Sinop İlinin Cografi Ve Demografik Yapisi - Sinop Cografyasi Ve Nufusu

Coğrafi Yapısı


Coğrafi Konumu


Sinop, Karadeniz kıyı şeridinin kuzeye doğru en çok sivrilerek uzanmış bulunan Boztepe Burnu ve Yarımadası üzerinde kurulmuştur 41o 12' ve 42o 06' kuzey enlemleri ile 34o 14' ve 35o 26' doğu boylamları arasında yer alır


İlin yüzölçümü 5862 km2 olup il bu yüz ölçümünle %08'ini kaplar Batısı Kastamonu, güneyi Çorum, güneydoğusu Samsun illeri, kuzeyi ise Karadeniz ile çevrilidir 475 km uzunluğundaki sınırlarının 300 kmsi kara, 175 kmsi ise deniz kıyısıdır


Dağlar denize paralel olarak uzanmış olup, kuzeybatıda yükselen dağlar Merkez İlçe sahillerine 9-10 km yaklaştıkça alçalır ve sahil ovaları meydana getirir En yüksek tepeler Ayancık'ta Çangal (1605 m) ve Boyabat'ta Dranaz ( 1345 m)dır


Boyabat- Durağan yöresindeki Kızılırmak vadisi dışında önemli vadi yoktur Sinop ve Boyabat düzlükleri en önemli ova benzeri yerlerdir


Önemli akarsulardan Gökırmak Boyabat ovasını sulayıp Kızılırmak'a karışır Çatalzeytin, Ayancık, Karasu, Kanlıçay ( Güzelceçay) ve Kabalı çayları Karadeniz'e dökülür


Şehrin biri kuzeybatısında, biri güneydoğusunda olmak üzere iki limanı vardır Esas limanı, güneydoğudaki koyda bulunur Kuzeybatısındaki Akliman ve Hamsaroz Koyu eski devirlerin barınak yerlerindendir


Nüfusu 214925 kişidir (1997 nüfus sayımına göre) ilçeleri : Merkez, Ayancık, Boyabat, Dikmen, Duragan, Erfelek, Gerze, Türkeli ve Saraydüzü'dür


Jeolojik Yapısı


Sinop'ta temel yapıyı paleozoik yaşlı başkalaşım kayaçları oluşturur Boyabat ve Durağan ilçeleri çevresinde yer alan başkalaşım serileri doğu ve güneybatı doğrultusunda geniş bir alana yayılmıştır


Türkeli-Gerze çizgisinin güneyindeki, üst kretase fliş ve kalkerleri vardır Bu kesim genellikle kalin kumtaşı, marn ve marnlı kalker tabakalarından oluşmuştur Ayancık ve Erfelek ilçeleri çevresinde yer alan eosen flişleri, ince tabakalalı, gevşek çimentolu, kumtaşı ve marn oluşumudur Merkez ilçenin güneybatısında Karasu Vadi'sinde yer alan flişler neojen yaşlıdır Bunlar, iri taneli konglomeralar ve grelerden oluşmuştur


Sinop İli'nin batısında ve Gerze'nin kuzeyinde pleistosen yaşlı serilere rastlanır Buralarda, kumlu ve killi yataklar, geniş alanlar kaplar


Sinop Burnu'nda (Boztepe) ve Boyabat ilçesi'nin kuzeybatısında volkanik kayaçlar vardır Bunlar üst kretase yaşlıdır


Sinop ili genellikle sismik bakımdan aktif bölgeler dışında kalır Ancak Durağan ve Boyabat ilçeleri I derece deprem bölgesine girer Kuzey Anadolu kırık çizgisi üzerinde yer alan Sinop İli genel olarak 4 derece deprem bölgesindedir İl alanı genellikle II Jeolojik zaman'da oluşmuştur Yarımada, volkanik yapılıdır Sülük Gölü eski bir volkanik kütledir



Sinop Körfezi, karayla önündeki bir adanın birleşmesi sonucunda oluşmuştur (Tombolo) Bazalt ve andezit lavlarından oluşan bu volkanik serinin üstünde anglomeralar vardır Bunlara, yarımadanın kuzeyinde ve güneyinde de rastlanır Güneyindeki tabakaların eğimleri %15-20 arasındadır Bazalt serilerinin eğimli oluşunun nedeni tektonik hareketlerdir Bu alan, kretase sonlarında ve bütün neojende alp yükselmelerinden etkilenmiştir


