevilmenin ürpertileri içindeyim inan Sevgimle mukayese edebileceğim tek şeyi beni sevmende buldum Ömrümde kimse bana sevmenin gerekliliğini öğretmedi Kimseden sevgisini istemedim, verdiler almadım Bencildim bir zamanlar, sevmek benim hakkım diyordum Oysaki şimdi bir zamanlar hiç sevmemiş olduğumu kendi kendime biraz da utanarak itiraf ediyorum Asıl büyük sevgiyi seni sevmekte buldum ve sevgim senin sevginle değerleniyor, ayrı bir anlam kazanıyor Sevgin olmasaydı değersiz bir cam parçasıydım Sevginle bir aynayım şimdi Bana bakanlar baştanbaşa seni görecekler içimde Bir zincirin iki halkasıyız seninle anlıyor musun? Aynı kadehte karışmış iki içkiyiz İki kelimeyiz seninle birbirini tamamlayan Her yerde iki olduğumuz için bir bütün haline geliyoruz durmadan Alışkanlığım devamlı sana çekiyor beni Durup durup dudaklarını öpmek geliyor içimden Saçlarını okşamak geliyor, ellerini tutmak geliyor Kokunun tenime sindiğini hissediyorum geceleri Teninin dudaklarımda eridiğini hissediyorum Boynunun en güzel yerini benden başkası bilemez artık Seni kimse benim kadar benimle bir bütün olduğuna inandıramaz Gitgide bu alışkanlığın içinde kaybolduğumu hissediyorum Beni yaşadığım zamanın dışına çıkarıyorsun Bir gün tarih öncesinde yaşıyoruz , bir gün bulutların üstünde Uzun süren bir baygınlık sonrasının o anlatılmaz baş dönmesi içindeyim Bütün merdivenler birbirine eklendiği zaman seninle vardığım yüksekliğe erişemez Açılmış bütün kuyuların derinliği içimde seni bulduğum yer kadar derin değil Alışkanlık kozasını ören bir ipekböceği gibi gitgide tamamlıyor bizi Emsalsiz bir oluşun içinde yuvarlanıyoruz Korkunç bir yangın başladı yüreklerimizde Özlem, kıskançlık, arzu ne varsa içimizde hepsi birdenbire tutuştu Alev almayan bir yerimiz kalmadı Alevlerimiz muhteşem bir kızıllığın içinde yıldızlara kadar uzanıyor Hiç bir su, bu ateşi söndüremez artık Nehirle, denizler boşalsa üstümüze hiç sönmeyeceğimizi biliyorum Bu yangın biz birer kor haline gelinceye kadar sürecek Önce bakışlarımız alıştı birbirine, sonra parmak uçlarımız Bu oluş tamamlandığı anda yeryüzünde bizden güçlüsü olmayacak! En mutlu olduğumuz yerde en güçlü de olacağız seninle Bu bir sonun değil bir varoluşun başlangıcıdır Geçmişteki tüm alışkanlıkların bana alışmanı önleyemez artık Konuğum Ol Bir akşam konuğum ol Oturup konusalım biz bize Anıların çubuğunu yakıp Uzatalım geceyi biraz Geçmişe bir el sallayıp Yaşanan günleri konusalım Ve günlerin üstüne çöken Dumanlı, isli havalardan Kendimize daha az zaman Ayırsak da olur geceden Cünkü boğulabilir insan Yalnız kendini düsünmekten Kapağı açılmayan kitaplar Unutulmuş aşklar gibidir Kitaplardan söz edelim Ve onların gizli kalmış Sessiz tadlarından Sabaha doğru perdeyi Aralayıp ufka bakalım Ve bir çocuk gibi Hayretle seyredelim Güneşin kızıllığını Konuşulmadan kalan Daha çok şey vardı Diye düşünerek çıkalım Güneşle kucaklaşan balkona Üşütmesin sabah serinliği Bir bardak demli çay Burukluğu gibi kalsın Gecenin ve sabahın tadı Yaşasın anılarımızda Konuğum ol, oturup Konuşalım bir akşam Ve uzatalım geceyi Sözün çubuğunu yakarak __________________ Aklım Çıkıyor İçmeden resmine bakamıyorum Kırılırsın diye aklım çıkıyor İçince karşına çıkamıyorum Darılırsın diye aklım çıkıyor Korkarım derdimi sana dökerken Utanır gözümden yaşlar akarken Uzunca yazamam belki okurken Yorulursun diye aklım çıkıyor Yakasız gömleği giysem eğnime Biricik resmini koysam koynuma Nezaman geçirsem ipi boynuma Sarılırsın diye aklım çıkıyor Her beden bir candan sorumlu sanma Hey ! Ruhu kalbimi saran muamma ! Benim bir kurşunluk işim var amma! Vurulursun diye aklım çıkıyor __________________Beni Bulsana hey! beni bulsana bak burdayım yıllar öncesinden koşsana yanıma misketlerimi getir oyuncak arabamı arkasına saklandığım ağacın gölgesini bayramlarda topladığım harçlıkları top oynarken kırdığım bütün camları getir koy yanıma hey yıllar öncesindeki ben yıllar sonrasındaki beni bulsana koşup gelsene yanıma sana neler anlatırım bilsen gelirsen şekerde alırım sana hadi be çocukluğum gelsene otursana yanıma frmacil beşinci 5 sayfa |
|
|
|
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ] |
|
|
10-21-2012
|
