Seni Seviyorum Demeliyim

[CENTER]




SENİ SEVİYORUM DEMELİYİM


Son günlerde ne kadar da aciz kaldık

Bize ait cümleler kurmaktan

Bırak seni seviyorum demeyi,

Bir günaydını bile çok görür olduk birbirimize


Tükenen, sevgimiz mi,

Yoksa… Yoksa dilimiz mi varmıyor?

Ne sen bana iyi misin diyorsun,

Ne ben sana günaydın

Farkında mısın? Ağzımızı bıçak açmıyor


Sebepsiz değil yavan kelimelere başvurmamız,

Saçlarını bile taramıyorsun eskisi gibi

Benimse içimden gelmiyor tıraş olmak


Eskiden daha zili çalmadan açardın kapıyı

Kokunu taa aşağılardan duydum derdin

Özledim derdin

Kısar gözlerini, ya sen ya sen derdin


Öylece sarılıp kalırdık kapı eşiğinde

Kaç gecedir koltuğun bir kenarında uyuyup kalıyorum

Öyle arttı ki son günlerde romatizmalarım

Adeta kar yağıyor geceleri sol omzuma

Sana ilaçlarımın yerini korkudan soramıyorum

Ya cevap vermezsen,

Ya git kendin al dersen

Korkuyorum işte,

Sevginin tükendiğini bilmekten korkuyorum


Dün, ilk defa kahvaltı etmişsin beni kaldırmadan

İlk defa çayı dün soğuk ve şekersiz içtim

Kaç zamandır adımla seslenmiyorsun bana

Bir tabloyu meydana getiren iki unsur gibiyiz

Senin vurdumduymazlığını,

Benim aksiliğim tamamlıyor

Sen ayrı odadan kalkıyorsun,

Ben taa uçtaki odadan

Bir suçlu gibi öne eğip başımızı,

Öylece geçiyoruz yanından birbirimizin

Hiç umursamadan!


Yok yok bu böyle olmayacak

Ya sen aç kıza telefon

Ya ben bu böyle olmayacak

İstersen oğlanları sen ara,

Onlar seni daha bir severler

Kısaca ya ben gideyim, ya sen

Belki de bir zaman ayrı kalırsak,

Kim bilir belki de özleriz birbirimizi


Bu günleri hiç düşünmeden,

O hoyrat, o pervasızca harcadığımız,

Aşkımıza nasıl muhtacım şimdi, nasıl! Bilemezsin

Olsun, bir müddet yemeği dışarıda yerim

İlaçlarımı masanın üstüne geceden dizerim

Parmağıma ip bağlarım falan

Ya da istersen ben gideyim

Gideyim de nereye

Galiba yaşlanmamalı insan

Suç erkek veya kadın olmakta değil,

Suç dediğim gibi o hoyratça harcadığımız

yılların bir bedeli olmalı


Dün o filmi seyrederken ağladığını gördüm

Sanma ki fark etmedim

Sanki ikimizin son dönemi

Ne kadar açığa vursak ta öfkemizi,

Gem vuramasak ta alışkanlıklarımıza

Demek ki bazı şeylerin çok geç anlaşılıyormuş değeri

Bir ara gözüm takıldı, saçlarına karışmış akların

Benimse kış çoktan oturmuştu şakaklarıma


Hatırlar mısın ilk yemeğe çıktığımız günü,

Nasılda elim ayağıma dolaşmıştı hani, Hatırlar mısın,

bir mecal kalırcasına güldüğünü,

Şimdi ise bak yüreğimiz bir mecal

Dağ başı yalnızlıklarına mahkûm ettik birbirimizi

Ne zaman biter bu suskunluğumuz bilmem

Ya bir ölüm anı çığlığıyla,

Sahi ben ölürsem ağlar mısın?

Bana, bana hiç sorma

Düşünmek bile acıtıyor içimi

Cam kesiği ağrılara gark oluyorum

Hem benim bildiğim önce,

Erkekler ölür

O zamanda sen,

O zamanda sen kalacaksın yapayalnız

Ne yapar, ne edersin bu koca şehirde

Kim getirir her sabah o çok sevdiğin,

Taze fırın ekmeğini

Kim sular bahçeyi,

Kim budar yediverenlerini

Ve kim koyar sen daha uyanmadan

Yastığına o en güzel güllerini,

Zor değil mi?

Yaşamın en zor tarafı işte

Kolay değil alışkanlıklardan,

Bir an için vazgeçmek

Zaten, zaten benim tek alışkanlığımda sensin

Yok, yok senden vazgeçemem

Zaten benim bildiğim,

Erkekler özür dilemeli ilk,

Galiba daha bir yakışıyor

Seni seviyorum demek erkeğe

Yok yok, bu sabah kalkınca,

İlk işim sana sarılıp ve hiç yüksünmeden

Ve kırgınlığı bir yana atıp,


Seni seviyorum demeliyim


Seni seviyorum günaydın demeliyim


Günaydın bir tanem,


SENİ ÇOK SEVİYORUM DEMELİYİM…