Hatunların Ölümü

Bu bab da hatunların ölümün(ü) beyan eder: İmdi ol hatun ki lohusa ya hamile ya taun ya iç ağrısından yahut hiç bunlardan birisi olmasa ancak helali (kocası) hoşnut olsa ol hatun ölürken Cennet melekleri gelip saf duralar, ona izzet ikram ile selâm vereler ve diyeler ki: Allah'ın sevgili şehide cariyesi, gel çık, neylersin dünya sarayından, senden Allah Teâlâ razı oldu ve sana bu hastalığım bahane edip günahını bağışladı, sana Cennet ihsan etti, gel emaneti teslim eyle diyeler

Pes hatun bu mertebeyi görüp canını vermek istedikte dört yanına bakıp diye ki: Benim ile dostluk edenleri yargılayıp(bağışlayıp) rahmet etsin sonra teslim edeyim dedikte melekler dahi recasını(istek,arzu) Cenabı Hakk'a arz ederler Hıtab-ı izzet gele: "İzzetim hakkı için cümle duasını müstecap(kabul olunmuş,makbul olmuş)eyledim" diye Melekler dahi muştuluk eylerler
Ondan Melekü'l-mevt yüz yirmi rahmet melekleri ile gele Yüzlerinin nuru Arş'a çıkmış, başları tacı ve arkalarında nurdan hülleler ve ayaklarında altın nalinler ve yeşil kanatları ola ve ellerinde Uçmak yemişleri rayihaları misk gibi gelip izzet ve ikram ile selâm vereler, diyeler ki: Hallâk-ı âlem(alemlerin yaratıcısı) sana selâm eyler ve Cennet verip habibi Muhammed aleyhi's-selâma komşu eyler, Hazreti Aişe'ye musahip(arkadaş,sohbet eden, konuşan) eyler

Pes bu hatun bu kelâmları işitip ve gözünün perdesi açılıp ehl-i iman hatunlarını göre ve günahı olup azabı olanları göre, onların günahlarını bağışla Rabbim deyü niyaz ede Cenabı İzzet'ten hitap gele ki:
'Ya cariyem, cümle muradın hasıl eyledim, ver emaneti, Habibimin hatunu ve kızı sana muntazırlar(bekleyicidirler)" diye
Heman bu hitabı işiticek canı titreye, elleri ve ayakları atıla ve terler döke Can vermek üzere iken iki melek gele, ellerinde ateşten birer çomak Sağ yanında ve biri sol yanında dura Şeytan-ı aleyhil-la'ne koşup gele, diye ki: Gerçi bundan bize faide yok amma hele bir göreyim deyip elinde bir cevahir içinde buzlu su Bu suretle gelip suyu göstere Ol melekler habis merdudu görüp çomak ile vurup elindeki çanağı kırıp kovarlar Ol hatun bunu görüp güle Ondan ol huri kızları ona cevahir kâse ile Kevser şarabı vereler, içe Cennet şarabının lezzetinden canı sıçrayıp kadehe yapışa, Melekü'l-mevt canı kadehten ala Ferişteler çağrışıp "innâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn" (Biz Allah'a aitiz ve O'na dönücüleriz, (Bakara 2/156) diyeler O canı alıp cemî-i gökleri seyr ettirip Cennet'e götüreler, makamın(ı) gösterip derhal yine başı ucuna getireler Kaçan kim esvabın (elbiselerini) çıkaralar ve saçını çözeler heman cesedin başı ucuna gelip can diye ki:
- Ya yuyucu (yıkayıcı), yab yab (yavaş yavaş) tut zira Azrail pençesinden can zahm (yara) yemiştir , tenim gayet zahmet çekmiştir, sarsılmıştır
Ve teneşire geldikte yine çağıra: Suyu ıssı (sıcak) etme, tenim gayet zayıftır, tez beni elinizden halas eyle(yi)n, rahat ölem diye Çün ki yuyup (yıkayıp) kefene saralar, bir miktar dura, yine çağıra; diye ki: ‘ Bu cihanı son görüşümdür, hısım ve akrabalarımı göreyim ve beni görsünler, ibret alsınlar, dahi yakında benim gibi olurlar, ardımdan feryat etmesinler, Kur'an ile anıp beni unutmasınlar ve miras için çekişmesinler, ta ki kabirde azap görmeyem Ve cumalarda ve idlerde (bayramlarda) unutmasınlar

Ondan musalla üzerine kondukta can çağıra ki: Asan kalın(sağlıklı) ey benim oğlum ve kızım, anam ve babam, bunun gibi firak günü yoktur, hasret kıyamete kaldı, elveda olsun size ey ardımca göz yaşı dökenler diye Namazı kılınıp omuza alındıkta yine çağıra, ide ki: Beni yab yab götürün, eğer kasdınız sevap ise bana zahmet verme(yi)n, sizden Allah Taâlâ'ya hoşnutluk götüreyim Ondan kabir kenarına kondukta yine çağra diye ki: Görün benim ahvalimi(halimi) de benden ibret alın Şimdi beni karanlık yere koyup gidersiniz, ben amalime (amellerime) göre kalırım Bu demleri görüp vefasız dünyanın mekrine aldanma Çün ki kabrine koyalar can başı ucuna gele Zinhar(kesinlikle) bir meyyiti telkinsiz komayalar
(Hz Pegamber, ‘Ölülerinize(ölümü yaklaşanlara) la ilahe ilallah demeyi telkin ediniz)(Müslim, Cenaiz 1,2;Tirmizi, Cenaiz 7)

Allah Taâlâ emriyle meyyit kabirde uykudan uyanır gibi uyana, göre ki bir karanlık yerdedir Kuluna (ve)ya cariyesine çağırıp bana mum getirin diye, asla sada (ses) gelmeye Heman ben kendim kalkayım der iken elleri toprağa gele, başı tabut tahtasına dokuna Hay ben ölmüşüm dedikte kabir yarılıp iki sual melekleri gele Ağızından, yalın ateşler saçarlar, burunlarından siyah duhanlar (duman) çıkar Ona yakın gelip ide: "Men rabbüke vema dînüke ve men nebiyyüke" diyeler Yani "Rabbin kimdir ve dinin hangi dindir ve peygamberin kimdir?" Ona cevap verir ise ol melekler onu Hak Taâlâ'nın ona rahmetiyle tebşir edip (müjdeleyip) giderler Heman ol dem kabrin sağ tarafindan bir pencere açıla, bir ay suretli kişi çıkıp yanına gele, bu hatun bakıp şad ola ve sen kimsin deyü sual ede Cevap vere ki: Ben senin dünyada sabrından ve şükründen hasıl oldum, kıyamete kadar sana yoldaş olurum diye