#42 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]Kopkoyu bir sis içinde bir akşam Hatırına düşeceğim belki Bir an ıslayacak yağmur yüzünü Birden o tatlı demleri hatırlayacaksın Sonra sıcak yatağında Uzun uzun ağllayacaksın Ağlayacak! Boğazında bir şeyler düğümlenecek Ah yanımda olsaydı diyeceksin Tüm yıldızlar gülecek haline Ay da göz kırpacak İliklerine işleyecek bensizlik Kahrolacaksın ! Bir sigara tüttüreceksin ihtimal Ufku seyredeceksin saatlerce Bir rüzgar kopçalayacak yüzünü Sonra hayalim gelecek karşına Bir şiirimi mırıldanacaksın Hıçkıracaksın ! Gönlünden atamadığın gibi Kafandan da silemeyeceksin beni Düşlerine gireceğim her gece İnce bir hüzün bürüyecek yüzünü Ve çırılçıplak gerçekleri o zaman Anlayacaksın ! Sonra bir şeyler yazmak isteyeceksin Kafan gibi kalemin de işlemeyecek Unutmak isteyeceksin her şeyi Ama unutamayacaksın hiç bir şeyi Kıvranacaksın! Hatırlamaktır Hayat? Geçmiş yaşantıyı, yaşantıları, günleri, anıları, hatıraları, Özlemleri, düşleri, hayalleri Ve en kötüsünü hatırlamamak!!! İstense de; arzu edilse de Gerektiğinde mecbur olunan, Tekrarlanmasını istemediğimiz; fakat tekrarlanan, Aslında hatırlamanın tekrarlanmasıdır; HAYAT??? Geçmişin güzelliklerinin Tarih sahnesinden silemediklerimizi, duygularımızın, Anılarımızın coğrafyasına aldırış etmeden Hatıraların kimyasını deneyemeden!!! Sorunların matematiğini çözemeden, Hayat sırlarımızın felsefesini yapamadan, Paylaşamadan; sona ermektir belki de; HAYAT!!! SEN NE DERECE PAYLAŞABİLDİN; KENDİNİ, BİRİLERİNİ, BİRİLERİNLE KENDİNİ??? HAYATINI??? Yeniden Öldüm Bu kadar zor oldugunu Bilmezdim ayriligin! Içime çektigim her nefeste, Içtigim her yudum suda Seni soluyorum kendime Bu kadar zor oldugunu bilmezdim Gözlerimin gördügü, Kulagimin duydugu, Dilimin söyledigi her kelime, Her şeyde sen varsin Ne yana baksam Sen ordasin Böyle olacagini bilmezdim Sensiz gecelere küstüm, Kendi kabuguma gömüldüm, Her gece sensiz yeniden öldüm!! Bir Suclu Gibi Sen hasret atesi nedir bilirmisin? Ozlemler buyudumu icinde? Yanarcasina Guz yagmurlarina karistimi,goz yaslarin? Ve boguldunmu? Hickiriklarla,defalarca Sen hasret atesi nedir bilirmisin? Hic huzunlendinmi? Sarkilar soylenirken Icinin burkuldugu oldumu? Sevgilileri gorunce Ve bir suclu gibi yasadinmi? Maziyi Sen hasret atesi nedir bilirmisin? Yenik dustumu umutlarinin tumu? Ve yuruklarin SIKILI,sitemler ettinmi Allaha? Benim gibi, BIR SUCLU GIBI |
|
|
|
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ] |
|
|
10-21-2012
|
#43 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]Kayıp Sevda Bir yandan türkü söyler Bir yandan yürür ağlıyarak, Sevdası rüzgâr gibi iter Dere boyunca yalnayak Nilüferler gibi solgun Ophelia! Yanaklarına yapışır saçları Açılır etekleri suyun yüzünde, Seyrederdi söğüt ağaçları İnsan kalbi o zamanlar da vardı Daha küçüktü, daha kırmızıydı ama şimdikinden Kopardılar kalbini Ophelia'nin Nilüferler gibi sarardı Şimdi de kızlar sokaklarda, Minnacık eller, ayaklar, saçlar Ama nerde onlar, nerde Ophelia Nerde evvel zaman içindeki aşklar Sevdamız kayboldu zamanlarda Dişi ceylânla erkek ceylân Ayrı yönlere koşar gider Bir sevişmek kaldı romanlarda BİTMEZ SEHER Şimdi fetret devrinde, bilinmez bir yerdeyim, Yorum yapmak imkansız, boşa gider her deyim İçliyim öylesine, bana dokunan yanar, Deli bir öfkedir bu, bugün yapamam ayar Zanlı bakışlar vardır, yarsız günlere gebe, Artık bitti bu oyun, ben olamam ki ebe Zamanın şırıngası, ne çeker damarlardan, Belki yardır aldığı, belki ben yarınlardan, Usulsüzlük cezası, kesilirken düşlere, Nasıl bakarım böyle, o gamsız gülüşlere Ve çığlığım takılır, yar zikreden boğaza, Elim böğrümde kalır, dayanamam ayaza Bir aşkın son sahnesi gözlerimde canlanır, Kurtuluşu yok bunun, beyaz mendil kanlanır Şimdi fetret devrinde, öfke saçan serdeyim, Artık bulamaz kimse, bitmez seherlerdeyim… SONSUZ AŞK Dalga ile kıyının aşkını bilir misin? Öncesinden başlayıp, sonsuza giden dalga, Hep aşka kavuşma özlemiyle atılır kıyıya Dalga, seven - kıyı, sevilendir Dokunur parmaklarının ucuyla sevdiğine dalga Ve döner hep geriye Bilir kavuşamayacağını ama hep koşar kıyıya Her bir dokunuşunda aşkına verir bedenini hesapsızca İşte, ben de seni böyle severim yar Yar, bilir misin dağ başında açan uçurum çiçeklerini? Bilirler görünmeyeceklerini Sevilmeyeceklerini Koklanmayacaklarını Okşanmayacaklarını Ama inatla açarlar aşkla, sevgiyle, özlemle Hep beklerler gelmeyecek sevgilinin onu kucaklamasını İşte, ben de seni böyle beklerim yar Yar, ipek böceğini bilir misin? Onun kozasının içinde ördüğü o ipliğe olan aşkını Bilir o, ördüğü ipliğin kendisinin ölümü olacağını Ama aşkına feda eder kendini Öyle verir kendini yarenine korkusuzca İşte, ben de kendimi böyle veririm sana yar Yar, ağaç ile meyvesinin aşkını bilir misin ? Meyvesini vermelidir ağaç yeniden doğmak için Öyle zorludur ki ayrılmaları Verir meyvesini ağaç meyve tohum olur, tohum kök olur Ve yeniden doğar ağaç kendi meyvesinden İşte bende böyle yar; Yok olmayı göze aldım, tekrar sende doğmak icin Ask benim