Eti De Benim Kemiği De

Eti De Benim Kemiği De Hikayesi - Alıntı Hikayeler - Yaşanmış Hikayeler
“




Ziyaretine gittiğim arkadaşın öfkeli sesi, dükkânının dış kapısından bile duyuluyordu:


- Senin adam olacağın yok Tamircinin yanına vereyim de gör gününü İçeri girdiğimde, bu sözleri, ortaokul ikinci sınıfa giden oğluna söylediğini gördüm Kendisine sordum:


- Hayrola, ne bu şiddet bu celâl Ali Bey?


- Hiç sorma, bunların yedikleri önünde, yemedikleri arkalarında; buna rağmen doğru dürüst okula bile gitmiyorlar Öğretmeni aradı, dün okula gitmemiş Onun için kızdım Böyle devam ederse tamircinin yanına vereceğim Para nasıl kazanılıyormuş öğrensin


- Ali bey, sen hangi zamanda olduğumuzu unuttun her hâlde Sorarım sana, gözün arkada kalmadan, “Eti senin, kemiği benim” deyip çırak olarak verebileceğin bir yer kaldı mı? “Eti de, kemiği de benim” devri başladı artık Sen 30 yıl öncesine takılıp kalmışsın


- Neden kalmasın? Sen çok kötümsersin!


- Sen kendinden pay biç Yanında çalışan çocuklarla gereği gibi ilgilenebiliyor musun? Tabiî ki ilgilenemiyorsun Sen neysen başkaları da öyle Bunun üzerine arkadaş, içtenlikle sordu:


- Peki o zaman ne yapacağız? Evet, ne yapacağız? İşte bütün mesele bu sorunun cevabını bulabilmekte ve eksiksiz tatbik edebilmekte Eskiden, çocukların düşmanı bir ise; bugün, ben diyeyim yüz, siz deyiniz bin Düşman çoğalınca, insan hangisiyle başa çıkacağını bilemiyor Bugün yapılacak ilk iş, kendi çocukluk zamanımızı bir tarafa bırakıp, bugünkü şartlara göre tedbir almak olmalı


Eskiye takılıp kalırsak, netice almamız mümkün olmaz Dere tersine akıtılamaz “Biz çocukken şöyleydik, böyleydik” demek zamanı geçti artık 15-20 yaşımızda gördük çoğumuz telefonu Bugün çocuk internetle açıyor gözünü Böyle bir çocuğu kendi şartlarımıza göre yetiştirmeye, çocukluğumuzdaki davranışları ondan da aynen beklemeye kalkmak çok yanlış olur


Eskiden çocuğu sokak, yani çevre yetiştirirdi Şimdi ise çocuğu bozan çevre Bunun için ne yapıp yapıp, çocuğu sokaktan kurtarmak zorundayız Çünkü sokak, çocuğu canavarlaştırıyor Bunun canlı misallerini her gün okuyoruz gazetelerde Sokak o kadar acımasız ki, yetiştirdikleri çocuklar, savunmasız bir kadına tecavüz edip, sonra da delik deşik edip öldürebiliyorlar Şeytana tapıp, masum hayvanları boğazlayıp kanını içebiliyorlar


Kullandıkları içkinin, uyuşturucunun etkisi ile utanma duyguları yıkıldığı için, en iğrenç işleri çekinmeden yapabiliyorlar Bunları yapanlar 15-16 yaşlarındaki çocuklar Eskiden, evde kendisine çok kötü muamele yapılmış olsa bile, çocuk, evi terk etmeyi düşünmezdi Çünkü sokakta ona kucağını açacak kimse yoktu Şimdi sokak canavarları ağızlarını açmış bekliyorlarlar çocukları yutmak için Şimdi çocukları bu tehlikelerden kurtarmak için, ailelerin şu üç şeye çok dikkat etmeleri gerekiyor:


1- Çocukları, manevî değerlerden uzak bırakmayın! İnanma ihtiyacı, insanın yaratılışında vardır Biz daha küçük yaşlarda bunu sağlamazsak, çocuk, öyle veya böyle bir yerden dolduracak bu boşluğu Maddiyatın bunu doldurması mümkün değildir İşte satanist çocukların durumu ortada Her türlü imkâna rağmen tatmin olamıyorlar; şeytana tapmak suretiyle bu boşluğu doldurmaya çalışıyorlar


2- Hoş görülü olun! Mecelle’de geçen “Ehveni şerreyn ihtiyar olunur” yani, “İki kötüden, az kötü olanı tercih edilir” kaidesi gereği, az zararlı işlerine tolerans gösterin Örneğin, oğlunuz saçını mı uzattı; “Sen kız mısın? Konu komşuya beni rezil edeceksin!” gibi sözlerle hemen tepki göstermeyin Bu davranışı onun dünyasına ve ahiretine bir zarar vermez Aksi takdirde zararlı şeylere yönelebilir


3- Yakın ilgi ve sevgiden mahrum bırakmayın! Sevgiden ilgiden mahrum çocuk, aşağılık kompleksine düşer Kendisini dışlayan aileden, toplumdan intikam almak ister Netice olarak; gençleri başıboş bırakmak, bu zamanda çok risklidir Bunun için gençleri; sıkmadan, onlara devamlı kontrol altında oldukları hissini vermeden, uzaktan takip altında tutmalıyız Özellikle arkadaş grubuna dikkat etmeliyiz Yanlışlarını güzellikle, ikna ederek; gerekirse sevdiği kimseleri de devreye sokarak düzeltmeliyiz Şiddet ve yoğun baskı zamanı değil


Devir sevgi, şefkat devri Çocuğun; ailesine ve topluma faydalı hâlde yetişmesi için, beden ve ruh sağlığının yerinde olması lâzımdır Maalesef ruh sağlığını çok ihmal ediyoruz Bugün beden sağlığı ve öğrenimine verdiğimiz önemin dörtte birini çocuğun ruh sağlına versek, mesele halledilmiş olacak