Kawasaki hastalığı

Özellikle 5 yaşın altındaki çocuklarda döküntü ve ateşle giden ve koroner arterler dahil orta büyüklükte arterlerde vaskulite neden olabilen bir hastalıktır Bulaşıcı değildir, ancak bazı bakteri toksinlerinin patogenezde superantijen rolü oynadığı sanılmaktadır Otoimmünite üzerinde de durulmaktadır, ancak kesin bilgi yoktur Prognoz koroner anevrizma gelişmemişse iyidir, hastalık kendiliğinden düzelir

Klinik : En az beş gün süreli ateşle birlikte aşağıdaki beş bulgudan en az dördü varsa ve klinik tablo başka bilinen bir hastalıkla açıklanamıyorsa tanı için yeterli kabul edilir:

1 Bilateral, nonpürülan konjunktival hiperemi,

2 Orofaringeal mukoza değişiklikleri: Farinkste hiperemi; dudaklarda kuruma, fissür ve/veya enfeksiyon; kırmızı çilek dili,

3 Periferik ekstremite değişiklikleri: El ve ayaklarda ödem ve/veya eritem, genellikle periungual başlayan deskuamasyon,

4 Özellikle gövdede görülen, polimorf, non-veziküler döküntü,

5 Servikal lenfadenopati ( en az 15 cm büyüklüğünde)

Hastalığın dört evresi vardır:

1 Akut dönem: Yaklaşık 10 gün süren; ateş, konjjunktivit, oral mukoza ve ekstremite değişiklikleri, irritabilite, döküntü, servikal lenfadepoti, eritrosit sedimentasyon hızı yüksekliği, aseptik menenjit, miyokardit ve perikarditin görülebildiği dönemdir

2 Subakut dönem: Hastalığın 11-21 Günleri arasında genellikle ateş düşer, irritabilite devam eder ve klinik bulguların çoğu normale dönmeye başlar Bu dönemde palpe edilebilen anevrizmalar gelişebilir

3 Konvalesan dönem: Hastalığın 21-60 günleri arasında klinik bulguların çoğu düzelmiştir, periferik damarlarda anevrizmal dilatasyonlar, konjunktivit, miyokardial infarkt ve anevrizma rüptürleri görülebilir

4 Kronik dönem: Hastalığın 60 gününden sonra anjina pektoris, koroner stenoz veya miyokard yetmezliği görülebilir

Komplikasyonlar : En önemli komplikasyonu koroner arter yetmezliği ve anevrizma kanamalarıdır

Tanı : Genellikle yukarıda belirtilen klinik kriterlerle konur Spesifik bir laboratuvar bulgusu yoktur Lökositoz, trombositoz (2-3 haftada) ve anemi sıktır Eritrosit sedimentasyon hızı ve CRP genellikle yüksektir Hepatik transaminazlarda ve bilirubin düzeyinde hafif yükselme olabilir Ekokardiografi akut dönemde ve 2 hafta sonra her hastada yapılmalı ve miyokard fonksiyonları değerlendirilmelidir

Ayırıcı tanı : Kızıl, toksik şok sendromu, leptospirozis, EBV enfeksiyonu, juvenil romatoid artrit, kızamık, riketsiyal ve enteroviral enfeksiyonlar, ilaç reaksiyonları, Stevens-Johnson sendromu ve vaskulit sendromları

Tedavi : Akut dönemde uygulanan IVIG ve salisilata cevap son derece iyidir Tedavinin etkili olması için, ilk 10 gün içerisinde başlanılması gerekir IVIG 2 gr/kg dozunda, 10-12 saat süreyle uygulandığında ateş ve diğer sistemik semptomlar 24 saat içerisinde kontrole alınır ve koroner anevrizma gelişme riski önemli oranda azalır Salisilat ateşli dönemde 80-100 mg/kg/gün, 4 dozda (20-30 mg/kg serum düzeyi sağlayacak şekilde) verilir Ateş kontrol altına alınınca antitrombotik dozda (5 mg/kg/gün), 6-8 hafta devam edilir Düşük dozda aspirin, yalnız olarak veya dipiridamol ile birlikte, koroner tutulum varsa, bu lezyonlar düzelinceye kadar verilmelidir Kortikosteroidlerin ve trombolitik ajanların yararı gösterilememiştir Ağır koroner tıkanıklıklarda bypass cerrahisi uygulanabilirÜyeler Görebilir ]