adim, ask kisacik bir kelimeyim ama anlamim ansiklopedileri asar Ne rengim belli, ne zamanim? ansizin dikiliveririm karsiniza beklenmedik zamanlarda sinsice süzülürüm yüreklerinizeadim ask benim bir bakmissiniz hizli hizli çarptirmaya baslamisimdir kalbinizi heyecan yüklerim benliginize, bir anda degistiririm renginizi siyahtan maviye yol alir kalpler benimleen acili yürege bile huzur verir benim adim benim adim ask gece gündüz demeden damarlarinizda dolanirim gururunuzu ve mantiginizi silerim bir anda size ayni anda korkuyu ve cesareti verip, hayatinizi en tatli oyuna dahil ederim ben ruhunuza günes gibi dogdugum gibi, bazen geceleri getiririmbenim adim ask ben bir karmasayim size siirler, mektuplar ve güzel sözleri yazdirtan duyguyumdur ben bir gülde degisir bazen adim ve sevgiliye yol açarim kalpten kalbine ben size en aptal seyleri yaptiran seyim aslinda ask benim adim, ask bazen ruhunuzu sikistirip, sizi kendinizle basbasa birakirim ve benim sayemde birlesir sevdiginizle elleriniz ben öyle bir seyim ki sizi hem hayata baglarim, hem hayattan soyutlarim ben yaralarim ve yaralarinizi saranim benim adim asktir ben çözümü en zor vakayim ask benim adim, ask anlamim ve yasatacaklarim sinirsizdir aslinda ama ne gerek var hepsini simdi anlatmaya benim adim ask beni yasadikça taniyin bir gün elbet sizin yüreginize de ugrarim benim adim ask ben bambaskayim “Aşk” benim adım aşk, iki sessiz bir sesli harften ibaret değilim sadece Ne şeklim belli şemalim, ne de zamanımAnsızın dikiliveririm karşınıza, kalbinizin derinliklerinde demlenip süzülüveririm sevdanıza Hoşgeldim, benim adım aşk! Bir de bakmışsınız ki hızla çarpıyor kalbiniz, heyecanlanırsınız ve sesiniz soluğunuz çıkmaz olur Teninizi kırmızıya boyayan benim utangaçlık boyasıyla biliyor musunuz, o mahçup ifadeyi yüzünüze yapıştıran yine ben Gece gündüz demeden damarlarınızda dolanır dururum, gururunuzu ve mantığınızı silerim bir anda sonra “Mantığın bittiği yerde aşk başlar” gibi sözler uydurursunuz, bilmezsiniz ki hiç bitmez aslında Aynı anda korku ve cesareti veririm size, dizleriniz bağını ben çözerim sonra “Seni seviyorum!” kelimesini düğümlerim dudaklarınıza büyük bir keyifle Sizi bu tatlı oyuna dahil ederim habersizce, mızıkçılık yapıp bu oyundan çıkamazsınız çünkü asla çıkmak istemezsiniz Karmaşık bir duyguyum ben asla tarif edemediğiniz Şiirler, mektuplar ve güzel sözleri size yazdıran da benim Kırmızı bir gül olur bazen adım, elele tutuşmuş iki sevgilinin bakışıyım bazen Size en aptal şeyleri yaptırtan benim; uykunuzu kaçıran ve geceyele gündüzü size karıştırtan da benim işte Pişman değilim hiç! Sizi kendinizle başbaşa bırakırım olmadık yerlerde, belki bir otobüs durağında, belki yatağınızda en sevdiğiniz müziği dinlerken Okulda da bırakmam peşinizi, ne çabuk unuttunuz sıraların üzerine kazıdığınız sevgilinizin baş harfini ve çizdiğiniz o minicik kalp resimlerini, sımsıkı sarılıp izlediğiniz aşk filmlerini! Ben öyle bir şeyim ki sizi hem hayata bağlarım, hem hayattan soyutlarım Ben yaralarım sizi “Ayrılık” adı altında ve yaralarinizi yine ben sararım “Yeni aşk” tadında Hiç yaşamadığınız şeyler yaşatırım size Sevgilinizle içtiğiniz bir bardak çayın şekeriyim, beraber gezdiğiniz sokaklarım dudaklarınız birleştiğinizde aşktır yine adım ama tutkuya dönüşürüm ansızın Size daha fazla anlatmayacağım kendimi, beni siz tanıyın Benimle tanışmak için beklemeyin Beni ararsanız sevgilinizin telefon rehberinde “Aşkım” adım, mesajlarda “Canım, sevdiceğim, herşeyim” Aşık olmadım diyenlere inanmayın, er geç hepiniz adımı öğreneceksiniz Adımı bildiğiniz ama umursamadığınız şeylerin önüne koyacaksınız, “Aşk filmi, aşk mektubu, aşk ikisiri, aşk acısı” Durmayın şimdi “Seni seviyorum, sana aşığım işte” deyin binlerce kez Utanmayın hiçbir şeyden, bırakın sürüklesin sizi rüzgarım, bırakın kendinizi sevdanın kollarına Aşk benim adım aşk, merhaba işte ben geldim Hoşgeldim, misafir değilim kalplerinizde kiracı hiç değil Şimdi sadece adımı fısıldayın, çünkü ben geldim Hepinizin içinde sabırlı bir tohum gibi kendi kozamda saklı durdum, bir gün bir güneş parladı, bir yağmur düştü ve tohumken çatlayıp çiçekler açtığımı, ruhunuzda rengarenk bir agaç gibi rüzgarlarla dansettigimi gördünüz Sonra rüzgarlarla dans eden çiçekler, manasız kaprisler, yanlış anlamalar ve çalmayan telefonlara dönüşür İçiniz yanıp kavrulur, adıma lanetler okursunuz, beni öldürmek için çabalar durursunuz Eksilirsiniz; bu acıdan kurtulabilmek için eksilmeye bile razı gelirsiniz su içemez, yemek yiyemezsiniz Zamanla farklı tohumlar olduğunu görürsünüz ve sadece sevinç yada acının değil içinde her ikisinin de olduğunu görürsünüz Ayıramazsınız bu ikisini aynı mavi rengi gökyüzünden ayıramadığınız gibi Ama içinzdeki o aşk ve sevda isteği hiç bitmez ah siz yok musunuz siz yine bir yolunu bulup düşersiniz peşime, aşık olursunuz Aşk benim adım aşk, yüreklerinize geldim Açın kapılarınızı, kırın gönlünüzdeki kilitleri, çünkü ben geldim Hoşgeldim!" |
