Zehirlenmekten Korunmak İçin

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-10-2012

Doğru Bildiklerimizi İfade Edememe - Dışlanmaktan Korkma - Doğru Bildiklerimizin Yanlış Anlaşılması Ve Bozulan Kişiliğimiz- İlkelerimiz Ve İnançlarımız - İkiyüzlülük Ve Nefret Duygusu

Türkün aklı ya kaçarken yada

tuvalette başına gelir diye yaygın bir rivayet ve kanı var

Damak zevkine sahip olmadığımızdan gerek kendi kotardığımız gerekse başkalarının kotararak dayattığı veya aç kalma paniğimiz gereği gönüllü kabullendiğimiz herşeyden bir müddet sonra pişman oluruz

Ya kulozette çektiğimiz acı bizi aydırır,yada bünyede zehirlenme belirtisi olduğunda aklımız başımıza gelir

Karşılaştığımız herkes sanki anlımızda yazar gibi bilir çöp tenekesi muamelesi yapılmasına itirazımızın olmadığını

Ya yeni bir tarifi denerler,yada daha iyisine göz dikmeyelim diye kasti zarar vereceği kesin olanı yuttururlar

Sıcağa soğuğa,acıya tatlıya,iyiye kötüye itiraz etmememizin,yangından mal kaçırma iç güdüsü ile bir nevi ödleklikten kaynaklandığını,verdiklerini hakkettiğimiz yolundaki varyasyonlarından anlamayız

Ya kendi başımıza getirdiklerimiz!

Hangi malzeme ile ne yapılır,hangi malzeme diğeri ile yan yana gelirse tepkime doğurur bilmeden kotarırız herşeyi

Çünki acelemiz vardır

Çünki ihtiyaçlarımızın bir listesini yapmamışızdır

Çöp ev sakin liği iliklerimize işlemiştir

Zorunluluklar dışında hareket etmekten ödümüz kopar,bu yüzden REFLEKS nedir bilmeyiz,kullanmayız

Her işten anlarız,elimizden dört başı mamur hiç bir iş gelmez

Her konuda fikrimiz vardır,başkalarına yalan yanlış satarız

Büyümeyiz büyümüş gibi yaparız

Büyümenin boy uzamasından başka ne olduğunu merakta etmeyiz

Küçültmekten küçük düşürmekten gizliden gizliye keyf alırız,küçük düşürülmemek için ya yaltaklanırız yada olduğumuzdan başka kişi olmaya çalışır,ÜFÜRÜRÜZ

Elimizde bir çeyiz sandığı vardır,kapağını açıp bakmayız

İhtiyaç duydukça kapağını hafif aralar,içine bakmadan elimizi daldırır üç akçe-beş akçe çıkarr kullanırız

İçindekilerin çürüyüp kokacağını,eskiyip kalp olacağını hele ki içine koymadığımızdan bitebileceğini düşünmeyiz

İşleyen demir ışıldar deriz,bizi zorlayacak ufacık bir şey görüğümüzde çaktırmadan kaçarız

Ağlarsa anam ağlar deriz,kendimiz ve kutsal bildiğimiz karşısında en çok biz ağlarız

Para el kiridir-gavur basar türk harcar diye ata sözleri icat eder,Bilginin kıymetini bilmez dışardan alır alır heder ederiz,sokma akıldan medet umarız

Endişe,cansıkıntısı,ne yapacağını bilmeme,güvensizlik,yeniliklerden/yeni şeylerden ürkme örümcekleriyle kaplanmış aklımızın ve gözümüzün önüne işe yarama fırsatı çıktığında fark etmeyiz

Aklımızın ve yüreklerimizin SAĞIRLAŞAN kulakları duymaz,sağarlar diyoloğu ile herşeyi berbat ederiz

İlkelerimiz yoktur,inançları saniyede satarız

İki yüzlülükten nefret edermiş gibi kendimizi başkalarına satarız

Yapmamız gereken bizi zorlayıcı durumlar ortaya çıktığında işi başkalarına havale etmekten geri durmayız

Havaleleri hep tanrısala veya bize içten içe acıması gerektiğine inandıklarımıza yaparız

Onların ruhu duymaz sesimiz kısıktır,içimizden geçiririz sonra hayal kırıklığı ile büyüklük taslar ve küsmüş,kahırlı adamı oynarız

