![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi |
![]() |
![]() |
#16 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat M HarfiM Harfi MÎK f ![]() ![]() MÎK Çabuk ağlayan, yufka yürekli olan ![]() MİKA Muhabbet, sevgi ![]() MİKAA Kassarların üzerinde bez döğdükleri ağaç ![]() ![]() ![]() MİK´AB Geo: Küb ![]() ![]() Mİ´KAB Kızdan sonra oğlan doğuran kadın ![]() ![]() MİK´AB (C ![]() ![]() MİKÂİL Rezzakıyyet arşının hamelesi olan büyük Melek ![]() ![]() MİKAMME Süpürge ![]() MİKAT Bağırdak ipi, (oğlancıkları beşikte onunla bağlarlar ![]() ![]() MİKAT Bir iş için tayin edilen zaman veya yer ![]() ![]() MİKATÎ Hacc mevsimini beklemek üzere Mekke-i Mükerreme´de kalan kimse ![]() MİKAT SÜNNETİ Hacca niyet edenin ihrama girmesi ![]() MİKATT (C ![]() ![]() MİKDAD Demir kesme âleti ![]() MİKDAM (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİKDAR Parça ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİKDAR-I KÂFİ Yeter derecede ![]() MİKDAR-I KAMET Namaza başlamak için okunan kamet zamanı kadar ![]() MİKELE Sofra takımı ![]() MİKHAL (C ![]() ![]() MİKLEB Eskiden ciltlenen kitapların sol tarafındaki fazlalık parçanın adı ![]() MİKLEME Kalemlik, kalem konacak âlet ![]() MİKNE (C: Mekenât) Süpürge ![]() MİKNESE Süpürge ![]() MİKNET Güç, kudret, kuvvet ![]() MİKRA´ Balta gibi bir alettir ve onunla taş parçalarlar ![]() MİKRAA (C: Mekâri) Davul çomağı ![]() ![]() MİKRAM Çok ikram ve kerem eden ![]() ![]() MİKRAM (MİKRAME) (C: Mekârim) Kadınların başını ve yüzünü örttükleri nakışlı bez ![]() MİKRAT (C: Mekârâ) Su mecrâsı ![]() ![]() ![]() ![]() MİKRAZ (C ![]() ![]() MİKREB (C ![]() ![]() MİKRON Fr ![]() ![]() ![]() MİKROSKOP Fr ![]() ![]() MİKSAHA (C ![]() ![]() MİKSAL Çok keskin kılıç ![]() MİKSAR Çok konuşan, sözü uzatan, geveze ![]() ![]() MİKSEFE (Kesâfet ![]() ![]() MİKSEHA (C ![]() ![]() MİKSİR Çok söyleyici, çok konuşan ![]() MİKŞAT Hattatların, kamış kalemlerinin kabuğunu soymakta kullandıkları âlet ![]() MİKTA´ Kesecek âlet ![]() MİKTEBE Tabak üstüne örttükleri nesne ![]() MİKTEL Onbeş sa´ miktarı nesne alır ölçek ![]() MİKVAL Çok konuşan ![]() MİKVED (C ![]() ![]() MİKVEL Lisan ![]() ![]() MİKYAL (C ![]() ![]() ![]() ![]() MİKYAS Kıyas edecek, ölçecek âlet ![]() ![]() ![]() ![]() MİKYAS-I KUVVET Kuvvet ölçer ![]() ![]() MİKYAS-I MÂ Hidrometre ![]() MİKYAS-I ZELAZİL Yer sarsıntısının şiddet ve yönünü gösteren âletler ![]() MİKYAS-ÜL HARARE Harâret derecesini ölçen âlet ![]() ![]() MİKYAS-ÜL MÂYİAT Sıvıların yoğunluk derecesini ölçen âletin adı ![]() MİKYAS-ÜR RİYAH Rüzgâr hızını tâyin eden âlet ![]() MİL İğne gibi ince ve uzun bir âlet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİL-İ BAHRÎ İngiliz deniz mili ![]() MİL-İ BERRÎ Kara mili ![]() MİLA Bir kap dolusu nesne ![]() MİLAD (Velâdet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİLADÎ Milada ait ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİLAH (Milh ![]() ![]() ![]() MİLAHAT Gemicilik ![]() ![]() MİLAK Bir nesnenin kıyam ve sebâtına sebep olan nesne ![]() MİL´AKA (C ![]() ![]() MİL´AKA-TIRAŞ f ![]() ![]() Mİ´LAT (C: Meâli) Yas tuttuğunda, kadınların gözyaşı sildikleri bez ![]() MİLAT Duvara yaptıkları çamur ![]() ![]() MİLBEN Kerpiç kalıbı ![]() ![]() MİLDEM (MİLDÂM) Çekirdek dövdükleri taş ![]() ![]() MİLDES Hurma çekirdeğini dövdükleri büyük taş ![]() MİL´E Dolu, dolusu ![]() ![]() ![]() MİLEL (Millet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİLEL-İ MÜTEMEDDİNE Medenileşmiş milletler ![]() MİLEL-İ SÂİRE Başka, diğer milletler ![]() MİLEZZ Katı, şiddetli, şedid ![]() MİLG Ahmak ![]() MİLH (C ![]() ![]() MİLHA (Milhât) (C ![]() ![]() MİLHA (Milh ![]() ![]() ![]() MİLHA Kutu ![]() ![]() MİLHAB (C ![]() ![]() ![]() MİLHAFE Bürünecek şey ![]() ![]() MİLHE Güzel kelâm, lâtif söz ![]() MİLHEZ Mürekkep karıştırmakta kullanılan bir âlet ![]() MİLHÎ (Milhiye) Tuzla alâkalı ![]() ![]() MİLİ f ![]() ![]() MİLİS Fr ![]() ![]() MİLK Mal cinsinden olan yer ![]() ![]() ![]() MİLK-İ YEMİN Köle, cariye ![]() MİLKA Eskiden mürekkep hokkalarına konulan ham iplik ![]() MİLKAT Cerrah cımbızı ![]() MİLKAT (C: Melâkıt) Tandırdan ekmek çıkaracak âlet ![]() MİLKDAR f ![]() ![]() ![]() MİLKED Nesne dövecek âlet ![]() MİLLET Bir dinden olanların topluluğu ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİLLET-İ BEYZA Bütün Müslümanlar ![]() MİLLET-İ HÂKİME Hâkim millet ![]() MİLLET-İ MERHUME Müslümanlar, İslâm Milleti ![]() ![]() MİLLÎ (Milliye) Din ve millete âit, milletle alâkalı, millete mensub ![]() MİLLİYET Ümmet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİLLİYETPERVER f ![]() ![]() MİLSAH (C ![]() ![]() MİLT Nesebi bilinmeyen ![]() MİLTAN Yağ değirmeni ![]() MİLTAT Dimağa ermiş olan baş yarası ![]() ![]() MİLVAH Tuzak yanında koydukları kuş ![]() ![]() MİLVAT Mala ![]() MİLZAB (C ![]() ![]() MİM Kur´ân-ı Kerim alfabesindeki yirmidördüncü harf olup, ebced hesabında kırk sayısının karşılığıdır ![]() ![]() ![]() Mİ´MAR İmar eden ![]() ![]() ![]() ![]() Mİ´MARÂN f ![]() ![]() Mİ´MARÎ (Mi´mariyye) Mimarlıkla alâkalı ![]() ![]() ![]() MİMHA Meni silmeye mahsus bez parçası ![]() MİMHAZA Yayık ![]() ![]() MİMÎ (Mimiyye) Mim harfi ile alâkalı ![]() ![]() MİMLAKA Yer düzeltecek taş ![]() MİMLEHA Tuzlu yer ![]() MİMRAZ Hastalıklı, illetli ![]() MİMSAH Yalancı ![]() MİMSAHA Adi basacak nesne ![]() ![]() MİMSİZ MEDENİYET Vahşilik, denîlik ![]() ![]() ![]() ![]() MİMTAR Yağmurluk ![]() MİN Arabçada harf-i cerrdir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİNA Şişe, cam, billur ![]() ![]() ![]() ![]() MİNA´ (C ![]() ![]() MİNAFAM f ![]() ![]() MİN´AM Çok in´am ve ihsan eden ![]() MİNARAT (Minare ![]() ![]() ![]() MİNARE (C ![]() ![]() ![]() MİNA-RENK f ![]() ![]() Mİ´NAS Kız doğuran kadın ![]() MİN-BA´D Bundan sonra, bundan böyle ![]() MİNBAZ Hallaç tokmağı ![]() MİNBER Camide hatibin hutbe okumasına mahsus kürsü ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİNBEZE Yastık ![]() MİNCAB Zayıf kimse ![]() ![]() MİNCAR Havan ![]() ![]() MİNCEDE Küçük asâ, küçük sopa ![]() ![]() MİNCEL (C ![]() ![]() ![]() MİNCEM (C ![]() ![]() MİNCERE Soğuk suya harâret veren kızmış sıcak taş ![]() ![]() MİN-CİHETİN Bir cihetten, bir bakıma göre ![]() MİNCİLAB Murdar su, pis su ![]() MİNDAG Hücum edecek âlet ![]() MİNDAS Yeyni avret, hafif kadın ![]() MİNDEF (C ![]() ![]() MİNDEL Hırslı, doymaz ve açgözlü insan ![]() ![]() ![]() MİNDİF Atılmış pamuk ![]() MİNDİL (C: Menâdil) Peşkir ![]() ![]() ![]() MİN-EL-ARŞ İLE-L-FERŞ Arştan yeryüzüne kadar ![]() MİN-EL EVVEL Evvelden beri ![]() MİN-EL EZEL Ezelden beri ![]() MİN-EL KADİM Çok evvelden ![]() ![]() MİN-EL MÜHLİKAT Helâk edenlerden ![]() ![]() MİNEN (Minnet ![]() ![]() ![]() MİNESSERA İLESSÜREYYA (Mines serâ il-es süreyyâ) Yerden göğe kadar ![]() MİN-EŞ ŞEMS Güneşten ![]() MİNFAH (C ![]() ![]() MİNFAK Çok fazla nafaka veren ![]() MİNFEHA Peynir mayası ![]() MİN GAYR-I HADDİN Had harici, edeb dışı olarak ![]() ![]() MİNH (MİNHÜ) (C ![]() ![]() ![]() MİNHA (C ![]() ![]() MİNHA (C: Minah-Menâyih) Atiyye, bahşiş ![]() MİNHAC Meslek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİNHAC-I HİDAYET Doğru yol ![]() ![]() MİNHAC-ÜS SÜNNET Sünnet yolu ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİNHAR Misafirperver ![]() ![]() MİNHAS (C ![]() ![]() MİNHAT (C ![]() ![]() ![]() MİN-HAYSÜ-LAYAHTESİB Hesab edilmedik ve umulmadık yerden veya kadar (mânasında) ![]() MİNHÜM Onlardan ![]() MİN ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİNKAA Küçük taş çömlek ![]() MİNKAB Delecek âlet ![]() ![]() MİNKAL (C: Menâkıl) Çamur teknesi ![]() MİNKALE Geo: Yarım dâire şeklinde dereceli geometri âleti ![]() ![]() MİNKAR (C ![]() ![]() ![]() ![]() MİNKAR-I MAHRUT Gagaları konik biçimde ve kuvvetli olan kuşlar ![]() MİNKAR-I MEŞKUK Kırlangıç ve çobanaldatan gibi gagaları kısa ve çok yarık olan kuşlar ![]() MİNKARÎ Gaga biçiminde ![]() ![]() MİNKAŞ (Minkaşe) Cımbız, kıskaç ![]() ![]() MİNKAZ Uzunluğuna yarılmış, boylamasına bölünmüş ![]() MİN KÜLL-İL VÜCUH Her yönden ![]() ![]() MİN-MA (Mimmâ okunur) Şey, nesne ![]() ![]() MİNMAS Kıl yolacak âlet ![]() MİNNET İyiliğe karşı duyulan şükür hissi ![]() ![]() ![]() MİNNETDAR f ![]() ![]() ![]() MİNNETDARANE f ![]() ![]() ![]() MİNNETDARÎ f ![]() ![]() MİNNETDİDE f ![]() ![]() MİNNETKEŞ (C ![]() ![]() ![]() ![]() MİNNETKEŞÂN (Minnetkeş ![]() ![]() ![]() MİNNETŞİNÂS (C ![]() ![]() ![]() MİNNETŞİNÂSÎ f ![]() ![]() MİNSAF (C: Menâsıf) Hizmetkâr, hizmetçi ![]() MİNSAR (MİNSİR) Yardımı çok olan kimse ![]() ![]() MİNSEC (C: Menâsic) Çulhaların bez tarağı ![]() MİNSEE (MİNESSEE) Asâ, sopa ![]() MİNSEF (C: Menâsif) Elek ![]() ![]() ![]() MİNSEGA (C: Menâsıg) Ekmekçilerin ekmek tozunu sildikleri nesne ![]() ![]() MİNSER (C: Menâsir) Yırtıcı kuşların gagası ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİNŞAA Çulha mekiği ![]() MİNŞAKKA Yarık, çukur, oyuk ![]() MİNŞAR (C ![]() ![]() MİNŞEFE Sünger, bez gibi su silmeğe mahsus nesne ![]() MİNŞEGA Ot ve yem koydukları kap ![]() MİNŞEL (MİNŞÂL) (C: Menâşil) Yemek çatalı ![]() MİN-TARAFİLLAH Allah tarafından ![]() ![]() MİNTAŞ (C: Menâtiş) Kıl yolacak âlet ![]() ![]() MİNU Şişe, sırça, cam ![]() ![]() ![]() MİNU-YU HÂK Mezar, kabir ![]() MİNVAL Hareket tarzı, davranış ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİN-VECHİN Bir bakımdan, bir cihetten ![]() MİNYATÜR Eski el yazısı kitapları süslemek için sulu boya ile yapılan ince resimler hakkında kullanılır bir tâbirdir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİNZAR Ayna ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi |
![]() |
![]() |
#17 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat M HarfiM Harfi MİR Amir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİR-İ KELÂM Güzel ve zarif konuşan ![]() MİRA´ (Riya ![]() ![]() ![]() ![]() MİR-AB f ![]() ![]() Mİ´RAC Merdiven, süllem ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Mİ´RAC-UN NEBİ Hazret-i Peygamber´in (A ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Mİ´RAC GECESİ Leyle-i Mi´rac da denir ![]() ![]() Mİ´RACİYYE Mi´raca âid ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİRADE Mancınık taşı ![]() MİRADES (C: Merâdis) Kuyu içinde su var mıdır diye bilmek için bıraktıkları taş ![]() ![]() MİRAH Sürur, neşat, sevinç ![]() MİR-AHUR f ![]() ![]() MİRALAY Alay kumandanı ![]() ![]() MİRAN (Mir ![]() ![]() ![]() MİRAN (C: Mârin) Vahşi canavar yatağı ![]() MİRAN AŞİRETİ Cizre havalisinde Bühti ismi ile de anılan bir aşiret adı ![]() MİRAR Kerreler ![]() ![]() MİRAREN Defalarca, birçok kere ![]() MİRAS Ölen kimseden akrabalarına ve yakınlarına kalmış olan mal, mülk ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİRASHAR f ![]() ![]() ![]() ![]() MİR´AŞ (MER´AŞ) Çok yüksekten uçan güvercin ![]() MİR´AT Ayine ![]() ![]() ![]() MİR´AT-ÜL AYN Bir şeyin dış görünüşü ![]() Mİ´RAZ (C: Meâriz) Zıpkın adı verilen yeleksiz uzun ok ![]() ![]() ![]() Mİ´RAZ Süs için giyilen güzel elbiseler ![]() MİRAZZA Harmanı sürecek döven ![]() MİRBA Ganimet malının dörtte biri ![]() MİRBA (MİRBÂE) Gözcülerin üstüne çıkıp baktıkları yüksek yer ![]() MİRBAA Asâ, değnek, sopa ![]() MİRBAT Davar bağlanacak bağ ![]() MİRBED (C: Merâbid) Ev içinde olan küçük hücre (içine esvap koyarlar) ![]() ![]() ![]() ![]() MİRCEL (C ![]() ![]() MİRDA Gemicilerin kullandıkları uzun ağaç ![]() MİRDİYAN (Mirdiyane) Mersin ağacı ![]() Mİ´RE (C: Miâr) Kin, adâvet, düşmanlık ![]() MİREMME Sığır ve deve gibi tırnaklı hayvanların dudağı ![]() MİRFA(T) İttifak etmek, bir olmak, birleşmek ![]() M MİRFAK Dirsek ![]() ![]() ![]() ![]() MİRFAKA Dirsek yastığı ![]() MİRFED Büyük kâse ![]() MİRFEŞE Kürek ![]() MİRGAH Kaymak alacak âlet ![]() MİRHA İrhâ denilen yelmekle yelip seğirten at ![]() MİRHA(T) (C ![]() ![]() MİRHA(T) Salıverilmiş, bırakılmış perde ![]() MİRHAZ (MİRHÂZA) Gasilhâne, abdesthâne, kenif ![]() ![]() MİR´IZZA (MİR´IZÂ) Keçi kılının altında olan tiftik ![]() MİRÎ Devlete âid ![]() ![]() MİRİLU Uzayan harblerde ve askerin kifayetsizliği zamanlarında aylıkla toplanan askerler ![]() ![]() ![]() ![]() MİRKAK Oklava ![]() MİRKAM (C ![]() ![]() MİRKAT Merdiven ![]() ![]() ![]() MİRKEN (C: Merâkin) Don yıkayacak kap ![]() ![]() MİRLİVA Tugay kumandanı ![]() ![]() MİRMA(T) (C: Merâmâ) Nişan oku ![]() MİRRE Kuvvet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİRRİD Müfsid, kötü ve şerir kimse ![]() MİRRİH Şâd, neşeli ve mesrur kimse ![]() MİRRİH Uzun ok ![]() ![]() ![]() MİRSAD Gözetleme yeri ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİRSAD-I İBRET İbretle seyretme yeri ![]() MİRSAD-I TEFEKKÜR Tefekküre sebep olan ![]() MİRSAD (C: Merâsıd) Geniş yol ![]() MİRSAL (C: Merâsil) Tenbel yürüyüşlü davar ![]() ![]() MİRSAT Gemi demiri ![]() ![]() MİRŞAH (Mirşaha) Süzgeç ![]() MİRŞAHA Eyer altına konulan keçeyi davardan almak ![]() MİRŞEKA (C: Merâşik) Terzi yüksüğü ![]() MİRŞEM Ekmek tozunu silecek tüy süpürge ![]() MİRT (C: Mürât) Yünden veya haz denilen kumaştan elbise ![]() ![]() MİRTAC Kapı kilidi ![]() ![]() MİRTAC Yarış atlarının beşincisi ![]() MİRTAL (MİRTALE) Bulaşmak ![]() MİRTAZ Dinin yasaklarından sakınan kimse ![]() MİRVAHA (C ![]() ![]() ![]() MİRVAHA CÜNBÂN f ![]() ![]() MİRVED (C ![]() ![]() MİRYE Şek, şüphe ![]() ![]() ![]() MİRZA Reis ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİRZAB (C: Merâzib) Ululuk ![]() ![]() MİRZAH (C: Merâzıh) Çekirdek ve ona benzer şeyleri dövüp ezdikleri taş ![]() MİRZAH Üzüm çubuğunu yerden kaldırıp bağlayıp sardıkları ağaç ![]() MİRZAZ Havan eli ![]() MİRZEBE (C: Merâzib) Tokmak ![]() MİS f ![]() ![]() MİS´ Şimal yeli, kuzey rüzgârı ![]() MİS´AB (C: Mesâib) Değirmen oluğu ![]() ![]() MİSAFİR Seferde olan ![]() MİSAHA Ölçmek, miktarını bilmek ![]() MİSAK Anlaşma ![]() ![]() ![]() ![]() MİSAK Sürme, gütme, sevketme ![]() ![]() MİSAL Bir şeyin benzer hali ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİSAL-İ VAVÎ İlk harfi "vav" olan kelime ![]() MİSAL-İ YAYÎ İlk harfi "ye" olan kelime ![]() MİSALİYYE Misale dair ![]() Mİ´SAM Nabız yeri ![]() ![]() MİSANE Dizgin kayışı ![]() MİS´AR (MİS´ÂR) (C: Mesâir) Uzun ![]() ![]() ![]() Mİ´SAR (Mi´sara) Mengene ![]() MİSAS El sürme, değme, dokunma ![]() ![]() ![]() MİSBAH Lâmba ![]() MİSBAH Yüzgeç ![]() MİSBAH-I SADRÎ Göğüs yüzgeçi ![]() MİSBAH-I ZENEBÎ Balıkların kuyruğu ![]() MİSBAR (C ![]() ![]() MİSBEKE Mâden eritilip dökülecek kap ![]() MİSDAK (Bak: Mısdak) MİS´EB Bal konulan tulum, bal tulumu ![]() Mİ´SELE (Asel ![]() ![]() MİSELLE (C: Misâl) Çuvaldız ![]() MİSELLÎ Çuvaldızcı kimse ![]() MİSEM Dağlama eseri ![]() ![]() ![]() MİSENN Bileği taşı ![]() MİSFAT Süzgeç ![]() ![]() MİSFEN Törpü ![]() MİSFERE Süpürge ![]() MİSHA(T) (C: Mesâhi) Demir kürek, bel ![]() MİSHAB Bel âletinin sapı ![]() MİSHAB (C: Mesâhib) Sacayak ![]() MİSHAL Eğe, törpü gibi yontma aletleri ![]() MİSHANE Taş parçaladıkları nesne ![]() MİSHAT Şarap koyacak kap ![]() MİSHEB Siyah at ![]() MİSHEL Dil, lisan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİSHELÂN Geminin iki tarafındaki iki halka ![]() MİSİL (Misl) Benzer ![]() ![]() ![]() ![]() MİSİLLİ (Misillü) Benzeri ![]() ![]() ![]() MİSK Bir cins güzel koku ismi ![]() ![]() MİSK İLE ANBER Tamamıyla isteğe uygun ![]() ![]() MİSK´ Sıklık vermek ![]() MİSKAB (C: Mesâkıb) Mâden, kemik veya tahta gibi şeyleri delmekte kullanılan âlet, matkap ![]() MİSKAL Yirmidört kıratlık (4,5 gr ![]() ![]() ![]() MİSKAL Devamlı tenbel olmak ![]() MİSKAM Hastalıklı, illetli ![]() MİSKA(T) (C: Mesâki) Su bardağı ![]() ![]() MİSKATA Düşürtücü ilâç veya sebep ![]() MİSKET Fr ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİSKİN Uyuşuk, tenbel, hareketsiz ![]() ![]() ![]() ![]() MİSKİNÂNE f ![]() ![]() MİSL (Bak: Misil) MİSLAH Ham iken hurması dökülen hurma ağacı ![]() MİSLAK Fesih lisanlı, güzel konuşan ![]() ![]() MİSLAK Fesih, beliğ konuşan kimse ![]() MİSLAT (C: Mesâlit) Anahtarın bir dişi ![]() MİSLİYET Benzeri ve misli olmak ![]() ![]() MİSMA´ (C ![]() ![]() ![]() MİSMAK Çadırı yükseğe kaldıracak ağaç ![]() MİSMAR Ensiz çivi, mıh ![]() ![]() MİSMAR-I ÂHENİN Demir kazık ![]() MİSMAS Karıştırmak ![]() MİSMAZ Deyyus kimse ![]() MİSRED Büyük taş, çanak ![]() MİSSİK Çok cimri ![]() ![]() MİSTAH Yatık bardak ![]() ![]() ![]() MİSTAR (Bak: Mıstar) MİSTİK Fr ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİSVAK Kullanılması pek çok faydalı olan ve Peygamberimiz Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİSVAT Ekincilerin sürgüsü ![]() MİSVAT Kazan kepçesi ![]() MİSYON Fr ![]() ![]() ![]() MİSYONER Fr ![]() ![]() MİŞ f ![]() ![]() MİŞ´ Aşı dedikleri kızıl balçık ![]() MİŞA´ Kumsuz yer ![]() Mİ´ŞAB Otu bol olan çayırlık yer ![]() MİŞAİL (Bak: Mihâil) MİŞ´AL (C: Meşâıl) Köylülerin deriden yaptıkları ayaklı küp ![]() Mİ´ŞAR Mat: Onda bir ![]() ![]() MİŞ´AR Şan, şeref, haysiyet ve vakar ![]() MİŞAR Testere ![]() Mİ´ŞAR (MİŞÂR) (C: Meâşir) Dülger testeresi ![]() MİŞAT (Meşt ![]() ![]() ![]() MİŞATİYE Tarak kılıfı ![]() MİŞ´AT (C: Meşâi) Kuyunun toprağını çıkardıkları zenbil ![]() MİŞCEB (C: Meşâcib) Üzerinde çamaşır kuruttukları kafes ![]() ![]() MİŞCER (C: Meşâcir) Çamaşır asacak yer ![]() ![]() ![]() MİŞEZAR f ![]() ![]() MİŞHAZ Bileği taşı ![]() MİŞİN f ![]() ![]() MİŞK Aşı dedikleri kızıl toprak ![]() MİŞKA Tarak ![]() MİŞKAS (C: Meşâkıs) Ensiz uzun demir ![]() MİŞKAT İçine lâmba konan küçük hücre ![]() ![]() ![]() MİŞMAA Şamdan ![]() MİŞMAK Kağnının iki kolu ![]() ![]() MİŞMEL Kaftan altında götürüldüğü hâlde görünmeyen küçük kılıç ![]() MİŞMİŞ Zerdali yemişi ![]() MİŞRAK Her zaman güneşli olan yer ![]() MİŞRAT (C ![]() ![]() MİŞTAT Kış günlerinde oturulacak yer ![]() MİŞVAR Tarz, tavır, gidiş, gidişât ![]() ![]() ![]() MİŞVARE Testi, çömlek ![]() MİŞVARGÂH f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİŞVAZ Sarık ![]() MİŞVEL Orak ![]() MİŞVERE Minder ![]() MİŞVEZ (C: Meşâviz) Tülbend ![]() MİŞYA´ Boşboğaz ![]() ![]() MİŞYE Bir yürüme çeşidi ![]() MİŞZEB Dişli orak ![]() ![]() MİTA´ Bir şeyin son bulduğu yerin sonu ![]() ![]() ![]() MİTADE Matkap başı ![]() MİT´AM (C ![]() ![]() ![]() MİTAM Her zaman ikiz doğuran kadın ![]() MİTAN (C: Meyâtın) At yarıştırdıkları yer ![]() MİTAT (Bak: Midhat) MİTE Bir nevi ölmek ![]() MİT´EM Bir defalık ikiz doğuran kadın ![]() MİTHARA (Tahâret ![]() ![]() MİTİN f ![]() ![]() ![]() MİTİNG İng ![]() ![]() MİTOLOJİ Fr ![]() ![]() MİTRALYÖZ Fr ![]() ![]() MİTRES Kapı ardınca koydukları ağaç ![]() MİV f ![]() ![]() Mİ´VAN Ahâliye yardım eden, halka yardımı çok olan kimse ![]() MİVE Meyve kelimesinin aslıdır ![]() Mİ´VEL (C ![]() ![]() Mİ´VEZ(E) (C: Meâviz) Çocuk sardıkları bez, kundak ![]() ![]() MİYAH (Mâ ![]() ![]() ![]() MİYAH-I CÂRİYE Akar sular ![]() MİYAH-I HÂRRE Kaplıca suları gibi olan sıcak sular ![]() MİYAH-I MALİHE Tuzlu sular ![]() MİYAH-I MERRE Acı sular ![]() MİYAN f ![]() ![]() MİYANBEND f ![]() ![]() MİYANBESTE f ![]() ![]() ![]() MİYANE f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİYANÎ (Minâ ![]() ![]() ![]() MİYANSER f ![]() ![]() MİYANSERA (Miyânserây) Avlu ![]() ![]() Mİ´YAR Ölçü ![]() ![]() MİYERE Taam, yemek ![]() MİYSERE (C: Mevâsir) Eyer yastığı ![]() ![]() ![]() ![]() MİZ Misâfir ![]() ![]() ![]() MİZ´A Ayıracak alet ![]() ![]() Mİ´ZA Ufak taşlı sert yapılı sağlam yer ![]() Mİ´ZAB (C: Meâzib) Dam oluğu ![]() MİZAB (C ![]() ![]() MİZAB-I BÂRÂN Yağmur oluğu ![]() MİZAC Huy, tabiat, fıtrat, bünye ![]() ![]() MİZAC-I NÂZİK İnce yaradılış ![]() ![]() MİZ´AC Bir yerde karar etmeyen kadın ![]() MİZAC-DAN f ![]() ![]() MİZACGİR f ![]() ![]() MİZAD Sürur, sevinç, neşe ![]() Mİ´ZAD Ağaç veya tahta budama bıçağı ![]() ![]() MİZAE Abdest alacak kap ![]() MİZAH Şaka, lâtife ![]() ![]() ![]() MİZAHÎ Mizahlı, eğlenceli ![]() MİZAH-NÜVİS f ![]() ![]() Mİ´ZAL (C: Meâzil) Zayıf ahmak adam ![]() ![]() ![]() MİZAN Terazi, ölçü, tartı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MİZAN-ÜL HARARE Sıcaklığı, soğukluğu ölçen âlet ![]() ![]() ![]() Mİ´ZAR (C ![]() ![]() MİZBAH Bıçak ![]() MİZBAN (C ![]() ![]() ![]() ![]() MİZBANÂN (Mizban ![]() ![]() ![]() MİZBED (C: Mezâbid) Hayvan ahırı ![]() MİZBER (C ![]() ![]() MİZCEL "Harbe" denilen küçük kılıç ![]() MİZDEA Yüz yastığı ![]() MİZEBBE Yelpaze ![]() MİZEC Küçük süngü ![]() Mİ´ZEF (Mi´zefe ![]() ![]() ![]() MİZEFFE Gelin mahfesi ![]() MİZEK f ![]() ![]() Mİ´ZENE (MİZENE) Ezan okunacak yer ![]() Mİ-ZENEND (f ![]() ![]() ![]() Mİ´ZER (C ![]() ![]() MİZKÂR Dâima erkek doğuran dişi ![]() MİZLAC (MİZLÂK) El ile açılan kilit ![]() MİZLAKA Uzun burunlu ışık fitili makası ![]() MİZMAN f ![]() ![]() MİZMAR (C: Mezâmir) Meydan ![]() ![]() ![]() MİZMAR Düdük, kaval ![]() ![]() ![]() MİZMAR-ZEN f ![]() ![]() MİZR Bir nevi meşrubat ![]() ![]() MİZRA (C: Mezâri) Yaba, kürek ![]() MİZRAK (C: Mezârık) Harbe, kısa kılınç ![]() MİZRAKA Küçük şırınga ![]() MİZVAC Çok koca değiştiren kadın ![]() ![]() MİZVED Dil, lisan ![]() MİZVED (C: Mezâvid) Azık koyacak kab ![]() MİZZ Bir şeyin diğeri üzerine olan fazlı, üstünlüğü ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi |
![]() |
![]() |
