Susma

Susma Yazısı - Susma Deniz Hatipoğlu - Deniz Hatipoğlu Yazıları

Susma, konuş her zaman derken, gözleri parladı birden ,söylemek son kez konuşmak için gelmişti oysa , neden bir şey diyemiyordu

Boğazı düğümlenirken derinlerinde bir yerlerde, saplanan bir ok akıtmıştı bütün kinlerini

Her an yanında gibi aynı kadehte dans ettiler

Sevişmelerin aşksız katığı olunca, ruh sevgi açlığında ne olduğu belirsiz duygularla bitap düştüğünde, bedenine bunu nasıl yaptın diye sordu sanki bilirmiş cevabını Her aldanış bir sondu onun için

Gözünden akan her damla özleminin garantisiydi, nasıl olurdu onlarsız bir hayat

Birden düştü yüreğine ılık ılık bahar taneleri

Kuşların cıvıltısı içini kıpırdattı, bahar gelmişti yüreğine

Filizlenmiş hayalleri karşısındaydı artık, göz göze bakarken ne olduğunu

anlayamadan hayatın en büyük günahını işliyordu Artık dünya yoktu, evren yoktu, benlik yok

Sadece "hiç" vardı

Kocaman bir hiç' mişiz oysa, gurur olduğu gibi dururken zihnimizde

Bu hiçlik yoğurdu bizi, ne sevişmek ne gülmek ne düşünmek bunun önüne geçemezdi

İşte yine benlikle baş başa söylemdeki düşünseli yine ruha kazımadan gidiyordu

Ardına bakarken yok oldu, bu yok oluş farklıydı, başka bedende gezmeye gitmek gibi

Eriyordu elinde kar tanesi gibi Suyun akışı hayatın özlemi buna bağlıydı; bir kar tanesine

Anlayamıyor sadece algılama içgüdüsüyle yakarıyordu sanki

BEN ERİMEK İSTEMİYORUM,

derken uyandı


Meğer hepsi bir bedenin masumiyetiyle yüzleşmesi imiş Güneş doğmuş

Yok olup tekrar bedene dönünce, artık hayatın sevgisi kalmış,

kendin olarak kalmayı başarmak için


esin kaynağıma tesekkürlerimle

deniz

onikinisandanönceikibindokuz


Deniz Hatipoğlu