Yarımadanın batı ve kuzeybatısında 50-60 metre yükseklikte, kuzey ve kuzeybatı yönünde %45 kadar eğimli küçük kalker tabakalarına rastlanır


Sinop İlinin kuzeyinde, Çukurbağ çevresinde dik yalıyarlar genellikle ve ters yönde eğimli kırmızı kum ve gre tabakalarından oluşmuştur Bu kesimde kırılmaların etkileri açıkça görülür Kıyı dalgaların aşındırmasıyla gerilemiş, küçük bir koy görünümü almıştır


İl Merkezi yakınında 50 metre yükselti düzlüklerden başlayarak, neojen oluşumları yayılır Bunlar güneyde ve batıda geniş alanlar kaplar


İldeki kuaterner depoları çok farklı nitelikler taşır Bu farklar, iç limandaki yalıyarlarda daha açıktır Bu depoların üzerinde, kuvars çakıllarından oluşmuş konglomeralar yer alır Daha üstte, geniş alanlar kaplayan kırmızı kum depolarında yer yer sert gre tabakaları görülür


İklim Ve Bitki Örtüsü


İklimi :


Sinop İli ve Batı Karadeniz iklim özelliklerinin iç içe geçtiği bir yörededir İlde mevsimler arası sıcaklık farkları pek büyük değildir İlde, yıl boyunca esen sürekli rüzgârlar, etkili olmaktadır Yazın birkaç gün dışında, bütün yıl nemli ve yağışlı geçer Sinop'un kuzey kesiminde Karadeniz iklim tipi egemendir İlin güney kesimlerinde ise kıyıya koşut olarak uzanan dağlar nedeniyle, Karadeniz ikliminin etkisi giderek azalmaktadır Bu bölgede yağışlar azalır, sıcaklık düşer, bozkır ikliminin etkileri görülmeye başlar


İlimizde başlıca iki iklim karakteri hakimdir Sahil kuşağında yer alan Merkez, Dikmen, Gerze, Erfelek, Ayancık ve Türkeli ilçelerinde iklim mutedildir Yılın her mevsiminde yağış görülür Dağların kıyıya paralel olması nedeniyle deniz iklimi içerlere pek giremez Bu nedenle Boyabat, Durağan ve Saraydüzü İlçelerinde Karadeniz iklimi ile İç Anadolu'nun karasal iklimi arasında bir geçit bölgesi iklimi hakimdir


Sahil şeridinde ortalama yağış miktarı 679- 1077 mm , yağışlı gün sayısı 97- 128 gün arasındadır En yüksek sıcaklık 35 derece, en düşük sıcaklık -8,4 derecedir


İç kesimlerde ise ortalama yağış 388- 473 mm, yağışlı gün sayısı 66- 87 gün arasındadır En yüksek sıcaklık 41 derece- en düşük sıcaklık -10,5 derecedir Sıcaklık : Merkez İlçe'de kış ve yaz ayları arasında sıcaklık ortalamaları açısından çok büyük fark yoktur Kışın 7o C dolayında olan sıcaklık ortalaması, yazın 20o C'ye yükselir


Merkez İlçe'de yıllık sıcaklık ortalaması 14o C'dir Bu değer Ayancık'ta da14o C Boyabat'ta ise 13,4o C'dir Yıllık sıcaklık ortalaması komşu il merkezlerinden Samsun'da 14,4o C, Çorum'da 109o C ve Kastamonu'da 98o C'dir



İklimi :


Sinop İli ve Batı Karadeniz iklim özelliklerinin iç içe geçtiği bir yörededir İlde mevsimler arası sıcaklık farkları pek büyük değildir İlde, yıl boyunca esen sürekli rüzgârlar, etkili olmaktadır Yazın birkaç gün dışında, bütün yıl nemli ve yağışlı geçer Sinop'un kuzey kesiminde Karadeniz iklim tipi egemendir İlin güney kesimlerinde ise kıyıya koşut olarak uzanan dağlar nedeniyle, Karadeniz ikliminin etkisi giderek azalmaktadır Bu bölgede yağışlar azalır, sıcaklık düşer, bozkır ikliminin etkileri görülmeye başlar


