Vakit Akşam

Vakit akşam, gün ölmek üzere

Güneş ışıklarını topluyor eşyanın üzerinden

Kızılcakıyameti kopuyor dünyanın

Kara kefenini giyiniyor gün

Günün rengi soluyor

Eşyanın cezvesi yitiveriyor

Hatırla ki, seninde akşamın olacak bir gün

Ömrünün ışıkları solacak

Hayatının perdesi çekilecek

Seninde kıyametin kopacak

Dudaklarında donacak gülüşün güneşi

Zaman uçurumun olacak

Gelen günün güneşi sana doğmayacak

Unutulacaksın ve hatta

Unutulduğun bile unutulacak

İsmin anılmayacak orda burada

Kimse yolunu gözlemeyecek

Üzerinden bütün ışıklar çekilecek ve

Senin de akşamın olacak

Şimdi akşam

Gün akşamdır unutma

Ölmeden önce bil öleceğini ki yaşatıldığını fark edesin

Herkesin senden uzak duracağı ölüm anını hatırla ki

Sende şimdi herkesten ve her şeyden uzaklaşıp Rabbine yanaşasın

Seni, sen yokken de bilen Rabbin

Sen öldükten sonrada bilecek elbet

Herkesin unuttuğu yerde seni bir O hatırlayacak

Ömrünün gecesinde, güneşi sana yalnız O getirecek

Hatırını yalnız O bilecek

Şimdi akşam sende Onu an

Şimdi sende Onun hatırına var secdeye

Şimdi akşam ve şimdi akşam namazı vakti


SENAİ DEMİRCİ