Hayalleri Yıkan Deprem

Hayalleri Yıkan Deprem - Yaşam Hikayeleri

Küçük bir kasaba da okuyabilmek için çabalayan Fahri, Şahin, Sait ve Ömer bir üniversite kazanabilmek için canlarını dişlerine takıp bunu başarmak istediler ve başardılar

Dördü de Sakarya üniversitesini kazandılar Şahin sosyal bilgiler öğretmenliği, Fahri coğrafya öğretmenliği, Sait tarih öğretmenliği ve Ömer de Türk dili ve edebiyat öğretmenliğini kazandı Sakarya da bir ev tutup yine dördü de bir aradaydı İş bölümü yaptılar Sait daha önce ailesinden ayrı yaşadığı için yemek yapmayı biliyordu O yemek işini üstlendi Şahin bulaşıkları yıkayacaktı, Fahri ve Ömer evi temizlemek üzere iş dağılımı yaptılar

Ve bir gün Şahin, Sait ve Ömer evdeydiler Sait yemek pişiriyordu ve diğer ikisi de ders çalışıyordu Fahri ise okuldan çıkıp eve gelmek için durağa geldi, dolmuşu bekliyordu O arada bir şey hissetti Oturduğu yer sallanıyordu Anlamıştı deprem oluyordu Aklına arkadaşları geldi Kendisi dışarıdaydı onlar ise evdeydi İçine kötü bir his doğmuştu Hızla yürümeye başladı Oturdukları mahalleye geldiğin de evler yıkılmış kurtulanların çığlıkları kulağın da çınlıyordu Gözü arkadaşlarını arıyordu Ortalıkta hiçbiri yoktu O arada gözüne onların evlerinin etrafındaki kurtarma ekiplerini görmüştü Koşarak oraya gitti Biri çıkartılıyordu bu çıkartılan Şahin idi Kımıldamıyordu sordu “yaşıyor mu?” diye hiç kimse ağzını açıp bir şey söyleyemedi Ama biri sadece kafasını salladı Daha sonra diğerleri de çıkartıldı Onlar da hayata sonsuza kadar gözlerini kapatmıştı

Fahri yere çöktü ve haykırdı “neden” biz diye hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı Onların ne hayalleri vardı Hepsi öğretmen olup yaşadıkları o küçük kasabada ki lise de öğretmenlik yapacaklardı Bu deprem üçünün de hayallerini yıkmıştı Hiçbiri hayallerini gerçekleştiremeden hayata veda etmişlerdi Sakarya onlar için mezar olmuştu

Fahri okulunu bitirip öğretmen oldu ve memleketine döndü oradaki lise de öğretmenlik yapmaya başladı Öğrencilerine doğal afetleri anlatırken aklına arkadaşları gelirdi Çünkü o doğal afetlerden deprem, onun canlarını almıştı

O bir daha Sakarya ya hiç gitmedi Gitseydi canı daha çok yanacaktı Fahri arkadaşlarını çok özlüyordu