Karanlığın İçinde-Meditasyon

"Öğrenci vakit geldi"Unharek yüzlerine bakmadığı iki kişiyi takip etmeye başladıSaçları kazınmış olduğundan esen rüzgar,sakin bir müzik notası gibi okşuyordu kafasınıSınav,önündeydiUzun süre yürüdülerBir kapıya varana dek;kayalıkların önünde bir geçit içine oyulmuş simsiyah bir kapı"Öğrenci yarın sabah sınav biter"Gözlerini kalın,ışık geçirmez siyah bir kumaş bantla bağladılarKapı sesini işitti ve sesi"İlerle"İlerledi,kapı arkasından kapandıHiç ışık olmadığı bir mağarada olduğunu biliyordusınavı buyduyürüdü;sağa sola,kapkara bir dünyadaışığın önemini anladıne garip,insanın bedenini,ellerini görememesi;gözlerin anlamsızlaşmasıoturdu bir köşeye,sonra uzandı boylu boyunca yereyüzünü yukarı tahmin ettiği yere çevirdiğini düşünerek,,,elleri yanında,avuçları yukarı bakar şekilde;sanki bir şey düşecekte avuçları tutacak gibiNefes alması öğretilmişti ona,burnundan derin ve yavaş bir nefes,ciğerlerini pas geçerek,karın boşluğunda dinlenir ve daha derin ve yavaş ,ciğerleri pas geçer yine ;bitmeyecek yavaşlıkta boğazdan ilerler ağızdan terkederUnharek zamanını sadece tahmin ettiği süre boyunca derin,derin nefes alıp verdiNefesini verirken,nefes süresi ile eşit " gevşe" diye içinden söyleyip,takip ederekTaki Parmak uçlarından saç teline her bölgesine "gevşemesi" talimatını verip,artık bedenini ve uzuvlarını hissetmeyene kadarsırt bölgesinde çok uğraştıhayatın tüm yükünün biriktiği yerde tekrar tekrar gevşediNeden sonra vücut anlamsızlaştı,hissedilmez oldu,zihin parlak bir ışık topu gibi sonsuz karanlıkta parlamaya başladıNefesi izledi sadecenefesle içinde yolculuk etti,verişle mağarada dolaştıHiçbir ışığın giremediği yerde,parlak ışığıyla aydınlattı mağarayıO zaman gördü onuSanki derin karanlıklarda "hiç" ten başka bir şey olamayacağına inanmışlar gibi şaşırdıKaranlığın içinde süzülen bir esinti,soluk bir ışık,ürkek tavırları ile aynı ışık topu gibi nefesiyle içinde dolaştı;verişiyle yukarıdan ona bakarak gülümsedibir müddet turladı böylesonra iki ışık kütlesi turladı beraber bulunan yeriBirbirleri içine karıştılarNeden sonra ne mağaranın duvarı,ne kapısı kaldıelele tutuşmuş gibi görünen iki ışık kütlesi özgürce diledikleri yerleri dolaştılar,güldüler,şakalaştılar ve içten bakıştılarbir anlam,bir mana,bir gizem aramadılarbulundukları alemin sularında yıkandılar,renkleri ile bukalemun gibi bir oldularher renkle bir bütün,bir ahenk yarattılarZamanı önemsemediler,ne olacağınıda,ne istediklerinideberrak bir su damlasının yapraktan süzülmesi gibi süzüldülerUnharek uyandığında hala yerdeydiYavaşça oturdu ve beklediSonra sesi duydu " Öğrenci sınavın bitti"Dışarı çıktılar,gözlerindeki bant çıkartıldı"Buldun mu?"Cevap vermediYumruk gibi sıkmış olduğu sol elini yavaşça açtıBir saç telini sıkıyordu avucundaIşıksız bir mağarada,bantlı gözleri ile bulduğu saç telini uzattı onlaraGülümsedi içine,her nefesi ile hala onunla süzülen,ürkek ,çekingen dostuna(Yaşadığım bir meditasyon uygulamasını yazdımBana büyük bir huzur,sakinlik ve yaşama sevinci verir)