Parapsikoloji Araştırmalar

Araştırmalar

Metodolojisi

Parapsikologlar, paranormal fenomen etüdünde fenomene çeşitli yöntemlerle yaklaşımda bulunurlar Bu yöntemler, geleneksel psikolojide kullanılan niteliksel yaklaşımların yanı sıra, niceliğe dayalı deneysel ve gözlemsel metodolojileri de içerir Parapsikologların çoğu, etütlerinde, psinin istatistiki kanıtını sınarken "-analiz" yöntemini kullanırlar[85]

Ganzfeld uyarımıÜzerinde telepati deneyi yapılacak olan, Ganzfeld uyarımına sokulmuş bir denek



Ganzfeld uyarımı (ganzfeld stimulation) parapsikoloji laboratuvarlarındaki deneylerde denekte duyular-dışı algılamayı harekete geçirmek üzere "duyumsal yoksunluk" sağlanması (duyumsal uyaranların minimum düzeye indirildiği bir ortam sağlanması) olayına verilen addır

Önceleri vizüel süreç testlerinde kullanılan terim, 1973 yılından itibaren psi testlerindeki uygulamalar için kullanılmaya başlanmıştır Bu uyarım sayesinde, beş duyusunu kullanamayan deneğe paranormal algılamalar için bir çeşit fırsat ortamı yaratılmakta, denek, zorunlu olarak duyular-dışı algılama alanına itilmektedir Fakat beklenen paranormal algılamalardan hangisinin oluşacağı bilinmez; yani denekte bir telepati fenomeni de oluşabilir, durugörü de, prekognisyon da

Parapsikologlar ganzfeld uyarımını sağlamak üzere, "yüzme kabini" veya "izolasyon kabini" denilen, ısısı beden ısısına ayarlı, tuzlu suyla dolu, gürültü ve diğer uyaranlardan yalıtılmış çeşitli kabinler hazırlamışlardır[86]

Ganzfeld uyarımı bir telepati denemesi için yapıldığı takdirde sözkonusu "duyumsal yalıtılma" hem "alıcı" denek, hem de "verici" denek üzerinde uygulanır Yaklaşık 20 ile 40 dakika arasında süren "telepatik gönderme" süresi sonunda "alıcı" "duyumsal yalıtılma"dan çıkarılır Kendisine, örneğin dört imaj (ya da video) gösterilerek, hangisinin gerçek "hedef" olduğu, yani boş tuttuğu zihnine "verici"den hangi imajın geldiği sorulur Sonuçlar, doğru seçimin şans olasılıklarına oranla çok daha fazla oranda olduğunu ortaya koymaktadır[87] Bu -analiz sonuçları anlamlı olmakla birlikte, tartışmaya açık olduğundan akademik psikoloji dergilerinde tartışılmaktadır Bununla birlikte, bazı deneylerde alıcıların "telepatik gönderme" sonrası kendilerine sözkonusu test imajları gösterilmemesine rağmen, kimi zaman doğru yanıtı verdiklerine rastlanmıştır

Gezici durugörü (coğrafi durugörü) deneyleri

Gezici durugörü deneyleri kişinin beş duyusuyla algılayamayacağı uzaklıktaki ya da kapalı bir ortamdaki olay, nesne, yer ve canlıları algılayabilmesi paranormal yeteneğini sınar Laboratuvarda yapılan gezici durugörü deney türlerinden birinde, örneğin bir havuzun yüzlerce fotoğrafı çekilir, sonra bu fotoğraflardan biri denek için "hedef" olmak üzere rasgele seçilir ve denekten uzak bir yere konur Gezici durugörü deneycisinden görmediği bu fotoğrafın bir kağıda taslağını çizmesi ya da bu fotoğrafı bir şekilde betimlemesi istenir Bu süreç belli bir sayıdaki "hedef fotoğraf"larla tekrarlanır Bu yöntemin yeni, farklı ve gelişmiş usülleri sayesinde, bu tür deneylerin sonuçları daha isabetli ve verimli hale gelmiş bulunmaktadır Bu tür deneyler ABD'nin devlet kontrolu ve sözleşmesi altında, Princeton Üniversitesi'nin normal-dışı araştırma laboratuvarı, Stanford Araştırma Enstitüsü ve Bilim Uygulamaları Uluslararası Kurumu'ndaki bilim adamları tarafından 25 yıl boyunca sürdürülmüştür Biriken veriler hava-uzay bilimi profesörü Robert G Jahn ve psikolog Brenda Dunne tarafından incelenmiş ve bu deneylerde yer ve olayların beklenilen şans olasılığının çok daha üzerinde bir oranla algılandığı belirtilmiştir[88]

