Benim Adım Kitap

Benim Adım Kitap Yazısı - Benim Adım Kitap Ayşe Sönmez Bulut - Ayşe Sönmez Bulut Yazıları

Yemyeşil bir ormanda arkadaşlarıyla mutlu mutlu yaşayan bir çam ağacıydımDallarıma yuva yapan kuşlar en büyük eğlencemdiSabahları onların şarkılarıyla uyanmak bana inanılmaz mutluluk verirdiHele dallarımın arasında oynayan sincaplar beni çok güldürürdüBazen yorgun bir yolcu geçerdi ormandan ,gölgeme oturur,şırıl şırıl akan dereden su içerdiOrmanın derinliklerinden su içmeye gelen diğer hayvanlarda dinlenirlerdi gölgemdeGölgeme oturan birini gördüğümde hafifce dallarımı sallar serinletirdim onu

Bir gün motor sesleriyle uyandıkNe olduğunu anlamadan kendimi yerde buldumArkadaşlarımla,kuşlarla ,sincaplarla vedalaşamadan her bir dalımı ayırdılarSonra kabuğumu soyup bir fabrikaya gönderdilerÖyle çok acı çektim ki anlatamamBen neyse bir hayli yaşlanmıştım,ama kuşların yuvaları,sincapların kışlık yiyecekleri benimle birlikte parçalandı,yok olduEn çok da onlara üzülüyordum


Fabrikada beni ince ince kıyıp bir hamur yaptılarYufka ekmeği gibi açıp beyaza boyadılarBu kez kendimi bir matbaada buldum,merak içindeydim"bana ne yapacaklar?"endişesi sarmıştı içimiMatbaada beni kestiler ve bir şekle soktularAklım hâlâ kuşlar ve sincaplardaydıDerken her bir parçama birşeyler yazdılarResimler çizip renk renk boyadılarAcılarım dinmiş ,hatta mutlu olmaya başlamıştımEn az ağaç olmak kadar önemli bir görev vermişlerdi bana


Yazıları ve resimleri üst üste koyup bir de kapak yaptılarKapakta çok güzel bir çam ağacının resmi vardıBenim ormandaki halime benziyorduArtık ben bir kitaptımBelki kuşlara yuva olamayacaktımBelki sincaplarda dallarımda oynamayacaktı ama yeni görevimde çok önemli ve güzeldi:Mini mini çocuklara birşeyler anlatmakİçimde hikayeler,şiirler,bilmecelerneler neler vardı


Beni ve diğer kitap dostlarımı bir kitapcıya götürdülerKitapcı bizi çok sevdiÖzenle vitrinine dizdiHepimiz gururla bakıyorduk yoldan geçenlereBazıları özlemle bakıyordu bizeO zaman çok mutlu oluyordukAma bazıları kafalarını bile çevirmiyorduYa da boş boş bakıyorduBu durum bizi çok üzüyordu

Bir gün vitrinde canı sıkılmış bir halde dururken bir çocuk yaklaştı camaBurnunu iyice cama dayadıBizi görünce çok mutlu olduGözleri ışıl ışıldıEve koşarak giden çocuk babasına beni anlatmış olmalı ki ertesi gün bir b ey geldi,kitapçıyaEliyle beni gösterdi ve güzel bir paket yapmalarını istediçok sevindimSüslü paketin içinde kibar beyin çantasına yerleştirildimBenim için yeni bir serüven başlıyorduBir eve girdiğimizi kapının zilinin çalmasından anladımÇocuk sesi duydumSonra çanta açıldıBey beni alıp küçük kıza verdiKüçük kız çok mutlu olmuş,sevinçten havalara uçmuştuPaketi açıp beni bağrına bastıO mutluydu ben daha mutluydum


Küçük kız babasına defalarca teşekkür edip odasına çekildiBeni okşaya okşaya içimde anlatılanlara daldıSayfalarımda yazılı olanları okurken yemek bile yemek istemediSonunda yorgun düştüBeni yastığını altına koyup uyuduBen bir süre onun nefes alışını dinledimSonra orman geldi aklımaOrmanda mutlu bir çam ağacı olmak çok güzeldiAma yaşlandıktan sonra kitap olup çocuklara bir şeyler anlatmak daha da güzeldi


Küçük kız uyuyunca annesi beni yastığın altından aldı ve okuma bilmeyen minik oğluna okumaya başladıSayfalarımda bir çam ağacının öyküsü vardıÖykünün sonunda çocuklara öğütler veriliyorduŞöyle diyordu içimdeki öykünün sonu:çocuklar okumak çok önemli biligi edinme yöntemidirEğlenerek neler neler öğrenebilirsinizAma kitaplarınızı okurken dikkat edimSayfalarını yırtmayın,yıpratmayın ki daha çok çocuk okuyabilsinUnutmamanız gereken bir şeyde kitapların yapılması için ağaçların kesildiğidirKitapları yıpratır yırtarsanız yenileri için daha çok ağaç kesilmesi gerekirBöylece ormanlarımız azalır ülkemiz çölleşir


Ben ormanda mutlu bir çam ağacıydımAma şimdi adım KİTAP


Ayşe Sönmez Bulut