İncinmek

İncinmek



Toplum insanının yaşam kalitesini etkileyen, huzursuz olmasına sebep olan, içini daima ezik bir halde gezdiren bir durumdur incinme
İncinmek, duygularla aynı anlamda düşünülse bile, ayrı bir özellik gibi kabul edilir
Her duygu incinme değildir Ete-kemiğe bulaşanları bu vasıfla anılır Dünyaya küsmüş, farklılıklara karşı kendini koruyamamış, sistemin egemen yapısı onları bu hale getirmiş, bireyleri-toplumları etkilemiştir
İşte böylesi durumlarda incinmenin varlığı ön plâna çıkar
Yoğunluğu git gide artar, öyle zaman olur ki, kin ve öç alma isteğine kadar varabilir
Bu tür teşebbüslerin mistik boyutta, günah kavramı ile anıldığından kimse kuşku duymamalıdır
Kin ve nefret duygularının aksine, her olaya hoşgörü ile bakmak, mantıken geçerli bir nedendir
İncinmeye karşı duyulan tepki, çocukluk çağından başlar Örneğin, “canı yanan bir çocuğun çok haşin davranışlar içine girmesi” onun daha sonraki evrelerde de benzer tepkileri sürdüreceği anlamına gelir
İncinme halini basite almamak gerekir Ne yapacağını bilmeyen, bağıran çağıran, incinen bir insan, yıllar geçse bile tam olarak ifade edemese de bu duygularını ruhunun derinliklerinde saklar ve yeri geldiğinde, bir şekilde ihsas ettirir
Bir anlamda öç alma, çektiklerini telafi etme çabasıdır söz konusu girişimleri
Birey, bu tür hareketler kendisine bir şey kazandırmamasına karşın, bu oluşumu gerçekleştirme yoluna gider
Getirisini hiç düşünmez
Kontrolünü yapmaz!
Böylece bir insan, uzun yıllar da geçse yaptıklarının cezasını, -incitme derecesine- göre alacaktır
Bu duygu analiz edildiğinde değişik yönlerinin olduğu görülüyor
İnsan, çok sevdiği bir arkadaşının hiç sebep yokken kırıcı davranışlarda bulunmasına içerleyebilir Çünkü dengesi bozulmuştur
Aynı statüde olmasına rağmen, diğerlerine göre düşük ücret alan, incinir Çaresizliğini, umutsuzluğunu, tepkisini hissettirmek istemese de hem işverene hem de benzer işi yapmasına karşın daha yüksek ücret alan kişiye bunu belli eder
Telafi çabalarına girip durumu düzeltme yoluna gidilmezse mevcut koşullar sürer Sonuçta ayrılıklar bile oluşabilir
Dolayısı ile bu tip olaylara meydan vermemek için, çok dikkatli olmalı, ortak değerlere özen gösterilmelidir
Şayet bir kişiye aşırı değer verme gibi bir durum varsa, böylesi davranışlar diğerlerini rencide edebilir
Onlar suskun kalmalarına karşın, iç dünyaları yüzlerine vurur ve kırıldıklarını gösterir
Örneğin, bir tarafa duyulan sevgi ağır basıyorsa, mevcut düzende istenmeyen şartlar yaşanır
Bu gibi hallerde, kemalâtlı olan kazanır Ancak, her şeye rağmen, içgüdüsel, çocuksu davranışlar ağır basar
Din, farklı algılama kapasitesine sahip zümrelere değişik isimlerle yaklaşırken, sonuçta “bütün Müslümanlar kardeştir” diyerek gönül almasını bilir ve “İslâm fertlerinin” kırılmamasına özen gösterir
Bir insanın yetersiz oluşunu yüzüne karşı söylemek, hiç de doğru bir yaklaşım olmaz Değişik örneklemelerle o kişiye yaklaşımda bulunmak, incitmek yerine, kendisine daha fazla önem verildiğini, eleştirilerin bu nedenle yapıldığını anlatmak gerekir
Bilinçsizlik onların daha fazla ezilmesine, aşağılanmasına, tahrip olmasına neden olmuştur Bu tip dengesizce yapılan davranışlar, bir cahillik örneği olacağı gibi, insanlığa karşı işlenmiş bir suç teşkil edecektir
Kuşkusuz, bireylerin içinde incitmeyenler; uyumunu bozmayan, utanabilen, yüzü kızaran, medeni insanlardır
Evlatlar açısından da bahsini ettiğimiz husus çok önemlidir
Bir çocuğun diğerinden ayrı tutulması, ona daha çok ihtimam gösterilmesi, onarılması güç, tahmin edilmesi zor konumları oluşturur
Bunlara aldırmayarak, davranışlarında devamlılık gösteren aile büyükleri, cidden büyük bir hatanın içinde olduklarını bilmelidirler
Ancak meselenin bir başka tarafı daha var
Sufi inancına göre, bireyin duygulara-incinmelere yaşamında yer vermesi doğru karşılanmaz
Sufi, “incitici eylemlere müstahak olmamalıyım” demez Kendisini ezmeye kalkışanı durdurmaya tenezzül bile etmez
Çok değerli potansiyelini harcama yolunu seçmez İncinmez, öç almayı düşünmez Gaflet içinde de olmaz Bilir ki bütün bu olumsuz görünen şeyler, onun tepkisini sıfırlamak için vardır
Çünkü duyguları ile yaşayanlar ve incinen toplumlar, Allah’ı bilme, kendini tanıma keyfinden mahrumdur
Ayrıca onlar Rasul’ün tebliğlerini algılama hususunda hiçbir aşama kaydedemezler
Bindikleri asansör bu haliyle yukarı tırmanmaz
Yerinde sayar Alıntı