Gezici durugörü medyumları içinde en ünlüsü olan ABD'den Ingo Swann'ın bu psişik yeteneğini kullanabilmesi için, yerkürenin herhangi bir yerinin enlem ve boylam koordinatlarının kendisine verilmesinin yeterli olduğu ileri sürülür Ayrıca, ABD'nin soğuk savaş döneminde Sovyetler Birliği'ne karşı Swann'ın bu paranormal yeteneğinden yararlanmış olduğu ileri sürülür[89]

RNG ile Psikokinezi deneyleri

Güçlü ve ucuz elektronik ve bilgisayar teknolojilerine kavuşulması zihin ile madde arasındaki mümkün etkileşimler konusundaki tam otomatik deneylerin gelişimini sağlamış bulunmaktadır Bu tür laboratuvar deneyleri içinde ABD'de en sık uygulananı, bir RNG (random number generator) yöntemidir Yöntemin temelinde deneğin zihin yoluyla rasgele sayıların dağılımını değiştirmeye çalışması sözkonusudur Bu yönteme dayalı tekniklerle kişilerdeki psikokinezi kabiliyeti test edilebildiği gibi, bir topluluğun RNG'ler üzerindeki etkisi de test edilebilmektedir[90] RNG veritabanlı temel -analizler ABD'de, Foundations of Physics gazetesinin 1986'da yayın hayatına başlamasından beri, birkaç yılda bir bu gazetede yayımlanmaktadır[90]

Bio-PK deneyleri

"Zihnin canlı sistemler ile doğrudan etkileşimleri" (DMILS) ya da diğer deyişle bio-PK, bir kimsenin tesir yoluyla kendisinden uzaktaki bir kimsenin psikofizyolojik durumu üzerinde değişiklikler yapabilmesi anlamında kullanılmaktadır Bu tür laboratuar deneylerinden birinde "etkileyecek olan" ile "etkilenecek olan" birbirinden belli bir mesafedeki, farklı yerlerde yalıtılırlar Etkileyecek olan bakışlarını diğeri üzerinde sabitleştirir, onu etkilemek üzere niyetlerine konsantre olur Örneğin "etkileyecek olan" diğerinden düzenli olarak -sessizce, zihnen- bir şeye bakmasını ister

Ölüm-ötesi deneyimiHieronymus Bosch'un 1490 sonrasına tarihlenen tablosu Kutsanmışın Göğe Yükselişi'nde ölüm-ötesi deneyimi yaşadığını iddia eden kişilerin anlattıklarına benzer bir ışık tünelinin etrafında ruhani figürler betimlenmiştir



Ölüm-ötesi deneyimi, bedensel işlevleri bakımından tıbben ölü sayılmış, fakat bir süre sonra reanimasyon (yeniden canlandırma) yöntemleriyle veya kendiliğinden yeniden yaşama kavuşmuş kimselerin bu ölüm ve yeniden yaşama dönüş arasındaki sürede geçirdikleri deneyime verilen addır

Bilimsel çevreler bu tip deneyimlerin bir çeşit halüsinasyon olduğunu belirtmekteyken,[91][92][93] paranormal uzmanları ve bazı ana-akım bilimadamları bu deneyimlerin ölümden sonra hayata kanıt olduklarını söylemektedirler[94][95][96]