Ruhumuz üşür bir çulu yoktur sırtında Ağalık taslarız,ısıtmaya tenezzül etmeyiz

Yaşamak yerine HAK cümlesinin bize pay çıkarmasını bekleriz

Haksızlığa uğramak Adil olmamamızın kılıfı olur,aklımızı-bedenimizi-reflekslerimizi çalıştırmamanın,ağlaşmanın mabedine dönüşür

Haksızlığa uğramamızı öğünç madalyamız olarak hep başımızın üstünde taşırız

Yüz göz olmamayı büyüklük sayar,istemek ve almanın risklerinden kendimizi uzak tutarız

Bu kadar varlar ve yoklarla hepsini bir birine katarak hayatımızı kaynatırız,beslendiğimizi sanır, bir zaman sonra pişmanlıklar ve suçlulukların TUŞ un da mindere yapışırız

İnkar icat edilmiş en büyük nükleer silahımızdır

Pişmanlıklarımızı ve suçluluk duygumuzuda inkar ederiz

Hep daha soğuk kanlı,daha yakışıklı/güzel,daha zengin,daha ZEKİ olanlara öykünürüz

Kendimizi ve aklımızı hemde geçmişimizi hiç beğenmeyiz

Ya hep unutkanızdır yada hiç unutmaz başında ağlaşırız

Y Ü Z L E Ş M E Y İ Z!!!

SAVRUKLUKTAN DAĞINIKLIKTAN KURTULMAK,YERLİ YERİNE HERŞEYİ OTURTMAK İÇİN parmağımızı oynatmayız

Kötüsünden kurtulmak olan AFFI bu yüzden hayatımıza sokamayız

Birinin,bir şeyin kafamızın-ruhumuzun ve hayatımızın içini düzene sokmasını bekleriz

Çöp ev sahipleri gibi elde edebileceğimiz her türlü ARTIĞI,pisliği onların içine tıkıştırırız

Memnuniyetsizliğe derin ULULUK olarak taparız

Memnuniyetsizliğin çivili tabutundan hep şikayet ederiz

Şikayet etmek yerine gönülden,yürekten kendimiz için bir şeyler yapalım

Sadeleşmeye,durulmaya,yüzleşmeye,geçmişi unutmaya,gelecek için yürekli olmaya AFFETMEYE başlarsak klozette acı çekmeye,zehirlenip güçten düşmeye son veririz

Fırsatınız varken AFFEDİN!!!

