Ömrümün Masum Nefesi!

Ne kadar dilerdim

Baharım cezbeden güzelliğinde ulvileşmeyi

Ve gönül yaramım sancılardan arî olaşarak nefeslenmeyi


Hakkı hak bilerek

Ve manada ziyadeleşerek derinliğe inmeyi

Kalbimin sahibine duyduğum aşkı teneffüs ederek göçmeyi


Sevmenin renklerini

Ateşin acı çektiren asudeliğindeki hikmetleri

Ne cenneti ve ne de saltanat adına duyacağım hazlar ahını


Sadakatin güzelliğini

Vefanın hasreti çekilen dirlikteki kalmışlarını

Ram olmak kalbi sahibiyle buluşturup anlamlaşmak ve kanmak


Suhuletli solumak

Lokmanın mücerretliğinde helali manalaştırmak

Neslin emniyeti adına ihsanda bulunmak ve bereketiyle yaşamak


Ahlaki değerleri

Edep içinde teneffüs edilen nefesleri derlemek

Bir mefkûre sağanağında ve umutların pervazlarında filizlenmek


Aşk ile güne girmek

Sevdanın güzelliğinde çileleri deşifre edebilmek

Ve hilkatin netliğinde, âdemi hakikat mertliğinde vaziyet edebilmek


Kalan nefeslerimle

Bilinçsizliğimle heder ettiğim, ömür sermayemle

Mezarın müşahhas bir şekilde resmettiği, hikâyeler düşünüldüğünle


Hüzünleniyorum

Kalbimin hicranıyla ve ötelerin işaretlerindeki sancıyla

Şayet kalbim sahibine yabancıysa ve ruhumu hazanlarda kuşatınca


Nüksediyor kederim

Ve derinliğimden hissettiğim sezgiden sudur eden elemim

Ben kimim, neden böyle perişan bir sefilim ve işaretlerinde eridiğim



Mustafa CİLASUN