Anlamaktan Korkma ve Uzaklaşma!

**MustafaCilasun** · 11-22-2011

Ne vakit suskun kalsan
İçinden çıkılmaz devranıyla sessizce yol alsan
Zan içinde bulunsan ve düşünmeden yargırlasan
Koparsın ve kopartırsın umut çiçeğini
Ruhumdan nükseden sevgi selini

Akit özdür ve kalbidir
Ruhundan esinlenen bedeldir,o bir edeptir
Firkatin lisanında ki ülfettir, sadakat için ferdir
Yorma kendini, acımadan hüküm eden sineni
Kalbinden uzaklaşan muhabbetin bedelini

Ne söylesem kar etmez
Önmyargıların anlaman için geçit vermez
Dirlik vadeden sabır içinde kanaatle kal edilmez
Bedenler bir olsa da, hasretin eleminden arileşmez
Gam içinde bir ömür akitle serdedilemez

Bakit olan ruhtur bilesin
Akıl terbiyeye muhtaçtır, hangi vadide beklersin
Zafiyet içinde ki halin peyesi için mi ceht edersin
Vefa ve fedakarlığı niçin görmezden gelirsin
Bir hırs içinde nefeslenmeyi marifet telakki edersin

Artık bir sözüm yok
Boyun bükerim,nasibimde ki ecri kimden dilerim
Vehmetmeden nefeslenmeyi ar bilir, onu yeğlerim
Vaktin ilzamında ki lahzalara kahretmeden göçerim
Ruhumun bakirliğini lekelemeden sabrı talim ederim

Herkez kendine bir yar seçer
Seçilen her kimse irade-i tercihte ki bir nazar
Taklit üzre kabullenmek evet, illa ki kalbi yorar
Çaresiz sabretmek mi irfan içinde ki umutla yaşar
Sevda dağları ruhun hilkatinde var olan ardır, kim korkar

Nisaya hükmedip nikahlayan
Evebeyn olarak kalbinden nükseden hissiyatını
Ve umutlarını hiç dikkate almadan kıyan
Şevkat adına salınan, anne olarak kanaat taşıyan
Nasıl bir hükmün sahibidir, evladına eza etmektedir

Kıyan ve yarar adına avunan
Saklı umutları hiçe sayarak, saltanat kuran
Şevkat ve muhabbetin hakikatinden uzak kalan bir can
Ehliyet adına salınan, taklit üzre emellerine ulaşan hicran
Zavallı olan, bizzat emenet edilen tarafından harcanandır

Mustafa CİLASUN

11-22-2011	#1
MustafaCilasun	Anlamaktan Korkma ve Uzaklaşma! Ne vakit suskun kalsan İçinden çıkılmaz devranıyla sessizce yol alsan Zan içinde bulunsan ve düşünmeden yargırlasan Koparsın ve kopartırsın umut çiçeğini Ruhumdan nükseden sevgi selini Akit özdür ve kalbidir Ruhundan esinlenen bedeldir,o bir edeptir Firkatin lisanında ki ülfettir, sadakat için ferdir Yorma kendini, acımadan hüküm eden sineni Kalbinden uzaklaşan muhabbetin bedelini Ne söylesem kar etmez Önmyargıların anlaman için geçit vermez Dirlik vadeden sabır içinde kanaatle kal edilmez Bedenler bir olsa da, hasretin eleminden arileşmez Gam içinde bir ömür akitle serdedilemez Bakit olan ruhtur bilesin Akıl terbiyeye muhtaçtır, hangi vadide beklersin Zafiyet içinde ki halin peyesi için mi ceht edersin Vefa ve fedakarlığı niçin görmezden gelirsin Bir hırs içinde nefeslenmeyi marifet telakki edersin Artık bir sözüm yok Boyun bükerim,nasibimde ki ecri kimden dilerim Vehmetmeden nefeslenmeyi ar bilir, onu yeğlerim Vaktin ilzamında ki lahzalara kahretmeden göçerim Ruhumun bakirliğini lekelemeden sabrı talim ederim Herkez kendine bir yar seçer Seçilen her kimse irade-i tercihte ki bir nazar Taklit üzre kabullenmek evet, illa ki kalbi yorar Çaresiz sabretmek mi irfan içinde ki umutla yaşar Sevda dağları ruhun hilkatinde var olan ardır, kim korkar Nisaya hükmedip nikahlayan Evebeyn olarak kalbinden nükseden hissiyatını Ve umutlarını hiç dikkate almadan kıyan Şevkat adına salınan, anne olarak kanaat taşıyan Nasıl bir hükmün sahibidir, evladına eza etmektedir Kıyan ve yarar adına avunan Saklı umutları hiçe sayarak, saltanat kuran Şevkat ve muhabbetin hakikatinden uzak kalan bir can Ehliyet adına salınan, taklit üzre emellerine ulaşan hicran Zavallı olan, bizzat emenet edilen tarafından harcanandır *Mustafa CİLASUN* __________________ Aşk; halin demidir!