|
|
|
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ] |
|
|
10-21-2012
|
#44 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]Bazen öyle bir ilişkiye tutulursunuz ki, Ne sevebilir, ne terk edebilirsiniz Kör kütük bağlanmışsınızdır aslında En güzel yıllarınızın, acı tatlı hatıralarınızın ortağıdır iç çekişmelerinizin müsebbibi, yazılarınızın ilhamı, sohbetlerinizin konusudur Göz yaşlarınızda, bilinçaltınızda, kahkahanızdadır Korkunca saklandığınız bir sığınak, coşunca öptüğünüz bir bayrak Sevdanız riyasız, çıkarsız, karşılıksızdır Sınırsız ve nihayetsiz "Ölmek var, dönmek yok"tur Lakin gün gelir anlarsınız içten içe bir şeylerin kanadığını Tutkulu sevdaların gizli hançerleri başlar parıldamaya Şurasından, burasından eleştirmeye koyulursunuz: "Şöyle görünse, öyle demese, değişse biraz ya da eskisi gibi olsa " Başkalarını örnek göstermeye, "Bak onlar nasıl yaşıyor" demeye başlarsınız Hem birlikte yaşayıp, hem özgür olmanın yollarını ararsınız Aşkınızın gözü kör değildir artık, yanlışını görür düzeltmek istersiniz "Eskiden böyle miydi ya " diye başlayan sohbetlerde açılır eleştirinin kapısı açıldıkça, bastırılmış itirazlar yükselir bilinçaltından Böyle süremeyeceğini bilirsiniz Değişsin istersiniz O, sevgisizliğinize yorar bunu İhanete sayar Tutkulu ilişkilerde ihanetin bedeli ölümdür "Ya sev böyle ya da terk et" diye gürler Bir zamanlar bir gülücüğüyle alacakaranlığı ışıtan o rüya, bir kabusa dönüşür birden Kapatır gönlünün kapılarını, yasaklar kendini size Hoyrattır, bakmaz yüzünüze Zehir akar dilinden, konuşturmaz, suçlar, yargılar mahkum eder Mühürler dudaklarınızı, yırtar atar yazdıklarınızı, siler sizi defterden "İyiliğin içindi hepsi, seni sevdiğim için " dersiniz, dinletemezsiniz Ayrılırsanız yaşamayacağınızı bilirsiniz, lakin böyle de sevemezsiniz İhanetten kırılmıştır kaleminiz severek, terk edersiniz "Madem öyle "nin çağı başlar ondan sonra Madem ki siz böylesine tutkunken, o hep başkalarını seçmiştir, madem ki kıymetinizi bilmemiştir, o halde "günah sizden gitmiştir" Lanet ederek bu karşılıksız aşka, çekip gitmeleri denersiniz Aşkın göçmenlik çağı başlar böylece Daha özgür olacağınız limanlara demirlerseniz bir süre Ne var ki unutamaz, uzaktan uzağa izlersiniz olup biteni Etrafı bir sürü uğursuzla dolmuş, kurda kuşa yem olmuştur Delikanlılar, elikanlılar, uğruna ölenler, sırtına binenler sarmıştır çevresini Gurur duyar onlarla, koynunda besler, gözünü oysunlar diye Uğruna kan dökenleri sever, yoluna gül dökenlerden fazla "Bana ne kendi seçimi" diye omuz silkmeye çabalarsınız bir süre Ama sonra Ansızın kulağımıza çalınan bir şarkı ya da kapı aralığından süzülüp gelen bir koku, hatırlatır onu yeniden Yaban ellerde, başka kollarda ondan bahseder ağlarsınız Kokusunu özlersiniz türküsünü söylemeyi, şarkısını dinlemeyi, yemeğini yemeyi, elinden bir kadeh rakı içmeyi Karşı nehrin kenarından hasret şiirleri haykırırsınız, sular kulağına fısıldasın diye Dönüp "Seni hala seviyorum" diye bağırmak geçer içinizden Dönemezsiniz Göremedikçe bağlanır, uzaklaştıkça yakınlaşırsınız Anlarsınız ki bir çaresiz aşktır bu, ne onunla olur, ne onsuz Hem kollarında ölmek, kucağına gömülmek arzusu, hem "Ne olacak sonunda" kuşkusu Böyle sevemezsiniz, terk de edemezsiniz Sürünür gidersiniz Mavinin düşünülüp, kırmızının konuşulduğu bir hayaletler şehrinde, ben umut dolu günlerime uzun bir yolculuk yaparken , sen umutsuz renksiz ve bedensiz bir yağmur damlası gibi düşünmeye devam ederdin Anlaşılmamak ne garip tat da imiş meğer Uzun hayaller, dar duygular, kısa bakışlar, siluetsiz yalanlar ve sen Ey adına yandığım kahrolası yabancı Sessizlik o kadar acı verdi ki, duygularım ellerimde ve dudaklarımda gizlendi Göz yaşlarım acımı anlatmaya yetmedi , artık ağlamıyorum sana an kıymetli yerimle, özetleyip verdim tüm duygularımın yaşlı bir orman ağacına Oysa ne kadar da güzeldi soğuk, ne kadar da hoş kokuyordu sessizlik Uzun ışıkların gölgelerine sığınırdık, ne kadar da sessizdik, ne kadar da yasaktık ve ne kadar da utanıyorduk küskün gecelerden Oysa ki geceler bile senden yanaydı Ey şehri uyutup zehir içiren yolcu Sahte güneşin donmuş kırlangıç yavrusunu sevindirdiği günlerin özlemindeyim artık ve de bir şarkının son notası özetinde , hani