Seni İçimden Terkediyorum!!!

Binmediğim hiçbir otobüs
Beklemediğim hiçbir durak kalmadı bu şehirde
Gittikçe azalıyor hayat!
Neyi erken yaşadıysam
Hep ona geç kalıyorum!!!

Sana göçüyorum her sonbahar
Yolların çıkmıyor aşkıma!
Unuttuğun yağmurların adı saklımda
Seni içimden terk ediyorum!!!

Susmaktan yoruldum!!!
Kuşlar ve şarkılar bu şehri terk edeli beri

Efkar demliyorum gözlerimde!
Yaşlarımı yanağıma varmadan öldürüyorum!
Tam sancağımdan yaralıyorum kendimi!
Alnını yüreğime dayadığın güne bakıp
Seni içimden terk ediyorum!!!

Ne unutacak kadar nefret ettin!
Ne hatırlayacak kadar sevdin!
Yıkık bir duvar kadar bile pişman değilsin biliyorum!
Beni hep bulmamak için aradın!
Yanılgımdın!
Yandığımdın!
Yangındın!

Sensizliğe yenilmek
Sana yenilmekten zor olsa da!
Ardımda bir sürü belkiler bırakarak!
Seni içimden terk ediyorum!!!

Şimdi
İçimizde öldürülecek bir anı bile bulamayan
İki yarım kaldık!
Tamamlayamadık bizi!
Elimden tutmadın yalnızlığımın
Saçlarımı da uzaklarına gömdün
İçimin mavisi senin okyanusundandı
Al! Geri veriyorum!
Kilitleri hep yanlış kapılara vurdun!
Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim
Sana bensizliği terk ediyorum!!!

"Yarime uzanmayan bütün dallarım kırılsın" demiştin
Aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi!!!

Ne tuhaf değil mi!?
İçimi acıtan da sendin
Acımı dindirecek olan da
Ya öldür beni dedim
Ya da git benden!!!
İçi bulanık bir sevdanın ucunda seni kaybettim!!!

Aldırmadın aldırmalarıma
Bir gecede yakıp yarini
Şafaklara sattın ihanetini!
Külüme basanlar bile utandı yaptığından!

İşte soluk bir ömrün
Son nefesi!
Benden
İçimden
Terk ediyorum!!!