Gönül Penceremiz Ne Kadar Temiz

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-05-2012

Genç bir derviş, bir mürşide kavuşmak için yaya olarak yollara düşer ve memleket memleket dolaşır

Bir akşam bir kasabada, yatsı namazından sonra camide kalmak ister, fakat cemaatten yaşlı bir zat onu evine götürür ve misafir eder

Sabah namazından sonra sofra hazırlanırken, genç derviş de pencereden dışarısını seyretmektedir ve der ki:

“Efendim, kasabanızın sokakları ne kadar pis! Hiç temizlik yapmıyorlar mı?”

Yaşlı zat hemen eline su dolu kova ve fırça alıp dışarı çıkar, evinin camlarını bir güzel siler

Çünkü gece yağan yağmur ve rüzgar, bahçedeki tozları cama yapıştırmış, camlar çamur gibi kirlenmiştir

Sonra eve girer ve dervişe: “Şimdi bak dışarı, ne göreceksin?”

Genç derviş tekrar bakınca, sokakları tertemiz görür

O zat der ki:“Pis olan sokaklar değil evin camlarıydı

Onu temizleyince sokaklar temiz göründü

Başkalarına bakarken gördüklerimiz, baktığımız pencerenin ne kadar temiz olduğuna bağlıdır

Gönül penceremiz ne kadar temizse, herkesi tertemiz görürüz

Eğer kendi penceremiz kirliyse, bütün alem gözümüze pis görünür

Evladım, sen kalbini herkese karşı tertemiz tut, o zaman herkesin iyiliklerini görür, kötü taraflarını hiç görmezsin, rahat edersin ve herkes seni sever”

Genç derviş bunları duyunca der ki: “Ben aradığımı buldum, bunlar bana ömür boyu yeter” der ve memleketine geri döner Kabre hazırlıksız giren ,denize kayıksız açılmış gibidir(Hz Ebubekir)

08-05-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Gönül Penceremiz Ne Kadar Temiz Genç bir derviş, bir mürşide kavuşmak için yaya olarak yollara düşer ve memleket memleket dolaşır Bir akşam bir kasabada, yatsı namazından sonra camide kalmak ister, fakat cemaatten yaşlı bir zat onu evine götürür ve misafir eder Sabah namazından sonra sofra hazırlanırken, genç derviş de pencereden dışarısını seyretmektedir ve der ki: “Efendim, kasabanızın sokakları ne kadar pis! Hiç temizlik yapmıyorlar mı?” Yaşlı zat hemen eline su dolu kova ve fırça alıp dışarı çıkar, evinin camlarını bir güzel siler Çünkü gece yağan yağmur ve rüzgar, bahçedeki tozları cama yapıştırmış, camlar çamur gibi kirlenmiştir Sonra eve girer ve dervişe: “Şimdi bak dışarı, ne göreceksin?” Genç derviş tekrar bakınca, sokakları tertemiz görür O zat der ki:“Pis olan sokaklar değil evin camlarıydı Onu temizleyince sokaklar temiz göründü Başkalarına bakarken gördüklerimiz, baktığımız pencerenin ne kadar temiz olduğuna bağlıdır Gönül penceremiz ne kadar temizse, herkesi tertemiz görürüz Eğer kendi penceremiz kirliyse, bütün alem gözümüze pis görünür Evladım, sen kalbini herkese karşı tertemiz tut, o zaman herkesin iyiliklerini görür, kötü taraflarını hiç görmezsin, rahat edersin ve herkes seni sever” Genç derviş bunları duyunca der ki: “Ben aradığımı buldum, bunlar bana ömür boyu yeter” der ve memleketine geri döner Kabre hazırlıksız giren ,denize kayıksız açılmış gibidir(Hz Ebubekir)