Bana Seni Gerek Seni...

Rabbim bir ikindi ezanıyla geliyorum Sana

Bir ikindinin gölgesinde güçsüz ve günahkar çalıyorum kapını

Kapın ki kimseye kapanmadı

Kapın ki nur oldu rahmet oldu ümit oldu

Kapında köleyim bir garip divaneyim Ya Rabbi

Lûtfet de Senin aşkınla öleyim Ya Rabbi

Edep bilmedim aczimi giyindim geldim

Dağ gibi günahıma katından bir mağfiret dilenirim

Taşıyamadığım yükümü bir alıversen Ya Rabbi

Haddimi bilemedim nefsimi terbiye edemedim

Sus dediğin yerde konuştum; konuş dediğin yerde sustum

Öyle açtım ki kapılarını kalbimin gizliyi saklıyı söyledim

Tohumu topraktan çıkardım meyvem hani dedim

Sırrımı ifşa ettim Senin haremgâhına başka kapılar araladım

Olmadı vallahi dayanamadım billahi dayanamadım

Senin nazarının değdiği yere başka sevmeleri yakıştıramadım

Hak verdim Yunus’a dedim ben dahi:

Bana Seni gerek Seni

Bana Seni gerek Seni

Bir anlık temâyülüm bitirdi beni anladım ki gönlüm Seninle diri

Kalbimin sahibisin onu terk etme Ya Rabbi nazarın ki en kutsal misafirim

Yüreğimi konuksuz onu Sensiz onu ıssız bırakma Ya Rabbi…



Âmin





Alıntıdır