o verdiğimiz sözler var ya bülbül-i ceyd-a kesilirdi kulaklarımda sen yokken Belki taşları, belki hisleri belki de kokunu şahit tuttun uzaklardaki kadına Kim bilir belki de hüznünü gizledin göğsünde, kim bilir belki de duygularını gizledin dudaklarına, belki de bir sirk hayvanı çaresizliği içindeydin kim bilirBir bedenin öldüğü yerde, bir ruhun dirilmesi neye yarar? adını söyleyemediğim, söyleyebilecek misin sen? Ve ben ızdırap dolu günlerle doldum taştım, kor bir ateş sana dokunmaz bana dokunduğu kadar ve sen tatmadın bunu ve sen anlamadın bunu Ey ızdırap kokulu kahin Çok uzun zaman geçmedi, yollar arasına sıkışmış ince bir çizgi gibi kokuyorum, yalnızım, sensizim ve ben sana diyemedim Masum bir kaç damla göz yaşı, bir kaç satır yazı, isimsiz bir künye, gecelere asılı duran yaşlı ve yorgun bir ağaç, dekorsuzca ve poz almadan duran bir yalan, kokladığım bir anahtarlık kaldı senden geriye kalan Ve de benim eklediğim bir çiçek seni hatırlatan aşkımızı hatırlatan ve de masamda aşkın gözyaşları kaldı, aşkın gözyaşları Adın gece olsun, adın karanlık olsun, adın yalan olsun be yağmur yüreklim hatta ve hatta haziran olsun *****ce ezilmişliğin tadında olsam da gündüzler yeter bana, sahte gecelerine inat,seni sevdim, sevmeyi ben istedim ölesiye, yapabildiğim tek şey bu zaten Şimdi ise artık O istiyor, o kadar çok sevdim ki şimdi ise ne seni senin beni sevmen nede bana geri gelmen ilgilendirmiyor artık beni , şimdi ne sana nede bir başkasına, sadece içimdeki sana mahkum oldum, adım eylül oldu, adım tadın oldu Ve de gittin ardına bile bakmadan adım sonbahar oldu, sonrası ise bir hiç, Ey siluetsiz yalancı Sevda ne renkti o günlerde ? sen siyahı ben beyazı yaza durdum, unutulan kapıların anahtarını verdim, çok şey istedim senden belki yaparsın diye, belki ümit edersin diye, oysa hiçbir şey vermedin bana, birkaç damla sahte gözyaşı ve bir yığın yalandan başka, onları da ben istemedim zaten, zaten istenilmeyen şeyleri verdin, körelmiş ve isimsiz imzalara saldın beni, dilenci tadında sattın asaletini, sen bırakıp giderken beni yağmurlu bir günde tek kaldım Anlayacağın bir başımlaydım ve ben haykırırdım arkandan o yasak meyvenin tadını İstedin ki kollarından tutup götüreyim seni adım atılmamış sahillere, Ey sevgiyi ve sevgiliyi oyalayan hüzün Bitişe kaç cümle sığdırabilirsin , uykumu uykuna verdim, silinmiş pencerelerin buğusuna adadın beni, sahtece ama ustaca, riyaca ama acıyla, saldın beni derin karanlıklara İlaca hasret hasta tadındayım Gel diyemiyorum Öylesine yoruldum ki, çıkmaz sokak başlarında yığıldım ve ben derbederim, yalanlarına yenilmişliğin hüznü öldürdü beni Ey yeniçerileri ayaklandıran asi Her umudumu söndürdün seher vakitlerinde, belki seçilmişti satılmışlığım ruhunda, ölmeyi isterdim Gün bitiminin başlangıcında teslim ettim sevdamı, kör bir dilenciye, bilmem nasıl vereceksin hesabını ödenmemişliğin Oysaki sen benim O' na olan ödeyemediğim borcumdun Ey geceleri ürperten sesin sahibi En acımasız saatlerde ağlamışlığımı nasıl da sattın mahşeri yalnızlıklara Yağmurun düştüğü topraklar şahidin olsun senin, her akşam sensizliğin mihverinde olsam da ben, gece güneş doğmaz be yağmur yüreklim, doğmaz be siluetsiz yalancı, adını boğazıma, tadını dudaklarıma, hislerimi yorgun bir dervişe adadım, seni senden habersizce sevdim ve ağladım Bilemedin işte bilseydin ah bir bilebilseydin Ey küçük gönlüne gözleri hapseden zavallı Renksiz nehirlere savurdun bütün duygularımı, sen sana ait olmayan duygularını sattın, Sen sana ait olmayan duygularına yenildin, kendini senin olmayana verdin, hem de ölesiye acı duyarken Ey adını yitiren insan Bana insansızlığını verdin ve ben senin her anına birkaç damla gözyaşı verdim , çirkinsizce çizdin sevda resimlerini, dedim ya ey yağmur yürekli, ey toprak kokulu yar, senin için sebepli sebepsiz akmaya hazır bir kaç damla göz yaşı olsun namusuno gözyaşlarını bilmem ne zamana kadar hatırlayacaksın Bilmem ki senin mi bana ihtiyacın var yoksa ben miyim senin sevgilin? Ey mavileri siyaha boyayan kabus Gözler yalan söylemezdi hani, tadı hep aynıydı gözyaşlarının hani, adını çıkar artık karanlıklardan, ey siluetsiz yalancı Tutulan bir yeminin sevincindesin artık, ıslak eller, dalınan gözler, isim yazılan dudaklar ve pembemsi utançlar ve korkak bir asalet kaldı hayallerde Ve de aşkımın tadında kalan yaşlı bir ağaç, sevgini bırak bir kenara, en güzel aşkı meğer bir yalan söylermiş Ey karanlıkları aldatan kadın Çiçekli dallarıma çiğ düşürdün,anlamsız imsak vakitlerinde, yorgun ve asil duygularımın gizemine sığındın, vahşice bilemediğin tatlara yenildin sen, körpe duygularımı