İlimizde başlıca iki iklim karakteri hakimdir Sahil kuşağında yer alan Merkez, Dikmen, Gerze, Erfelek, Ayancık ve Türkeli ilçelerinde iklim mutedildir Yılın her mevsiminde yağış görülür Dağların kıyıya paralel olması nedeniyle deniz iklimi içerlere pek giremez Bu nedenle Boyabat, Durağan ve Saraydüzü İlçelerinde Karadeniz iklimi ile İç Anadolu'nun karasal iklimi arasında bir geçit bölgesi iklimi hakimdir


Sahil şeridinde ortalama yağış miktarı 679- 1077 mm , yağışlı gün sayısı 97- 128 gün arasındadır En yüksek sıcaklık 35 derece, en düşük sıcaklık -8,4 derecedir


İç kesimlerde ise ortalama yağış 388- 473 mm, yağışlı gün sayısı 66- 87 gün arasındadır En yüksek sıcaklık 41 derece- en düşük sıcaklık -10,5 derecedir Sıcaklık : Merkez İlçe'de kış ve yaz ayları arasında sıcaklık ortalamaları açısından çok büyük fark yoktur Kışın 7o C dolayında olan sıcaklık ortalaması, yazın 20o C'ye yükselir


Merkez İlçe'de yıllık sıcaklık ortalaması 14o C'dir Bu değer Ayancık'ta da14o C Boyabat'ta ise 13,4o C'dir Yıllık sıcaklık ortalaması komşu il merkezlerinden Samsun'da 14,4o C, Çorum'da 109o C ve Kastamonu'da 98o C'dir


Aylık Ortalama Nem Bilgileri (%)

Yıl Oca Şub Mar Nis May Haz Tem Ağu Eyl Eki Kas Ara

1995 73 72 71 75 74 74 80 73 74 73 67 67

1996 75 72 81 80 82 81 83 83 82 85 79 76

1997 80 77 82 82 74 81 78 77 74 72 77 72


İlin sıcaklık ortalaması Ege ve Akdeniz illerine göre oldukça düşüktürÖrneğin, bu değer Aydın'da 17,7o C'ye Mersin'de ise 185o C'ye dek ulaşmaktadir


Merkez ilçe'de en sıçak geçen aylar temmuz ve ağustos, en soğuk geçen ay şubattır


Bitki Örtüsü :


Sinop, her zaman yağış aldığından zengin orman ve bitki örtüsüyle kaplıdır Ormanlar hem zengin, hem de çeşitlidir çam, köknar, meşe, gürgen, kayın, dişbudak, karaağaç ve kavak, başlıca ağaç türleridir Ağaç denizi olarak nitelendirilen Çangal Ormanları, Ayancık, Türkeli ve Boyabat yörelerini kaplar Dıranaz, Göktepe, Soğuksu ve Elekdağ Ormanları da hem önemli doğal güzellikler oluşturur, hem de ekonomik bakımdan büyük değer taşır


Sinop İli'ndeki bitki örtüsü, çok çeşitli ağaç türlerinden oluşmuştur İlin kıyı şeridinde Akdeniz bitkileri de görülür Meşe defne, karaağaç, çınar, fındık, kızılcık, kayın, gürgen, karaçam ve sarıçamdan oluşan bu bitki örtüsü, yükseltinin 1800 metreye ulaştığı kesime dek yayılır


Sinop-Gerze ormanları kıyıdan iç kesimlere, kuzeyden, güneye doğru uzanır Bu ormanlar yaşlıdır Kayın, gürgen, meşe, dişbudak, çam ve köknar ağaçlarından oluşur Giregöz Ormanı ildeki en büyük ormandır Kıyıya koşut biçimde uzanan bu orman alanının yükseltisi ortalama 80 m dolayındadır


