Zordur Köprüleri Yakmak&Amp;

Zordur köprüleri yakmak…

Siradan sabahlarin mahmurluguna alismislar için,

bir safak vakti aniden geçmisinden ve bugününden vazgeçmek,

ve içinde her nasilsa saklamayi basarmis bir yarin heyecaninin kanadina

tutunarak havalanmak cesaret ister

Kurulu düzen öylesine rahat, öylesine huzur doludur ki,

ruhuna gömülü çocugu, yillarca kininda beklemis keskin bir kiliç gibi

uyandirip dort nala ilerlemek, yaman bir karara dönüsür Zordur insanin onca zaman bunca emekle kurdugu ne varsa hiçe sayip, maglup

ama magrur bir komutan edasiyla yeni seferlere niyetlenmesi…

Bugüne yenik düsenler, yarini sadece hos bir hayal olarak düsleyip, dünde

yasarlar

Bedel ödemeyi göze alanlar ise, yelkenleri atlastan gemilerle, arkalarinda

külden köprüler birakarak, meçhul bir istikbale dogru dümen kirarlar…

Yikilan sirat köprüsüdür…

Geçer ve orada kalirsiniz:

cennetse cennet, cehennemse cehennem…

Can Dündar