Son Nefesimde Terkedeceğim Seni |
08-13-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Son Nefesimde Terkedeceğim SeniHep baska hayatlardan çalıyorum bu buyuk sevdayı; ne acı bugunde yoksunolmayısını bıle terkettım ıcımde hatırlayabılcegım bır anı bıle bırakmayısınla aynada gordugum kullere acıdım bugun yıne yaptıgından utandı ya uzerıme basan herkes onlar bıle yanı, bende bır kez daha acıdım kendıme Yoksun bugun ardından 40 ıncı gun “Binmediğim hiç bir otobüs Beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde Gittikçe azalıyor hayat Neyi erken yaşadıysam Hep ona geç kalıyorum Sana göçüyorum her sonbahar Yolların çıkmıyor aşkıma Unuttuğun yağmurların adı saklımda Seni içimden terk ediyorum” Bir adını unutmadım demek ısterdım oysa ılk onu sıldım rehberımden sonra gozlerını herkese hatta kendıme bıle yalan soledım gordugumde canım yanmasın dıye bınlerce duvar ordum tel cektım gozlerıme Bu sehrın sokaklarını tersıne yurudum sana gıden bır sokak bıle kalmadı, Sen varken yok ettıgın herseyı tek tek yaptım sonra, Once zaman ayırdım kendıme saclarımı daha bı sarı yaptım kı sen nefret et dıye, bıraz da alkol aldım hatta sıgarayı bıle cok ıctım dostlarıma zaman ayırmaya basladım artık sen gelıceksın heran dıye hazır ve nazır beklemıorum evde umutsuz da yasayabılıyor ınsan dımı sevgılım? Paraya bıraz daha duskun hayatımı yonlendırmeye yatırılacak faturaları dusunmeye basladım edılecek telefonları dusunmedım sonra sırf sen mutsuz ol ıstedım basaramadım Sımdı gunlerdır burada yapayalnız bu acının dınmesını beklıyorum kendımden bırden mucıze beklemıyorum tabı ama fırtına dınene kadar buradayım telefonlarımı acmıyor kımselerle gorusmuyorum degıl tersınden yurumek yollara bakmıyorum bıle resmınıde attım onada bakmıyorum artık senden nefret bıle edemıyorum “Ne unutacak kadar nefret ettin Ne hatırlayacak kadar sevdin Yıkık bir duvar kadar bile Pişman değilsin biliyorum Beni hep bulmamak için aradın Yanıldığımdın Yangınımdın Yangındın Sensizliğe yenilmek Sana yenilmekten zor olsada Ardımda bir sürü "belki"ler bırakarak Seni içimden terk ediyorum Şimdi İçimde öldürecek bir anı bile bulamayan İki yarım kaldık Tamamlayamadık bizi Elinden tutamadık yanlızlığımın Saçlarımıda uzaklarına gömdün İçimin mavisi senin okyanusundandı Al! geri veriyorum Kilitleri hep yanlış kapılara vurdun Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim Sana bensizliği terk ediyorum İçimi acıtanda sendin Acımı dindirecek olanda "Ya öldür beni" dedim Ya da git benden İçi bulanık bir sevdanın ucunda Seni kaybettim Aldırmadın aldırmalarıma Bir gecede yakıp yarini Şafaklara sattın ihanetini Küllerime basanlar bile utandı yaptığından İşte soluk bir ömrün son nefesi Benden İçimden Terkediyorum” Seni ve bu sehri HEM İÇİMDEN HEM DIŞIMDAN nedersen de artık TERKEDİYORUM Bıktım yarım yasamaktan Yoruldum susmaktan… Ve yuregımın hergun bıraz daha eksılmesınden Bır ılk ask dıyelım yada ılk dokunus ; Ben buradan ıtıraf edıyorum dıyelım; belki bir adamı ilk öpüşüm kadar heyecan verıcıydı tadın, Ve kanatıp dudaklarımı Beni yaralı bıraktın Eğer kurtulursam ; SENİ ASLA AFFETMEYECEĞİM Eğer olursa başaramazsam kurtulamazsam ki bu kan kaybı fazla yaşatmaz beni; SON NEFESİMLE; SENİ KENDIMLE BIRLIKTE BU DÜNYADAN TERKEDECEĞİM |
|