Yeminli Mezar

Yeminli Mezar Öyküsü - Derin Duygular - Tülay Bilgin - Duygu Seli - Yaşam Hikayeleri - Öykü - Define Hikayeleri
Yeminli bir mezar kazacağız Mezarın sahipleri üç harfliler bize zorluk çıkartıyorlar Mezarı bulduk Kayalık bir yerdeyiz incin top oynuyor

Mezar kapısındayız Bir den sağımdan solumdan taşlar düşmeye başladı deprem oluyor sanıyorduk Hemen dışarı çıktık bir şey yok Tekrar giriyorduk yine taşlar düşüyordu

O gün mezarın kapısından girmemizi istememişlerdi


Tekrar toplandık cip'e bindik bu sefer ekibimize birde hoca katılmıştı Toprağın altının gaip olduğunu ve yerin altındaki hazinelerin onlara ait olduğunu anlatıyordu Yeminli mezarın bir erkek bir kadın Kral mezarı olduğunu söyledi Onlardan izinsiz orayı açamaya cağımızı söyledi Orda boy abdesti almış, hiç giyilmemiş kıyafetler giyilmesi gerektiğini bunlara riayet etmezsek konuşamayacağını bize anlattı Kral mezarına geldik kapısına dikilince ekipten arkadaş onlarla konuştu Bir kan istediklerini bu kanı bulamazsalar buranın açılmayacağını söylediklerini bize anlattı Hepimiz bir birimizin yüzüne baktık İçimizdeki ses durmadan bizi dürtüyor bağımlı gibi vazgeçemiyorduk


Dedik ne pahasına olursa olsun bu mezarı açacağız Taşlama bitmişti Yeniden konuştu onlarla özel isteklerini bize bildirdi timsah kanı istiyorlardı Yuh dedik içimizden Nerden bulacağız timsah kanını bu iş gittikçe zorlaşıyordu Dedik bunun pazarlık payı yok mu bir daha dene Bir daha konuştu yeminin bozulması için bu kandan başka hiçbir şeyin bozmayacağını söylediler


Tüm hayallerimiz umuduz yokuştan yuvarlanan taş gibi suya düştü Dedik başka bir kan getirelim belki kandırırız Köyün birinden bir koyun aldık hocaya getirdik bununla bir dene dedik Hoca koyunu kesti kanını mezarın içine akıttı olmadı bir türlü açılmıyor Yeniden taşlar düşmeye başladı bu sefer daha şiddetlenmişti kapı kapanmak üzereydi ki canımızı zor kurtardık

Dışarı çıkınca Kral mezarı maceramız da orda bitti


Tülay Bilgin