Bir Günesimi, Bir Babami, Bir De Terliklerimi Biraktim Geldiğim Yerde

Medine’de bir şirkette elektrik teknisyeni olarak çalışan Allah dostu ve peygamber aşığı bir kardeşimiz işin son günü sabah mesaisinde kendisine verilen teknik görevi tamamlayıp ayrılmak üzere iken Resulullah’ın Ravzasında elektrik çarpması sonucu vefat etti ve Cennetul Bakiye defnedildi Tabii ailesi mecburi istikamet Türkiyeye döndü

O zaman 7 yaşında olan oğlu Muhammed Nebi Doğanay bugün ortaokuldayken kompozisyon dersi ödevi olarak bir makale yazmış ve birincilik almış İşte o peygamber aşkını en derinden yaşayan bir yüreğin yansımaları

Biliriz ki dil kalpten geçen her şeyi ifade edemez Allah bize de bu kardeşimiz gibi Resulullah sevgisi nasip etsin Amin


" Bir seni günesim, bir babami, bir de terliklerimi birakmistim geldigim yerde Bir ilkbahar gününde güller gibi kokan Medine'de dünyaya gözlerimi acmistim Dogdugum hastane senin ravzanin hemen yanibasinda oldugu icin duydugum ilk koku senin bahcenin gül kokulari olmus Babam gelip daha kulagima ezen okumadan kulaklarim senin mescidinin ezan sesleriyle sereflenmis Kirk günlük oldugumda ilk ziyaretimi senin hane-i saadetine yapmisim Ilk adimlarimi senin Ravzan'daki mermerlerde atmis ve Rabb'imle ilk bulusmami, ilk secdemi senin mescidinde yapmisim Hemen hemen yaptigim her ilkte sen varsin Daha konusmayi ögrenmeden seni sevmeyi ögrendim ben Belki seni cok tanimazdim ama sanki bana cok cok yakinmissin gibi severdim seni Senin evini her ziyarete gelisimizde seni görmesek bile senin varligini hisseder, evinden her ayrilisimizda hüzünlenirdik Cocuklar evde bunalinca babalari parklara, eglence yerlerine götürsün isterler Biz Medine'de yasadigimiz sürece babamizdan bizi parka götürmesini hic istemedik Medine'de hicbir cocuk bunalmazdi Cünkü orada hicbiryerde olmayan bir gül bahcesi ve o bahcenin biricik efendisi vardi Bizim vaktimizin cogu o bahcede gecerdi Senin bahcenin mermerlerine ayakkabi ile basamazdik Yalinayak dolasirdik mermerlerin üstünde Kimbilir korkardik belkide bahcenin güllerine basivermekten Yazin mermerler ayaklarimizi yakardi Olsun, bu da bizim hosumuza giderdi

Babama sormustum bir keresinde:

- Babacigim, neden Medine bu kadar sicak diye Babam da:

- Evladim, Medine'de iki tane günes varda ondan derdi

- Nasil olur babacigim, günes birtane degilmi? derdim Babam da gülerek:

- Bak yavrum, dogru, bütün dünyayi isitan bir tane günes var, ama bir de alemleri isitan ve aydinlatan bir günes var O günes de Medine'de olunca sicaklik iki kat oluyor

Babamin bu cevabi hosuma giderdi ve isinirdim Gercekten de ayaklarimizi mermerler isitiyordu, ama senin günesinde senin sicakliginda icimizi isitiyordu Medine'den ayrildigimizdan beri belki ayaklarimiz isiniyor ama icimiz birtürlü isinamiyor Cünkü günesimizin en büyügünü orada birakmistik O'nun evine bahcesine gidemiyordum artik Gerci isigi ta buralarda bizi aydinlatiyordu ama icimi sitmasi icin O'nun Ravzasinda yalinayak kosmam lazimdi Evet, bahcesinde yürürken ezanlar okunurdu Öyle güzel okurki Medine müezzini ezani, sanki Bilal-i Habesi okuyor sanirsiniz Namaz kilmak icin mescide kostururduk bilir bilmez Babamin yaninda namaz kilardik Büyük sütunlarin altindan gelen soguk havadan saclarimizi savurturduk Zemzem bardaklarindan güller yapardik

Namaz kilarken yanimiza usulca bir kedi sokulurdu Babam "incitmeyin sakin, onlar Ebu Hureyre'nin kedileri derdi Biz de inanirdik Senin mescidine kedilerde gireilirdi Sen cok iyi bir ev sahibiydin cünkü

Carsamba günleri hep Uhud'a giderdik Senin cok sevdigin amcani ziyaret etmeye O bizim de amcamizdi Kardeslerimle Ayneyn (Okcular) tepesine cikar ordan Uhud'da yatan yetmis sehide selam verirdik Uhud dagina her baktigimizda sanki orada seni görür gibi olurduk Uhud da senin Ravza'nin kokusu gibi gül kokardi Orasida ayri bir gül bahcesi idi sanki

Iste benim yedi senem ki, en degerli en güzel yillarim senin köyünde, senin gül bahcende, senin savastigin yerlerde, sanki yanimda sen varmissin gibi seninle dopdolu gecti Seni görmesem bile seninle yasamaya o kadar alismistimki, senin yanindan ayrilirken sanki bir yanim, bir canim, bir parcam orada kalmisti

Buralar bana gurbet oluverdi Elimde olsa hemen yanina kosar gelirim ama büyüyünce gidersin diyorlar Ben sirf senin yanina gelebilmek icin büyümek istiyorum Senin yanina geldigim zaman büyümüs bile olsam bahcendeki mermerlerde yalinayak dolasacagim Ta ki günesin icimi isitana kadar

Senin hasretinden icim üsüyor Belki hasrttin herkesi yakar ama beni de üsütüyor iste Cünkü benim ruhum dogdugumdan beri senin sevginle isinmaya aliskin

Babam senin köyünde kalmisti Biz babamin cenazesini gömerken abimin terlikleri babamin kabrine düstü ve orada kaldi Ben o terlikleri cok kiskandim Cünkü abimin terlikleri hep babamla kalacakti Babami son ziyaret edisimizde ben de kimse görmeden terligimi babamin kabri üstüne gömüverdim Iste simdi benim terligim de hep babamla kalacakti

Evet demistimya, bir günesimi, bir babami, bir de terliklerimi biraktim geride Babam ve terliklerim hep oradaydi, gelemezlerdi Ama günesim hep yanimizdaydi Yetimlerin efendisi yetimleri hic isiksiz birakirmi? Dünyanin bir ucuna gitsek bizi birakmayacagini biliyordum

Gözümüz gönlümüz seninle aydinlanir efendim Ruhumuz, icimiz sicakliginla isinir

Birgün sana gelisim gec bile olsa bana, bana gül bahcesinin mermerlerinde yalin ayak kosmak nasip et Ta ki askinla, sevginle bütün bedenim yanip kavrulsun Terliklerimi biraktigim o güzel mabed son duragim olsun"