Dostum...

Dost musun?
Öyleyse canın canımdır
Aynan olmalıyım
Yüzüne söyleyebilmeliyim her şeyi
Hem sakınmadan, mertçe
Hani bilirsin, esirgemem lâfımı,
Ne şekil gelirse, öylece
Hazırım tüm içtenliğimle konuşmaya, ama,
Seni de dupduru isterim karşımda
Dostsan,
Gözlerimin içine baka baka yaka silk benden!
Arkamdan şikayetlenme!
Yiğit ol! Gerekirse yiğitçe azarla, çekinme!
Lâf değil, icraat beklerim senden!
Öyle bak ki, hislerini görebileyim
Öyle hisset ki, güvenle bakabileyim
Sevmem, ölenin ardından ağıt yakmayı!
Dil dönerken söylenmeli her şey
Kulak duyarken anlatılmalı
Göz bakarken bakmalıyım sana
Can sağ iken sarılmalı
Keşkelere meydan vermemeli hayatım,
Pişmanlıklarla yoğrulmamalı
Hayır!
Dirime selâm vermeyen,
Ölüme de fazla yaklaşmasın!
Dostsan, ölmemi bekleme!
Haklıysam, yaşarken savun beni!
Yaşarken yanımda ol!
İnanmışsan bana, kimse çevirmesin seni yolundan!
Ve inanmamışsan, sakın rol yapma!
Her söylediğimi onaylaman şart değil
Her yaptığımı beğenmen de gerekmez
Dostsan, rahatça eleştir, fikrini rahatça söyle, sıkılma!
Yadırgayabilirsin beni,
Ve ben de seni tuhaf bulursam şaşırma
Kandırmanı aslâ kabul edemem!
Her dediğini, her yaptığını hoş görürüm, ama,
Beni, bana sormadan yargılama!
Her yediğimiz aynı olmaz belki,
Her dakikamız birlikte geçmez
Her güldüğünde gülmeyi garanti edemesem de,
Ağladığında seninle birlikte oturup ağlarım
Belki her çağırdığında gelemem fakat,
Derdine ortak ararsan, koşarım
Ben de herkes gibi insanım elbet,
Ne göklere çıkar beni, ne de yerin dibine sok!
Senin işin bu değil!
Benim zaten bir yerim var herkes gibi yer ile gök arasında
Dostsan,
Küçümsemeden, küfretmeden,
Sevgiyle, saygıyla ve huzurla gel sokağıma
Dinlenmek istediğinde, hiç düşünme, sana özel bir limanım,
ama
Yorulduğum zamanlarda,
Dilediğimce sığınabilmeliyim koylarına
Seni bir çocuk kadar saf sevebilirim
Ve bir deli kadar art niyetsiz
Uğruna seve seve hesabı şaşırırım
Görmezden gelebilirim yanlışlarını
Başkaları enayilik sayabilir,
Başkaları akılsızlığıma yorabilir,
Bunları dert bile etmem, ama,
Sen, aslında aptal olmadığımı,
Her an, tekrar tekrar hatırla!
Ve sakın beni aptal yerine koymaya kalkışma!
Seviyorsan, cimrilik etme, söyle!
Muhabbeti varken, yokmuş gibi yapanla,
Hiç sevmediği halde, yılışıp durana sinir olurum!
Neyse, o olmalı insan
Kendisi olmaktan korkmamalı!
Kendisi olmaktan kaçmamalı!
Bil ki, sensin diye seni bırakmam, ama,
Ben olduğum için bırakırsan beni,
Yas da tutmam arkandan!
Bedel mi?
Ödemeyeceksen çıkma yola!
İçten pazarlık edersen, ancak kendine edersin
Kendince küser barışır, kendi kendini yersin!
Dostsan, mevsimince yağ
Kışsan kar ol, güzsen yağmur
Soğuğuna, sıcağına, esip savurmana itiraz etmem,
Senden, ille de bahar olmanı beklemem, ama,
Dayanmalısın en şiddetli fırtınalarıma
Belki de çok geldi bunca talep
Bana karşı hiçbir mecburiyetin yok, korkma
Sana fazla geldiğim ilk anda,
Arkana hiç bakmadan, dönüp gidebilirsin
Geçip gidebilirsin,borçluluk hissetmeden
Mutlaka bir açıklama da beklemem senden, ama,
Gitmeye davranırsam bir gün,
Sen de karşımda set olma!
Dost musun?
Öyleyse, canın canımdır,
Yoluna baş koymaya hazırım ya,
Başını da yollarımda isterim, unutma!