Travma Kökenli Düşükler...

Travma kökenli düşüklerin aşağı yukarı tümünü büyük ölçüde ciddileştirirler

İhtilatlar dölyatağını, öteki cinsel organları ve leğen organlarını ilgilendirebilirler ya da genel kapsamlı olabilirler

Dölyatağında eten kalmışsa parmakla kazıma, aygıtla kazımadan daha az zedeleyicidir; çünkü aygıtla yapılan kazımaların, ilerde yapışıklıklara yol açma tehlikesi vardır

Yerel ihtilatlar

Dölyatağında eten parçasının kalması

En sık raslanan ihtilattır; birlikte bulunan enfeksiyon ve kanama tehlikesiyle, düşüğün geleceğini değiştirir

Muayenede dölyatağınm hacmi artmıştır, yumuşak kıvamdadır Dölyatağı boynu çoğunlukla aralık, bazen açıktır Parmakla bu delikten eten parçası algılanır Dölyolundan parmakla muayenede ayrıca pıhtılar, irinli parçalar ortaya çıkarılır Cerrahi tedavi, dölyatağımn durumuna göre parçaların küretle kazmmasıyla ya da daha iyisi parmakla kazmmasıyla çıkarılmasına dayanır Gerçekten, cerrahi girişimin, dayanıksızlaşmış dölyatağınm delinmesine yolaçma tehlikesi vardır

Dölyatağı kanaması

Miktarı değişiktir Kandan ve pıhtılardan oluşur Kanama, miktarı ve özellikle tekrarlaması bakımından ciddi olabilir Kan yitimi apansız atardamar basıncı düşmesine ve şoka yolaçabilir; şok tedavisi acil olmalı ve yeniden canlandırma uygulanmalıdır Bütün kanamalar, dölyatağında eten parçası kalması tedavisini, yani çoğunlukla hastaya kan vermekle birlikte dölyatağı boşluğunun boşaltılmasını gerektirir

Dölyatağı enfeksiyonu

Doğrudan dölütü ilgilendiren bir travma, dölyatağınm kasılmasından önce bir dölüt enfeksiyonuna yolaçabilir Bu dölüt enfeksiyonu aralıklı bir ateş, titremeler, genel durumun hızla bozulması, çabuk yorulma ve aralıklı leğen bölgesi ağrılarıyla açığa çıkar

Muayenede dölyatağı gövdesi büyük ve ağrılı, dölyatağı boynu uzun ve kapalıdır

Bu dönemde tek uygun tedavi, yüksek dozlarda antibiyotik tedavisidir O zaman evrim değişkendir Bazen, enfeksiyon sendromu geriler ve gebelik normal evrimini sürdürür Çoğunlukla dölüt atılır; bu atım genellikle tamdır

Aüim tam olmadığızaman, dölyatağında kalan eten parçaları mikrop kapma tehlikesi taşır; dölyatağında kalmış enfeksiyonlu eten parçaları diye nitelenen bu olay, kanlı ve irinli akıntılarla ortaya çıkar Çoğunlukla dölyatağı boynu açıktır, ateş yüksekçedir

Bütün bu belirtiler, ölmüş ve enfeksiyonlu artıkların varlığını yansıtırlar: Bu durumda, antibiyotik uygulamasından sonra bir tedavi gerekir: Son derece sakmımlı davranılarak dölyatağı boşluğunun boşaltılması

Dölüt enfeksiyonu bazen dölyatağı çeperlerine de bulaşarak, bir dölyatağı apsesine neden olabilir; bu apse, döîyoluna sokulan parmağın, dölyatağma değdiği an çok şiddetli bir ağrı uyandırmasıyla teşhis edilir

Dölyatağı enfeksiyonu sülfamitlerin (1932'de), daha sonra da antibiyotiklerin bulunmasından önce, her zaman ölümle sonuçlanan bir hastalıktı