incittin ezan saatlerinde, bunu bir ben bilirim, birde yaşlı ağacımız, dikenlerini gül bahçeme saldın ey vefasız, ince ince sızlattın damarlarımı, saatlerini gizledin saniyelerime Sen korkularınla baş başa kalırken, ben sevdayı sevdim, ben köşe başında annesiz çocuklara ağlarken, sen yerdeki dilenci kağıtlarına bakarak güldün, ben Filistinli bir çocuk ürpertisinde iken, sen adı bilinmeyen bir ülkenin hayaline daldın, yüreğimdeki isyanı bastırdın ustaca, asice, hunharca Ne dediğine değil ne demek istediğine bakmalıydım o zamanlar Unutma aynaya bakmak cesaret ister Ey adını bilmeden sevdiğim Kayan her yıldıza haykır ismimi, yandım biliyorsun yol uzun biliyorsun, özleyeceğim seni onu da biliyorsun ama sen unutmuşsun sevdamın sesini, ne kadar da boşmuş meğer tüm boşluklar, aşk yalan söyletmez be yağmur yürekli, rotasız bir gemiyi saldın uçsuz bucaksız denizlere, sevincini bırak bir kenara, azıksız bir sevdan olsun kendi yüreğinle baş başa kalacağın Ve bil ki ben hep beklediğim o yerde olacağım Sen ise gelmeyeceksin biliyorum, ama ben yine orda olacağım Ey duygularını yitiren tanrıça Haykıracak gücümü renkli yalanlarınla mahşere sakladım, bir gitar sesi, bir araba sireni ve bir de sigara dumanı olsun Azrail' in, aşk dilenmiyorum senden artık Sensizliği ve sevgini bir türkünün en dramatik, en gamlı ezgisine bağladım Gülüşünü bir arap atının siyah yelesine, yalnızlığımı yavru bir akbabanın kan kokan kanadına, kendimi ise bir çocuğun gülüşüne bağladım ve seni anlatabilmenin özünü de duaların ürpertisine gizledim Usulca Seni artık sensiz severken yağmurun dindiği günü bekleyeceğim Ey ruhunu yitiren gömü Değişen ne mi kaldı? sensizliğin bekaretinde iken ben, her gece yarılarında üzüntümün özünü satılığa çıkardım, çürük bir tahtaya davranır gibi, bakakalırdım gökyüzüne saatlerce, her yıldıza seni adardım ve sonra annemin duası gelirdi aklıma dönerdim kıbleye ve usulca çiselerdim yanaklarımı ,sevmek ölmektir , ölmek yok olmak, yok olmak ta aşk der ve ağlardım Ey rüyalarına sığındığım kalpsiz Ve sonra son sigaramı içer; destursuzca savururdum dumanlarımı, sonra sensizliğimin içine sessizlikle birlikte seni doldurur uzanırdım lacivert kokulu yatağıma, uzun bir sabah ezanının ürperten ihtişamıyla senden ayrılır ve dalarım güneş şahit olup ta bir çıngırak sesi duyana kadar, sen rahat uyu, sessiz ve de sakin ol tıpkı tıpkı karlı çam ağaçlarının gizeminden kurtulana kadar sana dualarımı gönderiyorum kiminle ve nerede olursan ol, bu senin hep yanında olacak , unutmayacağım seni, zihnime kazıdığım dualarınla nice kem ruhlu yıllara Ey ayrılıkları tadacak olan bedduam Gözlerin beni göstereceği zamana kadar bakıp ta göremeyesin, Ayrılığı yaşayan hep sen olasın,tıpkı ardına bıraktığın bir yalan gibi, Hiçbir zaman söz verdiklerinle olamayasın, Bana yaptığın her şeyin en ucuzuna sadık, Tuzlu bir yağmur damlasına ise hasret kalasın Dağıttığın parçaları toplayasın son sal'a ömrüne kadar, Ey gizemli köşkün siyah perisi, Acınacak hale gelmeden acımayasın, Yüreğinin yanında olsun her zaman siluetsiz yalanların, Bir şarkı tadında kalasın tüm kandil akşamlarında, İsimsiz vadilere yenik düşesin her daim, Zifiri karanlıklar ve kötü günler yoldaşın olsun Ne diyeyim mahşerde görüşene dek amansız ve zamansızca kalasın (Amin) Ki aşk vefa ve cesaret ister Hiçbir zaman unutma ki körler de ağlar SEN ve Ben Gözlerini kapat; evet, sadece sen ve ben; gözlerimizi açtığımızda bambaşka bir dünya olacak Ya gülme, ben inanıyorum, tamam salakça ama olsun ne güzel işte…Sakin kafayla rüyalarıma bile sahip çıkamadım Kafanın sakin halini yakalamışken, sakin olmayan halindeki gereksiz çoğulluğumu düşünüyorum Anlamsızım biliyorum, anlamsız olduğumda daha çok seviyorum kendimi Sende bana anlam yükleme sakın, yükleme dedim ooo! hamal mıyım kardeşim ben? Onu yüklen, bunu yüklen, nedir canım yahu?Annem günlerdir yolculukta, hani bir ara geliyor fark ediyorum, evde ayak izlerini takip ediyorum Lavabonun önü kirliydi, temizlenmiş, odam toparlanmış, taraktaki saçlar temizlenmiş; bu hafta üç bin kilometre yaptı sanırım( tamam abarttım) ama kardeşim, hangi leylek sürüsüyle karşılaştın? Nedir bu seferilik, anlamadım Ya bi dön gel, bi gel de yüzünü göreyim, oturup sohbet edelim Ben yine yapmam işleri, sen yaparsın, aynı eski günlerdeki gibi Eve gelince karanlık ve sessiz olması kadar kötü bir şey yokmuş Puff…Odamdan geçen karıncalarda yok Buzdolabı süsleri, makyaj çantamın içinde, sinek vızz vızz ediyor kulağımın civarında, birazdan sinek savarla saldıracağım haberi yok Canım sıkılıyor, işte asıl mesele bu zaten, canımın ne istediğini bilmediğim