Gözüme Sabun Kaçtı Anne...

Küçüğüm daha, bodrum katı evimizin, kibrit kutusu kadar banyosunda, yeşil bir leğende yıkardın beni Anne Bazen haşlar bazen de dondururdun Çığlığı basardım “yandım anam”Kızardın, kırmızı maşlafa ile küt diye vururdun kafama Sabun kaçardı gözüme Mızırdanıp dururdum Sense “iyidir sabun kaçması göze parlaklık verir, mikrobu kırılır gözünün” der teselli ederdin Seninde canın acırdı Anne, dayanamaz 2–3 maşlafa su dökerdin yüzüme

Hep banyoda bir genç kızda olması gereken vasıfları sayardın Bide erkeklere verip veriştirirdin Anne Anlaşılan çok yakmışlar canını Söz vermiştim sana nikâh olmadan hiç bir erkek ilişemezdi bana

Büyüdüm Anne Ben büyüyünce kibrit kutusu banyomuzda büyümüş Evimiz bir hayli yükselmiş Anne Şefkat ve merhametimiz küçülmüş Anne

Büyüdüm Anne Ben büyüyünce, kalbimde durmamış, oda büyümüş Anne Bu sefer gönlüme sabun kaçmış Çok acıyor Anne

Büyümesine büyümüşümde Anne, aklım büyümemiş Verdigim sözü unutturmuş bana yıllar Kirletmişler kızını Anne Vücudumun her yerinde dudak izleri var Kirletmişler kızını!

Gene yıka beni Anne Sıcak sularla yıka, cıksın bu lekeler Sıkı sıkı sürt keseyi Anne, küçüleyim ufacık kalayım anne AHHH… Gözüme sabun kaçtı, çok acıyor ANNE!


ALINTIDIRRR