İbadetlere Derinlik Kazandıran Niyettir

İbadetlere en önemli derinliği katan ve aynı zamanda onları taklitlerinden ayıran husus niyettir

İbadet niyetiyle yatıp kalkmalar, yerlere kapanmalar; aç susuz durmalar ve meşrû bir kısım arzu ve isteklerden uzak kalmalar insanı fanîliklerden kurtarır ve onun saniyelerini seneler kıymetine yükseltir

Oysaki aynı hareketler, o samimi niyetten eksik olarak yerine getirildiği zaman, insana ızdırap ve yorgunluktan başka bir şey bırakmaz Allah'ın hoşnutluğu gözetilmeden ortaya konulan gayretler ve fiiller hiçbir işe yaramaz ve semere kazandırmaz Mesela, birisi namaz yerine kalksa, otursa, yatsa; mafsallarına, bacaklarına, bileklerine egzersiz yaptırsa, hatta benzer hareketlerden de öte, aynen namazı kılsa, fakat namaz kılarken sadece mafsallarının açılması, belindeki kireçlerin çözülmesi ve omuzlarında hissettiği kulunçların hafiflemesi gibi maslahatları düşünse, o hareketler birer namaz kalpı haline gelir; onlar taklittir, sahtedir, namaz değildir Diğer taraftan, niyet ibadetlere ve kulluğa derinlik kazandırır Çünkü insan bu dünyada yaptığı şeyleri, belli bir zamana sıkıştırarak ve sınırlı olarak yaptığı için aslında onlarla ebedi bir hayatı peyleyemez Fakat kalbinin "ebed, ebed" diye atmasına da mani olamaz Öyle ise, o muvakkati (geçici, sınırlı), müebbed (kalıcı, sınırsız) haline getirmenin bir çaresini bulması lazım İşte o çare de, ebediyet kastıdır; Allah'a sunulmuş samimi bir niyettir

Niyet, bu sınırlı ve geçici dünya hayatında, sınırsızlığa kapı açan esrarlı bir anahtar ve az bir ömürde ebedî saadete ulaşma yollarını aydınlatan bir meşaledir Bu anahtarı ve bu meşaleyi ellerinden düşürmeyenler, ömürlerinde ölü ve karanlık bir nokta bırakmayacak şekilde yaşar ve ebedî mutluluğa erebilirler Çünkü insan, niyetiyle şunu demiş oluyor: "Allah'ım, altmış-yetmiş senelik hayatımda beni şu vazifelerle mükellef kıldın, ben de onları yerine getirmeye çalıştım Eğer yüz altmış senelik ömrüm olsaydı; hatta bin altı yüz ya da bir milyon senelik ömrüm olsaydı, ben yine bu ubudiyetten ayrılmayacak, yine Sana kulluk yapacaktım" İşte bu niyet, muvakkat işe çok büyük bir derinlik katıyor ve insan o işi ebedi yapıyormuş gibi kabul ediliyor Samimi bir niyet sayesinde, yapılan iş derinleşiyor Aslında, zâhirî adâlet gereğince, herkesin kendi ibâdet ve fazîleti kadar lütûf ve ihsâna mazhar olması uygun düşerdi ki; o da, salih kimselerin cennetteki ömürlerinin, iyi insan olarak dünyada yaşadıkları süre kadar olmasını gerektirirdi Fakat inşaallah, ebedî kulluk düşüncesi, ötede ebedî saadete vesile olacaktır Yine bu sırdandır ki, inanan insanın aksine, inkâr eden de ebedî şekâvet ve talihsizliğe bundan dolayı namzet olur Ebedî inkâr ve isyan düşüncesi de, ebedî talihsizliği netice verecektir


Zaman-Kürsü