Ayancık Ormanları ise Zangal Ormanları ile Ayancık Orman Bölge Şefliği alanındaki ormanların bileşiminden oluşmaktadır Buradaki başlıca ağaç türleri, köknar, çam, kayın, gürgen, meşe, ıhlamur, çınar, kavak ve kestanedir Gerze Ormanları eski ve doğal ormanlardır Bunların yayılım alanı, topografyayla belirlenmiştir Bu nedenle kimi kesimlerde kıyıya koşut uzanırlar 200 metrenin üzerindeki yükselti kuşağında rastlanan ormanlarda, ağaçlar çok büyük ve sıktır Burada Akdeniz bitkileri yoktur Ağaç türleri de azalır Başlıcaları, kayın ve gürgendir 800 metreden yüksek kesimlerde ağaç türleri arasına köknar girer ve öbür ağaç türleri giderek azalır 1000 metreden sonra ormanlar tümüyle köknarlardan oluşmuştur Bu ormanlarda, oldukça gür bir orman altı örtüsü vardır Bu örtü, defne, ılgın, kızılcık ve çitlenbiklerden oluşur Orman altında nem oranı yüksek olduğundan orman altı örtüsü çok sıktır Bu orman altı örtüsü yanan ya da kesilen bir ormanın yerinde birkaç yılda yetişir Ormanların altında, yaban menekşesi, çuha çiçeği, mayıs karanfili, çezgir menekşesi, küçük kırlangıç otu, ciğer otu gibi bitkilere de rastlanır


Sinop İli'nde güneye doğru gidildikçe iklim kuraklaşmaya başlar Bu nedenle, bu kesimde kuzeydeki gür bitki örtüsünün yerini bozkır bitkileri alır


Yer Şekilleri


Dağlar


Sinop İlinin en büyük dağları doğu-batı doğrultusunda Karadenize paralel bir şekilde uzanan İsfendiyar (Küre) dağlarıdır Fazla yüksek olamayan bu dağ sırasının üzerinde yer yer yüksekliği 1500-1800 m arasında değişen tepeler, doruklar vardır


İsfendiyar (Küre) dağları 3'üncü Jeolojik zamanın başlarında meydana gelen Alp-Himalaya kıvrım kuşağı üzerinde yer almasıdır Bu dağların en önemli özelliği genç dağlar ve yüksek olmalarıdır Eski dağlar kadar aşınmaya pek uğramamışlardır Sinop İli sınırları fazla yüksek olmalarına karşılık iç bölgelerle kıyı kesimi arasında ulaşımda yıllarca zorluk ve güçlük çıkarmışlardır İlimizin iç kısımlarla olan ilişkisinin, dağların sık ve devamlı olmasından gelişip büyüyemediğini görmekteyiz


Küre dağları yörenin engebeli arazisini meydan getirir Kuzeybatıda yükselen dağlar merkez sahillerine 9 km yaklaşınca alçalır, kıyı ovalarını meydana getirir Gerze sınırlarından itibaren tekrar yükselerek Bafra Ovasına ulaşır


Dağlar il arazisinin % 743'nü kaplar İl'deki en önemli dağ sırası Küre Dağları üzerindeki Zindan Dağı (1730 m) dır Boyabat çöküntü alanının yanında yer alan Karaoluk Tepesi (1313 m) ve Kuzuluk Tepesi (1125 m) önemli yükseltilerdir Kuzeye doğru gidildikçe, Sinop Yarımadasının güneyindeki; Sivrice Tepesi (1040 m) ve Dede Tepesi (1038 m) göze çarpmaktadırİl topraklarının en güney uçunda ise Alankaya Tepesi (946 m) yer alır


Karadeniz Bölgesinin Batı Karadeniz sistemine giren Küre Dağlarının doğudan batıya doğru önemli tepeleri; Sarıdökük Tepesi (1660 m), Çangal Dağı (1605 m) ile Ayancık ilçesinde yer alan Zindan Dağı (17830 m)dır Zindan Dağı aynı zamanda İl'in en yüksek noktasıdır Küre Dağlarının üzerinde daha doğuda Göktepe (1375 m), Durağan ilçesinin kuzeydoğusunda Soyuk Tepe (1455 m) ile Elmadağı (900 m) yer almaktadır


Yaylalar


Fazla geniş olmayan bir kıyı kesiminin ardından yükselen dağların üst kısımlarında yer yer ormanlarla çevrili yaylaları görmekteyiz, çevre insanlarının değişik isim verdiği bu yaylalar yazın serin suları, iklimi ve yeşil ot örtülüleri ile hayvancılık yapılan yerlerdir Sürüleri ile bu yaylalara çıkan insanların buralarda 3-4 ay kaldıklarını ve hayvan ürünleri yaptıkları ve geçimlerini bu yolla kazandıklarını biliyoruz Son zamanlarda yayla turizm olarak da düşünülen bu yerlerin ekonomiye büyük katkısı olacağını düşünebiliriz En önemli yaylalar Mehmetli, Aluç, Dariözü, Yaylacık, Sakızlı, Yassıalan, Düdekoğlu, Sucuoğlu, Çan, Altınyayla, Kocaoğlu