07-10-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Zehirlenmekten Korunmak İçin Doğru Bildiklerimizi İfade Edememe - Dışlanmaktan Korkma - Doğru Bildiklerimizin Yanlış Anlaşılması Ve Bozulan Kişiliğimiz- İlkelerimiz Ve İnançlarımız - İkiyüzlülük Ve Nefret Duygusu Türkün aklı ya kaçarken yada tuvalette başına gelir diye yaygın bir rivayet ve kanı var Damak zevkine sahip olmadığımızdan gerek kendi kotardığımız gerekse başkalarının kotararak dayattığı veya aç kalma paniğimiz gereği gönüllü kabullendiğimiz herşeyden bir müddet sonra pişman oluruz Ya kulozette çektiğimiz acı bizi aydırır,yada bünyede zehirlenme belirtisi olduğunda aklımız başımıza gelir Karşılaştığımız herkes sanki anlımızda yazar gibi bilir çöp tenekesi muamelesi yapılmasına itirazımızın olmadığını Ya yeni bir tarifi denerler,yada daha iyisine göz dikmeyelim diye kasti zarar vereceği kesin olanı yuttururlar Sıcağa soğuğa,acıya tatlıya,iyiye kötüye itiraz etmememizin,yangından mal kaçırma iç güdüsü ile bir nevi ödleklikten kaynaklandığını,verdiklerini hakkettiğimiz yolundaki varyasyonlarından anlamayız Ya kendi başımıza getirdiklerimiz! Hangi malzeme ile ne yapılır,hangi malzeme diğeri ile yan yana gelirse tepkime doğurur bilmeden kotarırız herşeyi Çünki acelemiz vardırÇünki ihtiyaçlarımızın bir listesini yapmamışızdır Çöp ev sakin liği iliklerimize işlemiştir Zorunluluklar dışında hareket etmekten ödümüz kopar,bu yüzden REFLEKS nedir bilmeyiz,kullanmayız Her işten anlarız,elimizden dört başı mamur hiç bir iş gelmez Her konuda fikrimiz vardır,başkalarına yalan yanlış satarızBüyümeyiz büyümüş gibi yaparızBüyümenin boy uzamasından başka ne olduğunu merakta etmeyizKüçültmekten küçük düşürmekten gizliden gizliye keyf alırız,küçük düşürülmemek için ya yaltaklanırız yada olduğumuzdan başka kişi olmaya çalışır,ÜFÜRÜRÜZ Elimizde bir çeyiz sandığı vardır,kapağını açıp bakmayız İhtiyaç duydukça kapağını hafif aralar,içine bakmadan elimizi daldırır üç akçe-beş akçe çıkarr kullanırız İçindekilerin çürüyüp kokacağını,eskiyip kalp olacağını hele ki içine koymadığımızdan bitebileceğini düşünmeyiz İşleyen demir ışıldar deriz,bizi zorlayacak ufacık bir şey görüğümüzde çaktırmadan kaçarız Ağlarsa anam ağlar deriz,kendimiz ve kutsal bildiğimiz karşısında en çok biz ağlarız Para el kiridir-gavur basar türk harcar diye ata sözleri icat eder,Bilginin kıymetini bilmez dışardan alır alır heder ederiz,sokma akıldan medet umarız Endişe,cansıkıntısı,ne yapacağını bilmeme,güvensizlik,yeniliklerden/yeni şeylerden ürkme örümcekleriyle kaplanmış aklımızın ve gözümüzün önüne işe yarama fırsatı çıktığında fark etmeyiz Aklımızın ve yüreklerimizin SAĞIRLAŞAN kulakları duymaz,sağarlar diyoloğu ile herşeyi berbat ederiz İlkelerimiz yoktur,inançları saniyede satarız İki yüzlülükten nefret edermiş gibi kendimizi başkalarına satarız Yapmamız gereken bizi zorlayıcı durumlar ortaya çıktığında işi başkalarına havale etmekten geri durmayız Havaleleri hep tanrısala veya bize içten içe acıması gerektiğine inandıklarımıza yaparızOnların ruhu duymaz sesimiz kısıktır,içimizden geçiririz sonra hayal kırıklığı ile büyüklük taslar ve küsmüş,kahırlı adamı oynarız Ruhumuz üşür bir çulu yoktur sırtında Ağalık taslarız,ısıtmaya tenezzül etmeyiz Yaşamak yerine HAK cümlesinin bize pay çıkarmasını beklerizHaksızlığa uğramak Adil olmamamızın kılıfı olur,aklımızı-bedenimizi-reflekslerimizi çalıştırmamanın,ağlaşmanın mabedine dönüşür Haksızlığa uğramamızı öğünç madalyamız olarak hep başımızın üstünde taşırız Yüz göz olmamayı büyüklük sayar,istemek ve almanın risklerinden kendimizi uzak tutarız Bu kadar varlar ve yoklarla hepsini bir birine katarak hayatımızı kaynatırız,beslendiğimizi sanır, bir zaman sonra pişmanlıklar ve suçlulukların TUŞ un da mindere yapışırız İnkar icat edilmiş en büyük nükleer silahımızdırPişmanlıklarımızı ve suçluluk duygumuzuda inkar ederiz Hep daha soğuk kanlı,daha yakışıklı/güzel,daha zengin,daha ZEKİ olanlara öykünürüz Kendimizi ve aklımızı hemde geçmişimizi hiç beğenmeyiz Ya hep unutkanızdır yada hiç unutmaz başında ağlaşırız Y Ü Z L E Ş M E Y İ Z!!! SAVRUKLUKTAN DAĞINIKLIKTAN KURTULMAK,YERLİ YERİNE HERŞEYİ OTURTMAK İÇİN parmağımızı oynatmayız Kötüsünden kurtulmak olan AFFI bu yüzden hayatımıza sokamayız Birinin,bir şeyin kafamızın-ruhumuzun ve hayatımızın içini düzene sokmasını beklerizÇöp ev sahipleri gibi elde edebileceğimiz her türlü ARTIĞI,pisliği onların içine tıkıştırırız Memnuniyetsizliğe derin ULULUK olarak taparızMemnuniyetsizliğin çivili tabutundan hep şikayet ederiz Şikayet etmek yerine gönülden,yürekten kendimiz için bir şeyler yapalım Sadeleşmeye,durulmaya,yüzleşmeye,geçmişi unutmaya,gelecek için yürekli olmaya AFFETMEYE başlarsak klozette acı çekmeye,zehirlenip güçten düşmeye son veririz Fırsatınız varken AFFEDİN!!!