Küçük Mustafa

Bu tinerci küçük Mustafa nın hikayesi

Memleketini sordum oda bilmiyor neresi

Onunla bir duvar kenarında karşılaştık

Acılardan dem vurduk beraber ağllaştık

Abi dedi abi bugün işler yine yaş

Yanaklarında süzüldü iki damla yaş

Belliydi oda küskündü hayata

Ve benim kadar yenik

Babası bir cami avlusuna atmış

Ayakkabı boyamış mendil satmış

Geceleri apartman boşluğunda yatmış

Amacı belliydi bir parça ekmek

Bir kutu bali

Hayattan kalan son kırıntılarsı yani

Baba derken gözleri alev alev yanıyprdu

Korktum ve sandımki gözlerinde

Koskoca İzmir alev alev yanıyordu

Onurluydu Mustafa

Cebimden çıkardımüç beş kuruşu uzatırken

Ve yine ağlıyordu uzattığım bir parça ekmeği yerken

Sevgi dedim aşk dedim Mustafa

Mustafa güldü geçti

Kaçarken el salladı

Baktı bir daha ağladı

Mustafa dedim ardından

Mustafa hiç utanma

Boynunu bükme böyle çaresiz

Mustafa güldü geçti

Raylara atladı

Hiç utanmadan

Hiç korkmadan

Böyle başı dimdik

O ölümü seçti

uğur arslan