Terim ABD'nden araştırmacı hekim DrRaymond Moody tarafından ortaya atılmıştır Özellikle psikiyatrlar tarafından sürdürülen ölüm-ötesi deneyimi araştırmaları Elisabeth Kübler-Ross, Karlis Osis, George Ritchie ve Raymond Jr tarafından başlatılmıştır denilebilir Bunlardan Moody 1998'de Las Vegas'daki Nevada Üniversitesi'nde "bilinç çalışmaları"na başkan olarak atanmış biridir Bu araştırma alanındaki ilk kurum, öncü araştırmacıların ve deneyimcilerin gereksinimlerini karşılamak üzere 1978'de kurulan "Ölüm-ötesi deneyimi Etütleri Uluslarası Kurumu"dur (IANDS) Bu alanda sonradan isim yapmış diğer araştırmacılardan psikiyatr Bruce Greyson, psikolog Kenneth Ring ve kardiyolog Michael Sabom ölüm-ötesi deneyimi araştırmalarını akademik ortama taşımışlardır[97] Ölüm-ötesi deneyimi spiritüalistler ve az sayıdaki parapsikologlarca ölümden sonra yaşamın varlığına ilişkin kanıtlardan biri sayılmaktadır

Dr Raymond Moody ve Dr Elisabeth Kubler-Ross bu deneyimi geçiren kimselerin anlattıklarının hastanelerde kaydedilen raporları üzerinde çalışmış ve binlerce vakanın titizlikle incelenmesinden sonra şu sonuçlara varmışlardır:


Reanimasyonla yaşama döndürülenlerin anlattıklarında büyük ölçüde ortak noktalar bulunmaktadır

Öldü teşhisi konulan kimseler, bedenlerinin ölü sayıldıkları sürede, bilinçlerini yitirmemişler, gözleri kapalı oldukları ve yerlerinden kalkmadıkları halde, çevrede olup bitenleri görebilmişler, bilebilmişlerdirler (Doktorun hemşireyle neler konuştuğu, hemşirenin neyi almak üzere, ne zaman, nereye gittiği vs)

Ölü sayıldıkları sürede yalnızca ameliyat odasında olup bitenleri değil, oda dışındaki, oda duvarlarının ardında cereyan eden olayları bile görmüşler, yaşama döndüklerinde gördüklerini ayrıntılarıyla anlatmışlar, anlattıkları doktorları tarafından tümüyle doğrulanmıştır[98][99]


Parapsikoloji araştırmacıları

Parapsikolog terimi ilk duyulduğunda genellikle psikoloji diplomasına sahip bir araştırmacı anlaşılır, oysa bu alanda uzmanlaşmaya gelen bilim adamları kökenleri itibariyle çok farklı alanlardan (fizikçiler, hekimler, biyologlar) olabilirler İngiltere gibi bazı ülkelerde parapsikoloji üzerinde uzmanlaşmış kimselere devlet diploması verilmektedir Günümüzde parapsikologların çoğu Amerikan Bilim Geliştirme Kurulu'nun (AAAS) üyesi olan, Parapsikoloji Kurumu[100] adlı bilimsel kuruma üye olmaktadır Bu kurumun tam üyesi olabilmek için gerekli koşullar şunlardır: Doktora yapmış olmak, parapsikoloji hakkında bilimsel bir gazete veya günlükte Kurum'un üyeleri tarafından kabul edilebilecek kaliteli bir makale yazmış olmak ve Kurum'un iki üyesi tarafından üye seçilmiş olmak[101] Bu kriterler Amerikan Psikoloji Kurumu'nun kriterleriyle hemen hemen aynıdır Bu noktadan hareketle parapsikoloji araştırmacısının diğer bilimsel etkinlik alanlarındaki araştırmacılardan hiçbir farkı yoktur[102] Parapsikolojiye muhalif kuşkuculardan Ray Hyman bile bu konuda şöyle der: "Deneysel parapsikologların çoğu üniversite diplomalıdır (a?¦) Onlar bu alanda da kendi alanlarında edinmiş oldukları, bilimsel sorgulamanın deneysel denetimlerini ve istatistik tekniklerini kullanabilecek formasyona sahiptirler"[103] Yaklaşık 100 kadar "tam üye"ye sahip Parapsikoloji Kurumu'nun üye sayısı birkaç yıldan beri istikrar göstermektedir[104] Kurumun çeşitli üye kategorileri de hesaba katılırsa, Parapsikoloji Kurumu'nun bünyesinde yer alan yaklaşık 200 araştırmacının dünyanın çeşitli ülkelerinde parapsikoloji alanında çalışmalarını sürdürdüğü söylenebilir ki, bunların yaklaşık dörtte biri araştırmalarını tümüyle resmi yapılarda sürdürmektedir


Kaynak : Wikipedia