Zaman Belki

Zaman belki
alıp götürecek beni
uzaklara
Sen yanıbaşında
zannederken
Ben biniyor olacağım
çocukluğumdaki
salıncağa

Ninnilerini duyacağım
babaannemin
Ve arada bir kıpırdayacağım
bitmesin diye ninnisi

Sen, dinlediğimi zannedip
günlük telaşını anlatacaksın
"Patates 35 bin oldu, fasulye kalmadı"
En uygunsuz zamanda gülümseyince
kuşkulanacaksın;
"Ben hastayım diyorum, sen gülüyorsun"

Oysa ne tatlı rüyalardır
ne vefalı dostlardır beni gülümseten
bilemezsin

Yanıbaşında yalnızlığı yaşatma bana
Bırak artsın enflasyon
Bırak bu ay fasulye alamayalım
Yarım ekmek arası
zeytin-peynirle yaşanacak
Ne güzellikler var bilsen
Ve ne mutluluklar
Gülüşlerimizde sırasını bekleyen