#18 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat M HarfiM Harfi MODA Fr ![]() ![]() ![]() ![]() MODEL Fr ![]() ![]() ![]() MODERN Fr ![]() ![]() MOĞOL Turâni milletlerinin en büyüklerinden bir kabile olup Türkler ve Mançurlarla cinsi yakınlıkları vardır ![]() ![]() ![]() MOLA İstirahat için işe ara vermek ve duraklamak ![]() ![]() MOLEKÜL Fr ![]() ![]() MOLLA Eskiden büyük âlimlere verilen isim ![]() ![]() ![]() MOLLA CÂMİ (Bak: Câmi) MOLLAYANE Mollaya yakışır şekilde ![]() ![]() MOLOZ Yapılardan artan veya viranelerden çıkartılan ufak taşlar ![]() ![]() MONARŞİ Fr ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUABBİR (İbâret ![]() ![]() ![]() MUABBİRÎN (Muabbir ![]() ![]() ![]() ![]() MUACCEL Acele olunmuş, ta´cil edilmiş, mühletsiz ![]() ![]() ![]() MUACCELÂNE Acele olarak ![]() ![]() MUACCELAT (Muaccel ![]() ![]() ![]() MUACCELE Beylik ve evkaf kiralarından peşin alınan kısım ![]() MUACCELEN Peşin olarak ![]() ![]() MUACCİZ Sıkıcı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUAD Geri çevrilmiş, iâde edilmiş, döndürülmüş ![]() MUADADAT Yardım etme, muvavenet etme ![]() MUADAT Karşılıklı düşmanlık, karşılıklı husumet ![]() MUADD Hazırlanmış ![]() ![]() MUADDEL Tadil edilmiş ![]() ![]() MUADDIL (Muazzıl) Güçleştiren, güç duruma sokan, daraltan ![]() MUADDİL Tadil eden ![]() ![]() ![]() ![]() MUADELAT (Muâdele ![]() ![]() ![]() ![]() MUADELE Müsâvilik, eşitlik ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUADELET Müsâvilik, denklik ![]() ![]() ![]() MUADİL Müsâvi, eşit, denk ![]() ![]() MUAF Afvolunmuş ![]() ![]() ![]() ![]() MUAFAT Afvetmek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUAFESE Tedavi etmek ![]() MUAFÎ Afiyet verici ![]() ![]() MUAFİR Yavaş yürüyen kişi ![]() MUAFİYYET Bir hastalığa $karşı aşı ile elde edilen hâl ![]() ![]() ![]() MUAFNAME f ![]() ![]() ![]() MUAHAT Kardeşlik edinme ![]() MUAHED Zimmi kâfir ![]() MUAHEDAT (Muâhede ![]() ![]() ![]() MUAHEDE Karşılıklı yeminleşme, anlaşma ![]() ![]() MUAHEDE-İ İTTİFAKİYYE Bir savaş çıktığında birbirlerini desteklemek üzere iki veya daha fazla devletler arasında yapılan andlaşma ![]() MUAHEDE-İ TİCARÎ Yalnız ticâret işleriyle alâkalı olmak üzere devletler arasında yapılan andlaşma ![]() MUAHEDE-NAME f ![]() ![]() MUAHEZ Muâheze olunan ![]() ![]() MUAHEZAT (Muâheze ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUAHEZE Azarlama ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUAHEZEKÂR f ![]() ![]() ![]() ![]() MUAHHAR Sonraya bırakılmış, te´hir edilmiş, geriye bırakılmış ![]() ![]() MUAHHAREN Sonradan, bilâhare ![]() ![]() MUAHİD Andlaşma yapanlardan her biri ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUAHİZ (Ahz ![]() ![]() ![]() MUAKAB Cezalandırılmış ![]() MUAKABE Bir kimseyi cezalandırma ![]() ![]() MUAKADE (Akd ![]() ![]() ![]() ![]() MUAKARA Nefret etmek ![]() MUAKIB Cezalandıran ![]() ![]() MUAKİD Birbiriyle akid yapan, sözleşen ![]() MUAKKAB (Akab ![]() ![]() MUAKKAD İnce ve müşkil olan ![]() ![]() ![]() MUAKKID Düğümleyen, sihir yapan, cadı ![]() MUAKKİB Ardına düşen, takib eden, ardından koşan ![]() ![]() MUAKKİBÂT Gece ve gündüz melâikesi ![]() ![]() MUAKKİBÎN Tâkipçiler, arkasından koşanlar, ardından gelenler ![]() MUALEBE Erkeğin, karısı ile oynaması ![]() MUALECAT Tedâviler, ilâç kullanmalar ![]() ![]() MUALECE Bir hususa çalışıp devam etmek ![]() ![]() ![]() ![]() MUALLA Yüksek, yüce, âli ![]() ![]() MUALLAK Askıda ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUALLEKA (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUALLEKAT-I SEB´A (Yedi askı) Kur´ân henüz nâzil olmadan, câhiliyet devrinde meşhur Arap şâirlerinin en beğenilmiş şiirlerinden, Kâbe´nin duvarına astıkları yedi meşhur kaside ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUALLEKİYYET Muallak olma, askıda oluş, boşta durma ![]() MUALLEL Sakat, eksik, noksan ![]() ![]() MUALLEM Ta´lim görmüş, ta´limli ![]() MUALLEM ASKER Tâlim görmüş asker ![]() MUALLÎ Yücelten, yükselten ![]() ![]() MUALLİL Ta´lil eden ![]() ![]() ![]() MUALLİM Ta´lim eden, öğreten, ilim öğreten ![]() MUALLİMÂT Öğretici kadınlar, kadın hocalar ![]() MUALLİME Hanım hoca ![]() ![]() MUALLİMÎN Muallimler ![]() ![]() MUAMELAT (Muâmele ![]() ![]() ![]() MUAMELE (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUAMERE İmaret etmek ![]() MUAMİL (Amel ![]() ![]() ![]() ![]() MUAMMA (Amâ ![]() ![]() ![]() ![]() MUAMMEM Başı sarıklanmış ![]() ![]() ![]() MUAMMER Ömür süren ![]() ![]() ![]() MUAMMERÎN (Muammer ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUANAKA Birbirinin boynuna sarılma ![]() ![]() MUAN´AN An´aneli ![]() ![]() ![]() MUANAT Bir şeyin zahmetini çekme ![]() ![]() ![]() MUANBER (Anber ![]() ![]() ![]() MUANEDE (Anud ![]() ![]() MUANIK Birbirinin boynuna sarılan ![]() ![]() MUANİD İnadcı ![]() ![]() ![]() MUANİK (Unk ![]() ![]() MUANNE Muhâlefet etmek, karşı gelmek ![]() MUANNİD İnadcı ![]() ![]() MUANNİF Ta´nif eden ![]() ![]() MUANVEN İsim sahibi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUAR Ödünç alınmış olan mal ![]() MUARAZA Bir şeyden yan verip sapmak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUARAZA-İ BİL-HURUF Söz, yazı veya fikir ile birisine karşı gelmek ![]() ![]() MUARAZA-İ BİS-SÜYUF Kılınçla, kuvvetle, silâhla mücadele etmek ![]() ![]() MUARE Zarar etmek ![]() MUAREFE Karşılıklı görüşme ve tanışma ![]() ![]() ![]() MUAREKAT (Muâreke ![]() ![]() ![]() ![]() MUAREKE (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUARIZ Bir şeyden yan çizen ![]() ![]() ![]() MUARIZ-ÜL KELÂM (Bak: Maarîz-ül kelâm) MUARIZÎN (Muârız ![]() ![]() ![]() ![]() MUARRA Fenalıktan uzak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUARREB Arablaştırılmış ![]() ![]() MUARREF Târif edilmiş, anlatılıp bildirilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUARRES Çömlek koyacak yer ![]() ![]() MUARRIK (Arak ![]() ![]() MUARRIZ Dokunaklı söz söyliyen ![]() MUARRİF Târif edici ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUARRİFÂN (Tesniye şeklindedir) İki tarif edici ![]() ![]() ![]() ![]() MUARRİYE Hekim bıçağı ![]() MUASAME Hıfzetmek, korumak ![]() MUASARA (Muâsarat) (Asr ![]() ![]() ![]() MUASAT İtâatsizlik etme ![]() ![]() ![]() MUASERE Fakirlik ![]() ![]() MUASFER Usfur ile boyanmış nesne ![]() MUASIR Bir asırda yaşayanlardan herbiri ![]() ![]() ![]() MUASIRÎN (Muasır ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUASÎ İtaatsiz, isyan eden, baş kaldıran ![]() MUASKER (Asker ![]() ![]() ![]() MUASSEL İçine bal katılmış ![]() ![]() MUAŞAKA Sevişme ![]() ![]() ![]() ![]() MUAŞERE Karışmak ![]() MUAŞERET Birlikte yaşanılanlar ![]() ![]() MUAŞIK (Işk ![]() ![]() ![]() MUAŞİR Muâşeret eden ve birbiriyle iyi geçinir olan ![]() MUAŞİRÂN (Muaşir ![]() ![]() ![]() ![]() MUAŞŞER (Aşr ![]() ![]() ![]() ![]() MUAŞŞEŞ Ağaçlarında kuş yuvası çok olan yer ![]() MUAŞŞİR (Aşr ![]() ![]() ![]() ![]() MUATAT Birbirine atâ etmek, karşılıklı hediyeleşmek ![]() ![]() MUATEB(E) Azarlanılan ![]() ![]() ![]() ![]() MUATİB (İtâb ![]() ![]() MUATTAL Tatil edilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUATTAR Itırlı, kokulu ![]() ![]() MUATTIL Atıl bırakan ![]() ![]() ![]() MUATTILA Boş bırakılmış ![]() ![]() ![]() MUATTIŞ (Atş ![]() ![]() MUATTİS (Ats ![]() ![]() MUÂVAZA İki tarafın da ivaz vererek, anlaşarak yaptığı akit ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUÂVAZATEN Değiş yapma ile ![]() ![]() ![]() MUAVEDE(T) (Avdet ![]() ![]() ![]() MUAVEME (Ağaç) bir sene meyve verip, bir sene vermeme ![]() ![]() MUAVENAT (Muâvenet ![]() ![]() ![]() MUAVENET Yardımcılık ![]() ![]() ![]() MUAVENET-İ NAKDİYE Para yardımı ![]() MUAVİD Geri dönen, avdet eden ![]() MUAVİN Yardımcı ![]() ![]() ![]() ![]() MUAVİYE (Mi: 603 - 682) Sahabe-i Kiramdan olup Şam´da yirmi seneden ziyade valilik yaptı, sonra hilâfetini ilân etti ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUAVİYE Tilki eniği ![]() MUAVVAK (Avk ![]() ![]() MUAVVEC (İvec ![]() ![]() MUAVVEZ Gerdanlık ![]() ![]() ![]() ![]() MUAVVEZETÂN (Muavvezeteyn) Kur´ân-ı Kerim´in son iki suresi ![]() ![]() MUAVVIK Ta´vik eden ![]() ![]() ![]() MUAVVİZAT (Bak: Felak) MUAYEDE (Îd ![]() ![]() MUAYENE Zâhir ve âşikâre olmak, görünmek, belli olmak ![]() ![]() MUAYENEHANE f ![]() ![]() MUAYERE Ayarlama ![]() MUAYEŞE Beraberce hoşça geçinme ![]() MUAYİN (Ayn ![]() ![]() ![]() MUAYYEB (C ![]() ![]() ![]() MUAYYEBAT (Muayyeb ![]() ![]() ![]() MUAYYEN Görülmüş olan, kat´i olarak belli olan, belli, ölçülü, tayin ve tesbit olunmuş, karalaştırılmış ![]() MUAYYİN (Ayn ![]() ![]() MUAZADE Yardım etme ![]() MUAZALE Bir sözün mânasını başka sözle bağlayıp kelâmı arka arkaya getirme ![]() ![]() ![]() MUAZERE Ma´zeret, özür dileme ![]() MUAZERE İnadlaşmak ![]() ![]() ![]() ![]() MUAZID Yardım eden ![]() MUAZ İBN-İ CEBEL (Ebu Abdurrahman el Ensarî) Ashâb-ı Kirâm arasında hürmetle yâd olunan büyük fakihlerdendir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUAZZAM Büyük, iri, cesim, mükerrem, mübeccel, koskoca ![]() MUAZZAMÂT Büyük ve ağır işler ![]() ![]() MUAZZEB Eziyet çeken, azap içinde bulunan ![]() ![]() MUAZZEF Nefsin arzularını terkeden, zühd sâhibi ![]() MUAZZEL Ayıplanmış, ta´zil edilmiş ![]() ![]() MUAZZEZ Çok aziz ![]() ![]() ![]() MUAZZEZEN İzzet ve ikram ile, ikram olunarak, ağırlanarak ![]() MUAZZİ Sabredici ![]() MUAZZİB Ta´zib edin, azapla eziyet veren ![]() MUAZZİR (Özür ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi |
![]() |
![]() |
#19 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat M HarfiM Harfi MUBADİL (Bak: Mübâdil) MUBAH (İbâhe ![]() ![]() ![]() ![]() MUBAHASE (Bak: Mübâhese) MUBAHAT (Mubah ![]() ![]() ![]() ![]() MUBAHHAL Cimri, tamahkâr, pinti ![]() MUBAHHAR Tütsülenmiş ![]() ![]() MUBAREK (Bak: Mübârek) MUBAREZE (Bak: Mübâreze) MUBASARA Görme yarışına çıkma ![]() ![]() MUBASSIR Gözetici, bekleyici, bakıcı ![]() ![]() MUBAŞERET (Bak: Mübâşeret) MUBATAŞA İki kişi elleriyle birbirlerini kucaklamağa çalışma ![]() MUBATTIN Kin tutan, hased eden ![]() ![]() MUBEMU f ![]() ![]() ![]() ![]() MUBEND f ![]() ![]() MUBİD Zerdüşt ![]() ![]() ![]() MUBİK (C ![]() ![]() ![]() ![]() MUBİKAT (Vebk ![]() ![]() ![]() MUBİKAT-I SEB´A İnsanı felâkete götüren yedi kebâir, yedi büyük günah: Katil, zinâ, şarab içmek, ukuk-ı vâlideyn (yâni; sılâ-yı rahmi terk), kumar oynamak, yalan şâhidliği, dine zarar verecek bid´alara tarafdarlık ![]() MU´BİLE (C ![]() ![]() MU´BİR Terkolunmuş, bırakılmış, terkedilmiş ![]() MUBSIR Görücü, gösterici, görünen, bilici, bildirici, vazıh ve âşikâr ![]() ![]() ![]() MUBSIRÂT (Mubsır ![]() ![]() ![]() MUBTAL İptal edilmiş ![]() MUBTIL İptal eden ![]() MUCEB İcâb etmiş, lâzım gelmiş ![]() ![]() ![]() MU´CEM İ´câm edilmiş, noktalanmış, noktalı ![]() ![]() ![]() MUCER (Ecr ![]() ![]() MUCEZ (İcaz ![]() ![]() ![]() ![]() MUCÎ (Vecâ ![]() ![]() MUCİ´ (Vecâ´ ![]() ![]() MU´CİB (Aceb ![]() ![]() ![]() MUCİB (Mucibe) İcâb eden, lâzım gelen ![]() ![]() ![]() ![]() MUCİB-İ BİZZAT İster istemez kendisi işi yapmaya mecbur olan ![]() ![]() ![]() MUCİB-İ İSTİKRAH Nefrete, sevmemeye sebeb olan ![]() MUCİB-İ TEYAKKUZ Teyakkuzu, yâni uyanıklığı icâb ettiren ![]() MUCİBE-İ KÜLLİYE Man: Müsbet ve umumi (şumüllü) olan kaziye ![]() MUCÎB (Cevab ![]() ![]() ![]() MUCİBAT (Mucib ![]() ![]() ![]() MU´CİBE Taaccüb edilecek, şaşılacak şey ![]() MUCİD Yeni bir şey icad eden, meydana getiren, bulan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUCİD-İ HAKİKÎ İcad etme iktidarının yegâne sahibi mânasında olarak (Allah) hakkında kullanılır ![]() MUCİR (Ecir ![]() ![]() MU´CİR Bir çeşit kadın başörtüsü ![]() ![]() MUCİZ Kısa ![]() ![]() ![]() ![]() MUCÎZ İcâzet veren, izin veren ![]() MU´CİZ İnsanı âciz bırakan iş ![]() ![]() MU´CİZ-ÜL BEYAN Beyanı herkesi âciz bırakan ![]() MU´CİZAT Mu´cizeler ![]() ![]() MU´CİZAT-I AHMEDİYE (A ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MU´CİZAT-I SEB´A Yedi meşhur mu´cize, yedi külli i´caz esasları ![]() MU´CİZBEYAN f ![]() ![]() ![]() ![]() MU´CİZE İnsanların, yapmasında âciz kaldıkları ve ancak Allah tarafından peygamberlere nasib olan hârika ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MU´CİZ-EDA f ![]() ![]() ![]() ![]() MU´CİZEGU(Y) f ![]() ![]() MU´CİZEKÂR f ![]() ![]() MU´CİZNÜMA f ![]() ![]() MUÇİNE f ![]() ![]() MUDA´ Fık: Emâneten kendine bir şey bırakılan kimse ![]() ![]() MU´DAL (Mu´dıl) Güç, içinden çıkılmaz, girift ![]() MUDAREBAT (Mudarabe ![]() ![]() ![]() MUDAREBE (Darb ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUDARİB (Darb ![]() ![]() ![]() MUDCER (Ducret ![]() ![]() ![]() MUDCİR (Ducret ![]() ![]() MU´DEM Bir şeyi yitiren, kaybeden ![]() MUDGA Et parçası, bir çiğnem et ![]() MUDHAK Kendisine gülünen ![]() ![]() ![]() MUDHİK Güldürücü, güldüren, maskaralık ederek halkı güldüren ![]() MUDHİKÂT (Mudhike ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUDHİKE Gülünç şey, gülünecek hâl ![]() ![]() MUDİ´ Fık: Malının muhâfazasını başkasına emânet ve havâle eden ![]() MUDÎ Işık verici, parlak ve ruşen olan ![]() MU´DÎ Sirâyet edici, bulaşıcı, sâri ![]() MUDÎK (Bak: Muzîk) MU´DİL(E) (C ![]() ![]() MU´DİLAT (Mu´dal ![]() ![]() ![]() MUDİLL İdlâl edici, yoldan çıkaran, eğri yola teşvik edici ![]() MUDİLLE (Dalâlet ![]() ![]() MU´DİM Öldüren, idam eden ![]() MUDİYYEN Giderek, geçerek ![]() MUFAD (Bak: Müfad) MUFADALA (Bak: Mufâzala) MUFADDEL Faziletlendirilmiş, diğerlerinden ayrıca fazilet itibarıyla temayüz etmiş, yükselmiş ![]() MUFADDIL Faziletlendiren, iyilik eden ve nimet veren ![]() MUFADDILÎN Faziletliler ![]() ![]() MUFAHHAM Büyüklük kazanmış, kerem sahibi, itibarlı, azim, büyük ![]() MUFAHHAM (Fahm ![]() ![]() MUFARAKAT Ayrılık, ayrılmak ![]() MUFARRİT (Fart ![]() ![]() ![]() MUFASALA Ayrılma ![]() MUFASSAL Tafsilli, tafsilâtlı, izahlı ![]() ![]() MUFASSALAN Geniş, izahlı olarak ![]() ![]() ![]() MUFASSIL Kısımlara ayrılan, fasıl fasıl ayıran, adalet eden ![]() MUFAVVAZ Yapılması ısmarlanmış ![]() MUFAVVİZ Bir kimseye bir vazifeyi veren ![]() ![]() MUFAZ Çok, bol ![]() ![]() MUFAZALA Fazilet ve meziyetle birbiri ile yarışma ![]() MUFAZZAL (Fazl ![]() ![]() ![]() MUFAZZAZ Gümüş kaplamalı, gümüşlü ![]() MUFAZZİH Rezil eden ![]() MUFÎ İfa eden, ödeyen, yerine getiren ![]() MUFSİH Fesâhetle ve düzgün olarak konuşan ![]() MUFTIR (Fıtr ![]() ![]() MUG (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUGABBER Tozlu nesne ![]() MUGABENE (Gabn ![]() ![]() MUGABESE Karıştırmak ![]() MUGADDÎ (Mugazzi) Gıdalı, besleyici, gıdası çok, faydalı ![]() MUGADERE (Mugaderet) Bırakmak, salıvermek ![]() MUGAFAZA Ansızdan tutmak ![]() MUGALAKA Diğerleri karışmayarak iki kişinin atlarıyla yarışması ![]() MUGALATA (Galat ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUGALATAT (Mugalata ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUGALAZA Düşmanlık, husumet, adâvet ![]() MUGALEBE Üstün olmağa, galib gelmeyeğe çalışmak ![]() ![]() MUGALGAL Haber ![]() MUGALLAT(A) (Galat ![]() ![]() MUGALLEB Defâlarca mağlup olan kişi ![]() MUGALLÎ (Galeyân ![]() ![]() ![]() MUGAMERE (Ga, uzun okunur) Nefsini zorluğa ve şiddete zorlama ![]() MUGAMESE Suya daldırışmak, birbirini suya daldırmak ![]() MUGAMEZE Birini göz işaretiyle zemmetme ![]() MUGAMİR Nefsini tehlikeye koyan kişi ![]() MUGAMMED (Gamd ![]() ![]() ![]() MUGAMMER İşten anlamıyan bön kimse ![]() MUGAN (Mug ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUGANE Ateşe tapan mecusilerin âyini ![]() MUGANNÎ Nağmeli ve çeşitli sesle okuyan, ahenkle okuyucu ![]() ![]() MUGANNİYE Şarkıcı kadın ![]() MUGAR Düşman üzerine hücum etmek ![]() MUGARRAK (Gark ![]() ![]() ![]() MUGARRİD Pek güzel öten kuş ![]() ![]() MUGAS Yaban narının kökü ![]() MUGASMER Kaba dokunmuş kötü bez ![]() MUGASSAS Kalıba dökülmüş ![]() MUGAŞŞÎ (Gaşy ![]() ![]() MUGATTÎ Perdelenmiş, örtülmüş ![]() ![]() MUGAVELE Bir kimseyi azdırıp yoldan çıkarmak ![]() ![]() MUGAVERE Yağma, çapul ![]() MUGAYEBE Kaybolma ![]() ![]() ![]() MUGAYERET (Gayr ![]() ![]() ![]() ![]() MUGAYİR Aykırı ![]() ![]() ![]() ![]() MUGAYLAN Çölde yetişen bir nevi dikenli çalı ![]() ![]() MUGAYLANGÂH f ![]() ![]() MUGAYLANZAR f ![]() ![]() ![]() MUGAYYEB (C ![]() ![]() ![]() ![]() MUGAYYEBAT (Magibât) Zâhir duygularla bilinmeyen, bizce gaip olan, bilinmeyen şeyler ![]() MUGAYYEBÂT-I HAMSE Beş bilinmeyen ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUGAYYEBE Gizli şey ![]() ![]() MUGAYYER (Gayr ![]() ![]() ![]() MUGAYYİR Tağyir eden, değiştiren ![]() MUGAZANE Gözün yanlarında olan büklüm ![]() MUGAZEBE Karşılıklı olarak birbirini kızdırıp gazaba getirme ![]() MUGAZELE (Ga, uzun okunur) Aşıkane şakalaşma, lâtifeleşme ![]() MUGAZIB Gadap etmek, kızmak, hiddetlenmek ![]() MUGBEÇE (C ![]() ![]() ![]() ![]() MUG-BEÇEGÂN (Mugbeçe ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUGBER (Gubar ![]() ![]() ![]() MUGBERR-ÜL HÂTIR Hatırı kalmış, gücenmiş ![]() MUGBİR Gücenmiş ![]() ![]() ![]() MUGF Uyuyan ![]() MUGFEL (Guful ![]() ![]() ![]() MUGFİL Aldatan, iğfal eden ![]() MUGİDD Gadap edici, kızgın, hiddetlenici ![]() MUGÎS Yardım eden, yardıma koşan ![]() ![]() ![]() MUGİŞŞ Birisini fenalığa bırakan, aldatan ![]() MUG-KEDE f ![]() ![]() ![]() MUGLAK (Galak ![]() ![]() ![]() MUĞLAKAT (Muğlak ![]() ![]() ![]() MUĞLAKİYYET Muğlak olma hali ![]() ![]() MUGLİYY Kaynamış çiçek, papatya veya ıhlamur suyu ![]() MUGNAT İhtiyaç ![]() MUGNÎ Def´edici, kovan ![]() ![]() ![]() MUGRAK (Gark ![]() ![]() ![]() MUGRE Bulanıklık ![]() MUGREM Âşık, tutkun ![]() MUGREMUN Ağır borca uğratılmış olanlar ![]() MUGRİB Anka kuşu ![]() MUGRÎL şişmiş maktul ![]() MUGŞA (Gaşy ![]() ![]() MUGTAB Gıybet söyleyici, gıybet eden ![]() MUGTANEM Ganimet olarak alınmış olan, alınan ![]() MUGTASIB Gasb eden, zorla alan ![]() MUGTEBIT Gıbta olunmuş, hâli iyi olan kimse ![]() MUGTEDÎ (Gıda ![]() ![]() ![]() MUGTELİM Hırs ve şehveti çok olan ![]() MUGTEMİZ Gammazlıyan ![]() MUGTENEM (Ganimet ![]() ![]() MUGTENİM Ganimet olarak alan ![]() ![]() ![]() MUGTERİB (Gurub ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUGTERİF Elini daldırarak avucuyla su alan ![]() MUGTERİK Batan, suda boğulan, garkolan ![]() MUGTESİL (Gusl ![]() ![]() MUGVE (C: Mugveyât) Canavarı düşürüp yakalamak için kazıp ağzını örttükleri kuyu ![]() MUGZİB (Gazab ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi |
![]() |
![]() |
#20 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat M HarfiM Harfi MUHAB Kendisinden ürkülüp korkulan ![]() MUHABA Korku, perva, havf, çekingenlik ![]() MUHABBET Sevgi, sevme ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHABBETDARANE Muhabbete yakışır şekilde ![]() MUHABBETKÂR Muhabbetli, sevgi gösteren ![]() MUHABBETNAME f ![]() ![]() ![]() MUHABBETULLAH Cenab-ı Hakk´a karşı beslenen ihlâslı sevgi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHABERAT Muhabereler ![]() ![]() ![]() MUHABERE Haberleşme ![]() ![]() MUHABERE MEMURU Telgrafçı ![]() MUHABİR Haber veren, haberci ![]() ![]() MUHACAT (Hecv ![]() ![]() ![]() MUHACAT Bilmece hususunda birbiriyle zekâ yarışına çıkma ![]() MUHACCE (Hüccet ![]() ![]() ![]() MUHACCEB Perdelenmiş, tecrid edilmiş ![]() ![]() MUHACCEL Ayağı sekili, beyazlı at ![]() ![]() MUHACERE Birbirini men´etmek, birbirine engel olmak ![]() MUHACCİL (Haclet ![]() ![]() MUHACEMAT Hücumlar, üşüşmeler ![]() ![]() MUHACEME Hücum etme, saldırma ![]() MUHACERAT Göç etmeler, hicretler ![]() ![]() MUHACERET (Hicret ![]() ![]() MUHACET (Hecv ![]() ![]() MUHACEZE Fısıldamak ![]() MUHACİM Hücum eden, saldıran ![]() MUHACİMÎN (Muhâcim ![]() ![]() ![]() MUHACİR Göç eden, bir memleketten kalkıp, başka bir yere yerleşen ![]() ![]() MUHACİRÎN Göç edenler, hicret edenler ![]() ![]() MUHADAA(T) (Had´ ![]() ![]() MUHADAT Hediyeleşmek ![]() ![]() MUHADDA´ Aldana aldana bilgi ve tecrübe sâhibi olan ![]() MUHADDAB Boyanmış ![]() MUHADDAR Yeşil renkle boyanmış ![]() ![]() MUHADDE (Hadde ![]() ![]() ![]() MUHADDE Muhâlefet, uyuşmazlık ![]() MUHADDEB Kamburlu, tümsekli, üstü yumru olan ![]() ![]() MUHADDED Sınırı belirtilmiş olan ![]() ![]() MUHADDED Eti buruşmuş olan ![]() MUHADDER (Muhaddere) Kapalı, örtülü ![]() ![]() MUHADDES Haber verilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHADDİD Keskinleştirici, bileyici ![]() ![]() ![]() ![]() MUHADDİR Şişiren, kabartan ![]() MUHADDİR(E) Uyuşturucu ilâç ![]() MUHADDİRAT (Muhaddire ![]() ![]() ![]() MUHADDİS Hadis ilminin bir çok usul ve füruunu bilen zât ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHADDİSÎN Hadis ilmiyle uğraşan eskiden gelmiş büyük ve kâmil zâtlar ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHADDİSÎN-İ MUHADDESÛN Allah tarafından kendilerine ilham olunan muhaddisler ![]() MUHADDİŞ Kulağı tırmalıyan ![]() ![]() MUHADEA Aldatmak, hilecilik, oyun etmek ![]() MUHADEME Hizmet etmek ![]() MUHADENET Yakın ahbablık, samimiyet ![]() ![]() MUHADENET Barışma ![]() ![]() MUHADERE Sür´at etmek ![]() MUHADESE (Hadis ![]() ![]() ![]() MUHADEŞE Tırmalama ![]() ![]() MUHADİ´ (Had´ ![]() ![]() ![]() MUHADİANE f ![]() ![]() MUHADİŞ Zahmet, ıztırab ve sıkıntı verici ![]() ![]() MUHAFAZA Zarar ve ziyandan sakınıp korumak ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAFAZAKÂR f ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAFAZAT Muhafızlık, koruyuculuk ![]() MUHAFETE Söyleme, yavaş okuma ![]() MUHAFFEF Hafiflendirilmiş, hafif edilmiş olan ![]() MUHAFFİF (Hıffet ![]() ![]() MUHAFIZ Muhafaza eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAFIZÎN (Muhafız ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAHA Kemikten çıkan nesne ![]() MUHAK (Mahâk - Mihâk) Her arabi ayın son üç gecesi ![]() MUHAKAT Bir kimseyi ahmak yerine koyma ![]() MUHAKAT Müşabehet eylemek ![]() ![]() ![]() MUHAKEMAT (Muhakeme ![]() ![]() ![]() MUHAKEME (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAKEME-İ GIYABİYE Dâvâcılardan biri veya her ikisi de bulunmadıkları hâlde mahkemece verilen karar ![]() MUHAKÎ Benzeyen, benzer olan ![]() MUHAKKA Çekişme ![]() ![]() MUHAKKAK(A) (Hakk ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAKKAR Hakir görülen ![]() ![]() MUHAKKİK Hakikatı araştırıp bulan ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAKKİKANE f ![]() ![]() ![]() MUHAKKİKÎN Hakikatı bulup meydana çıkaranlar ![]() ![]() ![]() MUHAKKİR Hakir gören, zelil ve hor gören ![]() MUHAKKİRÂNE f ![]() ![]() ![]() MUHAL İmkânsız, vukuu mümkün olmayan ![]() ![]() ![]() MUHAL-İ ÂDİ Herkesin anlayabileceği imkânsızlık ve muhal ![]() ![]() MUHALAA (Muhâlaat) Birbirlerinden resmen ayrılma (karı-koca ![]() MUHALAT (Muhal ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHALATA (Halt ![]() ![]() MUHALATÂT Güzel anlaşmalar, karışmalar, uyuşmalar ![]() MUHALE Dostluk, sadâkat ![]() MUHALEBE Beraberce süt sağmak ![]() MUHALEFET Kabulsüzlük ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHALEFET-ÜN Lİ-L HAVADİS Cenab-ı Hakk´ın ne zâtında ne sıfâtında (mevcud olsun, mevhum olsun, muhayyel olsun), hiç bir şeye hiç bir cihette benzememesi ![]() MUHALESE Bir şeyi alıp kaçmak ![]() MUHALESET (Hulus ![]() ![]() ![]() MUHALHİL Havayı hafifleten ![]() MUHALİB Süt sağan ![]() ![]() MUHALİF Uymayan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHALİFÎN Muhalif olanlar ![]() ![]() MUHALİF Yardımcı ![]() MUHALLA Tahliye olunmuş ![]() ![]() ![]() MUHALLA Süslenmiş ![]() ![]() MUHALLAK Tıraş olmuş ![]() ![]() MUHALLASA Mevruz otu denilen bir nevi ot ![]() MUHALLEB Nakışı ve güzelliği çok olan elbise ![]() ![]() ![]() MUHALLED (Huld ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHALLEDAT (Muhalled ![]() ![]() ![]() ![]() MUHALLEDÎN (Muhalled ![]() ![]() ![]() MUHALLEDÛN Bâki ve dâimî olanlar ![]() ![]() MUHALLEF Bir ölünün bıraktığı mal ![]() ![]() MUHALLEFAT (Muhallefe ![]() ![]() ![]() ![]() MUHALLEFE Ölen bir adamın dul kalan karısı ![]() MUHALLES Kurtarılmış ![]() ![]() MUHALLIK Tıraş eden ![]() ![]() MUHALLÎ Süslendiren, yaldızlayan ![]() MUHALLÎ Boşaltan ![]() ![]() MUHALLİD (Huld ![]() ![]() ![]() MUHALLİL (Hall ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHALLİM Halim selim eden ![]() ![]() ![]() MUHALLİS (Halâs ![]() ![]() MUHALLİT (Halt ![]() ![]() MUHALÜN ALEYH Fık: Havaleyi ödeyecek kimse ![]() ![]() MUHALÜN BİH Fık: Birine havale olunan mal ![]() MUHALÜN LEH "Lehine gönderilen" Alacaklı olan kişi ![]() MUHAMAT Korumak ![]() ![]() ![]() MUHAMERE Karışmak ![]() ![]() MUHAMESE Fısıldaşma ![]() MUHAMÎ Avukat ![]() ![]() MUHAMMAT Kızdırılmış nesne ![]() MUHAMMED Pek çok tekrar tekrar övülmüş, medhedilmiş meâlinde bir isim olup ilk