Bir Kleptomanın Portresi İçerik

İçerik
O dönemde akıl hastalıklarına sahip kişilerin itibarını kabullenmek yeni bir kavramdı Akıl hastaları genelde toplumdan dışlanırlardı ve daha önceki resimlerde, Orta Çağ'dan kalma alışkanlıklarla gülünç kişiler ya da çeşitli varlıklar tarafından ele geçirilmiş yaratıklar olarak betimlenirlerdi
Géricault hastanın yüzünü nesnel biçimde göstermeye çalıştı: Resimde kleptomanyağın boş bakışları sonsuza doğrultulmuş gibidir, katı yüzünde bakımsız bir sakal vardır, boynu kirlidir Ressam, toplumda tiksinti duyulan bir kişinin portresini, önyargısız bilimsel bakış açısıyla çizdi ve böylece bilim ile romantik sanat arasında bir bağlantı kurmuş oldu Kullanılan incelikli stil ve etkileyici gerçekçilik sebebiyle dikkate değer olan bu resimler, bireylerin psikolojik rahatsızlıklarını belgeledikleri için de ayrıca önemliydi, çünkü ressamın aile geçmişinde bu tür hastalıklar mevcuttu ve kendi akıl sağlığı da fazla sağlam değildi
Tablo, İzlenimcilik'te olduğu gibi, hızlı ve kalın fırça darbeleriyle kısa sürede çizilmiştir, ancak İzlenimci bir tablo değildir Bol miktardaki güçlü ve akıcı fırça darbeleri, resme bir eksiklik havası katmanın yanı sıra, izleyicinin resimdeki kişiye karşı sempati duymasını sağlar

Kaynak : Wikipedia