Aşktan Ne Anlarsınız Bayım

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-03-2012

Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Alt katında uyumayı bir ranzanın
üst katında çocukluğum

Kağıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı

Aşk diyorsunuz,
limanı olanın aşkı olmaz ki bayım!
Allahla samimi oldum geçen üç yıl boyunca
Havı dökülmüş yerlerine yüzümün
Büyük bir aşk yamadım

Hayır
Yüzüme nur inmedi, yüzüm nura indi bayım
Gözyaşlarım bitse tespih tanelerim vardı
Tespih tanelerim bitse gözyaşlarım

Saydım insanın doksandokuz tane yalnızlığı vardı

Aşk diyorsunuz ya
Ben istemenin allahını bilirim bayım!
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Balkona yorgun çamaşırlar asmayı
Ki uçlarından çile damlardı

Güneşte nane kurutmayı

Ben acılarımın başını
evcimen telaşlarla okşadım bayım
Bir pardesüm bile oldu
İçinde kaybolduğum
İnsan kaybolmayı ister mi?
Ben işte istedim bayım

Uzaklara gittim
Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin
Uzaklar seni ister,
Bak uzaklar da aşktan anlar bayım!
Süt içtim acım hafiflesin diye
Çikolata yedim bi köşeye çekilip
Zehrimi alsın diye
Sizin hiç bilmediğiniz, bilmeyeceğiniz
İlahiler öğrendim
Siz zehir nedir bilmezsiniz
Zehir aşkı bilir oysa bayım!
Ben işte mirac gecelerinde
Bir peygamberin kanatlarında teselli aradım
Birlikte yere inebileceğim bir dost aradım
uyuyan ve acılı yüzünde kardeşimin
Bir şiir aradım
Geçen üç yıl boyunca
Yüzü dövmeli kadınların yüzünde yüzümü aradım
ülkem olmayan ülkemi
kayboluşumu aradım
Bulmak o kadar kolay olmasa gerek diye düşünmüştüm
Bi ters bi yüz kazaklar ördüm
Haroşa bir hayat bırakmak için
Bırakmak o kadar kolay olmasa gerek diye düşünmüştüm
Kimi gün öylesine yalnızdım
Derdimi annemin fotoğrafına anlattım
Annem
Ki beyaz bir kadındır, ölüsünü şiirle yıkadım
Bi gölgeyi sevmek ne demektir bilmezsiniz siz bayım
Öldüğü gece terliklerindeki izleri okşadım

Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Acının ortasında acısız olmayı
Kalbim ucu kararmış bir tahta kaşık gibiydi bayım
Kendimin ucunu kenar mahallelere taşıdım
Aşk diyorsunuz ya,
İşte orda durun bayım
Islak unutulmuş bir taş bezi gibi kalakaldım
Kendimin ucunda
Öyle ıslak,
Öyle kötü kokan
Yırtık ve perişan
Siz aşkı ne bilirsiniz bayım
Aşkı aşk bilir yalnız

Didem Madak

08-03-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Aşktan Ne Anlarsınız Bayım Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca Alt katında uyumayı bir ranzanın üst katında çocukluğum Kağıttan gemiler yaptım kalbimden Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı Aşk diyorsunuz, limanı olanın aşkı olmaz ki bayım! Allahla samimi oldum geçen üç yıl boyunca Havı dökülmüş yerlerine yüzümün Büyük bir aşk yamadım Hayır Yüzüme nur inmedi, yüzüm nura indi bayım Gözyaşlarım bitse tespih tanelerim vardı Tespih tanelerim bitse gözyaşlarım Saydım insanın doksandokuz tane yalnızlığı vardı Aşk diyorsunuz ya Ben istemenin allahını bilirim bayım! Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca Balkona yorgun çamaşırlar asmayı Ki uçlarından çile damlardı Güneşte nane kurutmayı Ben acılarımın başını evcimen telaşlarla okşadım bayım Bir pardesüm bile oldu İçinde kaybolduğum İnsan kaybolmayı ister mi? Ben işte istedim bayım Uzaklara gittim Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin Uzaklar seni ister, Bak uzaklar da aşktan anlar bayım! Süt içtim acım hafiflesin diye Çikolata yedim bi köşeye çekilip Zehrimi alsın diye Sizin hiç bilmediğiniz, bilmeyeceğiniz İlahiler öğrendim Siz zehir nedir bilmezsiniz Zehir aşkı bilir oysa bayım! Ben işte mirac gecelerinde Bir peygamberin kanatlarında teselli aradım Birlikte yere inebileceğim bir dost aradım uyuyan ve acılı yüzünde kardeşimin Bir şiir aradım Geçen üç yıl boyunca Yüzü dövmeli kadınların yüzünde yüzümü aradım ülkem olmayan ülkemi kayboluşumu aradım Bulmak o kadar kolay olmasa gerek diye düşünmüştüm Bi ters bi yüz kazaklar ördüm Haroşa bir hayat bırakmak için Bırakmak o kadar kolay olmasa gerek diye düşünmüştüm Kimi gün öylesine yalnızdım Derdimi annemin fotoğrafına anlattım Annem Ki beyaz bir kadındır, ölüsünü şiirle yıkadım Bi gölgeyi sevmek ne demektir bilmezsiniz siz bayım Öldüğü gece terliklerindeki izleri okşadım Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca Acının ortasında acısız olmayı Kalbim ucu kararmış bir tahta kaşık gibiydi bayım Kendimin ucunu kenar mahallelere taşıdım Aşk diyorsunuz ya, İşte orda durun bayım Islak unutulmuş bir taş bezi gibi kalakaldım Kendimin ucunda Öyle ıslak, Öyle kötü kokan Yırtık ve perişan Siz aşkı ne bilirsiniz bayım Aşkı aşk bilir yalnız Didem Madak