olarak Peygamberimize (A ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAMMED SURESİ Kur´an-ı Kerim´in 47 ![]() ![]() ![]() MUHAMMEDÎ Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAMMEDİYYUN Müslümanlar ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAMMEN (Hamn ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAMMER (Hamr ![]() ![]() ![]() MUHAMMER (Himâr ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAMMERE Başı beyaz, cesedi siyah olan koyun ![]() ![]() MUHAMMES Ateş üzerinde kızdırılıp kurutulmuş ![]() MUHAMMES Beşli ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAMMES-İ MUNTAZAM Geo: Düzgün beşgen ![]() MUHAMMEZ (Hamz ![]() ![]() MUHAMMIS Mısır, kahve gibi şeyleri kavuran veya kavurarak satan kimse ![]() ![]() MUHAMMİN Tahmin eden, sanan, karar veren, değer biçen kimse ![]() ![]() MUHAMMİR (Hamr ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAMMİR Kızdırıcı ilâç ![]() MUHAN Kendine ihanet olunmuş ![]() ![]() MUHANNA Çarpık, bükük, eğri ![]() ![]() MUHANNES Kadınlaşmış erkek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHANNET Mumyalanmış, tahnit edilmiş ![]() MUHANNİT Mumyalayan, tahnit eden ![]() MUHAREBAT (Muhârebe ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAREBE (C ![]() ![]() ![]() ![]() MUHARECE Parmaklarıyla hesap edip taksim etmek ![]() MUHAREDE Men´etmek, engel olmak ![]() MUHAREF Fakir ![]() MUHARESE(T) (Hirâset ![]() ![]() MUHAREŞE Kışkırtma, halkı birbirine düşürme ![]() MUHAREZE Saklamak ![]() MUHARİB Harbeden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHARİBEYN İki savaşçı, iki cengâver, iki muhârib ![]() MUHARRAK (Harik ![]() ![]() ![]() MUHARRECE Boynunda tasması olan köpek ![]() MUHARREF (Harf ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHARREFAT (Muharref ![]() ![]() ![]() MUHARREM Arabi ayların başı, birincisi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHARREMÂT Haramlar ![]() ![]() ![]() MUHARRER Tahrir olunmuş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHARRERÂT Yazılı şeyler ![]() ![]() ![]() MUHARRERÂT-I RESMİYE Resmi mektublar veya yazılar ![]() MUHARRİB Tahrib eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHARRİBÎN (Muharrib ![]() ![]() ![]() ![]() MUHARRİC (Bak: Tahric) MUHARRİF Tahrif eden ![]() ![]() ![]() ![]() MUHARRİK (Hark ![]() ![]() ![]() ![]() MUHARRİK Harekete getiren ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHARRİKE Hareket veren duygu ![]() MUHARRİR Yazan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHARRİRÎN (Muharrir ![]() ![]() ![]() ![]() MUHARRİS Hırslandıran ![]() ![]() MUHARRİSÂNE f ![]() ![]() MUHARRİŞ Tırmalayan, azdıran, tahriş eden ![]() MUHARRİT İshâl verici bir ilâç ![]() MUHARRİZ Kışkırtan ![]() ![]() MUHASAMA (Muhasamet) (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHASAMAT (Muhasama ![]() ![]() ![]() ![]() MUHASAMET (Bak: Muhasama) MUHASARA Etraftan çevirmek ![]() ![]() ![]() ![]() MUHASARA Bir kişinin, diğer kimsenin elini tutup yürümesi veya ellerini birbirinin kuşağına sokup yürümeleri ![]() MUHASEBAT (Muhasebe ![]() ![]() ![]() ![]() MUHASEBE Hesablaşmak ![]() ![]() ![]() ![]() MUHASEDE (Hased ![]() ![]() MUHASIM Düşmanlık eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHASIMEYN Bir dâvâ veya çekişmede birbirine karşı olan iki kimse ![]() MUHASIMÎN (Muhasım ![]() ![]() ![]() MUHASIR (C ![]() ![]() ![]() ![]() MUHASIRÎN (Muhâsır ![]() ![]() ![]() MUHASIRÛN (Muhasırîn) Düşmanı etraftan kuşatanlar ![]() ![]() MUHASİB Hesab eden ![]() ![]() ![]() MUHASSAL Netice ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHASSAL-İ KELÂM Sözün kısası ![]() MUHASSALA (Husul ![]() ![]() ![]() MUHASSAN (Hısn ![]() ![]() MUHASSAS Birine âid kılınmış ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHASSASAT (Muhassas ![]() ![]() ![]() ![]() MUHASSENAT (Muhassene ![]() ![]() ![]() ![]() MUHASSER Hasret kalmış, tahsir olunmuş ![]() MUHASSIL Husule getiren ![]() ![]() ![]() MUHASSIN Kale gibi mahfuz ve sağlam kalan ve kendini haramdan koruyan ![]() MUHASSIR Hasrette bırakan ![]() ![]() ![]() MUHASSİL Sütü çok emdiğinden hasta olan çocuk ![]() MUHASSİN (Hasen ![]() ![]() MUHASSİR (C ![]() ![]() ![]() ![]() MUHASSİRÎN (Muhassir ![]() ![]() ![]() ![]() MUHASSİS Tahsis eden ![]() ![]() ![]() MUHAŞ Yanmış nesne ![]() MUHAŞŞA Hâşiye yazılmış ![]() ![]() MUHAŞŞEM Sarhoş, mest ![]() MUHAŞŞİ Hâşiye yazan ![]() ![]() MUHAŞŞİ´ Kibirli bir kimsenin kibir ve gururunu kıran ![]() MUHAŞŞÎ (Haşyet ![]() ![]() MUHAŞŞİD Tahşideden ![]() ![]() MUHAŞŞİM Keskinliği dolayısıyla sarhoş edici şey ![]() MUHAŞŞİN Öfkelendiren, kızdıran ![]() ![]() MUHAT İhâta olunmuş ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAT Burundan akan sümük ![]() ![]() MUHATAB Söyleyeni dinleyen ![]() ![]() ![]() MUHATABA Birbirine söz söyleme, hitabetme ![]() ![]() MUHATABAT (Muhâtaba ![]() ![]() ![]() MUHATAB İTTİHAZ ETMEK Karşısındakilerini dinleyen ![]() ![]() ![]() MUHATARA Tehlike ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHATARA-İ İZMİHLÂL Dağılma tehlikesi ![]() MUHATARAT (Muhatara ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHATIB (Hutbe ![]() ![]() ![]() MUHATTAT (Hatt ![]() ![]() MUHATTATA İstasyon ![]() MUHATTIT (Hatt ![]() ![]() MUHAVELE İsteme, taleb etme ![]() ![]() MUHAVERAT (Muhavere ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAVERE (C ![]() ![]() ![]() MUHAVEZE Muhalefet, uyuşmazlık ![]() MUHAVVEF Korkulu ![]() ![]() MUHAVVEL Hâvâle edilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAVVEN Hâinleşen ![]() ![]() MUHAVVET Etrafına sur ve duvar çekilmiş yer ![]() MUHAVVIT Duvar çeken, tahvit eden ![]() MUHAVVİC Muhtaç edici ![]() MUHAVVİF Korkutan ![]() ![]() MUHAVVİFÂNE f ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAVVİL Başka hâle koyan ![]() ![]() ![]() MUHAVVİL-ÜL HAVLİ VE-L AHVÂL Havli, kuvveti ve hâlleri değiştiren, başka şekle sokan Cenâb-ı Hak (C ![]() ![]() MUHAVVİLE (Havl ![]() ![]() ![]() MUHAYA Bölünemiyen bir şeyi nöbetleşe ve sıra ile kullanma ![]() MUHAYEE Pay edilmesi ve bölünmesi mümkün olmayan bir şeyi sıra ile nöbetleşe kullanma ![]() MUHAYENE Belirli bir zaman için kiralama ![]() MUHAYYA Yüz, vech ![]() MUHAYYEB Yoksun bırakılmış, mahrum kılınmış ![]() MUHAYYEBEN Mahrum ederek ![]() ![]() MUHAYYEL Tahayyül edilmiş ![]() ![]() ![]() MUHAYYELAT (Muhayyele ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAYYEM (Hayme ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAYYEMGÂH f ![]() ![]() ![]() MUHAYYER (Hayr ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAYYİB Yoksun bırakan, mahrum kılan ![]() MUHAYYİBÂNE f ![]() ![]() MUHAYYİL Tahayyül eden ![]() ![]() ![]() MUHAYYİLE Kuvve-i hayâliye ![]() ![]() ![]() MUHAYYİR Hayret veren ![]() ![]() ![]() MUHAYYİR-ÜL UKUL Akıllara hayret veren ![]() ![]() MUHAYYİR İlmî şeyler arasında seçim yaparak beğenmeyi serbest eden ![]() ![]() MUHAZAH Mukabele olmak, karşılık olmak ![]() MUHAZANE Çocuklara şaşırtıp sevindirecek şeyler söylemek ![]() MUHAZARA Yemiş olmadan henüz ham iken satmak ![]() MUHAZARA (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHAZARÂT (Muhazara ![]() ![]() ![]() MUHAZAT Aynı hizâda bulunmak, karşı durmak, karşı olmak ![]() MUHAZAT-I NİSA Fık: Kadınlarla erkeklerin namazda aynı hizada aynı safta beraber durmaları (ki, bazı şartlar müvacehesinde namazı ifsad eden bir haldir ![]() MUHAZAT Yüz yüze gelme, karşılaşma ![]() MUHAZELE Hakirlik, aşağılık, rezillik ![]() MUHAZERE Birbirini korkutmak ![]() ![]() ![]() MUHAZÎ (Hiza ![]() ![]() ![]() MUHAZREB Katı bükülmüş ip ![]() MUHAZZA Birbirini tahrik edip bir işe kandırmak ![]() MUHAZZAB Boyanmış, tahzib olunmuş ![]() MUHAZZAR Yeşile boyanmış ![]() ![]() MUHAZZİ´ Saman ve ot kesmekte kullanılan bir çeşit ziraat makinesi ![]() MUHAZZİL Alçaklık ve bayağılık içinde bırakan ![]() ![]() MUHAZZİLÂNE f ![]() ![]() MUHAZZİL Korkutucu ![]() MUHAZZİR Tahzir eden ![]() ![]() ![]() MUHBİR Haber veren ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHBİR-İ SÂDIK Peygamberimiz Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHBİT Alçak gönüllü, mütevazi ![]() ![]() MUHCEN Kısa boylu ve suyu az olan bir bitki çeşidi ![]() MUHDA´ (MIHDA´) Kiler ![]() MUHDAR (Muhzar) Hazırlanmış ![]() ![]() MUHDEC İçine esvap koydukları küçük ev, kiler ![]() ![]() MUHDES İhdas edilmiş ![]() ![]() ![]() MUHDÎ (Bak: Mühdi) MUHDİS Hâdiseye sebeb olan ![]() ![]() ![]() MUHEYH Beyincik ![]() MUHFES Seri, hızlı ![]() MUHH (C ![]() ![]() ![]() ![]() MUHH Yumurtanın sarısı ![]() ![]() MUHIKK (Muhik) Haklı ![]() ![]() ![]() MUHIKKANE f ![]() ![]() ![]() ![]() MUHİBB Seven ![]() ![]() ![]() ![]() MUHİBBAN f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHİBBANE f ![]() ![]() ![]() ![]() MUHİBBE Kadın sevgili ![]() ![]() MUHİBBÎ Muhibb ile alâkalı ![]() ![]() MUHÎF (Muhife) Korkunç ![]() ![]() MUHÎL İhâle eden ![]() ![]() ![]() ![]() MUHÎLÎ Hilekârlık ![]() ![]() ![]() MUHİLL (Halel ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHİLL-İ ÂSÂYİŞ Asâyişi ihlâl eden ![]() ![]() MUHİLL-İ NÂMUS Nâmusa zarar veren, nâmusa dokunan ![]() MUHİN Zayıflatan, hor ve hakir eden ![]() ![]() MUHÎS Zindan ![]() MUHİSS (Hiss ![]() ![]() MUHİŞ Korkutan, korku veren ![]() MUHİT İhata eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHİT-İ ARZ Dünyanın çevresi ![]() MUHİT-İ DÂİRE Mat: Daire çevresi ![]() ![]() MUHİT-İ NİGÂH Göz çevresi ![]() MUHİTAT (Muhit ![]() ![]() ![]() MUHKEM Sağlam ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHKEMAT Muhkem olanlar ![]() ![]() ![]() MUHKEMAT-I KUR´ANİYYE Mânası açık ve te´vile ihtiyacı olmayan âyetler ![]() ![]() ![]() ![]() MUHKEM KAZİYE Huk: Kat´i ve sağlam bozulmaz hüküm ![]() ![]() ![]() MUHKİM Kuvvetleştiren, sağlam kılan, ihkâm eden ![]() MUHLA Ot biçecek âlet, orak ![]() ![]() MUHLED Saçı ve sakalı geç ağaran kişi ![]() MUHLES İhlâsı dâimi olan ![]() ![]() MUHLES Orta yaşlı kimse ![]() MUHLEVLAK Düz kaypak nesne ![]() MUHLİK (Bak: Mühlik) MUHLİS Saç ve sakalına kır düşmüş olan kimse ![]() MUHLİS Hâlis olan ![]() ![]() ![]() ![]() MUHLİSÂNE f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHLİSEN Hâlis olarak ![]() ![]() MUHMEL Tüylü ve saçaklı nesne ![]() MUHMİD Ateşin alevini bastıran ![]() MUHNAK (C: Mehânik) Zayıflamış davar ![]() MUHNİK (Hank ![]() ![]() MUHNİS Birine verdiği sözü geri alan ![]() MUHNİS Yumuşak kimse; yâni şiddeti ve katılığı olmayan ![]() ![]() MUHRAZA (C: Mehârız) Çöğen koyacak kap ![]() MUHREC (Huruc ![]() ![]() ![]() MUHRENBIK Başını eğip tınmayan, sükut eden, susan ve fırsat bulduğu gibi fevri söyleyen kimse ![]() MUHRENŞİM Azametli, kibirli kimse ![]() ![]() MUHRENZİM Gadaplı, hışımlı, kızgın ![]() MUHREZ Kazanılmış, elde edilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() MUHRİB Harp gemisi ![]() ![]() MUHRİB Tahribeden ![]() ![]() ![]() ![]() MUHRİBÎN (Muhrib ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHRİCE Çıkrıkçı ![]() MUHRİK Yakan ![]() ![]() ![]() ![]() MUHRİK-DEM f ![]() ![]() ![]() MUHRİZ (İhraz ![]() ![]() MUHSAN Fık: Akıl ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHSANAT (Muhsana ![]() ![]() ![]() MUHSANE Muhsan olan kadın ![]() ![]() MUHSAR (Bak: İhsar) MUHSIN Kale gibi mahfuz ve sağlam olan ![]() ![]() MUHSÎ Sayı sayan ![]() MUHSİN İhsan eden, iyilik eden ![]() ![]() ![]() ![]() MUHSİNÎN (Muhsin ![]() ![]() ![]() MUHTAC İhtiyacı olan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTAC-I TA´RİF Tarif edip anlatmağa muhtaç ![]() MUHTACÎN (Muhtac ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTACİYET İhtiyaç sahibi olmak ![]() ![]() MUHTAL (Hile ![]() ![]() MUHTAL Mütekebbir ![]() ![]() MUHTALE Hileci ve dalavereci kadın ![]() MUHTAN Kendisine hıyanet edilen kimse ![]() ![]() ![]() MUHTAR İhtiyar eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTARİYET Muhtarlık ![]() ![]() ![]() MUHTASAR Az ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTASARAN Kısa olarak ![]() ![]() ![]() MUHTASID (Hasad ![]() ![]() ![]() MUHTASIM Düşmanlık yapan ![]() ![]() ![]() MUHTASIRA Kısaltma ![]() ![]() MUHTASS (C: Muhtassin) (Husus ![]() ![]() MUHTASSAN Ençok, bilhassa ![]() ![]() MUHTASSÎN (Muhtass ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTATİB Nikâhla isteyen ![]() MUHTATİF Göz kamaştıran ![]() ![]() MUHTAZAR Hazırlanmış ![]() ![]() MUHTAZI´ Boyun eğen ![]() ![]() ![]() MUHTAZIÂNE f ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTAZIB Renklenen, boyanan ![]() MUHTAZIR Can çekişen ![]() MUHTAZIRANE Can çekişiyormuşcasına ![]() MUHTEBA Dizlerini yere dikip ellerini dizlerine kavuşturup oturan; dizlerini iple bağlayıp oturan kimse ![]() MUHTEBER Tecrübe ve imtihan eden, deneyen ![]() MUHTEBES (Habs ![]() ![]() MUHTEBIT Gece vakti dilenen ![]() MUHTEBİL Delirmiş olan ![]() MUHTEBİR Yoklayan, deneyen, tecrübe eden ![]() ![]() ![]() MUHTEBİRÂNE f ![]() ![]() ![]() MUHTEBİS Zorla alan ![]() MUHTECİB Hicablanmış ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTED (Hadd ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTEDİ´ Hilekâr ![]() ![]() MUHTEDİÂNE f ![]() ![]() MUHTEFÎ Gizlenen ![]() ![]() ![]() MUHTEFİD Seri kesici olan ![]() MUHTEKİR Hakir ve hor gören ![]() ![]() ![]() MUHTEKİR İhtikâr yapan ![]() ![]() ![]() MUHTEKİRÂNE f ![]() ![]() MUHTEKİR Yardımcı ![]() MUHTEKİRÎN (Muhtekir ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTELEF Uyuşmamış ![]() ![]() ![]() MUHTELEF-ÜN FİH Hakkında ihtilâf olunan mes´ele ![]() MUHTELİ´ Kocasından boşanan kadın ![]() ![]() MUHTELİB Hilekâr, aldatıcı, hile yapan, dalavereci ![]() MUHTELİC (Halecân ![]() ![]() MUHTELİF(E) Çeşitli ![]() ![]() ![]() MUHTELİF-ÜL CİNS Çeşit çeşit cinste ![]() ![]() MUHTELİK Tıraş eden ![]() MUHTELİK Yalancı ![]() ![]() MUHTELİM İhtilâm olmuş ![]() MUHTELİS Beylik maldan çalan ![]() ![]() MUHTELİSÂNE f ![]() ![]() ![]() MUHTELİT Karışmış ![]() ![]() ![]() MUHTELL Bozuk ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTELL-ÜS SIHHA Sıhhati bozulmuş ![]() MUHTEMEL (Haml ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTEMEL-ÜZ ZIDDEYN Edb: Birbirine zıt ve iki mânâya da gelebilen ifadelere denir ![]() MUHTEMELAT (Muhtemel ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTEMER Mayalandıran ![]() ![]() MUHTEMÎ Perhiz yapan ![]() ![]() MUHTEMİR (Hamr ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTENİK (Hank ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTER Yol, tarik ![]() MUHTERA´ İcad edilmiş ![]() ![]() ![]() MUHTERAAT Yeni icad edilmişler ![]() ![]() ![]() MUHTEREM Hürmet görmüş ![]() ![]() ![]() MUHTERİ´ Misli görülmedik bir şey icâd eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTERİÂNE f ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTERİB (C ![]() ![]() ![]() MUHTERİBÎN (Muhterib ![]() ![]() ![]() MUHTERİF(E) (Hiref ![]() ![]() ![]() MUHTERİK Ateşle yanmış olan ![]() ![]() MUHTERİS İhtiras sahibi ![]() ![]() MUHTERİS (Muhteriz) Sakınan ![]() ![]() ![]() MUHTERİZ Sakınan ![]() ![]() ![]() MUHTERİZÂNE f ![]() ![]() ![]() MUHTESİB (Hisab ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTEŞEM Büyük, debdebeli, tantanalı ![]() ![]() MUHTEŞİ´ Kendini aşağı gören ![]() MUHTEŞİD Biriken, toplanan ![]() MUHTETIB (Hatab ![]() ![]() ![]() MUHTETİM Sona erdiren ![]() ![]() MUHTETİN Sünnet olmuş ![]() MUHTEVA Bir şeyin içindekiler ![]() ![]() ![]() MUHTEVÎ İhtivâ eden ![]() ![]() ![]() ![]() MUHTEVİYYÂT İçindekiler ![]() ![]() MUHTEZEN Biriktirilip ambar veya hazineye konmuş ![]() MUHTEZİN Kederli, hüzünlü, mahzun, mükedder ![]() MUHTEZİR Sakınan, çekinen ![]() MUHTIR (Hatır ![]() ![]() MUHTIRA Hatırlatmak veya hatırlamak için yazılan tezkere ![]() MUHTÎ Hatâ işleyen ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHVİL Bir yaş tamamlamış ![]() MUHYÎ Maddî mânevî hayat veren, dirilten, canlandıran, can ve ruh veren mânalarında olup, Cenab-ı Hakk´ın bir ismidir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHYİDDİN-İ ARABÎ (Hi: 560 - 638) İspanya´da doğmuş, Anadolu ve Arabistan´ı gezmiştir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUHYEM (C: Mehâyim) İkâmet yeri, oturma yeri ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi |
![]() |
![]() |
#21 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat M HarfiM Harfi MUHZAR İnce belli ![]() ![]() MUHZIR (Huzur ![]() ![]() ![]() MUHZİN (Hüzn ![]() ![]() ![]() ![]() MUÎD Yardımcı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUİDD Hazırlayıcı ![]() ![]() ![]() ![]() MUÎL Evlâd ü iyâli, yâni çoluk çocuğu çok olan kimse ![]() MUİLL Hasta eden ![]() MUÎN Yardımcı ![]() ![]() ![]() MUÎR Ödünç olarak veren ![]() ![]() ![]() MUİZZ İzzet ve ikram eden ![]() ![]() ![]() MUJE f ![]() ![]() ![]() MUJİK (Rusça) Rus köylüsüne verilen isim ![]() MUK Göz pınarı ![]() ![]() ![]() ![]() MUK f ![]() ![]() MUKA Islık çalmak ![]() MUKA´AR (Ka´r ![]() ![]() MUKA´ARİYET Çukurluk, oyukluk ![]() MUKABBEB (Kubbe ![]() ![]() MUKABBEL (Kabl ![]() ![]() MUKABBIZ (Kabz ![]() ![]() MUKABBİL (C ![]() ![]() MUKABBİLÎN (Mukabbil ![]() ![]() ![]() MUK´ABE Kadeh gibi çukur göbek ![]() MUKABEDE şiddet ve zahmet vermek ![]() MUKABELE Karşılık, karşılamak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKABELE-İ BİLHURUF Söz ile konuşmak ve hakikatı müdafaa etmek suretiyle karşı çıkıp mukabele etmek ![]() MUKABELE-İ BİLMİSİL Karşılaştığı aynı muameleyi sahibine iade etmek, o kimseye aynı muameleyi yapmak ![]() ![]() MUKABELE-İ BİSSÜYUF Silâha, kılınca sarılmak suretiyle karşı koymak ![]() MUKÂBELE Hapsetmek ![]() ![]() ![]() ![]() MUKABİL Karşılık olan ![]() ![]() ![]() MUK´AD Kötürüm ![]() MUKAD Ağır yüklü ![]() MUKADDED Parçalanmış ![]() MUKADDEM Zaman ve mekân cihetiyle daha evvel olan ![]() ![]() ![]() ![]() MUKADDEM-ÜL AYN Gözün kenarı ![]() ![]() MUKADDEMA Önce ![]() ![]() ![]() ![]() MUKADDEMAT (Mukaddeme ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKADDEMÂT-I İHZARİYE Bir şeyi hazırlamak için önceden yapılan işler ![]() MUKADDEME İlk söz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKADDEME-İ İSTİSNAİYE Man: İçinde istisnâ edatı olan evvelki kaziye ![]() ![]() ![]() ![]() MUKADDER Tâyin olunmuş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKADDERAT (Mukadder ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKADDERAT-I HAYATİYE Bütün canlıların hayatları müddetince geçirdikleri ve geçirecekleri tavır, hareket, şekil ve amelleri gibi hususiyetleri ![]() MUKADDES (Kuds ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKADDESÂT (Mukaddes ![]() ![]() ![]() ![]() MUKADDİM (Kıdem ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKADDİMAT (Mukaddime ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKADDİME Evvel gelen ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKADDİME-İ KÜBRÂ Büyük başlangıç ![]() MUKADDİR Takdir eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKADDİRÂNE f ![]() ![]() ![]() MUKADDİRÎN (Mukaddir ![]() ![]() ![]() ![]() MUKAFFA Kafiyeli, kafiyelenmiş ![]() ![]() MUKAFFEL (Kufl ![]() ![]() MUKAFFÎ Resul-i Ekremin (A ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKAHHİR (Kahr ![]() ![]() MUKALKAL Kararsız ![]() ![]() MUKALKALE şişe ![]() ![]() MUKALLED (Kald ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKALLEF Kalafatlanmış, taklif edilmiş ![]() MUKALLİB (Kalb ![]() ![]() ![]() ![]() MUKALLİD Benzemeye veya benzetmeğe çalışan ![]() ![]() ![]() ![]() MUKALLİDÂNE f ![]() ![]() ![]() ![]() MUKALLİDÎN (Mukallid ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKALLİS Ağaç oynatıcı ![]() MUKAM Durduracak mekân ![]() ![]() ![]() MUKAME İkamet, oturma ![]() ![]() ![]() MUKAMEHA Başını yukarı kaldırmak ![]() MUKAMERE Kumar oynama ![]() MUKAMİK Sözü boğazı içinden söyleyen ![]() MUKAMİR Kumarbaz ![]() ![]() MUKANAT Karıştırmak ![]() MUKANFEZ Üzeri yumuşak dikenlerle örtülü olan hayvan ![]() ![]() MUKANNA´ Peçeli ![]() MUKANNEN (Kanun ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKANNİBE Gelin süsleyen kadın ![]() MUKANNİN Kanun yapan ![]() ![]() ![]() MUKANNİT Yer altından kanalla su akıtan kişi ![]() ![]() MUKANTAR(A) (Kantara ![]() ![]() ![]() ![]() MUKANTARAT (Mukantara ![]() ![]() ![]() ![]() MUKARAA (Kur´a ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKARAZA Kazanca ortak olup zararı sermâyeye ait olmak üzere bir kimseye belirli bir miktar sermaye verme ![]() MUKAREBET (Kurb ![]() ![]() MUKARENET (A, uzun okunur) Yakınlık ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKARİB Birbirine yakın ve karib olan ![]() ![]() MUKARİB-ÜL VÜCUD Olması yakın, vücuda gelmesi yakın ![]() MUKARİN Yakın olan ![]() ![]() ![]() ![]() MUKARNES Kubbe biçiminde olan ![]() ![]() ![]() MUKARR (Karâr ![]() ![]() ![]() ![]() MUKARRE Göz yaşının durması ![]() MUKARREB (Kurb ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKARREBUN (MUKARREBÎN) Büyük meleklerden bir zümre ![]() ![]() ![]() MUKARREN Bağlanmış nesne ![]() MUKARRER Kararlaşmış ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKARRERÂT Kararlaştırılan şeyler, kararlar ![]() MUKARRİ´ Azarlıyan, paylıyan, başa kakan ![]() MUKARRİB Takrib eden ![]() ![]() MUKARRİB-ÜL VÜCUD Vücudunu yakın eden, yaklaştıran ![]() MUKARRİH (C ![]() ![]() MUKARRİHAT (Mukarrih ![]() ![]() ![]() MUKARRİN Birlikte bulunduran ![]() MUKARRİR (Karar ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKARRİZ (C ![]() ![]() ![]() ![]() MUKARRİZÎN (Mukarriz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKARRÜN-BİH Başka birisine âit olduğu, birisi tarafından haber verilen hak ![]() ![]() MUKASAT Zahmet ve eziyet çekme ![]() MUKASEME (Kısm ![]() ![]() MUKASIM (Kısm ![]() ![]() MUKASMEL Asâsı çok şiddetli olan ![]() MUKASSA Kısas etmek ![]() ![]() MUKASSAT (Kıst ![]() ![]() MUKASSATAN Taksitli olarak, taksitle ![]() MUKASSEM (Kısm ![]() ![]() ![]() MUKASSIR Taksir eden, yapabilir iken yapmayıp çekinen ![]() ![]() ![]() MUKASSÎ (Kasvet ![]() ![]() ![]() ![]() MUKASSİM (Kısm ![]() ![]() MUKAŞŞER (Kışr ![]() ![]() MUKATAA (Kat´ ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKATANE Mukim olmak, oturmak, ikamet etmek ![]() MUKATELAT (Mukatele ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKATELE (A, uzun okunur) Birbirini vurmak, öldürmek ![]() ![]() MUKATİL (Katl ![]() ![]() ![]() MUKATİLUN (Mukatil ![]() ![]() ![]() MUKATTA´ Kesilmiş ![]() ![]() MUKATTAA (Kat´ ![]() ![]() ![]() MUKATTAAT (Mukattaa ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKATTAAT-I HURUF Edb: Matlâsız şiir parçaları ![]() ![]() ![]() ![]() MUKATTAR (Katr ![]() ![]() ![]() ![]() MUKATTARAT (Mukattar ![]() ![]() ![]() MUKAVELAT (Mukavele ![]() ![]() ![]() MUKAVELAT MUHARRİRİ Noter ![]() ![]() MUKAVELE Kavilleşmek ![]() ![]() ![]() ![]() MUKAVELENAME Anlaşma yazılı olan kâğıt ![]() ![]() MUKAVEMET Karşı durmak, dayanmak ![]() ![]() ![]() MUKAVEMET-SUZ f ![]() ![]() ![]() ![]() MUKAVEMET-ŞİKEN f ![]() ![]() MUKAVERE Zayıflamak ![]() MUKAVİM Sağlam ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKAVİMÎN (Mukavim ![]() ![]() ![]() MUKAVVA (Kuvvet ![]() ![]() MUKAVVER Ziftle karışık veya ziftle kaplı ![]() ![]() MUKAVVES (Kavs ![]() ![]() ![]() MUKAVVÎ Takviye eden ![]() ![]() ![]() ![]() MUKAVVİM Kıvama getiren ![]() ![]() ![]() ![]() MUKAYAZA Trampa etme, değişme ![]() ![]() MUKAYEFE Firâset etmek ![]() ![]() MUKAYESAT (Mukayese ![]() ![]() ![]() ![]() MUKAYESE (Kıyas ![]() ![]() ![]() ![]() MUKAYYED Kayıtlı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKAYYİ Kay ettiren, kusturan ![]() MUKAYYİAT (Mukayyi ![]() ![]() ![]() MUKAYYİD Kayd eden ![]() ![]() ![]() MUKAYYİDÎN (Mukayyid ![]() ![]() ![]() MUKAZEFE Sövüşmek ![]() MUKAZZEZ Heyeti hafif olan kimse ![]() MUKBİL Mübârek ![]() ![]() ![]() ![]() MUKBİLAN (Mukbil ![]() ![]() ![]() ![]() MUKBİLÎN (Mukbil ![]() ![]() ![]() ![]() MUKDİM İşine düşkün, gayret ve fedakârlıkla çalışan ![]() ![]() MUKDİMÂNE f ![]() ![]() MUKES´AL İyi yonulmamış ok ![]() MUKHEM Cümle arasındaki lüzumsuz ve fazla kelime ![]() MU´KIB Ökçeli ayakkabı ![]() MÛKID Ateş yakan ![]() MUKILL Malı az olan ![]() ![]() MUKILLÎN Fakirler ![]() ![]() MÛKIN Şüphesiz ve kat´i olarak bilen ![]() MÛKINÛN Yakîn sahibi olanlar ![]() ![]() MÛKIR Yemişinin çokluğundan dolayı dalları sarkmış olan ağaç ![]() MU´KIR Malı mülkü çok olan kimse ![]() MUKIRR (Karâr ![]() ![]() ![]() ![]() MÛKIZ (Yakaza ![]() ![]() ![]() MUKİBB Lüzumlu olan, icab eden ![]() MUKÎL Hataları, yanlışları afveden ![]() MUKÎM İkamet eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKÎM-ÜS SÜNNET Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKÎT Muhafaza eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKKA (C: Mükâyâ-Mükâki) Hicaz diyarında yaşıyan bir cins beyaz kuş ![]() MUKLE (C: Mukul) Gözün karası ![]() ![]() ![]() ![]() MUKMAH Başını kaldırıp gözünü bir yere dikip duran kişi ![]() MUKMEHUN Elleri boyunlarına bağlı veya boyunlarından zincir takılı olarak azab çekenler ![]() ![]() MUKMİR(E) (Kamer ![]() ![]() ![]() MUKNİ´ İkna eden ![]() ![]() ![]() ![]() MUKNİA Kurbağa yavrusunun, yumurtadan çıktığı ilk hâli ![]() MUKRAZ (Karz ![]() ![]() ![]() MUKREM Bir kavmin ulusu, seyyidi ![]() MUKRİ´ Kur´an-ı Kerimi kaidelerine uygun okuyan ![]() MUKRİB (MUKREB) Nöbete tutulmuş at ![]() MUKRİF Babası köle, anası hürre olan kimse ![]() ![]() MUKRİN Birlikte ![]() ![]() MUKRİZ (Karz ![]() ![]() ![]() MUKSA Uzaklaştırılmış ![]() ![]() MUKSEM (Kasem ![]() ![]() MUKSİM (Kasem ![]() ![]() ![]() MUKSİT Adaletle iş gören ![]() ![]() ![]() MUKSİTÎN (Muksit ![]() ![]() ![]() ![]() MUKŞA Kabuğu çıkarılmış ![]() ![]() MUKŞAİRR Ürperen ![]() MUKTASIR Kısa kesen, uzatmıyan ![]() MUKTATAF (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKTATAFAT (Muktataf ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKTATIF (İktitaf ![]() ![]() MUKTEB (C: Mekâtib) Yazı talim eden kimse ![]() MUKTEBES İktibas olunmuş olan ![]() ![]() MUKTEBESAT (Muktebes ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKTEBİS (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKTEBİSÎN (Muktebis ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKTEDA Kendisine uyulan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKTEDÂ-BİH Kendisine tebaiyyet edilen ![]() ![]() MUKTEDÎ Tâbi olan, uyan ![]() ![]() MUKTEDİR Güçlü, kuvvetli, becerikli ![]() ![]() ![]() MUKTEDİRÎN (Muktedir ![]() ![]() ![]() ![]() MUKTEF "Kendine uyulmuş, kendisi tâkib edilmiş" meâlinde olup, Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKTEFA (Kafâ ![]() ![]() ![]() ![]() MUKTEFÎ Ardından giden ![]() ![]() ![]() ![]() MUKTEHİM Mülâhazasız bir işe hücum edip giren ![]() MUKTELA´ (Kal´ ![]() ![]() ![]() MUKTELİ´ (Kal´ ![]() ![]() MUKTERİH Bir şeye kasd eden, araştıran ![]() ![]() ![]() MUKTERİN (İktiran ![]() ![]() MUKTESEB (Bak: Mükteseb) MUKTESİD İktisadlı, tutumlu ![]() ![]() MUKTESİDAN (Muktesid ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUKTESİR Kısa kesen, iktisar eden ![]() MUKTEZA Lâzım getirilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() MUKTEZA-İ HÂL Duruma göre ![]() ![]() ![]() MUKTEZA-İ HİLKAT Yaradılışın gerektirdiği şey ![]() ![]() MUKTEZÎ (Muktazî) Lüzumlu olduğu taayyün etmiş, anlaşılmış ![]() ![]() ![]() ![]() MUKTEZİYYAT İktiza eden şeyler ![]() ![]() MUKTİR Dar hâlli, durumu sıkıntılı ![]() ![]() MUKVERE İnce, zayıf kadın ![]() MUKZA Tamamlanmış ![]() ![]() MUKZA´ Seri, hafif nesne ![]() MUKZI´ Fuhşiyat söyleyen, ahlâksızca şeyler konuşan ![]() MUKZÎ Gerekli görülmüş ![]() ![]() ![]() MU´LAT (C: Meâli) şeref kazanmak ![]() ![]() MULEKKIN (Bak: Mülekkın) MU´LEM (İlm ![]() ![]() MULİ´ Tutkun, düşkün, ihtiraslı ![]() MULİF (Ülfet ![]() ![]() ![]() MULİM (Elem ![]() ![]() MU´LİN İlân eden ![]() ![]() MUM f ![]() ![]() ![]() MUMAHELE Hile etmek ![]() ![]() ![]() MUMA-İLEYH (Mumâileyhâ) Kendisine işâret edilen ![]() ![]() MUMA-İLEYHİM İsmi evvelce geçenler ![]() ![]() MUMA-İLEYHİNN (Mumâ-ileyhâ ![]() ![]() ![]() MUMATELE (Bak: Mümatala) MUMDAR f ![]() ![]() ![]() ![]() MUMÎL Bir tarafa doğru eğen ![]() ![]() MUMİYAN f ![]() ![]() ![]() MUMYA f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUMZA (Mazâ ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi |
![]() |
![]() |
#22 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat M HarfiM Harfi MU´NAN Su arkı, su mecrâsı ![]() MUNASSAB (Nasb ![]() ![]() MUNAZZAF (Nazif ![]() ![]() MUNAZZAMA Tanzim olunmuş, yoluna konulmuş olan ![]() ![]() ![]() ![]() MUNAZZIM Sıralayıp dizen, tanzim eden ![]() ![]() ![]() MUNDAK Dövülüp ufalanmış ![]() MUNFASIL İnfisal etmiş ![]() ![]() ![]() ![]() MUNFASILAN Ayrı ayrı olarak ![]() ![]() ![]() MUNFASIL ZAMİR Gr: Başka kelimeye bitişik olmayan zamir ![]() ![]() ![]() ![]() MUNFASIM Kırılan, kırılmış olan, kırık ![]() ![]() MUNFASÎ Bir şeyden ayrılıp kurtarılmış olan ![]() MUNFATIR Yarılan, infitar eden ![]() MUNFAZİH Rezil ve kepaze olmuş ![]() MUNİKA Hoşa giden, beğenilen şey ![]() ![]() MUNİS Alışılmış ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUNİSE Hayat yoldaşı ![]() ![]() MUNKABIZ Sıkıntılı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUNKALİB İnkılâb eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUNKARIZ İnkıraz bulmuş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUNSABB (Bir denize veya nehire) dökülen, karışan ![]() MUNSABİG (Sıbg ![]() ![]() MUNSADI´ Yarılmış, bölünmüş ![]() MUNSALİH Sulh üzere olan ![]() ![]() MUNSAMÎ Dökülüp akıtılmış ![]() MUNSARIM Kesilen, kat edilen ![]() MUNSARİF (Sarf ![]() ![]() ![]() MUNSARİH (Sarâhat ![]() ![]() MUNSIF İnsaflı ![]() ![]() ![]() ![]() MUNSIFÂNE İnsaflıca ![]() ![]() MUNTABI´ (Tab ![]() ![]() ![]() ![]() MUNTABIH (Tabh ![]() ![]() MUNTABIK İntibak eden ![]() ![]() ![]() MUNTAFİ Sönmüş ![]() ![]() ![]() MUNTALİK (Talâk ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUNTAMIS Belirsiz olan ![]() ![]() MUNTASIF (Nısf ![]() ![]() ![]() MUNTASIF-I SENE Yılın ortası ![]() ![]() MUNTASIH (Nush ![]() ![]() ![]() MUNTASIHÂNE f ![]() ![]() MUNTASIR Öç alan ![]() ![]() MUNTAVÎ (Tayy ![]() ![]() MUNTAVİ´ Söz dinler ![]() ![]() MUNTAZAM Düzenli ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUNTAZAMAN İntizamlı ve düzgün olarak ![]() ![]() ![]() ![]() MUNTAZAR Ümid ile gözlenen ![]() ![]() ![]() MUNTAZIR Bekleyen ![]() ![]() ![]() MUNTAZIRAN Bekliyerek, intizâr ederek ![]() MUNTAZIRÂNE f ![]() ![]() MUNTAZIRÎN (Muntazır ![]() ![]() ![]() ![]() MUNZACIR Yüreği sıkılmış ![]() MUNZALİM Kendi isteğiyle veya istemiyerek zâlimin zulmüne boyun eğen ![]() MUNZAMM Zamm edilen ![]() ![]() ![]() ![]() MUNZAR Geciktirilmiş, te´hir edilmiş ![]() ![]() MUNZİC Hazmettirici, sindirici ![]() ![]() ![]() MUNZİCÂT Yaranın iltihabını yok edici, irinini akıtıcı (ilâçlar) ![]() MUR f ![]() ![]() ![]() MURA Kedi sesi ![]() ![]() MURABAA Yazlığa çıkmak üzere mukavele yapma ![]() MURABAHA Bir malı kâr ile satmak ![]() ![]() ![]() MURABATA Düşmanla karşılaşılacak yerlerde gözetip sebatla nöbet beklemek ![]() ![]() ![]() MURABBA Terbiye görmüş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MURABBA´ Dört köşeli şekil ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MURABBA-İ TÂMM Geo: Tam kare ![]() MURABBANİŞİN f ![]() ![]() MURABBAYAT (Murabbâ ![]() ![]() ![]() MURABIT Kalbini Allah´a bağlayan ![]() ![]() MURABITÎN (Murâbıt ![]() ![]() ![]() ![]() MURAD İstenerek, ümid ederek beklenen ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MURAD-I HAK Allah´ın isteği ve muradı ![]() MURAFAA Karşılıklı hak iddia ederek konuşmak ![]() ![]() ![]() MURAFAKAT Beraberlik, arkadaşlık ![]() MURAFIK Refakat eden, beraber bulunan, yoldaş, arkadaş ![]() MURAFİ´ (Ref´ ![]() ![]() MURAGABET Arzu etme, dileme ![]() MURAGIB Rağbet eden ![]() MURAHHAM Kısaltma ![]() ![]() MURAHHAS Devlet veya herhangi bir teşekkül nâmına, salâhiyyetli olarak bir yere bir vazife ile gönderilen kimse ![]() ![]() ![]() ![]() MURAHHASA Ermeni piskoposu ![]() MURAHHASİYET Murahhaslık, delegelik ![]() MURAHHİL (Rıhlet ![]() ![]() ![]() MURAÎ Riayet eden ![]() ![]() MURAÎ (Bak: Mürâi) MURAKABE Kontrol etmek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MURAKASA (Raks ![]() ![]() MURAKIB Murakabe eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MURAKKA´ (Ruk´a ![]() ![]() MURAKKAK (Rikkat ![]() ![]() ![]() MURAKKAM (Rakam ![]() ![]() ![]() MURAKKAN Bozulmuş, aradan çıkarılmış ![]() MURAKKIK Tecvidde bir harfi ince okumağa; terkik, ince okunan harflere ise; murakkık denir ki, şunlardır: Elif, nun, şın, ra, ha, dal, yâ, se, ayın, lam, mim, kef, sin, vav, fe, te, cim, he, ze, bâ, zel ![]() MURAKKIM (Rakam ![]() ![]() MURAN (Mur ![]() ![]() ![]() MURANE f ![]() ![]() MURASADE (Rasad ![]() ![]() ![]() MURASSA´ Süslü ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MURASSAAT (Murassa´ ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MURASSAS Lehimlenmiş ![]() ![]() MURAVAGA Güreşme ![]() MURAVAZA Bir kimseyi kahır veya hile ile iknâ etme, aldatma, kandırma ![]() MURAZAA (Rızâ ![]() ![]() MURÇE f ![]() ![]() MURD f ![]() ![]() MURDAR f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MURDİA Süt emziren ![]() ![]() MU´REB Gr: Sonu her çeşit harekeyi alabilir olan ![]() ![]() ![]() ![]() MU´RİB İzhar edici, izhar eden, gösteren ![]() MURİS Getiren ![]() ![]() ![]() ![]() MU´RİZ İ´raz eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MURTABİT Bağlı ![]() ![]() ![]() ![]() MURTAD (Bak: Mürted) MURTAZ Alıştırılmış, tâlimli hayvan ![]() MURTAZI´ (Rızâ ![]() ![]() MURTEZA Beğenilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MURZI´ (Rızâ ![]() ![]() MURZİA (Rızâ ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUS Bıçak ![]() MUSA Beni İsrâil peygamberlerinden Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUSA Vasiyet olunan mal ![]() ![]() MUS´A (C: Musu) Böğürtlen otunun meyvesi ![]() ![]() MU-SA(Y) f ![]() ![]() MUSAARA Büyüklük taslayarak birisinin yüzüne bakmayıp başını çevirmek ![]() MUSAB Kendine bir şey isabet eden ![]() ![]() ![]() ![]() MUS´AB Aygır at ![]() ![]() MUSAB Sevab kazanmış olan ![]() ![]() MUSABBAG Boyalı, boyanmış ![]() MUSABE Musibet, belâ, âfet ![]() MUSABERET Karşılıklı sabır ![]() ![]() ![]() MUSA BİH Vasiyyet olunan şey ![]() MUSABİYET Bir hastalığa tutulma ![]() ![]() MUSADAKAT (Sıdk ![]() ![]() MUSADDA´ (Sad´ ![]() ![]() MUSADDAK Doğruluğu tasdik edilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUSADDAR (Sudur ![]() ![]() MUSADDE Muhâlefet, uyuşmazlık, zıtlık ![]() MUSADDIK Tasdik eden ![]() ![]() ![]() MUSADDİ´ Tasdi´ eden ![]() ![]() ![]() MU´SADE (İ´sad ![]() ![]() MUSADE Avlanan canavar ![]() MUSADEFE Bulmak ![]() ![]() MUSADEKA Dostluk ![]() MUSADEMAT Çarpışmalar ![]() ![]() ![]() MUSADEME İki şeyin birbiriyle çarpışması ![]() ![]() ![]() MUSADERE Zulüm ve cebir etmek ![]() MUSAF Cenk, harp ![]() MUSAFAA Birbirinin boynuna sarılma ![]() MUSAFAHA El sıkışmak ![]() ![]() ![]() MUSAFAT (Safvet ![]() ![]() MUSAFE Yük koyacak yer ve kap ![]() MUSAFF (C: Misâf) Cenk etmek için durulan yer ![]() ![]() MUSAFFA Sâfileşmiş ![]() ![]() ![]() MUSAFFAF (Saff ![]() ![]() ![]() MUSAFFER Boşalmış, hâli ![]() ![]() MUSAFFÎ Sâfileştiren ![]() ![]() ![]() ![]() MUSAFFİR Islık çalan, seslenen ![]() MUSAFİH Musâfaha edenlerden veya el sıkışanlardan herbiri ![]() MUSAGGAR(A) (Sagir ![]() ![]() ![]() MUSAHABAT (Musahebe ![]() ![]() ![]() ![]() MUSAHEBE Görüşmek, sohbet etmek ![]() ![]() MUSAHERE (Sıhr ![]() ![]() MUSAHHAF Yanlışlıkla değiştirilmiş ![]() MUSAHHAH Tashih edilmiş ![]() ![]() MUSAHHAR Teshir edilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUSAHHİH Tashih eden ![]() ![]() MUSAHHİHÎN (Musahhih ![]() ![]() ![]() MUSAHHİN (Sahn ![]() ![]() ![]() MUSAHHİR Teshir eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUSAHHİR-ÜŞ ŞEMSİ VE-L KAMER Güneş´i ve Ay´ı teshir eden, istediği şekilde idare eden Cenab-ı Hak (C ![]() ![]() MUSAHÎ Bir şeyin hâlisi ![]() ![]() MUSAHİB Beraber sohbet eden ![]() ![]() ![]() ![]() MUSAHİBE Kadın musâhib ![]() ![]() MUSAKKA (Saky ![]() ![]() MUSAKKAB (Sakb ![]() ![]() MUSALAHA Karşılıklı anlaşmak ![]() ![]() ![]() MUSALAHAT (Musâlaha ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUSALE Kuyudan ince akan damla ![]() ![]() ![]() ![]() MUSA-LEH Kendine bir şey vasiyet olunan ![]() MUSALEHUN ANH İstenen ve iddia edilen şey ![]() MUSALİH Sulh yapan, barışan ![]() MUSALLA Namaz kılınan yer ![]() ![]() MUSALLAT Rahatsız eden ![]() ![]() ![]() MUSALLA TAŞI Namazı kılınmak için cenazenin konulduğu yüksekçe taş ![]() MUSALLEB (Sulb ![]() ![]() MUSALLİ (Salat ![]() ![]() ![]() MUSALLÎN (Musalli ![]() ![]() ![]() MUSALLİT (Salâtet ![]() ![]() ![]() MUSAMAHA İyilikle, lütufla muamele ![]() ![]() MUSAMIS Her nesnenin hâlisi ve aslı ![]() MUSAMMAT Edb: Beyitleri kafiyeli ve dört kısımdan ibaret olan manzume ![]() MUSAMMEM (Samm ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUSAMMET (Sammet ![]() ![]() ![]() ![]() MUSAMMİM Azimli olan ![]() ![]() ![]() MUSAMSA´ Küçük kulaklı geyik ![]() MUSANEA Rüşvet ![]() ![]() MUSANNA´ Sonradan yapılmış ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUSANNEF (C ![]() ![]() ![]() ![]() MUSANNEFAT (Musannef ![]() ![]() ![]() MUSANNİF Sınıflandıran ![]() ![]() ![]() MUSANNİFAN (Musannif ![]() ![]() ![]() ![]() MUSANNİFÎN (Musannif ![]() ![]() ![]() MUSARAA Pehlivanlık ![]() ![]() ![]() MUSARAHA Aşikâr ve açık ![]() MUSARAHATEN Aşikâr ve açık olarak ![]() MUSAREA Güreşçilik ![]() MUSARİ´ (Sar´ ![]() ![]() MUSARRA´ Edb: İki mısra´ı da kafiyeli olan beyit ![]() ![]() ![]() MUSARRAH Açıklanmış, izah edilmiş ![]() ![]() MUSARRAHAN Açık olarak ![]() ![]() MUSAS Ot, nebat ![]() ![]() MUSATTAH(A) Satıh haline getirilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() MUSATTAR (Satr ![]() ![]() MUSATTEM Mükemmel, olgun, tam ![]() MUSAVELE Dövüşmek için bir kimseye saldırma ![]() ![]() MUSAVVER Zihnen düşünülen ![]() ![]() ![]() MUSAVVİBE Tasvib edilen ![]() ![]() ![]() MUSAVVİR Tasvir eden ![]() ![]() ![]() ![]() MUSAVVİRE Tasvir edilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() MUSAVVİT (Savt ![]() ![]() MUSAYAHA (Sayha ![]() ![]() MUSAYE Küçük sidik kabı ![]() ![]() MUSAYEFE (Sayf ![]() ![]() ![]() MUSAYKAL Cilâlı ![]() ![]() ![]() ![]() MUSAYTIR Bir şeyin üzerine kaim olup, ahvâlini görüp gözetir olan kimse ![]() ![]() ![]() ![]() MUSBİYYE Çocuklu kadın ![]() MUSE f ![]() ![]() MUSEL (Vusul ![]() ![]() MUSEVİ Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUSFAC Yassı başlı ![]() ![]() MUSFAH Mâil olan, eğik ![]() MUSFİR Eli boş fakir kimse ![]() MUSHAF Sahife ![]() ![]() ![]() MUSHIYE Gökyüzünün bulutsuz, açık olması ![]() MU´SIR (C: Mu´sırât) Sıkıcı, sıkan ![]() MU´SIRAT Sıkım zamanı gelmiş üsâreliler ![]() ![]() ![]() MUSIRR Direnen ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUSIRRÂNE f ![]() ![]() MUSÎ Vasiyet eden ![]() ![]() ![]() MUSİ´ Genişlendiren ![]() ![]() ![]() ![]() MUSÎB İsâbetli, yanılmayan, doğru ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUSÎBET Afet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUSİBET-İ ÂMME Umuma ve cemiyetin ekseriyetine gelen belâ ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUSİBET-ZEDE Belâya uğrayan ![]() ![]() ![]() ![]() MUSİKA Mızıka ![]() ![]() MUSİKÎ Müzik ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUSİKİŞİNAS f ![]() ![]() MUSİL (Vusul ![]() ![]() MUSİLE Müderrislikte ikinci yüksek derece ![]() MUSİR Zengin ![]() ![]() MU´SİR Fakir kimse ![]() MUSİYE Vasiyet eden kadın ![]() MUSKIT (C ![]() ![]() ![]() MUSKITAT (Muskıt ![]() ![]() ![]() ![]() MUSLİB Vurucu, vuran, dârib ![]() MUSLİH Islah eden ![]() ![]() ![]() MUSLİHÂNE f ![]() ![]() ![]() MUSLİHÛN (Muslihîn) Islah edenler ![]() ![]() ![]() MUSMİT (Musammet) İçi kof olmayan şey ![]() ![]() MUSRAD Soğuktan hemen etkilenen kimse ![]() MUSRİH Medet eden, yardım eden ![]() MUSTABIR (Sabr ![]() ![]() MUSTAKA Sakız ![]() MUSTAF Tabur veya saf hâlinde dizilmiş ![]() MUSTAFA (Safvet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUSTALAH Istılahlı ![]() ![]() MUSTALAHÂT (Mustalah ![]() ![]() ![]() MUSTALAHÎ Istılahlı konuşan ![]() MUSTALIK GAZASI Benî Mustalık gazasına Müreysî gazası da denilir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUSTANİ´ Birini yetiştirip adam eden kimse ![]() ![]() MUSTAR şarap ![]() MUSTARIF Çıkarı ve menfaati için her yana başvuran ![]() MUSTASHİB (Sahâbet ![]() ![]() MUSTASHİBEN Birlikte, beraberce ![]() ![]() MUSTASRİH Bağırıp ağlayan ![]() ![]() MUSTATAB (Tayyıb ![]() ![]() MUSTATİL (Tul ![]() ![]() ![]() MUSTAZHİR (Zahr ![]() ![]() MUSTAZİ (Ziya ![]() ![]() MUSTAZİLL (Zıll ![]() ![]() ![]() MUSTAZREF Nükte, zariflik ![]() ![]() ![]() MUSU´ Davarın sütü çekilip gitmek ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi |
![]() |
![]() |
#23 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat M HarfiM Harfi MUŞ f ![]() ![]() MUŞA İki renk üzere dokunmuş elbise ![]() MUŞAMMA´ (şem´ ![]() ![]() MUŞATA Tararken dökülen saç veya sakal teli ![]() MUŞEK f ![]() ![]() ![]() MUŞ-GİR f ![]() ![]() MU-ŞİKÂF (C ![]() ![]() ![]() MU-ŞİKÂFAN (Mu-şikâf ![]() ![]() ![]() MU-ŞİKÂFANE f ![]() ![]() MU-ŞİKÂFÎ İnceden inceye araştırma ![]() MUŞT f ![]() ![]() ![]() MUŞT (C ![]() ![]() MUŞT-ÜL KADEM Ayak tarağı ![]() MUŞTA Yumruk ![]() ![]() MUŞTA Saç tarağı ![]() MUŞTZEN f ![]() ![]() ![]() MUTA´ Kendine itaat olunan ![]() ![]() MUT´A İntifa, faydalanma ![]() MU´TA Verilen ![]() ![]() MUTAASSIB Bir şeyi müdafaada ifrat ve inat gösteren ![]() ![]() ![]() ![]() MUTAASSIBANE (Asab ![]() ![]() ![]() ![]() MUTAASSIBÎN (Mutaassıb ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTAATTIL İşsiz kalan, işlemez olan ![]() ![]() MUTAATTIR (Itr ![]() ![]() MUTAATTIS Aksıran ![]() MUTABAAT Karşılıklı anlaşma ![]() ![]() ![]() MUTABAKAT Uygunluk ![]() ![]() ![]() MUTABASSIR Açıkgöz ![]() MUTABBAK Tatbik olunmuş uydurulmuş ![]() MUTABIK Uygun ![]() ![]() ![]() MU´TAD Âdet ![]() ![]() ![]() ![]() MU´TADEN Mu´tâd olduğu gibi ![]() ![]() MU´TADÎ (Mu´tâdiye) Alışılmış ![]() ![]() MUTAF (Tavâf ![]() ![]() MUTAF f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTAFATTIN (Fatânet ![]() ![]() ![]() ![]() MUTAFFİF Alış verişde hilekârlık eden ![]() ![]() MUTAFFİFÎN Ticârette hile yapanlar, fazla alıp noksan veren ve eksik tartanlar ![]() MUTAHER Temizlenmiş ![]() MUTAHERE Temizleme ![]() MUTAHHAR Temiz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTAHHARA (Müe ![]() ![]() ![]() MUTAHHEM Hilkati yerli yerine tamam olup noksan olmayan ![]() ![]() MUTAHHİR Temizleyici ![]() ![]() ![]() MUTAHİR Temizleyici ![]() MU´TAK (MU´TAKA) Serbest bırakılmış köle, câriye veya esir ![]() MUTALAA Bir mes´ele hakkında bilgi edinmek için tetkikatta bulunma, okuma, okuma ile meşguliyet ![]() MUTALEBAT (Mutâlebe ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTALEBE (C ![]() ![]() ![]() ![]() MUTALİ´ Mutâlaa eden ![]() ![]() ![]() MUTALİÎN (Mutâli´ ![]() ![]() ![]() ![]() MUTALLA (Tılâ ![]() ![]() MUTALLAKA (Talak ![]() ![]() ![]() MUTALSAM Tılsımlanmış olan ![]() ![]() MUTALSIM Tılsımlayan ![]() MUT´AM Yiyeceği, içeceği çok olan ![]() MUTAMENE Teskin etmek, sâkinleştirmek ![]() MUTAMMER Anbarda veya çukur içinde saklanan şey ![]() MUTAMMİRAT Zarar verici ve helâk edici gizli şeyler ![]() MUTANTAN Debdebeli ![]() ![]() ![]() ![]() MUTARAHA Birbirine söz söyleme ![]() MUTARASSID Gözleyen ![]() ![]() MUTARASSIDÂNE f ![]() ![]() MUTAREDAT (Mutarede ![]() ![]() ![]() MUTAREDE (C ![]() ![]() ![]() MUTAREKA Vuruşmak ![]() MUTARHEF Tam güzellik ![]() MUTARRA Tarâvetli ![]() ![]() MUTARRAZ Zinetlendirilmiş ![]() ![]() ![]() MUTARRED Cemaatı usandıracak derecede okumayı uzatan imâm ![]() MUTARRIZ Elbiseye kenar işleyen ![]() ![]() MUTARRİD Bir düziye, devamlı, aynı şekilde olan ![]() MUTARRİDEN Bir düziye, bir teviye ![]() MUTASADDI´ Dağlıyan, tasaddu eden, perakende olan, yarılıp çatlayan ![]() MUTASADDIK Tasadduk eden ![]() ![]() MUTASADDIK-UN ALEYH Sadakayı kabul eden kimse ![]() MUTASADDIKÎN (Mutasaddık ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTASADDIR (C ![]() ![]() ![]() ![]() MUTASADDIRANE f ![]() ![]() MUTASADDIRÎN (Mutasaddır ![]() ![]() ![]() MUTASADDÎ (Sadv ![]() ![]() ![]() ![]() MUTASAFFÎ Tasaffi eden ![]() ![]() ![]() ![]() MUTASALLİB (Sulb ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTASALLİBANE f ![]() ![]() MUTASALLİF Haddinden, iktidarından hâriç fazilet ve zerafet iddiasında bulunan ![]() ![]() MUTASALLİFANE Nezaket, bilgiçlik taslayanlar gibi ![]() MUTASALLİFÎN Haddinden fazla fazilet ve zerâfet iddiasından bulunanlar ![]() ![]() MUTASANNİ´ (C ![]() ![]() MUTASANNİANE f ![]() ![]() MUTASANNİÎN (Mutasanni´ ![]() ![]() ![]() ![]() MUTASARRIF Tasarruf hakkı ve salâhiyyeti olan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTASARRIFİYET Tasarruf etme hakkı ![]() ![]() ![]() MUTASARRIM (C ![]() ![]() MUTASAVVER Tasavvur edilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTASAVVIF Tasavvufla uğraşan ![]() ![]() MUTASAVVIFÂNE f ![]() ![]() ![]() MUTASAVVIFE Sofular, mutasavvıflar ![]() MUTASAVVIFÎN Tasavvufçular ![]() ![]() MUTASAVVIT Ses çıkaran, seslenen, ses veren ![]() MUTASAVVİR Tasavvur eden, zihinde suret veren ![]() MUTASAYYİF Bir yerde yazlıyan ![]() ![]() ![]() MU´TASIM Günahtan çekinen ![]() ![]() ![]() MUTATABBİB (Tıbb ![]() ![]() ![]() MUTATABIK Münâsib gelen ![]() ![]() ![]() MUTATAFFİL Arkasından giden, uyan ![]() ![]() MUTATAHHİR Pâk ![]() ![]() ![]() MUTATA´IM Tadan ![]() ![]() MUTATARRİB (C ![]() ![]() MUTATARRİBANE f ![]() ![]() MUTATARRİBÎN (Mutatarrib ![]() ![]() ![]() ![]() MUTATARRİF Bir yana çekilen ![]() MUTATARRİK Yol bulan, geçen ![]() MUTATAVİL Uzanan, uzun olan ![]() ![]() MUTATAVVI´ (Tav´ ![]() ![]() MUTATAVVIK Gerdanlık gibi süs eşyası takınan ![]() MUTATAVVİF Ziyâret gayesiyle bir şeyin etrâfını dolaşan ![]() ![]() MUTATAVVIS Tavus kuşu gibi rengârenk giyinen ![]() ![]() MUTAVAAT İtaat etme ![]() ![]() ![]() ![]() MUTAVASSIL (Vasl ![]() ![]() MUTAVASSIT Ortada vasıtalık eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTAVASSIT-ÜL KAME Orta boylu ![]() MUTAVASSITÎN (Mutavassıt ![]() ![]() ![]() ![]() MUTAVASSIT SURELER (Bak: Evsat-ı mufassal) MUTAVATTIN Yerleşmiş ![]() ![]() ![]() MUTAVATTINÎN Vatan yapanlar, bir yere yerleşenler ![]() MUTAVAZZIH (Vuzuh ![]() ![]() MUTAVELE (Tul ![]() ![]() MUTAVİ´ İtaat eden, muti, itaatli ![]() MUTAVVAK (Tavk ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTAVVAKA Halka biçimi boynunda tüyler olan güvercin kuşu ![]() MUTAVVEL(E) (Tul ![]() ![]() MUTAVVES Lâtif, güzel, renkli ![]() MUTAYEBAT (Mutâyebe ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTAYEBE Lâtifeleşme, şakalaşma ![]() MUTAYERE Uçurup gönderme ![]() ![]() MUTAYTA Sallana sallana kibirlenerek yürüme ![]() ![]() MUTAYYEB (Tayyib ![]() ![]() ![]() MUTAYYİBEN Güzel kokular sürünmüş olarak ![]() ![]() MUTAYYEN Balçıklanmış, sıvanmış ![]() MUTAZACCI´ Üşengeç, tenbel ![]() MUTAZACCIR Sıkıntılı ![]() ![]() ![]() MUTAZALLİL (Zıll ![]() ![]() ![]() MUTAZALLİM (C ![]() ![]() ![]() MUTAZALLİMÂNE (Zulm ![]() ![]() MUTAZALLİMÎN (Mutazallim ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTAZAMMIN İçine alan, tazammun eden ![]() ![]() ![]() ![]() MUTAZANNİ (Mutazannin) (Zan ![]() ![]() MUTAZARRI´ Tazarru eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTAZARRIÂNE f ![]() ![]() MUTAZARRIF (C ![]() ![]() ![]() MUTAZARRIFÎN (Mutazarrıf ![]() ![]() ![]() ![]() MUTAZARRİÎN (Mutazarrı´ ![]() ![]() ![]() MUTAZARRIR Zarar ve ziyana uğrayan, zarar görmüş olan ![]() MUTAZAVVI´ Güzel kokusu etrâfa yayılan ![]() MU´TAZIB Birbirine yardım eden ![]() ![]() MUTBAKA (Bak: İtbak) MUTBEİN Çukur yer ![]() ![]() MUTBİK(A) (Tıbk ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MU´TEBER İtibâr gören ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MU´TEBERAN (Mu´teber ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MU´TEBERAT (Mu´teber ![]() ![]() ![]() MU´TEBERİYET Yürürlükte olma, geçerlilik ![]() ![]() MU´TECİR Sadaka veren ![]() MU´TED Zâlim kimse ![]() MU´TEDD Ta´dâd edilmiş ![]() ![]() MU´TEDÎ Sesini yükselten ![]() ![]() ![]() ![]() MU´TEDİL Yavaş ve mülâyim ![]() ![]() ![]() ![]() MU´TEDİLANE Orta hâllice ![]() ![]() MUTE HARBİ Mute, Şam´a bağlı, Kudüs´e iki konak mesafede bir yerdi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MU´TEKADAT İtikad edilenler ![]() ![]() MU´TEKİD Bağlanmış ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MU´TEKİF İtikâfa çekilmiş olan ![]() ![]() ![]() MU´TEKİFÎN (Mu´tekif ![]() ![]() ![]() MU´TEKİL Sağmak için koyunun ayaklarını iki bacağı arasına çekip alan ![]() ![]() ![]() MU´TEKİS (Aks ![]() ![]() ![]() MU´TELL İlletli ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MU´TEMED Kendine güvenilen ![]() ![]() ![]() ![]() MU´TEMEDÜN-ALEYH Kendisine itimad edilen ve güvenilen kimse ![]() MU´TEMİD İtimad eden ![]() ![]() ![]() MUTEMİDÂNE f ![]() ![]() ![]() MU´TEMİL Zorlukları göze alarak tek başına iş gören ![]() MU´TEMİR Kasdedici, kasdeden ![]() ![]() ![]() MU´TENA İhtimam edilmiş ![]() ![]() ![]() MU´TENİ İtina eden ![]() ![]() ![]() MU´TENİK Birinin boynuna sarılan ![]() MU´TER (MU´TERİZ) Bir nesneye mütecâviz olan, bir şeye tecâvüz eden ![]() MU´TEREF Gizlenmeyip söylenmiş ![]() ![]() MU´TEREK Cenk ve kıtal yeri ![]() ![]() MU´TERİF İtiraf eden ![]() ![]() MU´TERİZ İtiraz eden ![]() ![]() ![]() MU´TERİZÂNE f ![]() ![]() ![]() MU´TERİZE Parantez ![]() ![]() MU´TERİZÎN (Mu´teriz ![]() ![]() ![]() ![]() MU´TERİZÜN-FÎH İtiraz olunan karar, hüküm ![]() MU´TERR Pek fakir olduğu hâlde dilenmeyip lisân-ı hâl ile durumunu anlatan kimse ![]() MU´TESİF (Asf ![]() ![]() ![]() MU´TEŞÎ Akşam vakti yola çıkan ![]() MU´TEZİL İ´tizal eden ![]() ![]() MU´TEZİL Hatâsını itiraf edip, idrâk ederek melâmeti kabul eden ![]() ![]() MU´TEZİLE Aklına güvenerek ve "kul, fiilinin hâlikıdır" demekle hak mezheblerden ayrılan bir fırka ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MU´TEZİM Giden, i´tizam eden ![]() MUTEZİR Özür dileyen ![]() ![]() ![]() MUTEZİRÂNE f ![]() ![]() ![]() MUTFÎ Söndüren, itfa eden ![]() MUTFİL (C: Metâfil) Yanında genç buzağısı olan geyik ![]() ![]() MUTHEF Hediye, armağan ![]() ![]() MUTHİF Hediye veren, armağan eden ![]() ![]() MUTIRR Uzun ![]() MU´TÎ Veren ![]() ![]() MUTδ İtaatli ![]() ![]() ![]() ![]() MU´TIK Köle azad eden ![]() ![]() MUT´İM (Taam ![]() ![]() MUTLAK Salıverilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTLAKA Ne olursa olsun, her halde, illâ ![]() MUTLAKIYYET Şartsız ve kayıtsız olarak bir hükümdarın emri ile bir hükümet, devlet veya bir topluluğun idare usulü ![]() MUTLAKIYYET-İ İDARE Bir kişinin arzu ve isteklerine bağlı olan idare sistemi ![]() MUTLIK Serbest bırakan ![]() ![]() ![]() ![]() MUTLIK-UL ÜSÂR Esirleri salıveren, esirleri serbest bırakan ![]() MUTMAİNN(E) İtmi´nanlı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTMAİNÂNE f ![]() ![]() ![]() MUTNEB Uzatılmış ![]() ![]() ![]() MUTREF (C: Metârif) Haz kumaşından dokunmuş bir kaç alemli Arap kaftanı ![]() ![]() MUTREKA Üstüne sahtiyan bürünmüş kalkan ![]() MUTRIZ İşaret ve damga koyan ![]() ![]() MUTRİB (Tarab ![]() ![]() ![]() ![]() MUTTALA´ Gelecek yer ![]() ![]() MUTTALİ´ Haberli ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTTARİD Muntazaman devam eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTTARİDEN Bir düziye, bir teviye ![]() MUTTASIF İttisâf eden ![]() ![]() ![]() MUTTASIL Bitşik ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUTTASILAN Bitişik olarak ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi |
![]() |
![]() |
#24 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat M HarfiM Harfi MUTUR Gitmek ![]() ![]() MUTVA Dürülmüş, bükülmüş ![]() ![]() ![]() MUVAADE Sözleşme, va´dleşme ![]() MUVAAZA (Va´z ![]() ![]() MUVACEHAT Yüzleşmeler ![]() ![]() MUVACEHE Karşı, ön ![]() ![]() ![]() ![]() MUVACEHETEN Karşı karşıya ![]() ![]() MUVADAA Düşmanlığı bırakıp barışma ![]() ![]() ![]() MUVAFAKAT Uygunluk ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUVAFAKAT-I TARAFEYN İki tarafın râzı olması ![]() MUVAFAT Sözünün eri olma ![]() MUVAFFAK Başarmış ![]() ![]() ![]() ![]() MUVAFFAKİYET (C: Muvaffakiyât) (Vefk ![]() ![]() ![]() MUVAFFIK Muvaffak eden ![]() ![]() MUVAFIK Uygun ![]() ![]() ![]() MUVAHAT (Uhuvvet ![]() ![]() ![]() MUVAHEBE Çok bağışlama ![]() MUVAHHAD(E) (Vahdet ![]() ![]() MUVAHHİD Allah´ın birliğine inanan ![]() ![]() ![]() MUVAHHİDÂNE f ![]() ![]() MUVAHHİDÛN (MUVAHHİDÎN) Muvahhidler ![]() ![]() ![]() MUVAHHİŞ Vahşet veren ![]() ![]() ![]() ![]() MUVAKAA Düşmek, sukut ![]() MUVAKEBE Bir işe sebat ve gayret gösterme ![]() MUVAKERE Tarladan çıkan mahsulden bir kısmını almak şartıyla birlikte ekme ![]() MUVAKKAR (Vekar ![]() ![]() ![]() MUVAKKARAN Vakarla, ciddiyetle, ağırbaşlılıkla ![]() ![]() MUVAKKAS Dolu, memlu ![]() MUVAKKAT Vakitli ![]() ![]() ![]() ![]() MUVAKKATEN Az bir zaman için, şimdilik, geçici ve muvakkat olarak ![]() MUVAKKIF Durduran ![]() ![]() ![]() ![]() MUVAKKİR (Vekar ![]() ![]() MUVAKKİT Vakti tâyin eden ![]() ![]() MUVALAT Dostluk, karşılıklı sevgi ![]() ![]() MUVANESET (Üns ![]() ![]() ![]() ![]() MUVANİS (Üns ![]() ![]() ![]() MUVARAT Bir şeyi örtüp gizleme ![]() MUVAREDAT (Muvârede ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUVAREDE (C: Muvâredât) (Vürud ![]() ![]() ![]() MUVARESE (Mirâs ![]() ![]() MUVASAKA Birbirine söz verip anlaşma ![]() MUVASALA Vâsıl olmak ![]() ![]() ![]() MUVASAT Yardım, dostluk, muavenet, iyilik ![]() ![]() MUVASEBE Birbirinin üstüne atlama, zıplama, sıçrama ![]() MUVASSA Tavsiye olunan ![]() MUVAŞŞAH (Vişâh ![]() ![]() MUVAT Ölüm, mevt ![]() MUVATTA (Bak: İmam-ı Mâlik) MUVAYESE Yeise, kedere düşürme ![]() MUVAZAA Bir mes´elede bahse girişmek ![]() ![]() ![]() MUVAZAATEN Danışıklı dövüşle ![]() ![]() MUVAZEBET Bir işle dâimâ uğraşma ![]() ![]() MUVAZAT (Veyz ![]() ![]() ![]() ![]() MUVAZENE(T) Ölçmek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUVAZENE-İ A´MÂL Haşirde amellerin tartılıp hesabdelimesi ![]() MUVAZENE-İ MÂLİYE Devletin gelirleriyle giderlerinin bir olması ![]() MUVAZENET (Bak: Muvazene) MUVAZIB Dâima bir işle uğraşan ![]() ![]() MUVAZÎ Birleşmeden ve ayrılmadan iki şeyin yanyana bir arada uzayıp gitmesi ![]() ![]() MUVAZİN (Vezn ![]() ![]() ![]() MUVAZZA´ İtibarsız kimse ![]() MUVAZZAF Vazifeli ![]() ![]() ![]() MUVAZZAFAN Vazifeli olarak ![]() MUVAZZAH Açıklanmış ![]() ![]() ![]() MUVAZZAHAN Açıklanarak ![]() ![]() MUVAZZIF Vazifelendiren ![]() MUVAZZİH (Vuzuh ![]() ![]() MUVBİKAT (Bak: Mubikat) MU´VEL Mutemed, itimat edilen ![]() MU´VEZ Fakir kimse ![]() MUY f ![]() ![]() ![]() ![]() MUYAN (Muy ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUY-BEND f ![]() ![]() MUYE f ![]() ![]() MUYEGER f ![]() ![]() MUYÎ (Muyin) f ![]() ![]() ![]() MUYİNE f ![]() ![]() MUYİNE-DÛZ f ![]() ![]() MUYTÂB (C ![]() ![]() ![]() MUY-TÂBÂN (Muy-tâb ![]() ![]() ![]() MUZAAF İki kat ![]() ![]() ![]() ![]() MUZAAF FİİL Gr: Fiilin kökündeki iki harfin aynısı beraber olan fiil ![]() ![]() ![]() MUZA´AF Bir kat daha artmış ![]() ![]() MUZABERE Devam etmek ![]() MUZACEA Bir yerde beraber yatmak ![]() MUZAD (Zıd ![]() ![]() ![]() MUZADDE Birbiriyle zıt olmak, terslik ![]() MUZAEME Bir kimse ile bacanak olmak ![]() MUZAF (Zayf ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUZAFAT (Muzâf ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUZA´FER Sarı renkte ![]() ![]() MUZAFFER Kahraman ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUZAFFERANE f ![]() ![]() MUZAFFEREN Muzaffer olarak ![]() ![]() MUZAFFERİYET Üstünlük, muzafferlik, düşmana üstün gelme ![]() MUZAFUN İLEYH İsim tamlamasında (izâfet terkibinde) muzâfın (belirtenin) bağlı bulunduğu ismin hâli ![]() ![]() ![]() MUZAGA Çiğnenen lokmadan ağızda kalan kırıntılar ![]() MUZAHAT Bir şeye benzeme ![]() MUZAHERE(T) Birbirine yardım etmek ![]() ![]() MUZAHHİR Öğle vaktinde gelen ![]() MUZAHÎ Benzeyen, benzeyici ![]() MUZAHRAFAT (Bak: Müzahrafât) MUZALLA´ Kabuğu üzerinde beş dilim olan kavun ![]() MUZALLEL (Zıll ![]() ![]() MU´ZAM Bir şeyin en büyük kısmı ![]() ![]() MU´ZAMAT (Mu´zam ![]() ![]() ![]() MUZARAA Arşınla satma ![]() MUZARAA Benzemek ![]() MUZAREBE Vuruşmak ![]() ![]() ![]() MUZARİ´ Ortak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUZARREB Kaba dikişli kaftan ![]() MUZARRİS Her şeyi tecrübe eden kimse ![]() MUZAYAKA (Bak: Müzayaka) MUZAYE Küçük sidik kabı ![]() MUZAYEFE Ziyâfet vermek ![]() ![]() MUZBAT Kül içinde pişirilen ekmek ![]() MUZCER Sıkıntılı, ıztırablı ![]() MUZCİR Sıkıntı ve ıztırab veren ![]() MUZDAR (Bak: Muztar) MUZE f ![]() ![]() MUZE-DUZ (C ![]() ![]() MUZE-DUZÎ f ![]() ![]() MUZGA (Bak: Mudga) MUZHİR (Bak: Müzhir) MU´ZIL (C: Mu´zalât) şiddetli ![]() ![]() MUZIR (Muzırra) Ziyan veren, zararlı, zarara sokan ![]() MUZIRRÎN Zararlar, zarar verenler ![]() MUZδ Meydana çıkaran, açığa vuran ![]() MUZδ Zâyi eden, kaybeden ![]() MUZδ Aydınlatan ![]() ![]() MU´ZÎ (Ezâ ![]() ![]() ![]() MU´ZİB (Azab ![]() MUZÎF Misâfir kabul eden ![]() MUZÎK (Mudîk) Sıkan, sıkıştıran, darlaştıran ![]() MUZİLL Zelil kılan ![]() ![]() ![]() MU´ZİR Özürü olan, mâzeretli ![]() MU´ZİYAT (Ezâ ![]() ![]() ![]() MUZLİM Karanlık ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUZMAHİL Çökmüş ![]() ![]() ![]() MUZMER Gizli, saklı, örtülü ![]() ![]() ![]() MUZMER-İ HAKAİK Saklı, gizli kalmış, meydana çıkarılmamış hakikatler ![]() ![]() MUZMERAT (Muzmer ![]() ![]() ![]() MUZMİR Meydana çıkarmayan ![]() ![]() ![]() ![]() MUZMİR (MUZAMMİR) Gazâ veya yarış için atını hazırlayıp terbiye eden kişi ![]() MUZTABİ´ Ridâsını sağ koltuğu altından çıkarıp sol omuzuna atan kişi ![]() MUZTACİ´ Yan tarafına uzanan, yan üstü yatan ![]() MUZTACİAN Yan üstü yatarak, yan tarafına uzanarak ![]() MUZTAHİD Arslan ![]() ![]() ![]() MUZTALİ´ Kavi, kuvvetli kimse ![]() MUZTAR Zorlanmış ![]() ![]() ![]() ![]() MUZTARIM Alevlenen, ıztıram eden ![]() MUZTARİB (Muzdarib) (Darb ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUZTARİBANE f ![]() ![]() MUZTAR (Zaruret ![]() ![]() MUZTARRÎN Çaresizler ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MUZUR Sütün ekşimesi ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi |
![]() |
![]() |
#25 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat M HarfiM Harfi MÜANESE Dostane görmek, görüşmek ![]() ![]() MÜBAADE(T) (Bu´d ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBAALE Cilveleşme, oynaşma (karı-koca arasında) ![]() MÜBADAT Düşmanca davranış, saldırganlık ![]() ![]() MÜBADELE Değişme ![]() ![]() ![]() MÜBADERE Bir işe hemen girişme, başlama ![]() MÜBADÎ Ortaya koyan, meydana çıkaran ![]() MÜBADİL Mübâdele olunmuş ![]() ![]() MÜBADİR Bir işe hemen girişen ![]() MÜBAGAME Tatlı dillilik ![]() MÜBAGAT Kanunsuz evlenme ![]() MÜBAGATE Ansızın üzerine saldırma, sataşma ![]() MÜBAGAZE (Bugz ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBAGBAG Çok hızlı, seri ve acûl ![]() MÜBAGÎ İsyan etme ![]() ![]() ![]() MÜBAH (Bak: Mubah) MÜBAHASAT (Mübâhese ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBAHASE (Bak: Mübâhese) MÜBAHAT Güzellik ve buna benzer hususlarda tefâhür etmek, öğünmek ![]() MÜBAHE Yalan söylemek ![]() MÜBAHELE Birbirinden nefret etme ![]() ![]() ![]() MÜBAHESE Bir şeye dair iki veya daha çok kimse arasında olan konuşma ![]() ![]() ![]() MÜBAHİS (C ![]() ![]() ![]() MÜBAHİSÎN (Mübâhis ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBA´İD (Müba´ide) Uzaklaştıran ![]() MÜBAKERE Bir işe sabahtan başlamak ![]() MÜBALAGA (Mübalağa) Bir şeyi çok büyük veya çok küçük göstermek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBALAĞACUYÂNE f ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBALAĞALI İSM-İ FÂİL Gr: ( : fa´âl) ve ( : faul) gibi bazı kalıplara giren kelimelere denir ![]() ![]() ![]() MÜBALAGAT (Mübâlağa ![]() ![]() ![]() MÜBALAT Kayırmak ![]() ![]() ![]() MÜBALAT-KÂR f ![]() ![]() MÜBAN Ayrılmış ve kesilmiş ![]() MÜBARAT Bir kimsenin iş ortağından veya karısından, anlaşarak ayrılması ![]() MÜBAREK İlâhi hayrın bulunduğu şey ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBAREKÂT Bütün tebrike sebeb olacak ve mâşâallah dediren ve bârekâllah söyleten bütün hâletler ve san´atlar ![]() ![]() MÜBAREZE Sözle çekiştirme ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBASAKA Tükürmek ![]() MÜBASELE Savaşta hamle edip kahramanlık göstermek ![]() MÜBAŞERET Bir işe girişmek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBAŞİR Müjdeleyen ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBATANA Bir mevzu üzerinde karşılıklı çekişme ![]() MÜBATTIN(E) Zayıf karınlı kimse ![]() MÜBAYAA Satın almak ![]() ![]() MÜBAYAAT (Mübâyaa ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBAYENET Zıddıyet ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBAYENET-İ CEVHERİYYE Her nev´in cevherinin ve fıtrat-ı asliyesinin birbirinden farklı ve ayrı oluşu ![]() ![]() MÜBAYİN Farklı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBAYTIR Yarıcı, yaran ![]() MÜBAZAA Cimâ etmek ![]() MÜBAZELE Cömertlik, sehâvet ![]() MÜBDİ´ Nümune ve benzeri yokken bir şeyi yeni olarak keşfeden ![]() ![]() ![]() MÜBDİ (Bedâ ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBECCEL Muhterem ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBEDDEL (Bedel ![]() ![]() ![]() MÜBEDDİL Değiştiren ![]() ![]() ![]() MÜBEHHİC Güzelleştiren ![]() MÜBEKKÎ Ağlatıcı ![]() MÜBELLAG Tebliğ edilen ![]() ![]() ![]() MÜBELLİG Tebliğ eden ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBERHEN Delilli ve bürhanlı ![]() ![]() ![]() MÜBERKAA Yüzünde perde olan kadın ![]() ![]() MÜBERRA Beri ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBERRED Soğutulmuş olan ![]() MÜBERRER Yemini tasdik olunmuş ![]() MÜBERRİD (Berd ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBEŞŞER (Beşâret ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBEŞŞİR İyi haber verip sevindiren ![]() ![]() ![]() MÜBEŞŞİRAT (Mübeşşir ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBEŞŞİRÎN Müjdeciler ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBETTEL Islanmış ![]() ![]() MÜBEVVEB Bab bab olmuş, bölümlere ayrılmış kitap ![]() MÜBEVVİL (Bevl ![]() ![]() MÜBEYYEN Açıklanmış ![]() ![]() MÜBEYYEZ (Mübeyyeze) Meydana çıkarılmış, açıklanmış açıkça söylenmiş ![]() ![]() MÜBEYYİN Açıklayan ![]() ![]() ![]() MÜBEYYİZ Temize çeken ![]() ![]() MÜBEYYİZÎN (Mübeyyiz ![]() ![]() ![]() MÜBEZZİR Müsrif, Sefih ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBEZZİR Tohum eken âlet ![]() MÜBEZZİRÎN (Mübezzir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBHEM İyice belli olmayan ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBHEM-ÜL MEÂL Mânâsı ve meâli anlaşılmayan ![]() MÜBHEMAT Belirsiz olan şeyler, mübhem olan şeyler ![]() MÜBHEMİYET Belirsizlik, anlaşılmazlık ![]() MÜBHİC Ferah ve sürur veren ![]() ![]() MUBδ (Bey´ ![]() ![]() MÜB´İD Uzaklaştıran, uzaklaştırıcı ![]() MÜBÎH İzin veren, müsaade eden ![]() MÜBÎN Açık, vâzıh, âşikâr ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBÎR Hunhar ![]() ![]() ![]() ![]() MÜ´BİZ (C: Meâbize) Mecusiler danişmendi ![]() MÜBKÎ Ağlatıcı ![]() MÜBLA Dağıtılmış ![]() ![]() MÜBLENDA Kuvvetli, sağlam ve dayanıklı deve ![]() MÜBLİS Mahrum ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBREM Kaçınılmaz olan ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBREZ Gösterilmiş, meydana konulmuş, ibraz olunmuş ![]() MÜBRİM (Mübrime) Zorlıyan, zorlayıcı ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBRİZ (Büruz ![]() ![]() MÜBŞER Kendisine müjde verilmiş, müjdelenmiş ![]() MÜBŞİR Müjde veren, müjdeliyen, ibşâr eden ![]() MÜBTA´ Satın alınmış ![]() MÜBTEDA Baş taraf, başlangıç ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBTEDA-BİH Kendisiyle başlanılan ![]() MÜBTEDE´ Aslında yok iken yeni çıkmış olan ![]() MÜBTEDİ´ Yeni bir şey icad eden ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBTEDİ Yeni ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBTEDİYAN (Mübtedi ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBTEDİYANE f ![]() ![]() MÜBTEGA (C ![]() ![]() MÜBTEGIYYAT (Mübtega ![]() ![]() ![]() MÜBTEHİC (Behcet ![]() ![]() MÜBTEHİC-ÜL KALB Kalbi mesrur olan ![]() ![]() MÜBTEHİL Yalvaran ![]() ![]() MÜBTEİS Mahzun, hüzünlü ![]() ![]() MÜBTEL Hükümsüz bırakılmış, bozulmuş, ibtâl olunmuş ![]() MÜBTEL-İ HİSS Hissi ibtal olunmuş ![]() MÜBTELA´ (Bel´ ![]() ![]() ![]() MÜBTEL Dertli ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBTELÂ-Yİ AŞK Aşka tutulmuş ![]() MÜBTELÂ-Yİ MARAZ Hastalığa tutulmuş ![]() MÜBTELİ´ (Bel´ ![]() ![]() ![]() MÜBTENÎ (Binâ ![]() ![]() ![]() MÜBTESİM (Tebessüm ![]() ![]() MÜBTEZEL (Bezl ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBTİ´ Ağır davranıp geciken ![]() ![]() MÜBTİL İptal eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜBTİL-İ HİSS Hissi iptal eden ![]() MÜBZİ´ Kârı ve kazancı tamamen kendisine kalmak üzere birine sermaye veren ![]() MÜC´A Ahmak adam ![]() MÜCAA Acıkmak ![]() MÜCA´AD (Ca´d ![]() ![]() MÜCAB Cevabı verilmiş olan ![]() ![]() ![]() MÜCAC (MÜCÂCE) Ağızdan atılan tükrük ![]() MÜCADEA Husumet etmek, düşman olmak ![]() MÜCADELAT (Mücadele ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCADELE (Cedel ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCADELE-İ MİLLİYE Milli mücadele ![]() ![]() ![]() MÜCADİL Mücadele eden, cidalleşen ![]() MÜCADİLE SURESİ Kur´an-ı Kerim´in 58 ![]() ![]() MÜCAHAFE İzdiham etmek, kalabalık yapmak ![]() ![]() MÜCAHEDAT (Mücahede ![]() ![]() ![]() MÜCAHEDE (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCAHERE (Mücaheret) Açığa vurma, belli etme, meydana çıkarma ![]() MÜCAHERETEN Ortaya koyarak, meydana çıkararak ![]() MÜCAHİD Cihad eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCAHİDANE f ![]() ![]() MÜCAHİDÎN (Mücahid ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCALEDE Harp âletleriyle vuruşma ![]() MÜCALESE(T) (Cülus ![]() ![]() MÜCALİH Kışın da sağılan ve süt veren deve ![]() MÜCALİS (Cülus ![]() ![]() MÜCAMEAT Cima etmek ![]() MÜCAMELE(T) Karşılıklı olarak iyi muamelede bulunma ![]() ![]() MÜCAN (C ![]() ![]() MÜCANEBET Sakınma ![]() ![]() ![]() MÜCANESET (Cins ![]() ![]() MÜCANİB Çekinen ![]() ![]() ![]() MÜCANİS Aynı cinsten olan ![]() ![]() MÜCARAHA (Cerh ![]() ![]() MÜCARAT Yürümekte yarışma ![]() ![]() MÜCAREZE Saçma ve iyi olmıyan sözlerle lâtife yapma ![]() MÜCARRE Bir kimsenin hakkını süründürme ![]() ![]() MÜCASERE(T) Cesaret, gayret göstermek ![]() ![]() MÜCASİR (Cesaret ![]() ![]() MÜCAVEBE(T) (Cevab ![]() ![]() ![]() MÜCAVEDET Bir kimseye karşı ihsan ve kerem etme ![]() MÜCAVELE Kıtal edişmek, dövüşmek, vuruşmak ![]() MÜCAVERET Komşuluk, yakınlık ![]() ![]() MÜCAVEZE Haddinden ileri geçmek ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCAVİR Komşu ![]() ![]() ![]() MÜCAZ (Cevaz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCAZAT Ceza ![]() ![]() ![]() MÜCAZATEN Ceza olarak ![]() MÜCAZEBE Karşılıklı birbirini çekme ve cezbetme ![]() MÜCAZEFE Söz ile karşısındakinin hakkını örtmek, aldatmak ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCBER Zorlanılmış ![]() ![]() ![]() MÜCBİR İcbar eden ![]() ![]() MÜCC (MECC) Mercimek ![]() MÜ´CE Tuzluluk ![]() MÜCEBBEE İçi boş nesne ![]() MÜCEBBİR Çıkıkçı ![]() MÜCEC Eğik ve dönük ![]() MÜCEDDA´ Burnu ve kulağı kesilmiş ![]() ![]() MÜCEDDED Kullanılmamış ![]() ![]() ![]() MÜCEDDEDEN Yeni baştan ![]() ![]() MÜCEDDİD Yenileyen ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCEDDİD-İ ELF-İ SÂNİ "İkinci bin senesinin müceddidi" demek olan bu tabir, İmam-ı Rabbani Ahmed-i Farukî Hazretlerinin nâmıdır ![]() MÜCEDDİDANE f ![]() ![]() ![]() MÜCEDDİDÎN (Müceddid ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCEFF İçi boş, kof ![]() MÜCEFFEF Kurutulmuş ![]() ![]() MÜCEFFİF Kurutucu ![]() MÜCEHHEL (Cehl ![]() ![]() MÜCEHHELEN Bilinmiyerek, mücehhel olarak ![]() MÜCEHHEZ Noksanları tamamlanarak hazırlanmış, lüzumu olan silâh ve sair şeylerle donanmış ![]() ![]() MÜCEHHİZ (Cihâz ![]() ![]() ![]() MÜCELCEL Çıngıraklı ![]() ![]() MÜCELCİL Gök gürlemesi olan bulut ![]() MÜCELLA Parlak, Cilâlı ![]() ![]() MÜCELLED Ciltlenmiş ![]() ![]() MÜCELLEDÂT (Mücelled ![]() ![]() ![]() MÜCELLEF Az bâkiyye, az miktar artık ![]() MÜCELLEL Yağmuru her yere yağan bulut ![]() MÜCELLÎ Açıp temizleyici ![]() ![]() ![]() MÜCELLİD Ciltçi, cilt yapan, kitap ciltleyen ![]() MÜCELLİDÎN (Mücellid ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCEMME (Mecemme) Huzur ve rahat vermek ![]() MÜCEMMED Dondurulmuş ![]() MÜCEMMİL Güzel yaratan ![]() ![]() MÜCEMMİZ Bindiği hayvanı çok yürüten ![]() MÜCENNAH (Cenah ![]() ![]() MÜCENNEB Devesi doğurmayan kişi ![]() MÜCENNEBE Savaşçı asker, harpçi asker ![]() MÜCENNED (Mücennet) Sıralanmış asker, saf bağlamış neferler ![]() MÜCENNİBE Her nesnenin iki tarafından birisi ![]() MÜCERDELE Parçalanmış ![]() MÜCERREB Tecrübe olunmuş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCERREBÂN (Mücerreb ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCERREBÂT (Mücerreb ![]() ![]() ![]() MÜCERREBÂT-I YAKÎNİYYE İyice edinilmiş tecrübeler ![]() MÜCERRED (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCERREDÂT (Mücerred ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCERREDÂT-I SIRFE Mücerredin ta kendisi, en mücerred olan ![]() MÜCERREME Tamam manasına gelir bir isimdir ![]() ![]() MÜCERRESE Defalarca binilmeye alışmış ve sınanmış olan deve ![]() MÜCERRİB Tecrübe eden ![]() ![]() ![]() MÜCERRİBÂN (Mücerribîn) (Mücerrib ![]() ![]() ![]() MÜCESSELE Zayıf kadın ![]() MÜCESSEM(E) Cismi olan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCESSEMAT (Mücesseme ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCESSİME (Bak: Müşebbihe) MÜCEVHER Cevher ile süslenmiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCEVHERÂT (Mücevher ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCEVVEF (Cevf ![]() ![]() ![]() MÜCEVVER (Cevr ![]() ![]() MÜCEVVEZ (Cevaz ![]() ![]() MÜCEVVEZE Eskiden başa giyilen resmi kavuk ![]() MÜCEVVİD (Tecvid ![]() ![]() MÜCEZZER Zeval ![]() ![]() MÜCİB İcabet eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCİC Gebe kadın ![]() MUCÎD Hazır ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCİDD Elinden geldiği kadar çalışan, gayret gösteren ![]() MUCİDDÂNE f ![]() ![]() ![]() MÜCÎF İçe işleyen ![]() ![]() MÜCÎR (Civar ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCÎZ (İcâzet ![]() ![]() MÜCLA (İclâ ![]() ![]() ![]() MÜCLAH Yenmiş, ekledilmiş, me´kül ![]() MÜCLIH Çok yiyen ![]() MÜCMA´ Cem´ olma, toplanma ![]() MÜCMA-I ALEYH Hakkında ittifak edilen ![]() MÜCMEL Kısa ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCMELEN Mücmel bir tarzda ![]() ![]() MÜCMERE Katı ve sağlam ![]() MÜCNA´ Kalkan ![]() MÜCRİF Süpürüp götüren ![]() ![]() MÜCRİHE Yürümesi ve gitmesi tez olan kişi ![]() ![]() MÜCRİM Cürüm ve kabahat işlemiş olan ![]() ![]() MÜCRİMÎN (Mücrim ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCSED Tam olarak boyanmış elbise ![]() MÜCŞAB (MECŞUB) Haşin, kaba ![]() MÜCTEBA Seçilmiş ![]() ![]() MÜCTEHED İçtihad olunmuş ![]() MÜCTEHED-ÜN-FİH Hakkında kat´i delil bulunmayan mesele ![]() MÜCTEHED-ÜN-FİH Üzerinde ictihad edilen mes´ele ![]() MÜCTEHEZ (Cihâz ![]() ![]() ![]() MÜCTEHİD İctihad eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCTEHİDÎN (Müctehid ![]() ![]() MÜCTELİB Sürüp götüren ![]() MÜCTEMİ´ Toplu ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCTEMİAN Toplu olarak ![]() ![]() ![]() MÜCTENA Toplanılmış, devşirilmiş ![]() MÜCTENİB İctinâb eden, uzak duran, çekinen, bir şeye karışmayan, sakınan ![]() MÜCTENİH (Cenah ![]() ![]() ![]() MÜCTERİ (İctira ![]() ![]() MÜCTERÎN Mesleğinde mâhir ve tecrübeli olan ![]() MÜCTERR Geviş getiren ![]() ![]() MÜCTERRE Geviş getirenler ![]() MÜCTEVİR (Civar ![]() ![]() MÜCUN (C: Meccân) Kim olursa olsun kayırmamak ![]() ![]() MÜCZA´ Yağlı et ![]() MÜCZİL Çok çok veren ![]() ![]() ![]() ![]() MÜCZİL-EL ATÂY Hediye ve ihsanlarını çok çok veren ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi |
![]() |
![]() |
#26 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat M HarfiM Harfi MÜDAABE (Müdâabet) Karşılıklı takılma, lâtife yapma, şakalaşma ![]() MÜDAASE Süngü ile dürtüşmek ![]() MÜD´ABE Lağv ve lâtife etmek ![]() ![]() MÜDABERE (Dübr ![]() ![]() MÜDACA(T) Adâvetini gizlemek, düşmanlığını belli etmemek ![]() MÜDACENE Horluk ![]() ![]() MÜDAFAA Bir hücuma ve zarar veren bir harekete karşı durmak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDAFAA-İ MİLLİYE Milli müdafaa, milli savunma ![]() MÜDAFAA-İ NEFS Kendini koruma ![]() ![]() MÜDAFAAT Müdafaalar ![]() ![]() ![]() MÜDAFAATEN Müdafaa ve korunma suretiyle ![]() MÜDAFİ´ Müdafaa eden ![]() ![]() ![]() MÜDAFİ-İ NEFS Kendini koruyan, kendini müdafaa eden ![]() MÜDAFİÎN (Müdafi´ ![]() ![]() ![]() MÜDAHALAT (Müdahale ![]() ![]() ![]() MÜDAHALE İşlere ve lüzumlu hallere, icabettiği için karışmak ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDAHENE Dalkavukluk ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDAHENE-KÂR F ![]() ![]() MÜDAHERE Çekinmeden ve sakınmadan mukavele yapma ![]() MÜDAHHAN (Duhan ![]() ![]() MÜDAHHAR İddihar olunmuş, yığılmış ![]() MÜDAHHİR İddihar eden, yığan ![]() MÜDAHİL Dâhil olan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDAHİLAN (Müdahil ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDAHİLÎN (Müdahil ![]() ![]() ![]() MÜDAHİN Dalkavuk ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDAHMES Gizli, saklı ![]() MÜDAKEE Kalabalık, izdiham, müzahame ![]() MÜDAKKIK (Bak: Müdekkik) MÜDALESE Aldatmak, hile etmek, muhâdaa ![]() MÜDAM Devam eden ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDAM(E) şarap, mey, hamr ![]() MÜDAMELE İdare etme, yüzü gülme ![]() MÜDAMERE Sıkıntı ve mihnet içinde sabahlama ![]() MÜDA´MES Gizli, saklı ![]() MÜDAMÎ Devamlı olarak şarap içen ![]() MÜDAM-KÂRE f ![]() ![]() MÜDANA(T) Yakınlık ![]() MÜDANÎ f ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDARA Dost gibi görünme ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDARAT (Dery ![]() ![]() MÜDAREE Def´edişmek ![]() ![]() MÜDARESE (Ders ![]() ![]() MÜDARRE El değirmeni ![]() MÜDAVAT Deva bulma ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDAVELE Elden ele gezdirme ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDAVELE-İ EFKÂR Birbirinin fikirlerinden istifade ile karşılıklı konuşmak ve fikir alış-verişi yapmak ![]() ![]() ![]() MÜDAVEMET Devamlılık ![]() ![]() ![]() MÜDAVERE (Devr ![]() ![]() MÜDAVÎ Tedavi eden ![]() ![]() ![]() MÜDAVİM Aralıksız devam eden ![]() ![]() ![]() MÜDAVİMÎN (Müdavim ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDAYENE Borç alıp vermek ![]() ![]() MÜDBİR (Dübur ![]() ![]() MÜDD İki avuç dolusu kadar bir ölçü ![]() ![]() ![]() MÜDDAHAR Toplanıp saklanmış ![]() ![]() MÜDDAHİR Biriktiren ![]() ![]() MÜDDEÂ İddia olunan ![]() ![]() ![]() MÜDDEÂ ALEYH Aleyhinde dâvâ açılan ![]() MÜDDEÂ BİH Dâvâcının dâvâ ettiği, dâvâya sebeb olan şey ![]() MÜDDEAYAT İddia olunan şeyler ![]() ![]() MÜDDEHAR Biriktirilmiş, yığılmış ![]() ![]() ![]() MÜDDEHİN Güzel kokulu yağ sürünen ![]() ![]() MÜDDEHİR Biriktirilen, toplayıp saklayan ![]() ![]() MÜDDEÎ İddia eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDDEİ-Yİ UMUMÎ Milletin umum haklarını korumak üzere muhakemede hazır bulunan vazifeli, hukuk tahsilini bitirmiş hükümet memuru ![]() ![]() ![]() MÜDDESSİR Örtünen, bürünen ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDDESSİR SURESİ Kur´an-ı Kerim´in 74 ![]() ![]() MÜDDET Belli ve muayyen vakit ![]() MÜDDET-İ İDDET İddet müddeti ![]() MÜDDET-İ MA´LUME Malum olan ve bilinen zaman ![]() MÜDDET-İ MEDİDE Uzun zaman, uzun müddet ![]() MÜDDET-İ SEFER Orta hâlli bir gidiş ile üç günlük yol, mesâfe ![]() MÜDE´AS Kırda Arabların ekmek pişirdikleri tennur ![]() ![]() MÜDEBBAG Tabaklanmış, dibâgat olunmuş ![]() MÜDEBBER (Dübur ![]() ![]() ![]() MÜDEBBİR Evvelden düşünüp işleri ona göre ayarlayan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDEBBİR-İ HAKÎM Hikmetle tedbir eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDEBBİRÂNE f ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDEBBİRÂT Müdebbirler, tedbir ve idarede vazifeli olanlar ![]() ![]() MÜDEBBİRE Azat olması, efendisinin ölümüne bağlı olan câriye ![]() MÜDEBBİRÎN (Müdebbir ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDEBDEB Debdebeli, tantanalı ![]() MÜDEHHAR Biriktirilip cem´ olunmuş, bir araya getirilmiş olan ![]() MÜDEHHARÂT İstif edilmiş, yığılmış ni´metler ![]() ![]() MÜDEHHEN Güzel kokulu yağ sürünmüş ![]() MÜDEHHİR Biriktirip toplayan ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDEHMES Gizli, saklı ![]() MÜDEKKİK Dikkatle araştıran ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDEKKİKANE f ![]() ![]() MÜDEKKİKÎN (Müdekkik ![]() ![]() ![]() MÜDEKKİR Teemmül eden ![]() ![]() MÜDELLEL Delilli ve isbatlı olan ![]() ![]() ![]() MÜDELLELEN Delil gösterecek ve şahid ile isbat edilerek ![]() MÜDELLİS Sattığı malın kusur ve ayıbını müşteriden saklıyan ![]() MÜDEMDİM Azap eden, zulmeden ![]() MÜDEMLAK (Müdemlek) Yuvarlak nesne ![]() MÜDEMLİC (C: Demâlic) Yuvarlak nesne ![]() ![]() MÜDEMMA Atın çok kırmızı olanı ![]() ![]() ![]() MÜDEMMAG Budala, ahmak, salak ![]() MÜDEMMEC Düzgün bir tarzda birbiri içine dürülmüş yuvarlak şey ![]() MÜDEMMEM Dar olmuş, dar yapılmış ![]() ![]() MÜDEMMER Mahvedilmiş, yok edilmiş ![]() MÜDEMMİL Çıban yapan ![]() MÜDEMMİR Tedmir eden ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDENNES Kirletilmiş, tednis edilmiş ![]() MÜDENNİS Kirleten, tednis eden ![]() MÜDERHEM Zengin ![]() ![]() MÜDERREB Mutad olunmuş, alışılmış ![]() MÜDERRİS Ders veren ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDERRİSÎN (Müderrisûn) (Müderris ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDESSÎ Baştan çıkartan ![]() ![]() MÜDEVVED Kurtlanmış ![]() MÜDEVVEN (Divan ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDEVVER (Müdevvere) Yuvarlak, değirmi hâlde olan ![]() ![]() MÜDEVVERİYYET Yuvarlaklık ![]() MÜDEVVÎ Gök gürültüsü olan bulut ![]() MÜDEVVİN Tedvin eden ![]() MÜDEVVİR (Devr ![]() ![]() MÜDEVVİS Harman dövecek ve yumuşatacak âlet ![]() ![]() MÜDFEE Yünü ve yağı çok olan deve ![]() MÜDGAM (Dagm ![]() ![]() MÜDHAL İdhal olunmuş, sokulmuş, girdirilmiş, dâhil edilmiş ![]() MÜDHAMME Ağaçlarının ve nebatlarının çok ve taze olmaları dolayısıyla uzaktan koyu yeşil renkte görünen bahçe ![]() MÜDHAMMETAN Her tarafı yemyeşil nebatat, hazrevat ile kaplı iki Cennet ![]() MÜDHAR Hor ve hakir görülmüş ![]() ![]() MÜDHEN (C: Medâhin) Yağ koyacak kap ![]() ![]() ![]() MÜDHEŞ Hayret verici, hayret veren, şaşırtan ![]() MÜDHİKE (Bak: Mudhike) MÜDHİL (Dahl ![]() ![]() MÜDHİR Hor ve hakir gören ![]() ![]() MÜDHİŞ (Müthiş) Dehşet veren, korkutan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDHİŞE Korkunç, ürküten, ürkütücü ![]() MÜDHÜN İçerisine güzel kokulu yağ, ıtır gibi şeyler konulan şişe, kap ![]() MÜDÎR (Müdür) İdâre eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDÎRAN (Müdir ![]() ![]() ![]() MÜDÎRE Kadın müdür ![]() MÜDÎRİYYET Müdürün makam ve vazifesi ![]() ![]() MÜDİRR İdrar veren, idrar verici ![]() MÜDİRRÂT (Müdirr ![]() ![]() ![]() MÜDKI´ Katı, şiddetli, şedid ![]() MÜDLA Sarkıtılmış ![]() ![]() MÜDLEHİMM Karanlık ![]() MÜDLÎ şâhid ve delil gösteren ![]() MÜDMEC İçine girdirilmiş ![]() MÜDMİC İçine girdiren, sızdıran ![]() ![]() MÜDMİN (İdmân ![]() ![]() ![]() MÜDMİN-İ HAMR Gece gündüz devamlı sarhoş olan kimse ![]() MÜDN (Müdün) (Medine ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDNEF Hastalıktan dolayı zayıflamış olan ![]() MÜDNÎ Yakınlaştıran ![]() MÜDREC (Derc ![]() ![]() ![]() MÜDRENFIK Sür´atle yürüyen kişi, hızlı giden kimse ![]() MÜDRÎ Bildiren, idra eden ![]() MÜDRİK Aklı eren ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDRİKAT (Müdrik ![]() ![]() ![]() ![]() MÜDRİKE İdrak kuvveti ![]() ![]() ![]() MÜDRUZ Kapı üstünde veya sokak başında duran kimse ![]() MÜDÜN (Medine ![]() ![]() ![]() MÜDÜN-İ CESİME Büyük şehirler ![]() MÜEBBED Ebedî ![]() ![]() ![]() ![]() MÜEBBEDEN Dâimî olarak ![]() ![]() MÜECCEL Mühletli, peşin olmayan ![]() ![]() ![]() MÜECCELEN Te´cil edilmek suretiyle ![]() ![]() MÜECCİL İleriye bırakan, te´cil eden ![]() MÜEDDA (Edâ ![]() ![]() ![]() MÜEDDEB Te´dip edilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() MÜEDDEBEN Edebli bir tarzda ![]() ![]() MÜEDDÎ Eda eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜEDDİ-İ NİZA Kavgaya sebebiyet veren ![]() ![]() MÜEDDİB (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜEDDİBÎN (Müeddib ![]() ![]() ![]() ![]() MÜEHHER (Müahhar) Sonraya bırakılmış, te´hir edilmiş ![]() MÜEHHİR (Müahhir) Sonraya bırakan, te´hir eden ![]() MÜEKKED Te´kidli, kuvvetli, sağlamlaştırılmış, kuvvetlendirilmiş ![]() ![]() MÜEKKEDEN Tekrarlanarak, te´kid edilerek ![]() MÜEKKEL Vekil edilen kimse ![]() ![]() MÜEKKİD Te´kid eden, sağlamlaştıran, tekrar eden, tenbih eden ![]() MÜEKKİL Vekil tayin eden ![]() ![]() ![]() MÜELLEF(E) (Ülfet ![]() ![]() ![]() MÜELLEFAT Te´lif olunmuş olanlar ![]() ![]() MÜELLEFE Ülfet ve imtizac ettirilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜELLEFET-ÜL KULUB Asr-ı Saadette kalbleri te´lif için mübâşeret edilenler ![]() ![]() MÜELLEM Elemli, kederli ![]() MÜELLİF (Ülfet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜELLİFÎN (Müellif ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜELLİM (Elem ![]() ![]() ![]() MÜEMMEL Yarış atlarının sekizincisi veya yedincisi ![]() MÜENNES Dişi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜENNES-İ SEMAÎ Gr: Kelimenin kendisinde müenneslik edatı olmadığı halde, müennes sayılan ve öyle kullanılagelen kelime ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜERNEB İpliği tavşan yünüyle karışık nesne ![]() MÜESSEL Müebbed ![]() ![]() ![]() MÜESSER Tesir edilmiş, kendisine bir şey tesir etmiş olan ![]() MÜESSES Tesis olunmuş, temeli atılmış, bina edilmiş ![]() MÜESSESÂT (Müessese ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜESSESÂT-I HUSUSİYE Hususi daireler ve müesseseler ![]() MÜESSESÂT-I RESMİYE Resmi daireler ![]() MÜESSESE (C ![]() ![]() ![]() ![]() MÜESSİF (Müessife) Esef edilen ve ettiren ![]() ![]() ![]() MÜESSİR(E) Te´sir eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜESSİS Kurucu, te´sis edici ![]() ![]() ![]() MÜESSİS-İ DEVLET Devlet kuran ![]() ![]() MÜESSİSÎN (Müessis ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜEVVEL Te´vil edilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() MÜEVVİL Rüya tabir eden ![]() ![]() ![]() ![]() MÜEYYED Te´yid edilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜEYYED MİN İNDİLLAH Allah tarafından te´yid edilen ve yardım görmüş olan ![]() MÜEYYİD Te´yid eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜEYYİDE Te´yid eden ![]() ![]() ![]() ![]() MÜEYYİS (Ye´s ![]() ![]() ![]() ![]() MÜEZZER Muhkem, sağlam, dayanıklı ![]() MÜEZZİ (Ezâ ![]() ![]() ![]() MÜEZZİN (C ![]() ![]() MÜEZZİNÎN (Müezzin ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFACAT Ansızın olmak ![]() MÜFACEE Ansızın olmak ![]() MÜFAD Sözün ifade ettiği mâna ![]() ![]() ![]() MÜFADALE Faziletli olmada rekabet etmek ![]() MÜFADAT (Fidâ ![]() ![]() MÜFADAT-I ÜSERÂ Eskiden muhârib iki kavmin karşılıklı olarak esirlerini değişmeleri ![]() MÜFAFAZA Şeref hususunda akrânına üstün olmak ![]() MÜFAGAME Öpme ![]() MÜFAHARE(T) (Fahr ![]() ![]() MÜFAHEME (Fehm ![]() ![]() MÜFAHHEM (Bak: Müfehhem) MÜFAHİR (Fahr ![]() ![]() MÜFAKAME Cima etmek ![]() ![]() MÜFAKEHE şakalaşma, lâtife yapma ![]() MÜF´AM Kabarmış ve yükselmiş su ![]() MÜFARAKAT Ayrılık ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFAREZE Bir şeyden kesilip ayrılma ![]() MÜFARIK (Fark ![]() ![]() ![]() MÜFASALE Ayrılışmak ![]() MÜFASERE Beyan edişmek ![]() MÜFAVASA Ayırmak ![]() ![]() MÜFAVAZA Ortaklık, işbirliği ![]() ![]() MÜFAVAZATEN Ortaklıkla, işbirliği yaparak ![]() ![]() MÜFAYELE Yüzük saklama oyunu ![]() MÜFAZ (Feyz ![]() ![]() ![]() MÜFAZA Geniş, vâsi, bol ![]() MÜFCİR Birden kaynayıp akıtan ![]() ![]() MÜFDEM Kızıla boyanmış nesne ![]() MÜFE´AT Yılan suretinde olan alâmet ![]() MÜFECCİ´ Acıtan, üzen, keder veren, dertli eden ![]() MÜFEHHAM Kömürleşmiş ![]() ![]() MÜFEHHAM (Müfahham) Muhterem ![]() ![]() ![]() MÜFEHHİM (Müfahhim) Büyük bilip hürmet gösteren ![]() MÜFEHHİM Tefhim eden ![]() ![]() MÜFEHHİMANE f ![]() ![]() ![]() MÜFEKKİR Fikir yürüten ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFEKKİRE Düşünme gücü ve kuvveti ![]() MÜFELFEL Biberli ![]() MÜFELLES Huk: İflâsına hükmedilen kimse ![]() MÜFENNAK Nâzenin, nazlı ![]() MÜFENNEN İlim hâline, fenni şekle gelmiş olan ![]() ![]() MÜFERRAG Dökülmüş ![]() MÜFERRAH Ferahlanmış ![]() ![]() MÜFERRAK (Fark ![]() ![]() MÜFERREC Meydanı olan ![]() ![]() MÜFERRES Farsçalaştırılmış ![]() MÜFERREŞ Döşenmiş, tefriş edilmiş ![]() MÜFERRİ´ (Fer´ ![]() ![]() ![]() MÜFERRİC Ferahlandıran ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFERRİG Dolu kabı boşaltan ![]() MÜFERRİH Ferahlık veren ![]() ![]() ![]() MÜFERRİHÂT İç açıcı, ferahlık verici şeyler ![]() MÜFERRİK (Fark ![]() ![]() MÜFERRİT (Fart ![]() ![]() MÜFERTAH Yassı başlı ![]() MÜFESSER Tefsir edilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFESSİR Tefsir eden, izah eden ![]() ![]() ![]() MÜFESSİRÎN Kur´an-ı Kerim´in mânasını hakkıyla anlayıp tefsir edebilen, ilmi ile âmil, kâmil ve sâlih muhakkikler ![]() MÜFETTAH Açılmış, açık ![]() ![]() MÜFETTEL (Fetl ![]() ![]() ![]() MÜFETTİH Feth eden, açan, açıcı ![]() ![]() MÜFETTİH-ÜL EBVAB (Hayır) kapıları(nı) açan ![]() ![]() MÜFETTİL (Fetil ![]() ![]() MÜFETTİN (Fitne ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFETTİŞ Teftiş eden, tetkik ve tahkik ile kusur ve iyilikleri görüp anlayan ve lüzumlu merci´lere bildiren ![]() ![]() MÜFETTİT (Fett ![]() ![]() ![]() MÜFEVVEZ (Tefviz ![]() ![]() MÜFEVVİZ (Tefviz ![]() ![]() MÜFEZZAZ Gümüşlü, süslü ![]() MÜFEZZİ´ Hayretle ve şaşkın şaşkın baktıran ![]() MÜFHAM Susturulmuş, iskât edilmiş olan ![]() MÜFHİM İfham eden ![]() ![]() ![]() MÜFHİŞ Kötü söz söyleyen ![]() MÜFÎD İfâde eden, meramı güzel anlatan ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFÎK İyileşen, ifâkat bulan hasta ![]() MÜFÎZ (Feyz ![]() ![]() ![]() MÜFKİR (Fakr ![]() ![]() MÜFLİC (Felc ![]() ![]() MÜFLİH İflâh olan, selâmet bulan ![]() ![]() ![]() MÜFLİHANE f ![]() ![]() ![]() MÜFLİHÎN (Müflih ![]() ![]() ![]() MÜFLİHÛN (Müflih ![]() ![]() ![]() MÜFLİS İflas etmiş ![]() ![]() ![]() MÜFLİSÂN (Müflis ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFLİSÎN (Müflis ![]() ![]() ![]() MÜFNİ (Fena ![]() ![]() MÜFRAG Dökülmüş, ifrağ olunmuş ![]() MÜFRAT Terk olunup unutulmuş ![]() MÜFRED (Müfret) Tek, yalnız ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFREDAT Bir bütünü meydana getiren şeylerin her biri ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFREZ Toptan ayrılıp bir tarafa bırakılmış ![]() ![]() MÜFREZE Bir kaç alaydan müteşekkil ![]() ![]() MÜFREZE-İ ASKERİYE Asker müfrezesi ![]() MÜFRİD (Ferd ![]() ![]() MÜFRİG (Müfriga) Döken, dökücü ![]() ![]() MÜFRİT (Fart ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFRİZ Ayıran, ifraz eden ![]() MÜFSİD İfsad eden, fenalaştıran ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFSİD-İ Mİ´DE Mideyi bozup ifsad eden ![]() MÜFSİDÂNE f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFSİDÎN (Müfsid ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFSİR Nur ve ziya veren ![]() ![]() MÜFŞİL Korkutucu, korkutan ![]() MÜFT f ![]() ![]() MÜFTAAL Uydurma, sahte, düzme ![]() MÜFTABİH Fık: Hakkında fetva verilmiş olan ![]() ![]() MÜFTAC Bevletmek için iki ayağını ayırıp duran deve ![]() MÜFTAH Yassı ![]() MÜFTASID Kan alan ![]() ![]() MÜFTAZIH Rezil ve kepaze olmuş adam ![]() MÜFTEDÎ Fidye verip esirlikten kurtarılan ![]() MÜFTEH Hazine, define ![]() MÜFTEHAN Hoca ile talebeler arasındaki bir kitaba başlangıç ziyafeti ![]() ![]() ![]() MÜFTEHİR (Fahr ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFTEHİRÂNE f ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFTEKİR (Fakr ![]() ![]() ![]() MÜFTERA-ALEYH Kendisine iftira edilen ![]() MÜFTEREYAT Başkasının üzerine atılan suçlar, kabahatler ![]() ![]() MÜFTERÎ İftira eden ![]() ![]() ![]() MÜFTERİH (Ferah ![]() ![]() ![]() MÜFTERİK (Fark ![]() ![]() ![]() MÜFTERİS Fırsat bilen ![]() ![]() MÜFTERİS Yırtıcı ![]() ![]() ![]() ![]() MÜFTERİŞ Secdede iken iki kolunu yere koyan ![]() MÜFTERİYANE f ![]() ![]() MÜFTÎ (Fetva ![]() ![]() ![]() MÜFTİY-ÜL ENAM Şeyh-ül İslâmın bir ismi ![]() ![]() MÜFTİR İftar eden ![]() ![]() MÜFTİRAT Orucu bozan şeyler ![]() MÜFZI´ Katı ![]() ![]() MÜFZÎ Yetiştiren, ulaştıran, vâsıl eden ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi |
![]() |
![]() |