bir ay dönümü daha, koşmak istiyorum ama bacaklarımda derman yok, ağlamak istiyorum, gözlerim ağlamıyor; kaçmak istiyorum, yolu bulamıyorum, annemi özledim, seni özledim, kardeşimi özledimBaştan devrik bir cümle kurulmuş noktayı bekliyorum Yeni cümleler kurulmadı daha, paragraf ne kadar uzar bilinmez ama bu cümleden çıkmalıyımVücudumdaki benleri halka içine aldım, yenileri çıkarsa bilip, numaralandıracağım, çok işim var daha Yıkılmış kentler gördüm; seni gördüm Bensizliğimin önünde; sessizce duran senler gördüm Sessizce yıkılırken; İkimizi gördüm Soluk soluğa kaçarken Kentin ortasında yangınlar çıkarırken gördüm ikimizi; yaşayamadığımız kentleri ateşe verirken; üşüyorum __________________ Ne yana gitsem sensin vardığım sevmek böyle oluyormuş dur durak bilmeksizin bütün gidişlerimde yüreğime koyduğum, göğsümün ince sızılarında adını anımsadığımsın varlığında bile özleyip,anlatamamak, lal olmakmış seni sevmek ne yana gitsem sensin vardığım sana kurup bütün saatleri üç vardiya seni sevmek kimsenin bilmediği zamanları yaşayarak, yalnızken seninle, seninleyken yine seninle hastalanmakmış sevmekbir delilik durumu aklın,mantığın coşması, görünce yüreğin dört nala koşmasıymış sevdasevda tüm ozanların bin yıllardır yazmaya çalıştığı ortak şiirin adı, kimsenin yazamadığı ne yana gitsem sensin vardığım dünyanın en büyük ve kutsal uğraşlarından biriymiş sevmekmadencinin güneşe ulaşınca yüzüne vuran gülüş, kömür tozunun gözlerine çektiği kalemmiş sevda korkuyu yok eden, gönül köprülerinde Deli Dumrul gibi ak güvercin kılığındaki Azrail’le karşılaşmakmış sevda ve ömür bağışlamak , sevgiliyi bir gün daha fazla yaşatmak için ey sevgili! yolculuklarımın nedeni; bugüne kadar kaç kişi,kaç kez bağırdı acaba? EY SEVGİLİ !! bin yıllardır kaç kişi aradı seni? sen bütün sevdalıların aradığı güzel, insanlığın yürekten yüreğe bıraktığı paylaştıkça çoğalan duygunun sahibi, ne yana gitsem sensin vardığım seni düşünüyorum yalnız seni gece yarılarında tam anımsayamadığı sınav sorusunu çözmeye çalışan, öğretmenlerinin gözüne girmeye çalışan öğrencinin telaşı ve heyecanıyla düşünüyorum gözlerini tüm utangaçlığımla yürekliliğimi harmanlayarak düşlerimde ne yana gitsem sensin vardığım her şeyden, herkesten vazgeçmeyi göze alıp, anlık ayrılıklarına katlanamadığımsın uğrunda ölümü göze alıp, hepten uzaklaşmak, hiç görememek korkusuyla direndiğimsin yazdığım mektupların,şiirlerin özüdür ellerinin sıcaklığı sana ulaşmak için en ince ayrıntılarıyla karşılaşma planları kurarak bütün yolları ayak izlerinin bulunduğu yollara çıkarmakmış sevmek karşılaştığımız sokaklara karşılaştığımız günlerin adını vermekmiş sevmek ne yana gitsem sensin vardığımsın eriyip kalıba girmekmiş sevda sevda senin ateşinde gönüllü yanmak, yangınları körükleyerek, dudaklarından dökülen tüm sözcükleri özenle toplayıp dudaklarımda saklayarak, sürgünlere yatıp dolaşmakmış tüm denizleri ey sevgili! adındır yolculuklarımdaki rotam çoğulluğumsun tüm zamanlarda bilmediklerimi öğrendiğim ve öğrendiklerimi öğrettiğimsin ömrümdeki tüm sevdaların toplamısın yüreğimde saçlarının dalgasında serinlerken aynalara öykündüm, çiçeklere,balıklara ve kuşlara öykündüm öykündüm sevdiğin ne varsabakmadan ne olduğuna bilsen bir bilsen tüm dillerde sevda şiirlerini biriktirip sana vermek istedim ayrı kaldıkça ayrılma korkularına kapıldıkça en bilinçli anlarımda duygularımı öne çıkaran yüzün izleğimdir insanlığımı bulmamı sağlayan sevdandır karşı konulamaz, anlatımsız duygularla seviyorum seni yazmaya, çizmeye, söylemeye çalıştıkça karmakarışıklaşıyor belleğim tüm bildiklerimin yetersiz kaldığını görüyorum sana sevdiğimi anlatmakta biliyor musun?en iyi yazdığım şiirlerimde bile bir eksik kaldı kuşkusuyla, en iyisi sana gelmek, bildiğim sevda türkülerini söyleyerek, çocukların, genç kızların, genç erkeklerin, yüreği genç olanların eskimemiş, kirletilmemiş duygularından derlenmiş sevda şiirlerini yazarak duvarlara, seni sevmenin onuruyla sana gelmek sende kendime gelmek çünkü ne yana gitsem sensin vardığım |
|
|
|
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ] |
|
|
10-21-2012
|
#45 |
