Neden Bu Kadar Mutsuz Olduğunu Biliyor Musun?

Neden Bu Kadar Mutsuz Olduğunu Biliyor musun?


İşim gereği mutlu insanlarla değil hayatlarında bir sorunun altından kalkamamış ve bundan dolayı mutsuz olan insanlarla çalışıyorum

İnsan sayısınca doğru olduğu, daha doğrusu doğrunun algılanışının farklı olduğu gibi, her insana göre de mutsuzluğun nedenleri farklı farklı

Kimisine göre kendisi erkenden evlenip çoluk çocuğa karıştığı ve ablası gibi, arkadaşları gibi kariyer yapamadığı için mutsuz

Diğeri de kariyer yapmak adına evlenmeyi ertelediği, geciktirdiği ve artık evlenecek birisini bulsa bile, çocuk sahibi olmak, büyük bir aile kurabilmek için çok geç kaldığından dolayı mutsuz

Bir diğeri kaçırdığını düşündüğü fırsatlardan; bir başkası ne kadar isterse istesin, asla mükemmel bir iş kuramayacağı için mutsuz

Eşine söz geçiremediği için mutsuz olanlar, zayıflayamadığı için mutsuz olanlar, dolara değil de altına yatırım yaptığı için mutsuz olanlar…

Hepsinde ortak olan bir şey var o da her birimizin mutlu olacağımızı sanarak bir durum belirlememiz ve o olsa da olmasa da mutsuz olabilmek için bir nedenimizin olması…

Eğer belirlediğimiz hedefe ulaşmışsak, ulaştığımız şeyin “aradığımız şey olmadığını” fark ettiğimiz, ona gerçekte olduğundan daha fazla anlam yüklediğimiz ve bu anlamı bulamadığımız için mutsuz oluyoruz

Belirlenen hedefe ulaşamadığımızda, bu defa “ulaşmadığımız için” mutsuz oluyoruz Ya kendimizi beceriksiz olarak suçlayarak ya da etrafımızdakilere bizi yalnız bıraktıkları için kızarak yine mutsuz olmaya bir gerekçe üretiyoruz

Sorun şu ki “şimdi”de mutlu olunacak bir şey yok zannediyor, mutluluğu “ilerideki” olmayan bir gerçekliğe yerleştirmeye çalışıyoruz Olmayan bir gerçekliğe ulaşmaya çalışıyoruz

Varlıkla değil, yoklukla ilgileniyoruz Oradan da hayır değil, şer çıkıyor Memnuniyet değil, mahrumiyet çıkıyor!

İstemenin kendisinin değil, istenilen şeyin mutlaklaştırılmasının ve onun elde edilebilmesine bağlı bir mutluluğun esiri ediyoruz kendimizi

Oysa esas olan istemenin kendisidir İstemektir ve verileceğinin bilinmesidir mutluluğun anahtarı

İstemek varsa, bu, verilecek olmanın garantisidir çoğu kere Ama istenilen şey aynısıyla verilmeyebilir Bizim belirlediğimiz şekliyle verilmeyebilir Daha güzeliyle verilebilir Buna inanmaktır mutluluk

İstemekten vazgeçmek değil; istemeyi esas kılıp, istenilen şeyi mutlaklaştırmamaktır

Mutluluğa bir şeyi hedef yapıp, “Bu olursa mutlu olurum, olmazsa asla mutlu olamam!” demek kendimize zulmetmektir

Mutsuzuz, çünkü belirleyici olmak istiyoruz; isteyen olmak değil!

Mutsuzuz, çünkü zanlarımızla yaşamayı tercih ediyoruz

Mutsuzuz, çünkü verilenlerin farkında olmadan, verilmeyenlerle uğraşıyoruz Biz bunlardan vazgeçmedikçe korkarım ki cennette olsak da cehennem de gibi hissedeceğiz

Nazlı Özburun / Aile Terapisti

selviler Nickli Üyeden Alıntı



İşim gereği mutlu insanlarla değil hayatlarında bir sorunun altından kalkamamış ve bundan dolayı mutsuz olan insanlarla çalışıyorum




evet öyle bir zihniyet var
yani kimsenin dertleri ile dertlenmemek
her günü güzel mutlu insanlarla birlikte
olmaya çaba göstermek yani başkasının dertleri
beni ilgilendirmez bana ne sıkıntısı olan
insanlarla işim olmaz zihniyeti
başarı ve kariyer yapmak için her zaman hayat standartları
kendinden üstün olanlarla ilgilenmek,yada birlikte olmak ilkesi
bu da İslami inanışla bağdaşmayan bir düşünce yapısıdır
oysa insanlar birilerine yardım etmeye çalışırken mutludur