Hz.Mevlana İle Şems-İ Tebrizi Nin Muhteşem Buluşması

HzMevlana ile Şems-i Tebrizi nin muhteşem buluşması





Rumi
Bu can ten de durdukça Tebriz li Sems ile tanistigim günü unutmayacagim

Cemaziyelevvel in son günleriydi Hava da ayaza yakin taze bir esinti vardi Rüzgar sonbaharin tüm azametiyle ilerlemekte oldugunu mustuluyor, ugulduyordu


Camii her zaman kigibi hincahinç kalabalik, saflkar sikisikti

Ne zaman bu kadar çok ,insana seslenmem gerekse cemaatimi ne düsünür ne de düsünmemezlik ederim

Arada incecik bir çizgi de konumlarim Bunun tek yolu yüzlerce insan degil tek bir kisi gibi görmek

O kisin sadece sözlerime kulak verdigini, beni sadece onun duydugunu varsayarak konusurum Vaaz bitti ve camiden çiktim atimi hazirlamislar, yelesine altin teller örüp gümüs ziller takmislar, Atin her adiminda zillerin belli belirsiz çalisini dinlemeyi severdim etraf kalabalik hizli gitmek ne mümkün yol tikali Önde ben ve ögrencilerim, arkamizda büyük bir güruh

Insanlarin çogu dua etmemi bekliyordu bir kismi sadece bana dokunmak yanimda yürümek istiyorduÖlümcül hastaliklarina sifa bulmami talep edenlerden tutun büyü bozmami rica edenlere kadar, iste bunlar beni endiselendiriyordu

Görmüyorlarmi ki ne Peygamberim keramet göstereyim, ne lokmanim sifa dagitayim?
Bunlari düsüne düsüne ilerliyordum, Seker Han a yaklastigimiz da bir dervisin delici gözlerini üzerime dikip, kalabaligi yararak bana dogru yürüdügünü gördüm

Hareketleri bir menzile odaklanmis kimselere has kararliliktaydi Etrafinda ki herkesden ve herseyden apayri, adeta yalitilmis bir durusu vardi Tek basinaydi sadece su an degil sanki tüm hayati boyunca tek basina olmustu Baktim, saçi,sakali,kasi yoktu Bir insanin yüzü ancak bu kadar açik olabilirdi ama gel gör ki ifadesi sirliydi

Okunamiyordu Merakimi asil celbeden dervisin dis görünüsü degildi kiligi kiyafeti degildi Ben onun bakislarina takildim Hançerden keskin di kara bakislari kollarini iki yana açarak kaldirdi ve sokagin orta yerinde öylece dikiliverdi Sanki sadece ve beni ve pesim sira gelen konvoyu degil, zamanin akisini durdurmakti niyeti Birden tüm bedenim ürperdi; yüregimden bir yildiz kaydi sanki Atim huysuzlandi; huzursuz huzursuz kisnemeye basladi, hayvani sakin lestirmeye çalisayim dedim ama ne mümkün Arka ayaklarin üzerine kalkti az kalsin beni yere atacakti Tam o anda dervis gözlerini atima odaklayip yaklasti ve hayvanin kulagina birseyler fisildadi Aninda at duruldu, sakinlesti; burun deliklerini genis genis açarak solumaya basladi Etrafimizi saran kalabalik gözlerinin önünde cereyan eden hadiseyi nefesini tutarak izlemisti

Fisildasmalari dydum: "Büyücümü bu adam ata büyü yapti" Dervis ise etrafindan habersiz gibiydi; simdi gözlerini bana çevirmis, g,zemli bir ifadeyle bakiyordu

"Ey, allame-i cihan Rumi, Dogu da Bati da emsalsiz Mevlana, hakkinda güzel seyler isittim Müsade edersen bunca yolu sana bir soru sormaya geldim"

"Elbette" dedim usulca

"O halde evvela su atindan in de benimle ayni hizaya gel"

Bunu duyunca öyle bir afalladim ki agzimi açamadim Yanimdakiler de saskindi Bugüne denk kimse benimle böyle konusmaya cesaret edememisti
Yüzüm kizardi yüregimde bir darlik hatta kizginlik hissettim ama nefsime hakim olup attan indim Dervis çoktan sirtini dönüp uzaklasmaya baslamisti Yetisip durdurdum

"Hey bekle! sualini duymak istiyorum"

Dervis zink diye durdu, arkasini döndü, ilk defa gülümsedi

"Su ikisinden hangisi daha ileridedir sence: Hz Muhammed mi, Sufi Beyazid-i Bistami mi?"

"Bu ne biçim soru böyle?" diye tersledim
"Son Peygamber Peygamber Efendimiz sav ile bir sufi yi bir mi tutarsin?"