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Aşk Şiirleri [ Devv Arşiv ]Sabahında uyanacağım bir umut yok bana Gözlerim nemli yatarken kurumamış bir damla serencamın zülüflerinde titreyerek uyanıyor bedenimBu ayrılığı hiç anlamadımBu ayrılığı hiç sevemedimOysa seven sevdiği için ölür iye okumuştuk leyla ile mecnunuAdına kader denen bir kaç sözcüklere attın beni çöllereBilemedin ki bir aşıka işkenceden beter bu ayrılıkGözlerinin içine mutlulukla bakacağım ümitlerini yeşertirken bir zalimin elin baltalarıya koparıldı ellerimYetmedi sen attın beni kor ateşeÇaresizim ve yok hiç bir teselli banaHer gecenin dağılan aydığınlığında gömülürken karanlıklara seni seviyorum fısıltılarıyla dalıyorum uyku diye acılara Bana unut deme Bana kadermiş deme Yapacağın son şey bu olur cansız bedenimde Unutmalarını da kader denen heybene koy ve arkana bakmadan git Çünkü ben sensizlik heybeme bir başkasına yar olmayı değil ölmeyi koydum Senİ YasaklayacaĞim Kendİme Hiç bu kadar yağmur yağmamıştı yüreğime Unuturum diye bekliyorum Bekledikçe sevda doluyorum ben benden geçtim Bir senden vazgeçemem yüreğime hükmedemem Ne varsa sana ait,ne biliyorsam Gezdiğimiz sokaklar caddeler Oturduğumuz yerler hepsini yazmak istiyorum Sana kızmayı düşündüm Haksızlık ettin demenin peşinden Gittim gittim defalarca yapamadım Öyle temizsin ki içimde Kusursuz,sakin,telaşsız Hiç birşey diyemiyorum sana Boğazımda biriktirdiğim kelimeler, Ama sana iyi ki seni seviyorum demiştim Bundan sonra diyemiyecektim Her seferinde boğazıma tıktın git Yüreğim yanıyor yüreğim kanıyor Ömür boyu beklerim diye söz vermiştin Olmasaydı sonumuz böyle, Ben seni yasaklayacağım kendime Gideceksin git tabi,yorgunum bittim Şimdi dinlenmeliyim yada uyumalıyım Garip bir duyguya tutsak olmuş gibiyim Bu benim adam halim, bu benim sensiz halim Bu benim en sevda halim Yüreğim kanıyor bitmeseydi öykümüz böyle Son sözüm ben seni yasaklayacağım kendime Yasaklandın Gönlüme ne zaman düştün sol yanıma da, vuruldum sözlerimden benim yazım değilsin, korkarım kışım da tenimde çıldırmış bir dilek tutuşturur iliklerimi sen ateşsin saat 17:28 kimbilir, şimdi neredesin yoruldum korktuğum yangınlara yakalanmaktan suya düştü intihar, boğuldu son bakış kimi istesem uzaktır kıyı boyları vedalar alnıma işlenmiş, nakış nakış aşk! Sevdiğim ama dokunamadığım çiçek kulaç attığım dalgalara sıkıştı haykırışım gitmeyi öğrettiler bana, kalmak nasıldır ? nasıldır bir göğüste endişesiz uyumak ? yırttığım takvim yapraklarında ağlıyor çocukluğum söylesene, nasıldır dudaklarını bir dudakta uyutmak ? ne zaman girdin aklıma da, karıştım gecelerde benim sevdam değilsin, korkarım sevenim de yürekte şaha kalkmış bir arzu ıslatır dilimi sen havasın saat 22:16 kimbilir, şimdi hangi kuytudasın arındım ve çözüldüm geçmişin kirli nefesinden geceye düştü uyku, titredi acı soluk kimi çağırdıysam, kapalıdır seslerinin yolu üşümeler içimden akıyor, oluk oluk tutku! Bildiğim ama gösteremediğim resim akıttığım renklere takıldı gül yüzlü uçurtmam susmayı öğrettiler bana, konuşmak nasıldır ? nasıldır, bir sesin içinde bağdaş kurup dinlenmek ? yitirdiğim öpüşlerde yanıyor sevgilerim söylesene, nasıldır bir yüreğin içinde demlenmek ? ne zaman geldin yanıma da, dağıldı hüznüm kaçarım değilsin, korkarım tutanım da sen topraksın saat 22:39 kimbilir, şimdi hangi duygunun uykusundasın AY IŞIĞINDA GÜNEŞLENİYORKEN SEN UMUTLARIM önce yüreğimde gizleyip geçmişin sabıkalı el izlerini kilit vurup kapattım dört bir yanından sonra kirpiklerimden duvar ördüm göz yaşlarıma en son damlasını da sana ayırdım şimdi sar bir yerlerinden yüreğimi bir mevsimsiz bahar sağanağı ile çatlak dudaklarıma ve yangınıma düşen son yağmur damlasına benzeyecektir gelişin perdeleri açar gibi arala bir yerlerinden geceyi arala ve gir yüreğime gecelerin mavi olmayışına inat açlığa ve susuzluğa değil bin yıllık sevdanın özlemiyle yüreğimin pervazında sıralanan kuşların seni çağırması ve en son matemidir bu kanatlarında çarpan yüreğiyle bir serçe kadar ürkek ve karıncanın bedeninden taşan cesaretine benzeyecektir gelişin ay ışığında güneşleniyorken sen umutlarım sıyrıl korkularından şimdi gir bir yerlerinden yüreğime |
|
|
|
Üye olmanıza kesinlikle gerek yok !
Konuya yorum yazmak için sadece buraya tıklayınız.
Bu sitede 1 günde 10.000 kişiye sesinizi duyurma fırsatınız var.
IP adresleri kayıt altında tutulmaktadır. Aşağılama, hakaret, küfür vb. kötü içerikli mesaj yazan şahıslar IP adreslerinden tespit edilerek haklarında suç duyurusunda bulunulabilir.
Konuya yorum yazmak için sadece buraya tıklayınız.
Bu sitede 1 günde 10.000 kişiye sesinizi duyurma fırsatınız var.
IP adresleri kayıt altında tutulmaktadır. Aşağılama, hakaret, küfür vb. kötü içerikli mesaj yazan şahıslar IP adreslerinden tespit edilerek haklarında suç duyurusunda bulunulabilir.
«
Önceki Konu
|
Sonraki Konu
»
|
|
ForumSinsi.com hakkında yapılacak tüm şikayetlerde ilgili adresimizle iletişime geçilmesi halinde kanunlar ve yönetmelikler çerçevesinde en geç 1 (Bir) Hafta içerisinde gereken işlemler yapılacaktır. İletişime geçmek için buraya tıklayınız.