Günahkar Bir Seslenistir Bu

Günahkar Bir Seslenistir Bu
Evladinin acisiyla yanan bir anne kalkip uzatirsa dergâhina titreyen ellerini bu tövbemi sunuyorum o ellerle birlikte

Gecenin bir vaktinde herkes istedigiyle, sevdigiyle hemhalken; yetim kalmis bir yürek sessiz sessiz aglarken bakarsa bir an olsun yildizsiz gökyüzüne ve melekleri inleten bir edayla seslenip ALLAH derse derinden ve LEBBEYK nidalari gelirse göklerinden, o öksüz haykirisa katiyorum tövbemi

Günahlari yüzünden mahkûm olur ya insan, kimse görmesin diye görüp gülmesin diye kirlenen ellerini kapatir ya yüzüne ve günlerce aciyla inim inim inler ya; vicdanindan yükselen alev gibi bin sesle uykusuz gecelerin isidigi zamanda karanligin gündüze yakin oldugu anda secdelere kapanip YA RABBIM ben pismanim, ben pismanim EY RAHMAN diyerek geçer ya kendisinden o pisman bayginliga sunuyorum tövbemi

Rahmeti yok etmek için yola çikan ÖMER’e, kiz kardesine karsi bazen sefkatli abi, bazen güvenli baba HATTAB OGLU ÖMER’in eline bulastigi kardesinin kaniyla, sonra ayni ÖMER’in Peygamber nazarini gözleriyle içerken günahlara döktügü inci taneleriyle süslüyorum tövbemi

Kendisinden baska ilah olmayan SÜPHAN, zalimlerden oldum ki merhamete muhtacim, huzuruna alsan da beni böyle perisan, benim hakkimda olan hükmün basimda tacim

Simsiyah ve pis köle diye hakaretler var Habeslinin gözlerinde; günes batmayi hiç bu kadar istememistir, çöl serinlige böylesine hasret duymamis ve bir tas pamuk kadar hafif olmayi bu denli istememistir Çünkü bir BILAL vardir ortada ve kucaginda bir kaya Inkâr tekliflerine izdirap yüklü o dil taptaze bir ruhla cevabi dillendirir: ALLAH BIR ALLAH BIR Kumlarin üstündeki O simsiyah bedenden dökülen terlerle yikiyorum tövbemi

Savastan dönen nazli NEBI! Üstü basi toz toprak içinde Onu bu halde merhamet timsali kizi FATIMATÜZZEHRA görünce gözyaslarina engel olamaz Bir yandan babaciginin yüzünü gözünü siler, bir yandan da anne gibi konusur: “Seni yaradana kurban olayim Sana böyle ne yaptilar” Ey FATIMA yakismasa da bu varlik o ismi anmaya, seni her anista anne dedim, FATIMA annem dedim Bir meneksem var simdi ismini HÜSEYIN koydum Ona her su veriste içimin KERBELASI serinler Sonra sen sanki tebessüm edersin ötelerden Senin o güzel ismine katiyorum tövbemi

Ahhhhhhh TAIF! Dünya kendi haline birakilsa dönmezdi Iyice yaklasarak kavururdu dünyayi günes kendi haline birakilsaydi eger Toprak parça parça bölünür TAIF denen noktada daglar dümdüz olurdu, O evet deseydi eger Binbir umutla gelen göklerin sevgilisi, yerlerin efendisi siziyi yudumladi ve gök ehli agladi Ona atilan her tas sonsuza dek mahsun kalacak O bir evet deseydi sineler çatlayacak, TAIF yok olacakti ama kanlar içinde ellerini kaldirip “ALLAHim” dedi RESUL Bir anda her sey sustu ISRAFIL dogruldu, MIKAIL dogruldu, AZRAILde pür dikkat ve hüzün CEBRAIL’de Melekler ihtizazda, isaret bekliyor ars, kainatta tek ses yok Çünkü arsa dogru uzanan bu eller MUHAMMEDe (sas) aitti ve biliyor ki alem O ne istese olur, sema biliyor ki reddedilmez istegi “ALLAHim” dediyse HABIB, hele aci içinde gözlerinde yas baktiysa maveraya kani donar dünyanin, ukbanin donar kani Açildi son NEBInin nurdan nur dudaklari ve seslendi yarine “ALLAHim acziyetimi sana sikayet ediyorum sana sikayet ediyorum acziyetimi” kainati titreten bu sefkat seslenisiyle sunuyorum tövbemi

Kendisinden baska ilah olmayan SÜPHAN, zalimlerden oldum ki merhamete muhtacim, huzuruna alsan da beni böyle perisan, benim hakkimda olan hükmün basimda tacim

ALLAHim günahkar bir seslenistir bu günahlarin yükselemeyecegi yüce katina Sanin ne yücedir SENin ki MÜLK elindedir ve SEN her seye KADIRsin KUDRETtin her seye galiptir ve SEN çok bagislayansin Yedi gögü birbiriyle ahenk içinde yaratan SENsin, dünya semasini kandillerle süsleyensin SENin ilmin en gizli islerin bütün inceligine nüfuz eder SEN her seyden hakkiyla haberdarsin, haberdarsin benden Dünümden, bugünümden ve yarinimdan Bir ömrü iste böyle yele verdim savurdum, simdi pisman perisan gelip duaya durdum Geçmisi ve gelecegi yüregime aldim da kendimi avuttum, nefsimi unuttum Kalbimin cennetinde nefsime uyan ADEM o yüce dergahina gözlerimden seslenir ve NUH toplar kalbimde ne kadar duygu varsa nefsimin tufanindan korumaya çalisir IBRAHIM’in atese atildigi mancinik yüregimdedir benim, EYYUP bana sabreder

Kendisinden baska ilah olmayan SÜPHAN, zalimlerden oldum ki merhamete muhtacim, huzuruna alsan da beni böyle perisan, benim hakkimda olan hükmün basimda tacim

Ey incelik, lütuf sahibi EL-LATİF
Ey kusurlardan münezzeh KUDDÜS
EY adalet sahibi EL-ADL
EY büyüklük sahibi EL-AZİM
EY merhamet sahibi ER-RAHMAN
Nereye baksam, nereye dönsem sen tecelli ettin,
Bir tek insanlıkta görmedim huşu ile yakarış,
her şey sende yaşarken; İnsanlık nefsinde ölmüş
Her yer sende iken,insanlık her yerde viran olmuş,
Bu viran şehirde, divane dünyada yalnız bırakma bizi

UTANIYORUZ RAHMETİ GENİŞ ALLAHIM