Etrafimizda ki kalabaligi dervis umursamiyor gibiydi istifini hiç bozmadan üzteledi:
"Bir düsün:Peygamber hazretleri söyle buyurmamismiydi?"Yarabbi Seni tebcil ederim, Seni layikiyla bilemedim" Halbu ki Beyazid-i Bestami "Ben kendimi tebcil ederim, benim sanim yücedir Zira hirkamda Allah var" dedi

Madem biri Allaha nazaran ufak hissederken kendini, digeri Allahi içinde tasir, bu ikisinden hangisi ileridedir sence?"

Birden nefes alamadim, yutkundum ilk duydugumda saçma sapan gelen bu soru birden baska bir anlam kazandi Sanki bir perde kalkti, altindan ilginç bir bulmaca çikti Dervisin yüzünde kaçamak bir tebessüm belirip kayboldu Artik karsimda dikilen adamin meczubun teki olmadigini biliyordum Benden samimiyetle bir sey istiyordu, daha evvel hiç düsünmedigim bir soruyu düsünmemi
"Ne demek istedigini anladim Bu iki kelami karsilastirip, her ne kadar Bistami nin sözü daha iddali görünse de, aslinda Peygamber Efendimiz in sözünün ondan daha ileride oldugunu açiklamaya çalisacagim"

"Kulak kesildim seni dinliyorum" dedi dervis

"Allah aski derya deniz gibidir Kendi mesrebince her insan ondan su alir Fakat kimin ne kadar su alacagi kabinin büyüklügüne baglidir Kiminin kabi fiçidir, kiminin kova; kiminin kirbadir, kiminin matara"

Ben konustukça dervisin yüzündeki ifade dgismeye basladi yavas yavas gözlerine kendi fikirlerinin yankisini baskasinin sözlerinde duyan bir adamin yumusak, dostane pariltisi geldi

"Bistami nin kabi Peygamber Efendimizinkine nazaran ufakti O bir avuç içti kandi, o kadarla mesud sarhos oldu, ne güsel kendinde ilahi varliktan eser bulmus Ama o halde kalmak, yola devam etmemek demektir O mertebe de bile Allah ile nefs ayri gayridir
Peygamber Efendimize gelince, Allah in sevgili kuludur, onun kabi kolay dolmaz O yüzden Allah cc Kur-an da söyle buyurmus: Açip genisletmedik mi senin kalbini?

Kalbi böyle genisleyince, yani kabi büyüyünce, doymak bilmez bir susuzluk hasil olmus içinde Bosuna degil, "Seni layikiyla bilemedik" deyisi Halbuki kimse Allahi onun gibi bilemedi"

Dervis sakin, kendinden emin gülümsedi Bas kirip selam verdi Sonra minnet belirtir sekilde elini kalbine atti, bir süre öylece durdu, gözlerini tekrar kaldirdiginda, batan günesin ölgün isiginda, yepyeni bir ilgiyle bakti bana

Karsimda hürmetle egildi Bende onun önünde hürmetle egildim

Ne kadar süre öyle durduk bilmem, gökyüzü eflatuna çalmaya basladi Etrafimizdaki kalabalik huzursuz, miril miril konusarak mikirdanmaktaydi, aramizda geçenleri önce merak, sonra giderek artan saskinlikla izlemislerdi, ama sonunda hayret yerini tepkiye birakmisti Zira simdiye denk kimsenin önünde egildigimi görmemeislerdi
siradan bir abdal karsisinda egildigimi görmek müridlerimin hosuna gitmemisti
Dervis halkin hosnutsuzlugunu sezmis olacakti, fisiltiya yakin bir sesle sçyle dedi:
"Ben artik gitsem iyi olur Hayranlarindan alikoymiyayim seni" Hafif bir sitem, hatta ince bir alaymi vardi sözlerinde, bilemedim Ama derhal itiraz ettim
"Dur gitme kal" diye seslendim Dönüp dikkatle bakti yüzüme, b,r bulut geçti gözlerinden, dudaklarini istiyakla sikti, sanki birseyler söylemek istiyor ama söyleyemiyordu Ve o an o suskunlukta, dervisin bana bastan beri sordugu asil soruyu, sakli ve sessiz soruyu duydum:

"Ya sen, koca hatip? Senin kabin ne kadar büyük?
Dervise dogru bir adim attim Kara gözlerindeki delismen isiklari seçecek kadar yakinlasmistim Birden tuhaf bir hisse kapildim Sanki bu ani daha evvelden yasamistim Hem öyle bir kere degil; belki 10 belki 40 kere

Bölük pörçük görüntüler üsüstü zihnime Uzun ince bir adam, yüzünde bir peçe, parmaklari alev alev yanmakta

Iste o an anladim, Karsimda duran dervis, rüyalarimdaki adamdan baskasi degildi Canimi Cananimi buldugumu biliyordum Sevinçten dizlerim titredi Ama hayatta hiç bir mutlulugu bu kadar yarim ve yarali yasamamistim

Sevinirken dahi soguk bir dehset sardi içimi

Elif şafak