Bir Gün Bahar Gelecek

Eylül sonunda bir yaprak nasılsa öyleyim yar!

Aniden bir rüzgâr esecek ve ağacın tutunduğum dalından düşeceğim Bir zaman düşüşlerini seyrettiğim yapraklar gibi ben de ağır ağır caddelere düşeceğim Artık eskisi gibi ışıkların gövdeme işlemiyor Ne canlılık kaldı ne de parlaklık yapraklarımda

Sen hazanımda bahardın, sen zemheri soğuğunda güneşimdin ama bak eylüle geldik uyan yar; şimdi düşme vaktidir gözlerinin söz de ışığından

Görmez miyim sanırsın ruhundaki çırpınışları, duymaz mıyım sanırsın her gecenin kör vakitlerindeki çığlıkları Ama eylül geldi yar; ruhlarımızdaki güneşler bir bir soldu Bak eskisi gibi mi dön, dön de ne olur bir bak!

En uçarı poyrazları, en deli boranları aşan biz, yenildik bir deli eylüle Baharlarımız bir bir soldu, şimdi düşme vaktidir tutunduğumuz daldan sonsuzluğa doğru

Gözyaşlarımız kanat olsa ne yazar yürek dönmüşse nasıra Dualar yarım, sözcükler yarım, biz yarım kaldıktan sonra

Yenildik aklımızın yetmediği bu sevda bilmecesine, söylenemeyen yarım kalmış cümlelere Biz yenildik bilirim yar bilirim de dayanamaz yüreğim seni karanlık gecelere terk etmeye
Seni sana anlatmaya bile gücüm yetmezken, elveda demeye nasıl gücüm yetti bilememekteyim

Ama bilirsin çaresizliği, bilirsin acıya tahammülsüzlüğü anla beni, anla ne olur yar, bir bitişin son sahnesindeyim, bir yaprak gibi düşmekteyim

Sözcükleri, heceleri parçaladım yokluğunun kör karanlığında, yüreğimi dağladım aşkının ıstırabında ve sordum seni ismi cismi belirsiz binlerce yıldıza Yoktun, olamazdın, olamazdık bu hayatın acımasızlığında Sevda bir lüks sayılmıştı şu garip gönlümüzün ıssız sokaklarına

Unutma yar; bir gün bahar gelecek yüreklerimize, bu sevda mahşere kalsa bile

Hamiyet Akan