#27 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat M HarfiM Harfi MÜHACENE Kabahat, noksanlık, nâkıslık ![]() ![]() ![]() ![]() MÜHACERE Bir yerden ayrılmak ![]() ![]() MÜHADAT Birbirine bahşiş ve hediye vermek ![]() MÜHAKALE Ekini biçmeden buğday ile satmak ![]() MÜHADENE (Hıdn ![]() ![]() MÜHAN (Bak: Muhan) MÜ´HARE (Mü´hire) Deve semerinin ağaç kısmıdır ve binen kimse ona dayanır ![]() MÜHAREBE Kaçmak, firar ![]() MÜHARECE Hasımlık, düşmanlık ![]() ![]() MÜHARESE Yırtışıp dalaşmak ![]() MÜHAT (C: Mühâ) Deve rahminde olan zeker suyu ![]() MÜHATAT Birbirine atâ ve bahşiş etmek, hediye vermek ![]() MÜHAVAT Katı yürümek ![]() MÜHAVEDE Sulh etmek, barışmak ![]() MÜHAYATA Çağırmak ![]() MÜHAYEE Nöbetleşmek ![]() MÜHBENTA Dolu, mümteli ![]() MÜHBİT İndiren ![]() ![]() MÜHCE (C: Mühec) Can, ruh ![]() MÜHDA Hediye gönderilmiş, hediye verilmiş ![]() MÜHDA-İLEYH Kendisine hediye verilen kimse ![]() MÜHDER Dökülen, akıtılan, ihdâr edilen ![]() ![]() MÜHDÎ Hediye veren ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜHDİR (Heder ![]() ![]() MÜHEBBEL Beddua olunmuş ![]() MÜHEC (Bak: Mühic) MÜHEDDEB Kirpikli ![]() MÜHEDDEL Aşağı indirilen ![]() MÜHEDDİD Korkutan, tehdid eden ![]() MÜHEFHEF Nârin ![]() ![]() ![]() MÜHEFHEFE Beli ince olan kadın ![]() MÜHELHEL Güzel şiir veya söz ![]() ![]() MÜHELHİL Lâtif ve nâzik söz söyleyen ![]() ![]() MÜHELLİL Tehlil eden ![]() ![]() MÜHENDİS (C ![]() ![]() ![]() MÜHENDİSÎN (Mühendis ![]() ![]() ![]() ![]() MÜHENDİZ Mühendis mânâsına ise de "zel" ile kullanılmaz ![]() MÜHENNA Hazmolmuş ![]() MÜHENNED Hint demirinden yapılmış kılınç ![]() ![]() MÜHEVAN Geniş büyük sahrâ ![]() MÜHEVVİL Korkunç ![]() ![]() ![]() MÜHEVVİN Hiffet ve kolaylık gösteren ![]() ![]() MÜHEYKEL Heykelleşmiş ![]() ![]() MÜHEYMİN Mü´min ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜHEYYA (Hey´e ![]() ![]() ![]() MÜHEYYİ´ Hazır eden ![]() ![]() ![]() MÜHEYYİB Korku veren ![]() ![]() MÜHEYYİC Tehyic eden ![]() ![]() MÜHEZZEB Islah edilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() MÜHEZZİB Temizleyen ![]() ![]() ![]() MÜHÎB Heybetli ![]() ![]() ![]() ![]() MÜHİC (Mühce - Mühec) Ruhlar ![]() ![]() MÜHİMM Düşündürücü ![]() ![]() ![]() ![]() MÜHİMMAT (Mühimm ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜHİMMÂT-I ASKERİYE Askeri malzeme ![]() MÜHİMME Uğraştıran, düşündüren ![]() MÜHİMSAZ f ![]() ![]() MÜHİMTER f ![]() ![]() MÜHÎN (Hevn ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜ´HİR (C: Meâhır) Göz ucu ![]() MÜHL Erimiş bakır ![]() ![]() ![]() MÜHLET Vakit ![]() ![]() ![]() MÜHLİK(E) Helâk eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜHLİKÂT (Mühlik ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜHLİKÂT-I SEB´A Yedi büyük ve helâk eden amel ![]() ![]() MÜHMEL İhmâl edilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜHMELÂNE f ![]() ![]() MÜHMELAT (Mühmel ![]() ![]() ![]() MÜHMİL İhmâl eden, boşlayan ![]() MÜHR Mühür ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜHR-Ü NÜBÜVVET Peygamberlik mühürü ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜHRBEND f ![]() ![]() MÜHRDAR f ![]() ![]() ![]() MÜHRDEHAN f ![]() ![]() ![]() MÜHRE f ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜHRE-İ ZER Güneş, şems ![]() MÜHREDAR f ![]() ![]() MÜHTEBİŞ Birikmiş, bir araya toplanmış ![]() MÜHTECÎ Hicveden, yeren ![]() MÜHTECİN Pek küçük yaşta iken evlendirilerek kocaya verilmiş olan kız ![]() MÜHTEDÎ Hidayete ermiş olan ![]() ![]() ![]() ![]() MÜHTELİS Zayıflamış, düşkünleşmiş ![]() MÜHTEZİM Bir kimsenin malını zorla alıp gasbederek zulmeden ![]() MÜHTEZZ (İhtizaz ![]() ![]() ![]() MÜHUD (Mehd ![]() ![]() ![]() MÜHÜD (Mihâd ![]() ![]() ![]() MÜHUR (Mehr ![]() ![]() ![]() MÜJ f ![]() ![]() MÜJDE f ![]() ![]() ![]() MÜJDE-ÂVER f ![]() ![]() MÜJDE-GÂN f ![]() ![]() MÜJDE-RES f ![]() ![]() MÜJDE-RESAN f ![]() ![]() MÜJE (C ![]() ![]() ![]() MÜJEK f ![]() ![]() ![]() MÜJGAN f ![]() ![]() MÜKA´ Islık ![]() ![]() MÜKA´AB Geo: Mikâp, küp ![]() MÜKAAME Öpmek ![]() MÜK´AB Çok sık dürülmüş nesne ![]() MÜKÂBEDE Eklemek, kendine bir şey ilâve etmek ![]() ![]() MÜKÂBERE (Kibr ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKÂBESE Çukur doldurmak ![]() MÜKÂBİR Kendini büyük gören, karşısındakini küçümsüyerek, doğru sözünü kabul etmeyen ![]() ![]() MÜKÂDEBE Meşakkat çekme, bir işten zorluk görme ![]() MÜKÂDERE Men´etmek, engel olmak ![]() ![]() MÜKÂFAHA Karşılaşma ![]() ![]() ![]() MÜKÂFAT (Kifâyet ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKÂFAT-I NAKDİYE Para mükâfatı ![]() MÜKÂFATEN Mükâfat ve karşılık olarak ![]() MÜKÂFEE Beraberlik, eşitlik, müsavat ![]() MÜKÂFELE Karşılıklı olarak birbirine kefil olma ![]() MÜKÂFÎ (Kifâyet ![]() ![]() ![]() MÜKÂFİL Karşılıklı kefillerden herbiri ![]() MÜKAHHAL (Kuhl ![]() ![]() ![]() MÜKÂLEBE (Kelb ![]() ![]() MÜKÂLEMAT (Mükâleme ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKÂLEME Karşılıklı konuşma ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKAM Durulacak yer, ikametgâh ![]() ![]() MÜKÂNEFE Yardım etmek, muavenet ![]() MÜKÂRAT Kiraya verme ![]() ![]() MÜKÂREHE Tiksinme ![]() MÜKÂREME Cömertlik ve kerem hususunda yarışma ![]() MÜKÂRÎ (Kira ![]() ![]() ![]() MÜKÂŞEFE Gizli şeyleri birbirine açıp keşf ve izhar etmek, açığa çıkarmak ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKÂŞEHA Husumet etmek, düşmanlık yapmak ![]() MÜKÂŞİF (Keşf ![]() ![]() MÜKÂTEBAT (Mükâtebe ![]() ![]() ![]() MÜKÂTEBE Yazışma ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKÂTEME (Ketm ![]() ![]() MÜKÂTİB Mektup yazan ![]() ![]() ![]() MÜKÂVAHA Muharebede üstün gelme, galib olma ![]() MÜKÂYEDE (Keyd ![]() ![]() MÜKÂYELE (Mükâyelet) Bir kimsenin davranışına aynıyla karşılık verme ![]() ![]() MÜKÂYESE Zariflik ve akıl hususunda çokluk iddiasında bulunma ![]() MÜKÂZEBE (Kizb ![]() ![]() MÜKEBBİR Tekbir getiren, "Allahü ekber" diyen ![]() MÜKEBBİRE Büyük camilerde müezzinlerin, son cemaat yerlerinde namaz kılan halka, imamın tekbirlerini tekrar etmek üzere bulundukları çıkıntılı balkonlara verilen addır ![]() MÜKEDDER Kederli ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKEDDERÂNE f ![]() ![]() MÜKEDDÎ Israr ile alıp israf ile yiyen kişi ![]() MÜKEDDİR (Keder ![]() ![]() ![]() MÜKEFFEF (MEKFUF) (C ![]() ![]() MÜKEFFEN (Kefen ![]() ![]() MÜKEFFER İyilikleri inkâr edilip kendisine teşekkür edilmeyen adam ![]() MÜKEFFİRE Örtecek, gizleyecek yer ![]() MÜKELLA´ Sâhil ![]() ![]() MÜKELLEB Bağlı esir ![]() MÜKELLEF Bir şeyi yapmağa mecbur olan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKELLEFÎN Vazifeliler ![]() ![]() ![]() MÜKELLEFİYET Mecburiyyet ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKELLEL (İklil ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKELLİB Yırtıcı hayvanları ava alıştıran, avcılık tâlim edip öğreten ![]() MÜKELLİF Teklif eden ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKELSEM Yuvarlak yüzlü ![]() ![]() MÜKEMMEL Tamam ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKEMMELEN Mükemmel ve tam olarak ![]() MÜKEMMİL İkmâl eden ![]() ![]() ![]() MÜKENA´ (Mekin ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKENNA (Künye ![]() ![]() MÜKENNEF Etrafı sınırlanmış, çevresi çevrelenmiş ![]() MÜKERREM Hürmet ve tâzim edilen ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKERREMEN Saygı ve hürmet ile ![]() ![]() MÜKERRER Tekrarlı ![]() ![]() ![]() MÜKERRERAT (Mükerrer ![]() ![]() ![]() MÜKERREREN Mükerrer olarak ![]() ![]() MÜKERRİR Tekrar eden ![]() ![]() ![]() MÜKESSER (Kesr ![]() ![]() MÜKESSER Kırılmış ![]() ![]() MÜKESSİB (Kesb ![]() ![]() MÜKESSİF (Kesâfet ![]() ![]() MÜKESSİFE Kondansatör ![]() MÜKESSİR Teksir eden, çoğaltan ![]() MÜKESSİR Kıran ![]() ![]() MÜKETTEL Kısa, kâsır ![]() MÜKEVKEB (Kevkeb ![]() ![]() MÜKEVVEN (Kevn ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKEVVENÂT Yapılmış ve yaratılmışlar ![]() ![]() MÜKEVVER Sarılmış ![]() ![]() MÜKEVVİN Yaratan, yapan (Allah C ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKEVVİR (Kevr ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKEYYES Keselenmiş ![]() ![]() MÜKEYYİF Keyif verici, neşelendirici şey ![]() ![]() ![]() MÜKEYYİFÂT Keyif verici, sarhoşluk verici şeyler ![]() MÜKEZZİB Tekzib eden ![]() ![]() MÜKFEHİRR Üstüste yığılmış karabulut ![]() ![]() ![]() MÜKHULE (C: Mekâhıl) Sürme koydukları kap ![]() MÜKİBB (Kebb ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKLE (C: Mükül) Kuyu dibinde az az birikip toplanan su ![]() MÜKNE Kudret, kuvvet ![]() MÜKRA Kiraya verilmiş eşya ![]() MÜKREH (Kerh ![]() ![]() MÜKREH-ÜN ALEYH Bir kimsenin yapması için zorlandığı iş ![]() MÜKREHEN Zorla ![]() MÜKREM İkram olunmuş ![]() ![]() ![]() MÜKRİH (Kerh ![]() ![]() MÜKRİM İkram eden ![]() ![]() ![]() ![]() MÜKRİMANE f ![]() ![]() MÜKS (Meks) Ağır ağır, vakit vakit ![]() ![]() MÜKSİF Kalınlaştırıcı ![]() ![]() MÜKSİR (Kesret ![]() ![]() ![]() MÜKTEFÎ (Kifâyet ![]() ![]() ![]() MÜKTEHİL (Kuhl ![]() ![]() ![]() MÜKTERA Kirâya verilen eşya ![]() MÜKTERÎ Kira ile tutmuş olan ![]() ![]() MÜKTERİB (İktirâb ![]() ![]() MÜKTESEB İktisab edilmiş ![]() ![]() ![]() MÜKTESEBAT Elde edilmiş olanlar ![]() ![]() ![]() MÜKTESEB HAK Kazanılmış, ele geçirilmiş, elde edilmiş hak ![]() MÜKTESİB (Müktesibe) (Kesb ![]() ![]() MÜKTİNN Gizlenen, saklanan ![]() ![]() MÜKUD Durmak veya durdurmak ![]() MÜKUR (Mekr ![]() ![]() ![]() MÜKUS (Meks ![]() ![]() ![]() MÜKVİN Yumurtası çok olan kertenkele ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi |
![]() |
![]() |
#28 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat M HarfiM Harfi MÜL f ![]() ![]() MÜLA Çok sihirbaz ![]() MÜLAABE (La´b ![]() ![]() ![]() MÜLAANE Lânet edişmek ![]() ![]() MÜLABESET (Lebs ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLABİS (Lebs ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLAEBE (La´b ![]() ![]() ![]() MÜLAENE Birbirine bedduâ etme ![]() ![]() MÜLAET (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLAGIM Ağzın çevresi, dil erişen yerleri ![]() MÜLAHAFE Mülâzemet, devamlı bir işle meşguliyet ![]() ![]() ![]() MÜLAHAKA Sonradan yetişmek ve tâbi olmak ![]() MÜLAHAKE Bir nesneyi diğerine gereği gibi yetiştirmek ![]() MÜLAHAT Yakınlaşmak ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLAHAZA Mütâlaa ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLAHAZAT (Mülahaza ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLAHHAM (Lâhm ![]() ![]() MÜLAHHAS Hülâsası, özü çıkarılmış ![]() ![]() MÜLAHHİS Hülâsa eden ![]() ![]() MÜLAHIK (Lahk ![]() ![]() MÜLAHÎ İri taneli beyaz üzüm ![]() MÜLAHİD Hak bir yoldan, hak bir mezhebden sapma ![]() MÜLAİB (La´b ![]() ![]() MÜLAİM Mülâyim ![]() ![]() ![]() MÜL´AKA Bir kaşık dolusu miktar ![]() MÜLAKAHA Hâmile olmak ![]() MÜLAKAME Yutmak ![]() MÜLAKANE Telkin etmek ![]() MÜLAKAT Kavuşma ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLAKÎ Buluşan ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLAKKAB Lâkablanmış ![]() ![]() ![]() MÜLAM İtab ![]() ![]() ![]() MÜLAMESE (Lems ![]() ![]() ![]() MÜLAMEZE Ayıplamak ![]() MÜLASAKA Ulaşma, yanaşma ![]() ![]() MÜLASIK (Lüsuk ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLATAFA (Mülâtefe) (Lutf ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLATAFAT (Mülâtafa ![]() ![]() ![]() MÜLATAMA Birbirine şamar vurma, tokat atma ![]() MÜLATIF Lâtife eden, şakacı, lâtifeci ![]() MÜLATTIF (Lutf ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLATTIFAT (Mülattıf ![]() ![]() ![]() MÜLAVEME Birbirini çekiştirme ![]() MÜLAVEZE Birbiri ardınca gizlenmek ![]() ![]() MÜLAYELE Gece işi için verilen ücret ![]() MÜLAYEME(T) Lâtife etmek, şaka yapmak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLAYENE(T) Yumuşak etmek ![]() ![]() MÜLAYİM Yumuşak ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLAZEME Lüzumlu ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLAZEMET Devamlı bir işle meşguliyet ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLAZEMETEN Staj görerek ![]() ![]() MÜLAZİK Yapışmış olma ![]() ![]() MÜLAZIM Bir kimseye bağlı gibi olan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLAZIM-I EVVEL Üsteğmen ![]() MÜLAZIM-I SÂNİ Teğmen ![]() MÜLAZİMÎN (Mülâzımân) (Mülâzım ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLCE´ Mecbur olan kişi ![]() MÜLCEM Gemli ![]() ![]() MÜLCÎ Zorla ve cebren yaptıran ![]() ![]() MÜL´E Zâhidlik, muttakilik, sofilik ![]() MÜLEBBED Keçeden kaftan giymiş kişi ![]() MÜLEBBES (Lebs ![]() ![]() ![]() MÜLEFFAK(A) (Telfik ![]() ![]() ![]() MÜLEKKIN Telkin eden ![]() ![]() MÜLEMLE (MÜLMÜLE) Bâzısı bâzısına yapışıp toplanmış şeyler ![]() ![]() MÜLEMMA´ (Lem´ ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLEMMAAT (Mülemma´ ![]() ![]() ![]() MÜLEMMA´-KÂR f ![]() ![]() MÜLES Düz cilâlı nesne ![]() MÜLESLİS Mütereddit, tereddütlü, kuruntulu kimse ![]() MÜLESSEN Dil gibi uzun ve yumuşak olan ayak veya ayakkabı ![]() MÜLEVVEN Renk renk olan ![]() ![]() ![]() MÜLEVVES Kirli ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLEVVİN (Levn ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLEYYEN (Linet ![]() ![]() MÜLEYYİN Yumuşatan, yumuşaklık veren, yumuşaklık verici ![]() MÜLEZZEZ Bir yere biriktirilip toplanmış, yığılmış ve ulaştırılmış nesne ![]() MÜLFİC İflâs eden ![]() MÜLGA İlga edilmiş ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLHA (C: Mülâh) Siyah ile karışık olan beyaz ![]() ![]() MÜLHAK İlhak olunmuş ![]() ![]() MÜLHAKAT (Mülhak ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLHEM Kalbe doğmuş ![]() ![]() MÜLHEMÛN İlhama mazhar olanlar ![]() MÜLHİD Dinden çıkan, dinsiz, kâfir, imânsız ![]() ![]() MÜLHİDÂNE f ![]() ![]() ![]() MÜLHİDÎN Mülhidler ![]() MÜLHİF İsrar eden ![]() MÜLHİK İlhak eden ![]() ![]() MÜLHİM Kalbe feyiz veren, ilham eden Allah (C ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLHİM İbrişimden olan elbise ![]() MÜLIZZ Lüzumlu, gerekli ![]() ![]() MÜLİHHÎN Israr edenler, zorlayıcılar ![]() ![]() MÜLÎM Kendini levm etmek ![]() ![]() ![]() MÜLİMME Felâket ![]() MÜLK Mal ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLK-İ YEMİN Bir kimsenin mülkü olan köle veya câriye ![]() MÜLK SURESİ Kur´an-ı Kerim´in 67 ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLKDAR f ![]() ![]() MÜLKEN Mülk olarak ![]() MÜLKET Mülk ![]() ![]() ![]() MÜLKET-İ OSMANİYE Osmanlı Ülkesi ![]() MÜLKGİR f ![]() ![]() MÜLKIYAT İlham eden melâikeler ![]() MÜLKİYE Memleket idaresi için çalışan daire veya bu daireye mensup olanlar ![]() ![]() ![]() MÜLKİYET Mülk sahipliği, vakıf olmayan bina ve mülkün durumu ![]() MÜLLAH Mübâlağa ile güzel ![]() ![]() MÜLMİ´ Abanoz ağacının âlâsı ![]() ![]() MÜLSAK (Melsuk) Bitiştirilmiş, yapıştırılmış olan ![]() ![]() MÜLTEBİS İltibas etmiş, birini öteki zannetmiş, karıştırmış olan ![]() ![]() MÜLTECA (Lec´ ![]() ![]() ![]() MÜLTECİ İltica eden, sığınan ![]() MÜLTEFET (Left ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLTEFF (Mülteffe) Birbirine sarılmış ![]() ![]() MÜLTEFİT İltifat edici, teveccüh edip yüz gösteren ![]() ![]() MÜLTEFİTANE f ![]() ![]() ![]() MÜLTEHÎ (Lihye ![]() ![]() MÜLTEHİB (Lehb ![]() ![]() ![]() MÜLTEHİC Sığınacak yer ![]() ![]() MÜLTEHİD Bir yere sığınan kimse ![]() MÜLTEHİF Yorgan veya battaniye gibi bir şeye sarılmış olan ![]() MÜLTEHİF Alevli ![]() ![]() MÜLTEHİK (Lühuk ![]() ![]() ![]() MÜLTEİM(E) (Le´m ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLTEKA Kavuşup buluşulacak yer, iki şeyin birleştiği yer ![]() ![]() ![]() MÜLTEKIM Yutan ![]() MÜLTEKIMANE f ![]() ![]() MÜLTEKÎ (Lika ![]() ![]() MÜLTEKİT Yerden alan ![]() ![]() MÜLTEMES (C ![]() ![]() ![]() MÜLTEMESÂT (Mültemes ![]() ![]() ![]() M MÜLTEMİ´ (Lem´ ![]() ![]() ![]() MÜLTEMİS (C ![]() ![]() ![]() MÜLTEMİSÎN (Mültemis ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLTESEM Öpülür ![]() MÜLTESİK (Lüsuk ![]() ![]() ![]() MÜLTESİM Yaşmaklı ![]() MÜLTEVİ (Leviy ![]() ![]() ![]() MÜLTEZEM Lüzumlu görülen, lüzumuna inanılarak yapılmasına çalışılan ![]() MÜLTEZİM Bir şeyi kendi üzerine lâzım eden; iltizam eden, üzerine alan, deruhte eden ![]() ![]() MÜLTEZİMANE f ![]() ![]() MÜLTEZİMÎN (Mültezim ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLUHIYA Ebemgümeci dedikleri ot ![]() MÜLÛK Melikler, hükümdarlar ![]() MÜLÛKÂNE f ![]() ![]() MÜLUKİYYE Müluhıyye otu ![]() MÜLUL Dişi örümcek ![]() MÜLÜK Burçak ![]() MÜLZEM Susturulmuş, ilzam ve iskât olunmuş, sükuta mecbur olmuş ![]() ![]() MÜLZİM İlzam eden, susturucu ![]() ![]() ![]() ![]() MÜLZİMANE Sözde susturmağa zorlıyarak ![]() ![]() MÜLZİME Masa üzerine konulan kâğıtların uçup dağılmasını önlemek için üzerine konulan bir âlet ![]() MÜMACEDE Övünme ![]() MÜMADEHA Övünmede yarışma ![]() MÜMAHADE Övünme ![]() MÜMAHALE Mekir ve hile etme, aldatma ![]() MÜMAHHAS Tecrübe ve imtihan edilmiş ![]() ![]() MÜMAHIK İnat eden kimse, inatçı ![]() MÜMA-İLEYH (Bak: Mumâileyh) MÜMAKERE Hile etmek, aldatmak ![]() MÜMAKESE Satın aldığı şeyin pahâsından kesmek ![]() MÜMAL Meyl etmek, yönelmek ![]() MÜMALAHA Yemek, ekl ![]() MÜMALAT Müsaade etmek, izin vermek ![]() ![]() MÜMALATA Bir şâir bir mısra, başka bir şâir de diğer bir mısra söylemek üzere karşılıklı şiir söylemek ![]() MÜMANAA (Bak: Mümânea) MÜMANAAT (Mümâneat) Mâni olma ![]() ![]() ![]() ![]() MÜMANAT Uzatmak ![]() ![]() MÜMANEA Karşılıklı menetme, ruhsat vermeyip önleme ![]() MÜMARAT Çekişme, tartışma ![]() ![]() MÜMARESAT Mümâreseler ![]() ![]() ![]() ![]() MÜMARESAT-I İLZAMİYAT İkna ve ilzam etmek için meharetle bir işe devam etmek ![]() ![]() MÜMARESE (C ![]() ![]() ![]() ![]() MÜMARET Adavet edişmek, düşmanlık yapmak ![]() MÜMARETE Çabalama, uğraşma, gayret sarfetme ![]() MÜMAS Temas eden, dokunan ![]() MÜMASAA Birbiriyle kılıçlaşmak ![]() MÜMASAHA Sözle birbirine yumuşak davranma ![]() MÜMASELET Benzeyiş, müşabih olmak ![]() ![]() MÜMASİL Benzeyen, benzer ![]() ![]() MÜMASSAR Sarı ile boyanmış nesne ![]() MÜMASSE Birbirine değme ![]() ![]() MÜMAŞAT Birlikte hoş geçinmek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜMAŞATKÂR f ![]() ![]() MÜMATALA Vâdeyi, borcu uzatıp geçirmek ![]() MÜMATENE Irak olmak, uzak olmak ![]() MÜMAZAHA Lâtife yapma, şakalaşma ![]() MÜMAZAKA Dostluk hususunda riyâ gösterme ![]() MÜMAZECE Övünme ![]() ![]() MÜMAZEHA Yapışmak ![]() ![]() MÜMAZEKA Karışmak ![]() MÜMAZİK Gerçek dost olmayan kimse ![]() MÜMAZZAK Yırtılmış ![]() ![]() MÜMECCED (Mecd ![]() ![]() ![]() MÜMECCEN Çekilmiş ![]() MÜMEDD İmdad edilmiş ![]() ![]() MÜMEDDED Temdid edilmiş, müddeti uzatılmış ![]() ![]() MÜMEHHAL Tadı gitmiş ve biraz bozulmuş süt ![]() MÜMEHHED Hazırlanmış, serilmiş, yayılmış, düzeltilmiş ![]() ![]() ![]() MÜMEHHİD (Mehd ![]() ![]() ![]() ![]() MÜMEKK Su verilmiş demir ![]() MÜMELLAH Tuzlu ![]() MÜMELLEK Mülk olarak verilmiş ![]() ![]() MÜMELLEK-ÜN LEH Kendisine mülk olarak bir şey verilen kimse ![]() MÜMELLİK Mülk olarak veren ve temlik eden kimse ![]() MÜMERRED Yüksek, mürtefi ![]() ![]() MÜMESSEK (Misk ![]() ![]() MÜMESSEL Temsil edilmiş ![]() ![]() ![]() MÜMESSEL-İ LEH Hakkında temsil getirilen ![]() MÜMESSİL Vekâlet eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜMESSİL-İ LEH Kendisi hakkında, lehinde mümessillik yapılmış, vekâlet edilmiş ![]() ![]() MÜMEVVEH Sahte, samimi olmayan, içten değil ![]() ![]() ![]() MÜMEVVEHÂT Hayâli, görünüşe göre haklı olanlar ![]() MÜMEVVEL (Mal ![]() ![]() MÜMEYYEZ (Meyz ![]() ![]() MÜMEYYİZ(E) Temyiz eden, ayıran, iyiyi kötüyü farkeden ![]() ![]() ![]() MÜMHAT İnce sütlü dişi deve ![]() MÜMHİKA Bereket gidermek ![]() MÜMHİL (Mehl ![]() ![]() MÜMİDD İmdad eden, yardım eden ![]() ![]() MÜMİLL Melâl veren, usandıran, bıktıran ![]() MÜ´MİN Allah´a ve emirlerine, kanunlarına iman eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜ´MİN SURESİ Kur´an-ı Kerim´in 40 ![]() ![]() ![]() MÜ´MİNAT Kadın mü´minler ![]() MÜ´MİNE (C ![]() ![]() ![]() ![]() MÜ´MİNÎN (Mü´min ![]() ![]() ![]() MÜ´MİNÛN Erkek mü´minler ![]() MÜ´MİNÛN SURESİ Kur´an-ı Kerim´in 20 ![]() ![]() ![]() MÜMİT Ölümü yaratan, ölümü veren, imâte eden ![]() ![]() MÜMİYE İşaret eden, işaret edici ![]() MÜMKİN Olabilir veya olmayabilir ![]() ![]() ![]() MÜMKİN-ÜL VÜCUD Varlığı mümkün olan ![]() MÜMKİNÂT Mümkün olanlar, imkânda olanlar ![]() MÜMKUT Hışım ve gadap olunmuş, kızılmış kişi ![]() MÜMLES Düz ![]() MÜMSİHA Hattatların, kalemin mürekkebini silmekte kullandıkları bez ![]() MÜMSİK Çok imsak eden, eli sıkı, bahil ![]() ![]() MÜMSİKE Tutan, yapışan, sıkı tutan ![]() MÜMTAZ Diğerlerinden ayrılmış, üstün, seçkin, seçilmiş ![]() ![]() MÜMTAZİYET Ayrılık, ayrı vasıf sahibi olmak, ayrı ve üstün vasıflılık ![]() ![]() ![]() MÜMTED Uzayan ![]() ![]() ![]() MÜMTEHAN (Mehn ![]() ![]() ![]() MÜMTEHİN (Mehn ![]() ![]() ![]() MÜMTEHİNE (Mümtehane) İmtihan olunan kadın veya kız ![]() MÜMTEHİNE SURESİ Kur´an-ı Kerim´in 60 ![]() ![]() ![]() MÜMTELİ (Melâ ![]() ![]() ![]() MÜMTENİ´ İmkânsız, muhal, mümkün olmayan ![]() ![]() MÜMTENİ-UN BİZZAT (Mümteniatün bizzât) Varlığı, vücudu hiç bir şekilde mümkün olmayan ![]() ![]() MÜMTENİ-ÜL HUSUL Olması mümkün değil ![]() MÜMTENİ-ÜT TAHSİL Tahsili, elde edilmesi mümkün olmayan ![]() MÜMTER şüpheci, şüphe eden ![]() MÜMTESİL İmtisal eden, aldığı emre uyan ![]() MÜMTEZİC İmtizac eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜMTEZİCEN Karışmış olarak ![]() ![]() MÜMTIR Yağdıran, imtâr eden ![]() MÜMZA (Mazâ ![]() ![]() MÜMZİ (Mazâ ![]() ![]() MÜNA (Minâ) Arzular ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNA´AM Nimete nâil olmuş kimse, nimetlenmiş olan ![]() MÜNABEZE Bırakmak ![]() ![]() MÜNACAT Allah´a yalvarmak ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi |
![]() |
![]() |
#29 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat M HarfiM Harfi MÜNACAT-I RAHMAN Rahman´a yalvarmak ![]() ![]() MÜNACEDE Muavenet, yardım ![]() MÜNACEZE Bitip tükenmek ![]() MÜNADA (Nidâ ![]() ![]() MÜNADALE Müsabaka yarışına girmek ![]() ![]() ![]() MÜNADAT Bağrışma ![]() MÜNADEA Süngü ile birbirine hücum etmek ![]() ![]() MÜNADEBE İyilikleri sayılıp ağlanılan ölü ![]() ![]() MÜNADEMET (Nedm ![]() ![]() ![]() MÜNADESE Taan edişmek, çekiştirmek ![]() MÜNADİ Nidâ eden, seslenen, çağıran ![]() ![]() MÜN´ADİL (Adul ![]() ![]() ![]() MÜN´ADİM Ma´dum ![]() ![]() ![]() MÜNADİM Nedimlik eden ![]() ![]() MÜNADİMÎN (Münadim ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNAFAKA (Nifak ![]() ![]() MÜNAFAT Birbirinin aksine olan ![]() ![]() ![]() MÜNAFAZA Tozunu gidermek için silkmek ![]() MÜNAFERAT (Nefret ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNAFERET Birbirinden kaçıp nefret etmek, karşılıklı huzursuzluk ![]() ![]() ![]() MÜNAFESAT (Münâfese ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNAFESE Başkasında görülen bir kemale imrenip ona yetişebilmek ve daha ileri gidebilmek için, nefislerin nefâsette, iyi şeylerde yarışması hissidir ki, nefsin şerefinden ve uluvv-i himmetinden neş´et eder ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNAFESE Üfürüşmek ![]() MÜNAFEŞE Hesap görürken iyice araştırıp, birşeyi terk etmemek ![]() MÜNAFIK İki yüzlü, araya nifak sokan ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNAFIKANE f ![]() ![]() MÜNAFIKÎN (Münafık ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNAFIKUN (Bak: Münafıkîn) MÜNAFIKUN SURESİ Kur´an-ı Kerim´in 63 ![]() ![]() ![]() MÜNAFÎ Zıt, uymaz, aksi, aykırı ![]() ![]() MÜNAFİS Sırdaş ![]() MÜNAGAT Çocukları sevindirecek ve güldürecek söz söylemek ![]() MÜNAGGAS (Gussa ![]() ![]() MÜNAGGASAN (Gussa ![]() ![]() MÜNAH Ağıt yakma ![]() MÜNAHE Parmaklarıyla taksim etmek ![]() ![]() MÜNAHEBE Malı yağmalama ![]() MÜNAİME Naz içinde büyüyen kadın ![]() MÜNAKADE Bir şeyin iyisini kötüsünden seçip ayırmak ![]() MÜNAKAHA Pâk etmek, temizlemek ![]() MÜNAKALAT Nakiller ![]() ![]() ![]() MÜNAKALE Taşımak, ulaştırmak, aktarmak ![]() MÜNAKARE Talep edişmek, karşılıklı istemek ![]() MÜNAKASA (C ![]() ![]() ![]() MÜNAKASAT (Münakasa ![]() ![]() ![]() MÜNAKAŞA Mücadele ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNAKAŞÂT (Münakaşa ![]() ![]() ![]() MÜNAKAZA İki sözün mânasının birbirine zıd olması ![]() ![]() MÜNAKEHA (C ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNAKEHAT Nikâhlanmalar ![]() ![]() MÜNAKERE Kavga ve niza etmek ![]() ![]() MÜN´AKID İn´ikad eden, bağlanan, bağlanmış, düğümlenmiş ![]() ![]() ![]() MÜNAKIZ Birbirini tutmayan, zıt olan, nakzeden ![]() ![]() MÜN´AKİS Akseden, geri dönmüş, bir yere çarpıp geri gelen ![]() MÜNAKKAH (Nakh ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNAKKAHİYET Ayıklanma, soyulma ![]() ![]() MÜNAKKAS (Noksan ![]() ![]() MÜNAKKAŞ Nakışlı, süslü, nakşedilmiş, işlemeli, resimli ![]() MÜNAKKAT (Nokta ![]() ![]() ![]() MÜNAKKAYAT Temizlenmiş şeyler ![]() MÜNAKKID (Bak: Münekkid) MÜNAKKIS Eksilten, azaltan ![]() ![]() MÜNAKKİ Pâk edici, temizleyici ![]() ![]() MÜN´AL Altına gön ve sahtiyan konulmuş nesne ![]() MÜN´AM Çok kıymetli ve nazlı olarak büyütülmüş ![]() MÜNAMESE Birbiriyle sırlaşmak ![]() MÜN´AMİD Direğe dayanmış ![]() MÜNASAFA (Nısf ![]() ![]() ![]() MÜNASAFATEN Yarıyarıya olarak ![]() MÜNASAHA Nasihat etme, nasihatta bulunma ![]() MÜNASARA Birbirine yardım etme ![]() ![]() MÜNASAT Unutma, nisyan ![]() MÜNASEBAT (Münasebet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNASEBE Benzemek ![]() MÜNASEBET İki şey arasındaki tenasüb, uygunluk, yakınlık, bağlılık, mensubiyet, yakışmak, vesile, alâka ![]() MÜNASEHA Bir şeyi diğerine nakletmek ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNASERE Saçmak ![]() MÜNASİB Benzer, uygun, lâyık, yakışır, yaraşır ![]() MÜNAŞEDE (Neşide ![]() ![]() MÜN´ATAF Meyledici, yönelen ![]() ![]() MÜNATAHA Boynuzlu hayvanların birbiriyle vuruşması ![]() ![]() MÜN´ATIF Bir tarafa doğru teveccüh etmiş ![]() ![]() ![]() MÜNAVAT Düşmanlık ![]() MÜNAVEBE Nöbetle iş görmek, nöbetleşmek ![]() MÜNAVEBETEN Nöbet ile, nöbetleşerek ![]() ![]() MÜNAVEHA (Nevh ![]() ![]() MÜNAVELE Takdim, bir şeyi el ile öne uzatmak ![]() ![]() MÜNAVEME Uyku hususunda yarışma ![]() MÜNAYA (Bak: Menâyâ) MÜNAZAA Ağız kavgası, mücadele, çekişmek ![]() MÜNAZAAT Ağız kavgaları, çekişmeler ![]() MÜNAZALA (Bak: Münadala) MÜNAZARA Karşılıklı konuşmak ![]() ![]() ![]() MÜNAZARAT (Münazara ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNAZAT Zina edişmek ![]() MÜNAZA-UN FİH Hakkında ihtilaf mevcut olan şey, münakaşa edilen mes´ele ![]() ![]() MÜNAZIR Münazara eden, münakaşa eden ![]() ![]() MÜNAZIRÎN Münazara edenler ![]() MÜNAZİ´ (Nez´ ![]() ![]() ![]() MÜN´AZİL Ayrılan, elini eteğini çeken, in´izal eden ![]() ![]() ![]() MÜN´AZİLEN (Azl ![]() ![]() ![]() MÜN´AZİLÎN (Mün´azil ![]() ![]() ![]() MÜNAZZIC Yumuşatıcı ![]() ![]() MÜNBASİT İnbisat eden, yayılan, genişleyen ![]() ![]() ![]() MÜNBAGİ (Bugye ![]() ![]() MÜNBAİS İnbias eden, gönderilen ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNBESİR Yüksek, mürtefi ![]() MÜNBESS Dağılmış, toz hâline gelmiş ![]() MÜNBİT Verimli, verimi bol ![]() ![]() MÜNCEDİL Bırakılmış ![]() MÜNCELİ Parlayan, meydana çıkıp görünen ![]() MÜNCEMİD Donmuş, buz hâline gelmiş ![]() ![]() MÜNCER Nihâyet bulmak ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNCEZ Sözü yerine getirilmiş, incâz edilmiş ![]() MÜNCEZİB Beriye çekilen, cezbedilen ![]() ![]() MÜNCEZİBÂNE f ![]() ![]() ![]() MÜNCEZİR Kesilen ![]() MÜNCİ İncâ eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNCİBE (C: Müncibât) İyi kimseler doğuran kadın ![]() MÜNCİZ Verdiği sözü yerine getiren ![]() ![]() ![]() MÜNCÜLAB Murdar su ![]() MÜNDEFİ´ İndifâ etmiş, geçmiş, atlatılmış ![]() ![]() MÜNDEFİAT Yaralardan çıkan irin, cerahat gibi şeyler ![]() MÜNDEFİC Yuvarlak nesne ![]() MÜNDEHİŞ Dehşet içinde kalmış olan ![]() ![]() MÜNDEKK Düz, düzleşmiş ![]() MÜNDELL Kılavuzluk edilmiş, yol gösterilmiş ![]() MÜNDEMİC İndimac eden, dürülüp sarılan, içine sokulmuş olan ![]() ![]() MÜNDERİC Yer almış ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNDERİCÂT İçindekiler ![]() ![]() MÜNDERİS İndiras eden ![]() ![]() MÜNDERİSÂT Yıkılıp mahvolmuş olan harâbeler ![]() MÜ´NE (C: Müen) Zahmet ![]() ![]() MÜNEBBİH(E) Uyandıran, tenbih eden, dalgınlıktan kurtaran ![]() ![]() MÜNEBBİHÂT Uyandıranlar ![]() ![]() ![]() MÜNECCEM Parçalar, parça parça olan şey ![]() MÜNECCEMEN Parça parça yapılmış olarak ![]() ![]() MÜNECCES Pis, mülevves, kirli, murdar ![]() MÜNECCİ Halaskâr, kurtarıcı ![]() MÜNECCİD Denenmiş, sınanmış, tecrübe edilmiş ![]() MÜNECCİM Yıldızların hareket ve hâllerini tedkikle uğraşan, mevki ve harekâtından mâna ve hüküm çıkaran ![]() ![]() MÜNECCİMÂNE f ![]() ![]() MÜNECCİMÎN (Müneccim ![]() ![]() ![]() MÜNEDDEB (Nedbe ![]() ![]() MÜNEFFİS Nefes verdiren, rahat ettiren ![]() MÜNEHMES Örtülü, saklı, gizli ![]() MÜNEKKA Temizlenmiş ![]() MÜNEKKAH Tenkıh edilmiş, fazlalıkları atılarak düzeltilmiş, temizlenmiş ![]() MÜNEKKER Tenkir edilmiş, bilinmeyen, nekre kılınmış ![]() ![]() MÜNEKKES Başaşağı edilmiş ![]() MÜNEKKİ Temizleyici ![]() MÜNEKKİB Yüzüstü düşen, kapanan ![]() MÜNEKKİD Tenkid edici ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNEMNEM Nakışlı ![]() ![]() MÜNEMNİM Ziynet verici, süslendirici ![]() MÜNESSAK Sıralı ve düzgün bir tarzda dizilmiş ![]() ![]() MÜNESSİM Hayat veren, ruh veren ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNEVVEM Uyutulmuş ![]() ![]() ![]() MÜNEVVER (Nur ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNEVVERİYET Nurlu oluş, münevverlik ![]() ![]() MÜNEVVERİYET-İ EFKÂR Fikir aydınlığı ![]() MÜNEVVİL Nimet veren ![]() ![]() MÜNEVVİM Uyutucu ![]() ![]() MÜNEVVİR Mc: Hakaik-ı Kur´âniye, hakaik-ı imâniye, ibâdet ve tâat gibi nurlarla nurlandıran ![]() ![]() MÜNEZZEH (Nezahet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNEZZİL (Nüzul ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNFAİL(E) İnfiâl eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNFAİLEN Gücenerek, darılarak, münfail olarak ![]() MÜNFAİLANE f ![]() ![]() ![]() MÜNFASIL(E) (Bak: Munfasıl) MÜNFASIM Kesilmiş ![]() MÜNFATIR Yarılmış ![]() ![]() MÜNFEC Çukur ![]() ![]() ![]() MÜNFECİR Açılan, söken ![]() ![]() MÜNFEDİ Fidye verilerek kurtarılan esir ![]() MÜNFEHİM (Fehm ![]() ![]() MÜNFEİL (Bak: Münfail) MÜNFEKK (Fekk ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNFELİK (Felak ![]() ![]() ![]() MÜNFERİC İnfirac eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNFERİD (Münferit) Tek başına, tek, yalnız, kendi başına ![]() ![]() MÜNFERİDEN Tek tek, yalnız olarak, ayrı ayrı, birer birer ![]() MÜNFERİK (Fark ![]() ![]() MÜNFESİH (Füsh ![]() ![]() MÜNFESİH(A) (Fesh ![]() ![]() MÜNFETİH İnfitah eden, açılan, açılmış ![]() MÜNFETİHA Tecvidde: Kur´an okurken dil, üst damaktan ayrılır vaziyette iken ağızdan çıkan harflere denir ![]() ![]() MÜNFİK (Nafaka ![]() ![]() MÜNFİS Ağır, pahalı, değerli ![]() MÜNGALİKA Kapalı, mesdud ![]() ![]() MÜNGAMİS Suya batmış ![]() MÜNGAZZ Zindeliği kalmamış ![]() MÜNGAZZEN Zindeliği kalmamış olarak ![]() MÜNHA Bildirilmiş, tebliğ edilmiş ![]() MÜNHADAR İnecek yer ![]() MÜNHADİ´ (Had´ ![]() ![]() ![]() MÜNHADİB (Hadeb ![]() ![]() MÜNHADİR İnişli, eğik ![]() ![]() MÜNHAFIZ İnhifaz eden, alçalan ![]() ![]() MÜNHAFIZA Harf söylenirken alt damaktan dilin ayrılması hâli ![]() ![]() MÜNHALL Boş, meşguliyetsiz, işsiz ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNHALLÂT (Münhall ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNHAMENNA Muhammed (A ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNHANÎ Eğri, kamburlu, eğilen, eğrilen ![]() ![]() MÜNHANİK (Hank ![]() ![]() ![]() MÜNHANİYAT (Münhani ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNHANİYE Eğilmiş, eğri ve çarpık olan ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNHARIT İpliğe dizilmiş ![]() ![]() MÜNHARİF (Harf ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNHARİF-ÜL MİZAC Rahatsız, keyifsiz ![]() MÜNHARİT (İnhirat ![]() ![]() MÜNHASIR (Hasr ![]() ![]() ![]() MÜNHASIRAN Sadece, sâde ![]() ![]() MÜNHASİF (Husuf ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNHAŞİ´ Kibiri kırılma ![]() MÜNHATT Aşağı inen, inhitât eden ![]() ![]() ![]() MÜNHAZİM (Hazm ![]() ![]() MÜNHEBİT (Hübut ![]() ![]() ![]() MÜNHEDİL Sarkmış, aşağı salıverilmiş ![]() ![]() MÜNHEDİM (Hedm ![]() ![]() MÜNHEM Erimiş ![]() MÜNHEMİK (Hemk ![]() ![]() ![]() MÜNHEMİR Akıcı, seyyal ![]() ![]() ![]() MÜNHEZİM Hezimete uğramış, bozguna uğrayan, inhizam eden ![]() ![]() MÜNHEZİMEN Yenilerek, münhezim olarak, bozularak, bozguna uğrayarak ![]() MÜNHEZİMÎN (Münhezim ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNHÎ (C ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNHİYAN (Münhi ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNHİYE Haber veren, haberci ![]() MÜNHUL (C: Menâhül) Elek ![]() MÜNİB Hakk´a yönelen, günahları terk ile hakka dönen ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNİF(E) Meşhur, âli, yüksek, büyük, ulu, bülend ![]() MÜN´İM Nimet veren, yedirip içiren ![]() MÜN´İM-İ HAKİKÎ Bütün nimetleri yaratan ve veren Allah (C ![]() ![]() MÜNİMM (Nemim ![]() ![]() ![]() MÜNİR Nurlandıran, nur veren, ziya veren, ışık veren, parlak ![]() MÜNKABIZ (Bak: Munkabız) MÜNKAD (Kavd ![]() ![]() MÜNKALEB Rücu etmek, geri dönmek ![]() MÜNKALİ´ (Kal´ ![]() ![]() MÜNKALİB İnkılab eden ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNKARIZ Kesilmiş ![]() MÜNKASIM (Kısım ![]() ![]() MÜNKAŞIR (Kışr ![]() ![]() ![]() MÜNKATI´ (Kat´ ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNKAZİ (Münkaziye) (Kazâ ![]() ![]() MÜNKEMİŞ(E) Acele eden, işini çabuk gören ![]() ![]() MÜNKER Allah´ın (C ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNKERÂT (Münker ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNKESİF Küsufa uğramış, tutulmuş, tutulan ![]() MÜNKESİR (Kesir ![]() ![]() ![]() MÜNKESİR-ÜL KALB Kalbi kırılmış ![]() ![]() MÜNKESİREN Kırgınlıkla ![]() ![]() ![]() MÜNKEŞİF (Keşf ![]() ![]() ![]() MÜNKIZ Kurtaran ![]() ![]() MÜNKİR (Nekr ![]() ![]() MÜNKİR-İ HAKİKAT Hakkı, hakikatı inkâr eden ![]() ![]() MÜNKİRÂNE f ![]() ![]() MÜNKİRÎN İnkâr edenler, münkir olanlar ![]() MÜNKUR (C ![]() ![]() MÜNNE Kudret, kuvvet ![]() MÜNSAK Gönderilmiş olan ![]() ![]() MÜNSAKİB Delinen ![]() ![]() MÜNSAL Kılıç, seyf ![]() MÜNSEBİK (Sebk ![]() ![]() MÜNSECİL (Sicil ![]() ![]() MÜNSECİM Düzgün, insicamlı ![]() ![]() MÜNSECİR Uzanıp sarkan ![]() MÜNSEDD (Sedd ![]() ![]() ![]() MÜNSEDİL Salıverilmiş ![]() ![]() MÜNSEKİB Dökülüp akan ![]() MÜNSELİB (Selb ![]() ![]() ![]() MÜNSELİH (Selh ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNSELİK (Silk ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNSERİH Çabuk ve çevik davranan ![]() ![]() MÜNŞAİB (Şa´b ![]() ![]() ![]() MÜNŞAKK (Şakk ![]() ![]() ![]() MÜNŞEAT Kaleme alınmış şeyler ![]() ![]() ![]() MÜNŞEE (C ![]() ![]() ![]() MÜNŞEİL (Şa´l ![]() ![]() ![]() MÜNŞELL Şelâle hâlinde atılarak akan ![]() MÜNŞERİH (Şerh ![]() ![]() MÜNŞERİH-ÜL BÂL Gönlü neşeli ![]() MÜNŞETT Dağınık ![]() ![]() MÜNŞİ (Neş´et ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNŞİD (Neşide ![]() ![]() ![]() MÜNŞİF Su gibi sıvı şeyleri sünger gibi çeken ![]() MÜNŞİFE Sünger gibi suyu emen şey ![]() MÜNŞİYANE f ![]() ![]() MÜNTABIK Mutabık ve muvafık, uygun olan ![]() MÜNTABIKA Söylenirken dilin üst damağa kapanması ![]() ![]() MÜNTAHAB (Nahb ![]() MÜNTAHİB (Nahb ![]() ![]() ![]() MÜNTAHİL Başkasının eserini kendi malı imiş gibi gösteren ![]() MÜNTAKIS Eksilen, azalan ![]() MÜNTAKIŞ İşleme ile süslenmiş ![]() MÜNTAKIZ (Nakz ![]() ![]() MÜNTAKİL (Nakl ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNTAKİM (Nakm ![]() ![]() MÜNTAKİMÂNE f ![]() ![]() MÜNTASIB (Nasb ![]() ![]() MÜNTEBİH Uyanık, intibah eden ![]() ![]() ![]() MÜNTEBİZ Safın arkasında yalnız duran kişi ![]() MÜNTEC Neticelenmiş, sonu belli olmuş ![]() MÜNTECA´ Otlu yer ![]() MÜNTECİB Güzide, seçkin ![]() MÜNTECİM Yıldızın doğması ![]() MÜNTEFAUN BİH Kendisinden istifade edilen ![]() MÜNTEFİ Sönen, ortadan yok olan, intifa eden ![]() MÜNTEFİ´ (Nef´ ![]() ![]() MÜNTEFİH (Nefh ![]() ![]() ![]() MÜNTEFİL Nâfile namaz kılan ![]() MÜNTEHA Son, en son derece, en son yer, nihayet ![]() ![]() MÜNTEHA-YI ÂMÂL Emellerin sonu ![]() MÜNTEHA-YI HİÇÎ Hiçliğin en sonu, nihayeti ![]() MÜNTEHA-YI KİTAB Kitabın sonu ![]() ![]() MÜNTEHAB Seçilmiş ![]() ![]() ![]() MÜNTEHABÂT Güzideler, seçilmiş olan şeyler ![]() MÜNTEHİ Sona eren ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNTEHİB (Nehib ![]() ![]() MÜNTEHİK Halsiz ve yorgun bırakan ![]() MÜNTEHİL Yüz suyunu döken ![]() MÜNTEHİR Devamlı akan ![]() MÜNTEHİR (Nahr ![]() ![]() MÜNTEHİRÂNE f ![]() ![]() MÜNTEHİRÎN (Müntehir ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNTEHİZ (Nehz ![]() ![]() MÜNTEİL Nâlin giyen ![]() MÜNTEKA Muhtar ![]() ![]() MÜNTEKIB Yüzü perdeli kişi ![]() MÜNTEKIŞ (Nakş ![]() ![]() MÜNTEKİS Başaşağı dönen ![]() ![]() MÜNTEMİ (İntimâ ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNTEMİS Gizlenen, saklanan ![]() ![]() MÜNTESAF İkiye bölünmüş ve yarı olmuş ![]() MÜNTESIB Bekleyen ![]() ![]() ![]() MÜNTESİB İntisab etmiş, intisab eden, giren, alâkası olan ![]() MÜNTESİBÎN İntisab edenler, alâkası olanlar, girenler, MÜNTESİC (Nesc ![]() ![]() MÜNTESİK (Nask ![]() ![]() MÜNTESİR (Nesr ![]() ![]() MÜNTEŞIK Burna çekilmiş olan ![]() MÜNTEŞİR Açılmış, yayılmış, dağılmış, neşredilmiş, basılmış ![]() ![]() MÜNTEVİ Birşey yapmaya niyetlenen ![]() MÜNTEZA Çekilmiş, kabından çıkarılmış ![]() MÜNTEZİ´ (Nez´ ![]() ![]() ![]() MÜNTİC İntâc eden, netice veren ![]() ![]() ![]() MÜNTİF (Netf ![]() ![]() ![]() MÜNTİN (Netânet ![]() ![]() ![]() ![]() MÜNÜH Tüketici ![]() MÜNYE Arzu edilen, istenilen şey ![]() ![]() ![]() MÜNZECİR Yasak edilmiş, men edilmiş, yapılmaması emredilmiş, alıkonulmuş, mâni olunmuş ![]() MÜNZEL(E) (Nüzul ![]() ![]() MÜNZELİK Kaygan, kaypak ![]() MÜNZEVİ Yalnız başına çekilip kimse ile görüşmeyen, çekilip tek başına bir tarafta duran ![]() ![]() MÜNZEVİYÂNE f ![]() ![]() MÜNZİL İnzal eden, aşağı indiren ![]() ![]() MÜNZİR (Nezir ![]() ![]() ![]() MÜNZİRÂT Haber verip kötülüğünü söyleyerek korkutanlar ![]() MÜNZÜ (Bak: Müz) |
![]() |
![]() |
![]() |
Osmanlıca Sözlük Lügat M Harfi |
![]() |
![]() |
#30 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Osmanlıca Sözlük Lügat M HarfiM Harfi MÜPHEM (Bak: Mübhem) MÜPTELA (Bak: Mübtelâ) MÜR´AB Kesilmiş, parça parça olmuş ![]() MÜRAAT Riayet, saygı göstermek ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRAAT-I NAZÎR Edb: Mânâca birbirine uygun kelimeleri bir cümlede toplamak ![]() MÜRABAHA (Bak: Murabaha) MÜRABATA Bağlamak ![]() ![]() MÜRABİT (Bak: Murabıt) MÜRACAAT (Rücu´ ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRACAATGÂH f ![]() ![]() MÜRACAHA (İyilikte) Üstün gelmek için yarışma ![]() MÜRACCEB Muazzam, hürmetli ![]() MÜRADEFE Müradiflik ![]() ![]() ![]() MÜRADEFE Binekleşmek ![]() ![]() MÜRADESE Taş atmak ![]() MÜRADİF Diğer bir kelime ile mânâsı bir, eş ve aynı olan ![]() ![]() MÜRAFAA (Bak: Murâfaa) MÜRAFAKA Yoldaşlık ![]() MÜRAFIK (Bak: Murâfık) MÜRAFİ´ Mürafaaya giden ![]() ![]() MÜRAGAME Gadap etmek, hiddetlenmek, kızmak ![]() MÜRAH Davarın gece gelip yattığı yer ![]() MÜRAHAKA Büluğ çağına, oniki yaşına yaklaşmak ![]() MÜRAHENE (Rehn ![]() ![]() ![]() MÜRAHHİM (Rahmet ![]() ![]() ![]() MÜRAHİK Büluğ yaşına yaklaşmış erkek çocuk ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRAÎ İki yüzlü kimse, dalkavuk, riyakâr, münafık ![]() MÜRAİYÂNE f ![]() ![]() MÜRAKA Deriden yolunan yün ![]() ![]() MÜRAKADE Uyumak ![]() MÜRAKASA Raksetmek, oynamak ![]() MÜRAKKIK Yufka ![]() MÜRAMAT (Remy ![]() ![]() ![]() MÜRARE (C ![]() ![]() ![]() MÜRASELAT Mektuplaşmalar ![]() ![]() MÜRASELE Haberleşme, mektuplaşma ![]() MÜRAŞE Bir kimsenin üzerinde olan küçük hak ![]() MÜRATA Yüzden veya başka yerden yolunan kıldan düşen ![]() MÜRATANE Acem dilini konuşmak ![]() MÜRAVAZA İyi muamele, güzel ve iyi davranma ![]() MÜRAVEDE (Revd ![]() ![]() ![]() MÜRAVEGA Taleb etmek, istemek ![]() ![]() MÜRAVEHA Çeşitli nesnelerin kâh birini ve kâh birini işlemek ![]() MÜRAVİH Uzaklaştıran ![]() MÜRAYAT (Rü´yet ![]() ![]() ![]() MÜRAZA(T) Rızâlaşmak, râzı olmak ![]() MÜRAZAA Emzirmek ![]() MÜRAZAHA Ok ile atışmak ![]() MÜRAZEME Yaş üzümü ekmekle yemek ![]() ![]() MÜRCİA Sonunda menfaati olan şey ![]() MÜRCİE Ehl-i Sünnet mezhebine muhalif ve dalâlet ehli olan bir fırka ![]() MÜRCİF (Recefe ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRD (Mürde) f ![]() ![]() MÜRD (Emrüd ![]() ![]() ![]() MÜRDEDİL Gönlü ölmüş, katı yürekli, ham, hissiz, duygusuz insan ![]() MÜRDEGÂN (Mürde ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRDEŞU (Mürdeşuy) f ![]() ![]() MÜREA (C ![]() ![]() MÜREBBA (Bak: Murabbâ) MÜREBBEB Büluğ yaşına kadar beslenip terbiye olunmuş ![]() ![]() MÜREBBİ Terbiyeci, terbiye eden, yetiştiren, ders veren ![]() ![]() ![]() MÜREBBİ-İ DİL Kalbi ıslah ve terbiye eden ![]() MÜREBBİB Çocuğu büluğa erene kadar besleyen ![]() MÜREBBİYE Çocuk terbiyesiyle meşgul olan kadın ![]() MÜRECCA´ Tekrar avdet olunmuş, tekrar geri dönülmüş ![]() MÜRECCAH (Rüchân ![]() ![]() MÜRECCAHİYET Üstünlük, müreccah oluş ![]() ![]() ![]() MÜRECCEB Kutlu, mübârek ![]() MÜRECCİH Tercih eden, üstün tutan, bir şeyi daha iyi ve mühim gören ![]() ![]() ![]() MÜRECCİL Kazancı ![]() MÜRECCİM Sözü tam söyleyip yerli yerince edâ ve beyân eden ![]() MÜRECHAN Eğik ve eğri ![]() MÜREDDED Bir hususta hayran ve sergerdan olmuş, şaşırmış olan ![]() MÜREDDEDE İhtimâller arasında bırakılan, tereddüt içinde bulunan ![]() MÜREDDEF Edb: Redifli olan manzum söz ![]() ![]() MÜREFFEH (Rüfuh ![]() ![]() ![]() MÜREFFEHEN Rahat ![]() ![]() MÜREFFİH (Rüfuh ![]() ![]() ![]() ![]() MÜREFREF İnce, nazik kumaştan yapılmış ![]() ![]() ![]() ![]() MÜREHHEB Korkutulmuş, terhib edilmiş ![]() MÜREHHİB Korkutan, terhib eden ![]() MÜREHHİBÂNE f ![]() ![]() MÜREKKEB (Rükub ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜREKKEBÂT Mürekkepler ![]() ![]() MÜREKKEZ (Rekz ![]() ![]() MÜREKKİB (Rükub ![]() ![]() ![]() MÜRESSEM (Resm ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRESSİL Yavaş, güzel ve ihtiyatla okuyan ![]() MÜRESSİM (Resm ![]() ![]() ![]() MÜREŞŞAH Terbiye edilmiş ![]() ![]() MÜRETTEB Tertib edilmiş, dizilmiş, yerli yerine konulmuş, sıralanmış ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRETTEBAT Tertib edilmiş olanlar ![]() ![]() ![]() MÜRETTIB Rutubet veren ![]() MÜRETTİB (Retb ![]() ![]() ![]() MÜRETTİBHANE Matbaalarda yazıların dizilip sahife şeklinde tertib edildiği yer ![]() MÜRETTİBÎN (Mürettib ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRETTİL Kur´ân-ı Kerimi ağır ağır ve tecvid kaidelerine göre okuyan ![]() MÜREVVA´ Aklı, fikri, görünüşü ve düşünüşü sağlam olan kimse ![]() MÜREVVAH İyi edici, iyileştiren ![]() MÜREVVAK Süzülmüş, tortusu giderilmiş ![]() MÜREVVEH Kokulandırılmış, râyihalandırılmış ![]() ![]() MÜREVVİC (Revâc ![]() ![]() ![]() MÜREVVİH Kokulandıran, râyihalandıran ![]() ![]() MÜREYRA Buğday arasındaki "delice" dedikleri nesne ![]() MÜREYTA Göğüsle kasık arası ![]() MÜRG f ![]() ![]() ![]() MÜRG-İ BÂG Bülbül ![]() MÜRG-İ BÂL-ŞİKESTE Kırık kanatlı kuş ![]() MÜRG-İ ÇEMEN Bülbül ![]() MÜRG-İ DİL Gönül kuşu ![]() MÜRG-İ NÂMEBER Güvercin ![]() MÜRG-İ RUZ Güneş ![]() MÜRG-İ SEHER Seherde öten kuş, bülbül ![]() MÜRG-İ SUBH Bülbül ![]() MÜRG-İ SÜLEYMAN Çavuş kuşu ![]() ![]() MÜRG-İ TARAB Şarkı söyliyen ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRG-İ ZER Güneş ![]() MÜRG-İ ZERRİN Sülün ![]() MÜRG f ![]() ![]() MÜRG-AB f ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRGAN f ![]() ![]() MÜRGANE f ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRGBAZ f ![]() ![]() ![]() MÜRGDİL f ![]() ![]() ![]() MÜRGEK f ![]() ![]() ![]() MÜRGZAR f ![]() ![]() ![]() MÜRHA İyi huylu kişi ![]() MÜRHE Karışmamış, saf, katıksız ![]() MURÎB şüpheli ![]() ![]() MÜRİD İrade eden, istiyen ![]() ![]() ![]() MÜRİDÂN f ![]() ![]() MÜRİDÂNE f ![]() ![]() ![]() MÜRİDD Cima hırsı ve iştihası galip kişi ![]() ![]() MÜRİH İcat edici ![]() ![]() MÜRİZZA Köremez dedikleri taam ki süt ve yoğurt ile yapılır ![]() MÜRKAB Baş ve boyun derisi ![]() ![]() MÜRKID Uyutucu ilâç ![]() MÜRN Yumuşaklık ![]() MÜRR Acı ![]() ![]() MÜRRAN Lübnan dağında yetişen bir ağaç ![]() MÜRRANE Süngü ![]() MÜRRE (C ![]() ![]() MÜRSA Geminin demir attığı yer ![]() MÜRSAT Demir atmış gemi ![]() ![]() MÜRSEL (Resel ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRSELÂT Gönderilen şeyler ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRSELE İrsal edilen, gönderilen ![]() ![]() MÜRSELÎN Gönderilenler ![]() ![]() ![]() MÜRSELÜN İLEYH Fık: Kendisine bir şey gönderilmiş olan ![]() ![]() MÜRSİL Gönderen, yollayan, ulaştıran ![]() MÜRSİL-İ MEKTUB Mektub gönderen ![]() MÜRSİYE Çakılmış ![]() ![]() MÜRŞİD (Rüşd ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRŞİD-İ A´ZÂM En büyük mürşid ![]() MÜRŞİD-İ EKBER En büyük mürşid ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRŞİDÂNE Mürşid olan kimseye yakışır şekilde ![]() MÜRŞİDÎN (Mürşid ![]() ![]() ![]() MÜRTAGİB (Ragbet ![]() ![]() MÜRTA´IB Korkan, korkak ![]() MÜRTAKİ İlerliyen, terakki eden ![]() ![]() MÜRTAZ Perhizkâr ![]() MÜRTEBA´ Bahar günlerinde ikâmet edecek yer ![]() ![]() ![]() MÜRTEBİS Ekmek veren ![]() MÜRTEBİT (Murtabıt) Bağlı, birbirine bitişik, bağlantılı, beraber ![]() MÜRTECA (Recâ ![]() ![]() ![]() MÜRTECEL Düşünülmeden hemen söylenmiş söz veya şiir ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRTECİ (Recâ ![]() ![]() MÜRTECİ´ (Rücu´ ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRTECİL Hemen, düşünmeden şiir söyliyen veya karşılık veren ![]() ![]() MÜRTECİLÂNE f ![]() ![]() MÜRTECİLEN Hemen şiir veya söz söyleyerek ![]() ![]() ![]() MÜRTECİM Birbiri üstüne istif olmuş olan ![]() MÜRTECİR Kişnemesi güzel olan at ![]() MÜRTED İrtidad eden ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRTEDİ´ Yasak olan şeyleri yapmayan, onlardan kaçınan ![]() MÜRTEDİF Arkasından giden, ardına düşen ![]() ![]() MÜRTEFAK Rahat olacak yer ![]() MÜRTEFİ´ (Ref´ ![]() ![]() MÜRTEFİD Kazanan, faydalanan, edinen ![]() MÜRTEHEN (Rehn ![]() ![]() ![]() MÜRTEHİL (Rıhlet ![]() ![]() ![]() MÜRTEHİN (Rehn ![]() ![]() ![]() MÜRTEHİS Ucuz sayan ![]() ![]() MÜRTEHİZ Rezil ve kepaze olan ![]() ![]() MÜRTEÎ Çayırda otlayan ![]() MÜRTEİB (Ru´b ![]() ![]() MÜRTEİD (Ra´d ![]() ![]() ![]() MÜRTEİŞ (Ra´ş ![]() ![]() MÜRTEKIB (Rükub ![]() ![]() ![]() MÜRTEKIŞ Birbirine giren ![]() ![]() MÜRTEKİB (Rukub ![]() ![]() ![]() MÜRTEKİBÎN (Mürtekib ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRTEKİZ (Rekz ![]() ![]() MÜRTEMÎ Keşif kolu ![]() ![]() MÜRTES Muharebede yaralanıp, savaş meydanı dışına nakledildikten hemen sonra vefat eden İslâm mücâhidi ![]() MÜRTESEM (Resm ![]() ![]() ![]() MÜRTESİH Sağlam, sıkı ve sabit olan ![]() MÜRTESİM İrtisam eden, resmi çıkan ![]() ![]() MÜRTESS Duyulmuş, işitilmiş ![]() MÜRTEŞİ (Rişvet ![]() ![]() MÜRTEŞİF Yudum yudum içen ![]() MÜRTEŞİH (Reşh ![]() ![]() MÜRTEVİ Suya kanmış ![]() MÜRTEZA Beğenilmiş, seçilmiş, ihtiyar olunmuş ![]() MÜRTEZİK (Rızık ![]() ![]() MÜRTEZİKA (Rızk ![]() ![]() MÜRTİME Yetimleri olan kadın ![]() MÜRUC (Merc ![]() ![]() ![]() MÜRUD Âdet etmek ![]() MÜRUDET Son derece dikbaşlık gösterme ![]() ![]() MÜRUE Adamlık, insanlık ![]() MÜRUK Sâfi, süzülmüş nesne ![]() ![]() MÜRUK Okun yaydan çıkıp nişanın diğer tarafına geçmesi ![]() ![]() MÜRUR Geçmek, gitmek ![]() ![]() ![]() MÜRUR-U ZAMAN Zamanın geçmesi ![]() ![]() MÜRURİYE Bir köprüden veya yabancı memleketden geçerken verilen para ![]() MÜRUR VE UBUR Geçmek ve atlamak ![]() MÜRUT Acele etmek ![]() ![]() MÜRÜVVET İnsaniyet ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRÜVVETKÂRÂNE f ![]() ![]() ![]() ![]() MÜRÜVVETMEND f ![]() ![]() ![]() MÜRVARİD f ![]() ![]() MÜRZEBE Musibet, belâ ![]() ![]() MÜRZI´ Emziren, emzirici ![]() |
![]() |
![]() |
|