Bilirem Bilirem Ama Diyemirem

Bilirem Bilirem Ama Diyemirem - Gürhan Gürses

“Bir Eski Zaman Karakoçan Lafzı”

Çok eski zamanlarda, bir varmış bir yokmuş diyebileceğimiz pirelerin berber, develerin tellal olduğu gülerin birinde Palulu Kakka Emmi diye bir garip adam yaşarmış bizim buralarda Eski mi eski bir kamyonu var imiş Kaka Emmi’nin Bu kamyonu ile Elazığ Garı’ndan Palu Garı’na gelen yolcuları taşırmış Karakoçan’a ve Karakoçan’dan ötelere Ekseri Çan Nahiyesi’neymiş seferi Yolu olmayan dönemde yolcu taşırmış kamyonuyla yolsuz viranelere otobüs niyetine Kazma ile, kürek ile açılan patikalar yol olurmuş zamanla, düz olur gidermiş Kaka Emmi’nin güzergahında

Günlerden bir gün Çan’a düşmüş yolu yine Kaka Emmi’nin bir kamyon dolusu yolcu ileGerçi daha yer varmış ayakta ama neylersin Zaman eski zaman, devran eski devran böyle olurmuş yolculuklar Keklik Köyü durağında eğitimden dönen bir grup asker ile karşılaşır Kakka Emmi Hava yağmurlu mu yağmurlu, bozuk mu bozukmuşYollar çamur deryasıymış Çan’a 10 km ya varmış ya yokmuş göz hesabı ile Askerler el ederler Kaka Emmi’ye durup kendilerini alması içinÜst başları ıslak imiş, postalları çamurdan ağırlaşmış bir vaziyette imiş Kakka Emmi oralı olmaz, görmezden gelir askerleri ve basar gider Çan’a ardına bakmadan Oysa camlarını silmekte imiş sileceklerYağmur yağıyormuş, tekerlekler bata çıka gidiyormuş harabe yoldan Ama Kaka Emmi bu, kafasına öyle esmiş o an Art niyet katiyen yok bu hikayede

Askerler bakakalmışlar giden kamyonun ardından ıslak ıslakYağmur altında yürümüşler Çan’a doğruVardıklarında hemen komutanın yanında almışlar soluğu: ”Komutanım, komutanım!” diye bağırmışlar hep bir ağızdan

Komutan mağrur bir hal ile: ”Söyleyin çocuklar, ne oldu?” diye emretmiş ve ”Bu haliniz ne böyle?” demiş

Askerlerden bir tanesi tekmil verip başlamış söze: ”Biz Keklik Köyü Durağında Kakka Emmi ile karşılaştık, el ettik durmadı Bizi almadı Komutanım, hepimiz ıslandık, üst başımız perişan oldu yağmurdan dolayı”

Komutan derhal emreder:”Gidin Kakka Emmi’yi alıp getirin bana Elbette vardır bir izahı” diye kükremiş

Bizimki olan bitenden habersiz çayını içip sigarasını tüttürüyormuş köy kahvesinde Başında kasketi, ayağında yumurta topuklu kundurası ile etrafı kolaçan etmekte imiş o an Kendisine doğru gelen askerleri görünce: “Aha bku yedik” diye nezih olmayan bir söz ile başına gelecek olanları anlamış Ayağa kalkmış ve askerlerin: ”Komutan seni istiyor” lafzı ile karakola doğru yürümeye başlamış Ayakları hep gerisin geriye doğru imiş Kasketini durmadan çıkarıp takıyormuş başına Ara sıra kaşıyormuş keltoşunu kasketsiz Bir tedirginlik sarmış başını ya da anlamış başına ne geleceğini Çünkü komutan sinirli mi sinirliymiş Namını duymayan yok imiş o bölgede Neticede çıkar komutanın karşısına süzüle büzüle Başı önde, gözü yerde, göz kapaklarında perde

Komutan sert bir ifade ile: ”Niye almadın bizim askerleri? ” demiş

Kaka Emmi: ”Görmedim Komutanım” demiş titreyerek

Komutan tekrar kükremiş: ”Niye almadın bizim askerleri?” diye

Kaka Emmi: ”Fark etmedim” demiş titremekten öte bir hal ile

Komutan: ”Onca asker görülmez mi?” Deyip bir güzel falakaya yatırır baştan aşağı Kakka Emmi’yi

Kakka Emmi kendine geldiği vakit yüzü gözü mor bir halde bakmakta imiş etrafa Bu morluk da neyin nesi diyeceği gelmiş ama güleceği gelmemiş Koluna girmiş Kakka’nın birkaç asker, sonra komutanın huzuruna çıkartmışlar Kakka Emmi’yi Komutan haykırmış bir tufan gibi Kaka Emmi’nin kulağına:”Karakoçan sınırları içerisinde ola ki sana sorarlarsa; ‘Kaka ne oldu sana böyle?’ diye katiyen cevap vermeyeceksin” Diye tembih etmiş ve tehdit etmiş Kaka Emmi’yi

Ertesi gün Kakka Emmi dönmüş Çan’dan Karakoçan’a morarmış bir vaziyette Gören manalı manalı bakıyormuş Emmi’ye Millet çakmış vaziyeti biraz da takılmak babından soruyormuşlar ikide bir Kaka Emmi’ye:”Kaka ne oldu?” diye Yanıt ise hep aynı imiş bozuk bir plak gibi

“Kakka ne oldu?”

“Bilmirem”

“Kakka ne oldu?”

“Bilmirem”

“Kakka ne oldu sana böyle?”

“Bilmirem” Millet üsteledikçe o inadına ve esasen korkudan ‘bilmirem’ deyiveriyormuş Ahiri durumu gerçekten merak eden bir güruh sıkıştırıvermiş Kakka’ yı harbiden Kakka Emmi dayanamamış ama aklında bir yandan komutanın sözleri Demokles’in Kılıcı gibi kellesinin üstünde dururken, bir yandan da milletin asap bozucu sorgusu karşısında patlatmış meşhur lafzını Ne şiş yansın ne kebap ayarında

“Bilirem bilirem ama diyemirem” Deyu haykırıvermiş akibetini Milletin diline sakız olmuş bu cümle Söylenmesi gerekeni söyleyecek erki olamayanların can simidi olmuş lügatımızda

Esasen bilip de söyleyemediğimiz o kadar şey var ki!

Esasen o kadar şey var ki bildiğimiz ve o kadar sustuğumuz

Esasen diyemediğimiz ama dememiz gereken o kadar şey birikmiş ki yüreğimizde

Esasen esaslı bir lafız zamanı geldi mi taşı gediğine oturtmak adına söylenmelidir

Ey ahali, duyduk duymadık demeyinBugün eteklerdeki taşları dökme günüdür Çarşamba pazarı halt yemiştir Bu pazar dil pazarıdırYürek pazarıdırYüreği olan döksün, cesareti olan saysın Korkulardan sıyrılmış bir toplum ancak ve ancak korkularının üzerine giderek büyür

Esasen çok şey biliyoruz amma ve lakin diyemiyoruz

Susmak gerek

Hişştt, üç maymun anlarsınız ya!



Gürhan Gürses