K Harfi 1

K
kabahat: kusur, suç
kabaih: kabahatlar
kabâil: kabileler
Kâbe: namaz için yöneldiğimiz mukaddes mabet
Kabıkavseyn: Peygamberimizin mîraçta ulaştığı son nokta
kâbız: tutan, sıkan, kavrayan
kabîh: çirkin
kabil: olabilir, gibi, türlü
kabîle: aynı soydan olup beraber yaşayan insanlar
kabilîyet: yetenek, etkilenebilirlik
kabine: bakanlar kurulu
kabir: mezar
kabl: önce
kablelbülûğ: ergenlikten önce
kablelvukû: olmadan önce
kablelvücûd: var olmadan önce
kabr: kabir, mezar
kabristân: mezarlık
kabûlüadem: yokluk kabulü
kâbus: korkulu rüya
kabz: tutma, alma, tutukluk
kabza: sap, el, avuç
kabzıervah: ruhların alınması
kabzıruh: ruhun alınması
kaddesallahüesrarehüm: Allah onların sırlarını mukaddes kılsın
kade: namazda oturuş
kadem: ayak, adım
kademe: derece, sıra
kader: Allahın herşeyi ezelden bilip takdir etmesi
Kaderiye: "kul fiilin yaratıcısıdır" diyen sapık mezhep
kadî: kadı, hâkim
kadîb: kılıç
Kadîm: öncesiz olan Allah
kadîm: eski zaman
Kadîr: güçlü
kadîrâne: güçlü olarak
kadirdanlık: değerbilirlik
Kadirî: Abdülkadir Geylanî tarikatından olan
kadîriyet: güçlülük
kadirşinâs: değerbilir
Kadîülhâcât: ihtiyaçları veren, Allah
kadr: kadir, kıymet, değer
Kaf: hayâlî bir dağ
kâffe: bütün
kâfi: yeter
kâfil: kefil olan
kafile: yolculuk eden topluluk
kâfir: îmansız
kâfirâne: kâfirce
kafiye: mısra sonralarında ses bezerlikleri
kafiyeperest: aşırı kafiye düşkünü
kâfûr: bir madde ismi, cennette bir kaynak
kağnı: öküz arabası
kâh: bazen
Kahhâr: kahreden
kahhârâne: kahredercesine
kahır: derin üzüntü
kâhil: erişkin
kâhin: falcı
kahir: üstün gelen
kahr: zorlama, mahvetme, ezme
kahraman: büyük işler başarmış kişi
kahramanâne: kahramanca
kaht: kıtlık
kahtıricâl: adam kıtlığı
kahtügalâ: yokluk ve kıtlık
kaid: lider, kumandan
kaide: kural
kaideten: kural olarak
kail: inanmış
kaim: ayakta duran
kaime: para
kâin: olan
kâinat: evren
kal: konuşma
kal': koparma
kalâ: kale
kalade: gerdanlık
kalâk: gönül sıkıntısı
kalb: duyguların sultanı, gönül
kalben: gönülle
kalbetme: dönüştürme
kalbî: gönülden
kalbolma: dönüşme
kale: dedi
kale kîle: dedi denildi
kalen: konuşarak
kalî: konuşmakla
kalîl: az
kalkale: okurken harfi iki kere seslendirme
kalori: gıdaların vücuda ısı vermesi bakımından değeri
kalp: sahte
Kalûbelâ: Allahın "Ben sizin Rabbiniz değil miyim?" diye sorması ve ruhların "evet" demeleri olayı
kâm: dilek, arzu
kamer: ay
kamervârî: ay gibi
kamet: boy
kamet: namazın farzından önce okunan ezan
kâmil: yetkin, erişkin, olgun, tam
kâmilâne: kâmilce
kâmilen: tamamen
kâmilîn: kâmiller
kamtarir: çatık kaşlı
kamu: halkın hepsi
kamûs: büyük sözlük
kanaât: kısmetine razı olma, kabullenme
kanaâtbahş: kanaat veren
kanaâtkârâne: kanaat edercesine
kanâdil: kandiller
kandil: idare lâmbası
kâne: oldu
kangren: hücrelerin ölmesiyle oluşan bir hastalık
kanî: kanaat eden, inanmış
kantar: tartı aleti
kantara: köprü
kanun: uyulması gereken kesin kural
kanunen: kanunca
kanunî: kanuna göre, uygun
kanuniyet: kanunluk
kanunnâme: kanun yazısı
kanunperest: kanun düşkünü
kâr: "yapan, eden" mânâsında son ek
kâr: para kazancı
karâbet: yakınlık
karakter: temel özellik
karar: hüküm, çare, düzenlilik, ölçülülük, tahmin
karardâde: düzelmiş
karargâh: karar yeri, askeriyede kurmayların yeri
kararnâme: kararların yazısı
karaşina: iş bilir
karavana: büyük yemek kabı
karbon: bir element, kömür
kardeşane: kardeşce
kârgir: taş yapı
kârıakıl: akla uygun
karındaş: kardeş
karî: okuyucu
karîb: yakın
karîben: yakında
karîha: düşünme melekesi
karîn: yan yana, yakın
karîne: belirti
Karlayl: ünlü bir tarihçi
karn: devre, asır
karulâsâ: doktorun bedene vurarak muayene etmesi
Karûn: azaba uğramış ünlü bir zengin
karye: belde
karz: ödünç
karzen: ödünç olarak
karzıhasen: Allah için verilen borç
kasâid: kasideler, övgü için yazılan şiirler
kasas: kıssalar, hikâyeler
kasâvet: katılık
kasd: niyet, istek
kasden: niyet ederek
kasdî: kasıtlı olarak, kasıtla ilgili
kâse: tas, çanak
kâselîs: çanak yalayıcı
kasem: yemin
kasemât: yeminler
kasıd: kasteden, niyetli
kasır: kusurlu