Ovalar


Dağlar arasında ve dağlarla sahil kesimi arasında kalan ovalar büyük düzlükler halinedir En önemlileri Sinop ve Boyabat düzlükleridir Boyabat ovasını Gökırmak, Arın, Gazidere, Asarcık düzlük ve ovaları vadileri meydana getirmiştir Sinop Ovası ise, Erfelek, Aksaz, Sarıkum kıyı düzlüklerinden oluşmuştur Gerze yöresinde Sarıyer-Kabalı Çayının meydana getirdiği Çakıroğlu Sarımsak Çayının meydana getirdiği Dereyeri, Kanlıçay boyunca uzanan vadi düzlükleri de kıyı ovalarına örnek gösterilebilir


Vadiler


Boyabat-Durağan yöresindeki Kızılırmak vadisinin dışında büyük vadiler yoktur Akarsuların kendi adını verdikleri bir çok küçük vadiler aynı zamanda bölgenin arazi yapısı karakterini özetlemektedir


Deniz Kıyıları


Sinop, Karadeniz kıyılarının girintili ve çıkıntılı kıyılarıdır Hopa'dan başlayan ve İstanbul boğazında sona eren Karadeniz kıyılarının hiç bir yerinde Sinop'taki kadar koy ve körfezlerle korunmuş limanlara rastlanmaz Sinop kıyılarında Köşk, Kayser, Karakum, Selamet, Boztepe, Sinop, Feryat, Bozburun, İnce, Güllüsu, Usta adlarında bir çok önemli burunlar bulunmaktadır İnce ve Boztepe burunları kendi adlarını taşıyan iki yarımadanın ucundadır İnceburun aynı zamanda Anadolu'nun en kuzeyindeki uç noktasıdır Burası bataklık, göl ve ovalıktır Burada İnceburun Feneri yer alır


Boztepe'ye halk sadece Ada der, üzerinde Sülük Gölü bulunmaktadır Sinop ili bu yarımadanın kıstağındadır Boztepe Burnunun ucunda fener ve sis düdüğü bulunmaktadır


Koy ve körfezlere gelince bunlar burunlar kadar çok değildir En önemlileri İçliman, Dışliman, Akliman ve Hamsıloz körfez ve koylarıdır


Limanlar : Gerze, Sinop iç ve dış limanları, Akliman, Sarıkum ve Ayancık limanlarıdır


Sinop kıyılarında (Sarı Ada, Kara Ada, Tavşan Adası) üç tane de küçük adacık bulunmaktadır Bu adalarda insan yoktur Yerleşilmiş değildir


Sinop kıyıları doğu kıyılarımıza oranla dik ve sarp değildir Yalnız Ayancık kıyıları engebeli, inişli çıkılışlıdır Dağlar burada kıyıya paralel uzanmakla beraber, doğudaki kadar denize yakın değildir


Akarsular


Sinop İlindeki irili ufaklı akarsularından bazıları Karadeniz'e bazılarıda güney sınırından geçen kızılırmak nehrine bağlıdır İlin en büyük akarsuyu Kastamonu topraklarından çıkan ve birçok kolları batıdan doğuya akarak Durağan'ın güneyinde Kızılırmak nehrine bağlanan Gökırmak'tır Uzun bir vadi boyunda akan ırmak Taşköprü ve Boyabat Ovaları'nı sular Bu ovalar sulu tarımın yapıldığı önemi tarım üretim alanlarıdır


Karadeniz'e dökülen çaylar batıdan doğuya doğru Çatalzeytin, Ayancık Çayları, birçok kollar olarak denize dökülen Kırkgeçit ve Sarımsak Çayları Karasu ve Gebelit Çayları önemli akarsulardır Ağız kısımlarında deltalar oluşturan ve vadi boyu ovaları oluşturan bu çaylar İlkbahar ve kışın su seviyeleri yüksek yazları ise su seviyeleri azalan hatta zaman zaman kuruyan akarsulardır Ancak tüm olumsuz koşullara karşılık vadi tabanları boyunca sulu tarımın yapılmasına imkan vermeleri açısından önemli akarsulardır


Kızılırmak : İlin güneydoğu sınırlarını çizer Yurdumuzun en uzun nehri olan Kızılırmak, büyük kollarından Gökırmak'ı Sinop'tan alır


Tepeçay : Sinop'un Türkeli ile Kastamonu'nun Çatalzeytin ilçesi arasında sınır oluşturur Denize döküldüğü yerde hayli geniştir Akarsuyun taşıdığı alüvyonlarla oluşan deltası giderek büyümektedir


Ayardin Deresi : 1000m yükseltili Çatak geriş köyü yakınlarından doğar Türkeli Ilçe Merkezinin hemen doğusunda denize dökülür Uzunluğu 20 km kadardır


Ayancık Çayı : Küre dağlarından kaynaklanan çok sayıda küçük derenin birleşmesinden oluşur Uzunluğu 90 km kadardır İlçe Merkezinden denize dökülür


Karasu Çayı : Küre dağlarında gündüzlü ormanlarından doğar Uzunluğu 80 km, Sinop'un 8 km batısından denize dökülür


Çakıroğlu Çayı : Dıranaz dağlarından doğar Gerze - Sinop arasında Çakıroğlu yöresinde denize dökülür Denize döküldüğü yerde bir delta oluşturur


Kanlıdere : Uzunöz dağlarının eteklerinden doğar Çok sayıda küçük kolu vardır Çayağzı denilen yerde denize dökülür


Göller


Sinop'ta sayıları az olmakla beraber küçük göller vardır Bunlardan Sülük gölü, Sinop Yarımadası üzerindedir Denizden 210 m yüksekliktedir Sarıkum Gölü de deniz seviyesinde bir göldür Aksaz Gölü yarı bataklık halindedir Karagöl ise denize seviyesinin altında bir göldür Ayrıca Taşmanlı göleti ve Bektaşağa göletleri de sulu tarıma imkan veren gölcüklerdir Tüm bu göllerimiz balık üretimine elverişlidir (Sülük gölü dışında)


Yeraltı Suları


Bölgenin tümünü kapsayan yeraltı suları, etüdleri henüz yapılmamıştır Ancak gerek DSİ teşkilatı ve köy hizmetleri tafından çeşitli yörelerde etüdler yapılmış ve zengin yeraltı suları istifade edilir duruma gelmiştir Gazidere, Kayaboğazı Uluköy, Yaylacık yeraltı suları kaptaca alınmış, Çeşmigir, Sarayönü, Gökçeağaç Sakızı, Cuma Köy beldelerinin etütleri yapılarak burada zengin sualtı kaynaklarının bulunduğu tesbit edilmiştir

Nüfus ve Yerleşim


1997 Genel Nüfus Sayımı sonuçlarına göre, Sinop İli'nin toplam nüfusu 214925'tir 2000 Genel Nüfus Sayımı sonuçlarına göre, Sinop İli'nin toplam nüfusu 227933'tür Nüfus büyüklüğüne göre 70 Sırada (80 il arasında) yer alan Sinop İli'nin yıllık nüfus artış hızı %o- 29,54'tür


Nüfus sıralamasına göre ilçeler Boyabat, Durağan, Ayancık, Gerze, Türkeli, Erfelek, Dikmen ve Saraydüzü'dür


Ekonomik koşullarının yetersiz olması nedeniyle Sinop'tan sürekli olarak il dışına göç olmuştur 1960 yılından sonra başka illere ve yurt dışına yönelen göç hareketi il nüfusunun gelişimini olumsuz yönde etkilenmiştir


Sinop'ta doğurganlık düzeyinin düşük olması da il nüfusunun yavaş gelişmesinde önemli bir etkendir


Karadeniz sahil şeridindeki Merkez, Ayancık, Gerze ile Türkeli ilçelerinin köylerinde dağınık bir kırsal yerleşme özelliği göze çarpar İç kısımlardaki Boyabat ve Durağan ilçelerinin köylerinde ise toplu yerleşme örneği görülmektedir


Sinop İlinin yerleşme düzenini; il topraklarının denizle olan doğal ve ekonomik ilişkileri, dağların ve ormanların kümeleniş biçimi belirler Ekonomik kaynaklarının sınırlı oluşu, iç kısımlarla olan ulaşım bağlantılarının zayıflığı, kıyı kesimdeki yerleşmelerde nüfusun gelişimini olumsuz etkilemektedir